-
1 postrzelić
-ę, -isz; vt perf* * *pf.shoot, wound with a shot; postrzelić kogoś w nogę/rękę shoot sb in the leg/arm.pf.1. ( wzajemnie) shoot each other l. one another.2. (samego/samą siebie) shoot o.s., wound o.s. with a shot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > postrzelić
-
2 postrzelić
postrzelić [pɔstʃɛliʨ̑]vt perf\postrzelić kogoś/coś w coś jdn/etw an etw +dat anschießen, jdn/etw durch einen Schuss verletzen -
3 postrzelić
postrzelić pf (-ę) anschießen, verwunden -
4 postrzelić
глаг.• подстрелить* * *postrzel|ić\postrzelićony сов. ранить выстрелом* * *postrzelony сов.ра́нить вы́стрелом -
5 postrzelić
síol -
6 postrzelić
підстрілити -
7 postrzel|ić
pf Ⅰ vt to shoot- postrzelić kogoś w rękę/nogę to shoot sb in the arm/leg- zostać postrzelonym to be shot- ptak z postrzeloną nogą a bird with a shot legⅡ postrzelić się to shoot oneself- postrzelić się w nogę to shoot oneself in the leg- postrzelić się śmiertelnie to shoot oneself deadThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > postrzel|ić
-
8 podstrzelić
-
9 shoot
[ʃuːt] 1. n( on branch) pęd m; ( on seedling) kiełek m; (SPORT) polowanie nt2. vt; pt, pp shotarrow wystrzelić ( perf); gun (wy)strzelić ( perf) z +gen; ( kill) zastrzelić ( perf); ( wound) postrzelić ( perf); ( execute) rozstrzeliwać (rozstrzelać perf); ( BRIT) game birds polować na +acc; film kręcić (nakręcić perf)3. vi; pt, pp shotto shoot (at) — strzelać (strzelić perf) (do +gen)
to shoot past/through — przemykać (przemknąć perf) obok +gen /przez +acc
to shoot into — wpadać (wpaść perf) do +gen
Phrasal Verbs:- shoot in- shoot up* * *[ʃu:t] 1. past tense, past participle - shot; verb1) ((often with at) to send or fire (bullets, arrows etc) from a gun, bow etc: The enemy were shooting at us; He shot an arrow through the air.) strzelać2) (to hit or kill with a bullet, arrow etc: He went out to shoot pigeons; He was sentenced to be shot at dawn.) strzelać do, rozstrzeliwać3) (to direct swiftly and suddenly: She shot them an angry glance.) rzucać4) (to move swiftly: He shot out of the room; The pain shot up his leg; The force of the explosion shot him across the room.) rzucać (się)5) (to take (usually moving) photographs (for a film): That film was shot in Spain; We will start shooting next week.) kręcić6) (to kick or hit at a goal in order to try to score.) strzelać7) (to kill (game birds etc) for sport.) polować2. noun(a new growth on a plant: The deer were eating the young shoots on the trees.) pęd- shoot down
- shoot rapids
- shoot up -
10 подстрелить
глаг.• postrzelić -
11 postrzel|ony
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > postrzel|ony
-
12 síol
1 anyż 2 anyżowy 3 gwiazdka 4 nasienie 5 pestka 6 piszczeć 7 posiew 8 postrzelić 9 pypeć 10 sperma 11 ziarnko 12 znak -
13 anschießen
anschießen ( irr) postrzelić pf -
14 powalić
-
15 anschießen
См. также в других словарях:
postrzelić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, postrzelićlę, postrzelićli, postrzelićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} strzelając z ręcznej broni palnej, z łuku, zranić kogoś lub coś, trafić pociskiem, strzałą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postrzelić dzika, bażanta. Tropić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postrzelić — dk VIa, postrzelićlę, postrzelićlisz, postrzelićel, postrzelićlił, postrzelićlony «zranić strzałem; trafić kulą, strzałą, śrutem» Postrzelony jeleń, niedźwiedź. Został postrzelony w potyczce. Postrzelić kogoś w rękę, w nogę. ◊ Ktoś biegnie,… … Słownik języka polskiego
postrzelić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zranić się samemu pociskiem z broni palnej zwykle przypadkowo, manipulując bronią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postrzelił się podczas czyszczenia pistoletu. Postrzelił się w rękę. Postrzelić się lekko, ciężko, śmiertelnie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postrzelać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, postrzelaćam, postrzelaća, postrzelaćają, postrzelaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strzelać przez jakiś czas, zwykle do sztucznego celu, dla sportu, dla zabawy : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojedynek — m III, D. pojedyneknku, N. pojedyneknkiem; lm M. pojedyneknki 1. «dawny sposób załatwiania zatargów honorowych przez dwóch przeciwników walczących ze sobą na broń sieczną lub pistolety w obecności sekundantów» Pojedynek do pierwszej krwi. Wyzwać… … Słownik języka polskiego
postrzelony — postrzelonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. postrzelić (p.) postrzelony, postrzelona w użyciu przym., pot. «postępujący w sposób niezrównoważony, porywczy; niepoczytalny, zbzikowany, narwany» To postrzelona dziewczyna, ma nieobliczalne… … Słownik języka polskiego
powalić — dk VIa, powalićlę, powalićlisz, powalićwal, powalićlił, powalićlony rzad. powalać ndk I, powalićam, powalićasz, powalićają, powalićaj, powalićał, powalićany 1. «przewrócić kogoś lub coś, spowodować czyjś upadek; zwalić z nóg, obalić» Powalić… … Słownik języka polskiego
ustrzelić — dk VIa, ustrzelićlę, ustrzelićlisz, ustrzel, ustrzelićlił, ustrzelićlony 1. «zabić strzałem, zastrzelić (zwykle zwierzynę)» Ustrzelić lisa, dzika. Ustrzelić śrutem zająca. 2. «trafić coś strzałem, postrzelić; trafnym strzałem oderwać od czegoś;… … Słownik języka polskiego