potwierdzić

См. также в других словарях:

• potwierdzić — dk VIa, potwierdzićdzę, potwierdzićdzisz, potwierdzićtwierdź, potwierdzićdził, potwierdzićdzony potwierdzać ndk I, potwierdzićam, potwierdzićasz, potwierdzićają, potwierdzićaj, potwierdzićał, potwierdzićany «stwierdzić, poświadczyć prawdziwość,… …   Słownik języka polskiego

• potwierdzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. potwierdzać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• potwierdzać się – potwierdzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} okazywać się prawdziwym, pewnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarzuty potwierdziły się w pełni. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• potwierdzać — → potwierdzić …   Słownik języka polskiego

• potwierdzenie — n I 1. rzecz. od potwierdzić. 2. lm D. potwierdzenieeń «pismo potwierdzające; podpis potwierdzający» Nadesłać potwierdzenie odbioru dostaw surowca. potwierdzenie się rzecz. od potwierdzić się …   Słownik języka polskiego

• trzeba — 1. Komuś dużo nie trzeba «ktoś jest tak pobudliwy, że wystarczy słaby bodziec, impuls, aby gwałtownie zareagował»: Wystarczyło jedno przypadkowe spojrzenie w kierunku stolika, przy którym siedzieli bandyci. Im dużo nie trzeba. Myślą, że mają… …   Słownik frazeologiczny

• domysł — m IV, D. u, Ms. domysłyśle; lm M. y «domyślenie się, przypuszczenie, domniemanie» Trafne, bliskie prawdy domysły. Fałszywe, mylne, śmieszne domysły. Potwierdzić czyjeś domysły. Snuć różne domysły na jakiś temat. Coś pozostaje w sferze domysłów. ◊ …   Słownik języka polskiego

• pismo — n III, Ms. piśmie 1. blm «zespół znaków graficznych będących znakami dźwięków lub pojęć; ogół liter składających się na dany alfabet» Pismo maszynowe, ręczne. Krój, format, rodzaj pisma. Wynalazek pisma. ∆ Pismo alfabetyczne «pismo, w którym… …   Słownik języka polskiego

• pokwitować — dk IV, pokwitowaćtuję, pokwitowaćtujesz, pokwitowaćtuj, pokwitowaćował, pokwitowaćowany «pisemnie poświadczyć coś; podpisać pokwitowanie, kwit» Pokwitować odbiór przesyłki. przen. «potwierdzić, zaakceptować coś, przyjąć do wiadomości»… …   Słownik języka polskiego

• poprzeć — dk XI, poprzećprę, poprzećprzesz, poprzećprzyj, poprzećparł, poprzećparty, poprzećparłszy popierać ndk I, poprzećam, poprzećasz, poprzećają, poprzećaj, poprzećał, poprzećany 1. «pomóc komuś w działaniu; przyczynić się do rozwoju, realizacji… …   Słownik języka polskiego

• poświadczyć — dk VIb, poświadczyćczę, poświadczyćczysz, poświadczyćświadcz, poświadczyćczył, poświadczyćczony poświadczać ndk I, poświadczyćam, poświadczyćasz, poświadczyćają, poświadczyćaj, poświadczyćał, poświadczyćany «stwierdzić, poręczyć prawdziwość,… …   Słownik języka polskiego