Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

post+troops

  • 41 suggestus

    1.
    suggestus, a, um, Part., from suggero.
    2.
    suggestus ( subg-), ūs, m., and suggestum, i, n. [suggero].
    I.
    (Acc. to suggero, I.) An elevated place made of materials poured out; hence, a raised place, a height, elevation (cf. pulpitum).
    1.
    Lit.
    a.
    In gen.:

    labrum in suggestu inter dolia positum,

    Cato, R. R. 154:

    lapideus,

    Col. 9, 7:

    insulae,

    Plin. 12, 10, 21, § 38:

    suggestus in orchestrā,

    a raised seat, Suet. Caes. 76; Flor. 4, 2, 91 Duk.; cf. Plin. Pan. 51, 4:

    comae,

    i. e. a lofty head-dress, Stat. S. 1, 2, 113:

    montium,

    Amm. 15, 10, 1.—
    b.
    In partic., a raised place to speak from to the people, to the troops, etc., a platform, stage, tribune (the class. signif. of the word):

    suggestum in foro exstructum adornari placuit,

    Liv. 8, 14:

    C. Maenius in suggestu rostra, devictis Antiatibus, fixerat,

    Plin. 34, 5, 11, § 20:

    hac re pro suggestu pronuntiatā,

    Caes. B. G. 6, 3;

    so in a milit. sense: de suggestu inquit, Auct. B. Afr. 54, 2: praemia pro suggestu tribuit,

    id. ib. 86, 4:

    in suggestu, in quo Galbae statua fuerat,

    Tac. H. 1, 36:

    non in modum contionis, aut suggestu locutus,

    id. ib. 1, 55;

    of the prætor's tribunal: in excelso suggestu,

    Liv. 31, 29, 9:

    altior,

    Amm. 15, 8, 4;

    of the emperor's seat: in curiā,

    Flor. 4, 2; cf.:

    in orchestrā,

    Suet. Caes. 76; Plin. Pan. 51.—
    2.
    Trop., height:

    neve se de tanto fortunarum suggestu pessum deiciat,

    App. M. 5, p. 161, 22.—
    B.
    A providing, preparation (post-class. and very rare):

    Circensium,

    Tert. Spect. 7:

    honorum,

    id. ib. 12.—
    * II.
    (Acc. to suggero, II.) A hint, intimation, suggestion (syn. suggestio):

    si ex suggestu eorum praeses dederit,

    Dig. 27, 8, 1, § 5.

    Lewis & Short latin dictionary > suggestus

  • 42 supplementum

    supplēmentum ( subpl-), i, n. [suppleo], that with which any thing is made full or whole; a filling up, supply, supplement.
    I.
    In gen. (so rare;

    perh. only post-Aug.): ex geminis singula capita in supplementum gregis reservantur,

    Col. 7, 6, 7:

    nec ullis juventutis supplementis frequentatae,

    id. 9, 13, 13:

    adjectum supplementum Campaniae coloniae,

    Vell. 2, 81, 2:

    quosdam bello captos in supplementum urbium dividit,

    Just. 8, 6, 1:

    digitum torpentem cornei circuli supplemento scripturae admovere,

    with the help, aid, Suet. Aug. 80:

    supplementum operi postulabant,

    App. M. p. 231, 12:

    sordentia supplementa et dapes gratuitas conquirere,

    broken victuals, id. ib. 4, p. 149, 5:

    artis magicae,

    apparatus, id. ib. 2, p. 124, 16.—
    II.
    In partic., in milit. lang., a making up, filling up a body of troops, recruiting; concr., supplies, reinforcements (the class. signif. of the word):

    supplementum legionibus scribere,

    Cic. Fam. 3, 3, 1; cf. Liv. 42, 10, 12:

    legiones veteres supplemento explere,

    id. 1, 30:

    per causam supplementi ab exercitu discedit,

    Caes. B. G. 7, 9:

    supplementi nomine,

    id. B. C. 3, 4:

    in supplementum classis juventus armaque data,

    Liv. 28, 37, 4:

    servos ad suplpementum remigum dedit,

    id. 26, 47, 3:

    in supplementum scribere,

    id. 37, 2, 2; 42, 1, 2:

    distribuere,

    Curt. 4, 5, 18:

    legere,

    id. 5, 1, 13:

    milites, qui in supplementum venerant,

    Just. 3, 4, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > supplementum

  • 43 velitor

    vēlĭtor, ātus, 1, v. dep. n. [veles], to fight like the velites or light troops, to skirmish (ante- and post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    in eum lapidibus crebris,

    App. M. 9, p. 234, 25:

    equus postremis calcibus,

    id. ib. 7, p. 195, 12.—In mal. part.:

    primis Veneris proeliis,

    App. M. 5, p. 168, 6.—
    II.
    Trop.:

    tunc saga illa primis adhuc armis disciplinae suae velitatur,

    i. e. makes the first attempt, essays, App. M. 9, p. 230:

    contra aliquem scurrilibus jocis,

    id. ib. 8, p. 213, 11:

    calumniis in aliquem,

    id. Mag. p. 274:

    nescio quid vos velitati estis inter vos duo,

    i. e. have wrangled, Plaut. Men. 5, 2, 28:

    adversus impudentes et improbos in maledictis (with decertare convicio),

    Gell. 6, 11, 1:

    periculum alicui,

    to threaten with danger, App. M. 5, p. 164.

    Lewis & Short latin dictionary > velitor

  • 44 velo

    vēlo, āvi, ātum, 1, v. a. [velum], to cover, cover up, wrap up, wrap, envelop, veil, etc. (class.; syn.: contego, induo).
    I.
    Lit.:

    capite velato,

    Cic. N. D. 2, 3, 10; Quint. 2, 13, 13; 6, 1, 48:

    caput velatum filo,

    Liv. 1, 32, 6; cf.:

    capita ante aras Phrygio amictu,

    Verg. A. 3, 545:

    varices,

    Quint. 11, 3, 143:

    partes tegendas,

    Ov. M. 13, 479:

    velanda corporis,

    Plin. Ep. 6, 24, 3: antennas, covered with or supporting the sails, Verg. A. 3, 549.—Of clothing:

    velatus togā,

    enveloped, clothed, Liv. 3, 26, 10:

    purpurea veste,

    Ov. M. 2, 23:

    tunicā,

    id. F. 3, 645:

    stolā,

    Hor. S. 1, 2, 71; Tib. 1, 5, 25 (3, 4, 55):

    amiculis,

    Curt. 3, 3, 10:

    umeros chlamyde,

    Spart. Sev. 19.—Of other objects:

    maternā tempora myrto,

    Verg. A. 5, 72:

    tempora purpureis tiaris,

    to wrap round, bind round, Ov. M. 11, 181:

    tempora vittis,

    id. P. 3, 2, 75:

    coronā,

    id. ib. 4, 14, 55; cf.

    in a Greek construction: Amphicus albenti velatus tempora vittā,

    id. M. 5, 110:

    cornua lauro,

    id. ib. 15, 592:

    frondibus hastam,

    id. ib. 3, 667:

    serta molas,

    id. F. 6, 312:

    Palatia sertis,

    id. Tr. 4, 2, 3:

    delubra deūm fronde,

    Verg. A. 2, 249: velatis manibus orant, ignoscamus peccatum suum, i. e. holding the velamenta (v. h. v. I. C.), Plaut. Am. 1, 1, 101; cf.:

    velati ramis oleae,

    Verg. A. 11, 101. —
    B.
    Milit. t. t.; P. a. as subst.: vēlāti, ōrum, m., soldiers who wore only a cloak; only in the phrase accensi velati, a kind of supernumerary troops who followed the army to fill the places of any who might fall, Cic. Rep. 2, 22, 40; and in late Lat. inscrr. freq. sing.:

    ACCENSVS VELATVS, one such soldier,

    Inscr. Orell. 111; 1368; 2153; 2182; v. accenseo, P. a. B.—
    II.
    Trop., to hide, conceal (post-Aug.; several times in Tac.;

    otherwise rare): odium fallacibus blanditiis,

    Tac. A. 14, 56:

    externa falsis armis,

    id. H. 4, 32; cf. id. A. 12, 61:

    primas adulescentis cupidines,

    id. ib. 13, 13:

    culpam invidiā,

    id. ib. 6, 29: scelere velandum est scelus, Sen. Hippol. 721:

    nihil (with omittere),

    Plin. Pan. 56, 1.—Hence, * vēlātō, adv., through a veil, darkly, obscurely:

    deum discere,

    Tert. adv. Marc. 4, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > velo

  • 45 vis

    vīs, vis, f., plur. vīres, ĭum (class. only in nom., acc. and abl. sing. and in plur.; gen. sing. very rare; Tac. Or. 26; Dig. 4, 2, 1; Paul. Sent. 5, 30; dat. sing. vi, Auct. B. Afr. 69, 2; C. I. L. 5, 837; collat. form of the nom. and acc. plur. vis, Lucr. 3, 265; 2, 586; Sall. ap. Prisc. p. 707, or H. 3, 62 Dietsch; Messala ap. Macr. S. 1, 9, 14) [Gr. is, Wis, sinew, force; iphi, with might], strength, physical or mental; force, vigor, power, energy, virtue (cf. robur).
    I.
    Lit.
    1.
    In gen.
    (α).
    Sing.:

    celeritas et vis equorum,

    Cic. Div. 1, 70, 144:

    magna vis eorum (urorum) et magna velocitas,

    Caes. B. G. 6, 28:

    contra vim atque impetum fluminis,

    id. ib. 4, 17:

    tempestatis,

    id. B. C. 2, 14:

    venti,

    Lucr. 1, 271:

    solis,

    id. 4, 326 (301):

    horrida teli,

    id. 3, 170:

    acris vini,

    id. 3, 476:

    ferri aerisque,

    id. 5, 1286:

    veneni,

    Cic. Cael. 24, 58 et saep.—
    (β).
    Plur. (most freq. of physical strength):

    non viribus aut velocitatibus aut celeritate corporum res magnae geruntur,

    Cic. Sen. 6, 17:

    nec nunc vires desidero adulescentis, non plus quam adulescens tauri aut elephanti desiderabam,

    id. ib. 9, 27:

    hoc ali vires nervosque confirmari putant,

    Caes. B. G. 6, 21:

    me jam sanguis viresque deficiunt,

    id. ib. 7, 50 fin.:

    perpauci viribus confisi transnatare contenderunt,

    id. ib. 1, 53:

    nostri integris viribus fortiter repugnare,

    id. ib. 3, 4:

    lacertis et viribus pugnare,

    Cic. Fam. 4, 7, 2:

    omnibus viribus atque opibus repugnare,

    id. Tusc. 3, 11, 25:

    non animi solum vigore sed etiam corporis viribus excellens,

    Liv. 9, 16, 12:

    validis viribus hastam contorquere,

    Verg. A. 2, 50:

    quicquid agas, decet agere pro viribus,

    with all your might, Cic. Sen. 9, 27; so,

    supra vires,

    Hor. Ep. 1, 18, 22:

    et neglecta solent incendia sumere vires,

    id. ib. 1, 18, 85:

    seu virium vi seu exercitatione multā cibi vinique capacissimus,

    Liv. 9, 16, 13; cf.:

    in proelii concursu abit res a Consilio ad vires vimque pugnantium,

    Nep. Thras. 1, 4 dub. (Siebel. vires usumque).— Poet., with inf.:

    nec mihi sunt vires inimicos pellere tectis,

    Ov. H. 1, 109.—
    2.
    In partic.
    a.
    Energy, virtue, potency (of herbs, drugs, etc.):

    in radices vires oleae abibunt,

    Cato, R. R. 61, 1:

    vires habet herba?

    Ov. M. 13, 942:

    egregius fons Viribus occultis adjuvat,

    Juv. 12, 42. —
    b.
    Vis, personified, the same as Juno, Aus. Idyll. de Deis; cf. Verg. A. 7, 432 Serv. —
    c.
    Hostile strength, force, violence, = bia: EA POENA, QVAE EST DE VI, S. C. ap. Cic. Q. Fr. 2, 3, 5:

    cum vi vis illata defenditur,

    Cic. Mil. 4, 9; cf.:

    celeri rumore dilato Dioni vim allatam,

    Nep. Dion, 10, 1:

    ne vim facias ullam in illam,

    Ter. Eun. 4, 7, 37:

    sine vi facere,

    id. ib. 4, 7, 20:

    vim afferre alicui,

    Cic. Caecin. 21, 61; id. Verr. 2, 1, 24, § 62; 2, 4, 66, § 148:

    adhibere,

    id. Off. 3, 30, 110; id. Cat. 1, 8, 19:

    praesidio tam valido et armato vim adferre,

    Liv. 9, 16, 4:

    iter per vim tentare,

    by force, forcibly, Caes. B. G. 1, 14; so,

    per vim,

    id. B. C. 2, 13; Cic. Att. 7, 9, 4:

    ne id quidem satis est, nisi docet, ita se possedisse nec vi nec clam nec precario possederit,

    id. Caecin. 32, 92; so the jurid. formula in Lex Thoria ap. Grut. 202, 18; Dig. 41, 1, 22; Ter. Eun. 2, 3, 28:

    vis haec quidem hercle est, et trahi et trudi simul,

    Plaut. Capt. 3, 5, 92; Ter. Ad. 5, 8, 20:

    naves totae factae ex robore ad quamvis vim et contumeliam perferendam (shortly afterwards: tantas tempestates Oceani tantosque impetus ventorum sustineri),

    violence, shock, Caes. B. G. 3, 13:

    caeli,

    a storm, tempest, Plin. 18, 28, 69, § 278.—To avoid the gen. form (v. supra):

    de vi condemnati sunt,

    Cic. Phil. 2, 2, 4: de vi reus; id. Sest. 35, 75; id. Vatin. 17, 41:

    ei qui de vi itemque ei qui majestatis damnatus sit,

    id. Phil. 1, 9, 23; cf. id. ib. 1, 9, 21 sq. Halm ad loc.; Tac. A. 4, 13.—
    d.
    In mal. part., force, violence: pudicitiam cum eriperet militi tribunus militaris... interfectus ab eo est, cui vim adferebat, Cic. Mil. 4, 9:

    matribus familias vim attulisse,

    id. Verr. 2, 1, 24, § 62:

    vis allata sorori,

    Ov. A. A. 1, 679:

    victa nitore dei vim passa est,

    id. M. 4, 233:

    vim passa est Phoebe,

    id. A. A. 1, 679.—
    B.
    Transf., concr.
    1.
    Quantity, number, abundance (cf.: copia, multitudo); with gen.:

    quasi retruderet hominum me vis invitum,

    Plaut. Ep. 2, 2, 66:

    innumerabilis servorum,

    Cic. Har. Resp. 11, 22:

    in pompā cum magna vis auri argentique ferretur,

    Cic. Tusc. 5, 32, 91:

    vis magna pulveris,

    Caes. B. C. 2, 26:

    vis maxima ranunculorum,

    Cic. Fam. 7, 18, 3:

    argenti,

    id. Prov. Cons. 2, 4:

    vim lacrimarum profudi,

    id. Rep. 6, 14, 14:

    odora canum vis,

    Verg. A. 4, 132; cf. absol.:

    et nescio quomodo is, qui auctoritatem minimam habet, maximam vim, populus cum illis facit,

    Cic. Fin. 2, 14, 44.—
    2.
    Vires, military forces, troops:

    praeesse exercitui, ut praeter auctoritatem vires quoque ad coërcendum haberet,

    Caes. B. C. 3, 57:

    satis virium ad certamen,

    Liv. 3, 60, 4:

    undique contractis viribus signa cum Papirio conferre,

    id. 9, 13, 12:

    robur omne virium ejus regni,

    the flower, id. 33, 4, 4:

    concitet et vires Graecia magna suas,

    Ov. H. 15 (16), 340.—
    3.
    Vires, the virile forces or organs, Arn. 5, 158; 5, 163; Inscr. Orell. 2322; 2332:

    veluti castratis viribus,

    Plin. 11, 18, 19, § 60; cf.:

    vis (= vires) multas possidere in se,

    Lucr. 2, 586.—Rarely sing.:

    vis genitalis,

    Tac. A. 6, 18.—
    II.
    Trop.
    A.
    Mental strength, power, force, vigor:

    vis illa divina et virtus oratoris,

    Cic. de Or. 2, 27, 120:

    vis ac facultas oratoris,

    id. ib. 1, 31, 142:

    suavitatem Isocrates... sonitum Aeschines, vim Demosthenes habuit,

    id. ib. 3, 7, 28:

    summa ingenii,

    id. Phil. 5, 18, 49:

    magna vis est conscientiae in utramque partem,

    id. Mil. 23, 61:

    magna vis est in fortunā in utramque partem,

    id. Off. 2, 6, 19:

    patriae,

    id. de Or. 1, 44, 196:

    quod ostentum habuit hanc vim, ut, etc.,

    power, effect, id. Div. 1, 33, 73:

    qui indignitate suā vim ac jus magistratui quem gerebat dempsisset,

    Liv. 26, 12, 8:

    hujus conventionis,

    Dig. 43, 25, 12.— Plur. (post-Aug.):

    eloquentiae,

    Quint. 5, 1, 2:

    facilitatis,

    id. 12, 9, 20:

    ingenii,

    id. 1, 2, 23; 12, 1, 32:

    orationis,

    id. 8, 3, 87.—
    B.
    Transf., of abstr. things, force, notion, meaning, sense, import, nature, essence (cf. significatio):

    id, in quo est omnis vis amicitiae,

    Cic. Lael. 4, 15:

    eloquentiae vis et natura,

    id. Or. 31, 112:

    vis honesti (with natura),

    id. Off. 1, 6, 18; cf. id. Fin. 1, 16, 50:

    virtutis,

    id. Fam. 9, 16, 5:

    quae est alia vis legis?

    id. Dom. 20, 53:

    vis, natura, genera verborum et simplicium et copulatorum,

    i.e. the sense, signification, id. Or. 32, 115:

    vis verbi,

    id. Inv. 1, 13, 17; id. Balb. 8, 21:

    quae vis insit in his paucis verbis, si attendes, si attendes, intelleges,

    id. Fam. 6, 2, 3:

    quae vis subjecta sit vocibus,

    id. Fin. 2, 2, 6:

    nominis,

    id. Top. 8, 35: metônumia, cujus vis est, pro eo, quod dicitur, causam, propter quam dicitur, ponere, Quint. 8, 6, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > vis

См. также в других словарях:

  • post*/*/*/ — [pəʊst] noun I 1) [U] British the letters and parcels that are delivered to someone, or the system used for collecting, carrying, and delivering them Syn: mail There was no post for you today.[/ex] I never send anything valuable through the… …   Dictionary for writing and speaking English

  • Post — Post, n. [F. poste, LL. posta station, post (where horses were kept), properly, a fixed or set place, fem. fr. L. positus placed, p. p. of ponere. See {Position}, and cf. {Post} a pillar.] 1. The place at which anything is stopped, placed, or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Post and pair — Post Post, n. [F. poste, LL. posta station, post (where horses were kept), properly, a fixed or set place, fem. fr. L. positus placed, p. p. of ponere. See {Position}, and cf. {Post} a pillar.] 1. The place at which anything is stopped, placed,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Post bag — Post Post, n. [F. poste, LL. posta station, post (where horses were kept), properly, a fixed or set place, fem. fr. L. positus placed, p. p. of ponere. See {Position}, and cf. {Post} a pillar.] 1. The place at which anything is stopped, placed,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Post bill — Post Post, n. [F. poste, LL. posta station, post (where horses were kept), properly, a fixed or set place, fem. fr. L. positus placed, p. p. of ponere. See {Position}, and cf. {Post} a pillar.] 1. The place at which anything is stopped, placed,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Post chaise — Post Post, n. [F. poste, LL. posta station, post (where horses were kept), properly, a fixed or set place, fem. fr. L. positus placed, p. p. of ponere. See {Position}, and cf. {Post} a pillar.] 1. The place at which anything is stopped, placed,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Post coach — Post Post, n. [F. poste, LL. posta station, post (where horses were kept), properly, a fixed or set place, fem. fr. L. positus placed, p. p. of ponere. See {Position}, and cf. {Post} a pillar.] 1. The place at which anything is stopped, placed,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Post day — Post Post, n. [F. poste, LL. posta station, post (where horses were kept), properly, a fixed or set place, fem. fr. L. positus placed, p. p. of ponere. See {Position}, and cf. {Post} a pillar.] 1. The place at which anything is stopped, placed,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Post hackney — Post Post, n. [F. poste, LL. posta station, post (where horses were kept), properly, a fixed or set place, fem. fr. L. positus placed, p. p. of ponere. See {Position}, and cf. {Post} a pillar.] 1. The place at which anything is stopped, placed,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Post horn — Post Post, n. [F. poste, LL. posta station, post (where horses were kept), properly, a fixed or set place, fem. fr. L. positus placed, p. p. of ponere. See {Position}, and cf. {Post} a pillar.] 1. The place at which anything is stopped, placed,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Post horse — Post Post, n. [F. poste, LL. posta station, post (where horses were kept), properly, a fixed or set place, fem. fr. L. positus placed, p. p. of ponere. See {Position}, and cf. {Post} a pillar.] 1. The place at which anything is stopped, placed,… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»