Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

pondera

  • 1 pondera

    balance, equilibrium.

    Latin-English dictionary of medieval > pondera

  • 2 pondus

    pondus, eris, n. (pendo), das Gewicht, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) das Gewicht bei der Wage, a) als Wägendes: trutina et pondera, Inscr.: pondera publica seu fiscalia, Firm. math.: pondera examinata (geeichte), spät. ICt.: onus maximi ponderis, eine sehr schwer wiegende Last, Vitr.: pondera ab Gallis allata, Liv.: Romana pondera, Liv.: taleae ferreae ad certum pondus examinatae, Caes.: tamquam paribus examinatus ponderibus (animus), im Gleichgewicht schwebend, Cic.: emptor circumscriptus a venditore ponderibus minoribus, ICt.: ut (frumentum) ad mensuram pondusque respondeat, Sen.: archariis invident pondera, Sidon. – b) als Gewogenes: α) übh.: pondus argenti denarii, eine Drachme, Colum. 7, 8, 2. – β) insbes., das Gewicht eines Pfundes, ein Pfund, as erat libra pondus, Varro LL.: argenti pondera quinque, Mart.: talentum ne minus pondo octoginta Romanis ponderibus pendat, Liv. – 2) das Gewicht als Beschwerendes, an die Kettenfäden des Gewebes gehängt, damit sie nicht zu lose hingen, dum vult describere quemadmodum tela suspensis ponderibus rectum stamen extendat, Sen. ep. 90, 20. – B) übtr.: 1) in abstr.: a) das Gewicht = die Schwere eines Körpers, die Last, magni ponderis saxa, Caes.: moveri gravitate et pondere, Cic.: emere alqd pondere, nach dem G., nach der Schw., Plin. – b) die Schwerkraft, das Gleichgewicht (vgl. Lachm. Lucr. 6, 574), tertius motus oritur extra pondus et plagam, Cic.: tellus ponderibus librata suis, Ov.: terra prolapsa in pondera, Lucr.: verso pondere, durch Verlegung des Schwerpunktes, Tac. – 2) in concr.: a) ein Körper von Gewicht, die Masse, die Last, magna vis auri, non in formam pecuniae sed rudi et antiquo pondere (Gewichtsstücken), Tac.: pondera muralia saxi, Lucan.: onerum maxima pondera, sehr schwere Lasten, Vitr.: pondera paterna (poet. von einer Last), Ov.: in terram feruntur omnia pondera, Cic.: rapiens immania pondera baltei, Verg. – dah. α) poet. v. der Leibesfrucht, Ov.: so auch pondera uteri, Prop.: u. pondera, v. den Schamteilen, Catull. u. Stat. – β) von den größeren Steinen, die an den Weg gesetzt werden, et cogat trans pondera dextram porrigere, wir etwa »über den Rinnstein«, Hor. ep. 1, 6, 51. – b) eine Masse = eine Menge, Summe, argenti facti pondus, Curt.: magnum p. argenti, aeris, Caes.: auri pondus ingens pollicitus, Liv.: übtr., magnum pondus omnium artificum, eine schwere Menge (= große Anzahl), Varro de vit. P. R. 4. fr. 16 (b. Non. 466, 5). – II) bildl.: A) im guten Sinne: 1) übh. das Gewicht, der Nachdruck, Eindruck, das Ansehen, litterae maximi apud me sunt ponderis, Cic.: persona testimonii pondus habet, Cic.: commendatio magnum pondus apud te habuit, Cic.: pondera verborum, Cic. – 2) insbes.: a) das Gewicht der Worte u. Gedanken, omnium sententiarum gravitate, omnium verborum ponderibus est utendum, Cic.: pondera rerum ipsa comprehendere, lediglich die gewichtigsten Gründe, Cic. – b) die Charakterschwere, α) der gewichtige Ernst, terribile vultus p., Val. Max.: servato pondere, Stat. – β) die Festigkeit, Beständigkeit, nulla diu femina pondus habet, Prop. 2, 25, 22: nostri reverentia ponderis obstat, Stat. Theb. 1, 289. – B) im üblen Sinne, das Gewicht, die Last, die Bürde, pondera amara senectae, Ov.: pondera curarum, Lucan.

    lateinisch-deutsches > pondus

  • 3 pondus

    pondus, eris, n. (pendo), das Gewicht, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) das Gewicht bei der Wage, a) als Wägendes: trutina et pondera, Inscr.: pondera publica seu fiscalia, Firm. math.: pondera examinata (geeichte), spät. ICt.: onus maximi ponderis, eine sehr schwer wiegende Last, Vitr.: pondera ab Gallis allata, Liv.: Romana pondera, Liv.: taleae ferreae ad certum pondus examinatae, Caes.: tamquam paribus examinatus ponderibus (animus), im Gleichgewicht schwebend, Cic.: emptor circumscriptus a venditore ponderibus minoribus, ICt.: ut (frumentum) ad mensuram pondusque respondeat, Sen.: archariis invident pondera, Sidon. – b) als Gewogenes: α) übh.: pondus argenti denarii, eine Drachme, Colum. 7, 8, 2. – β) insbes., das Gewicht eines Pfundes, ein Pfund, as erat libra pondus, Varro LL.: argenti pondera quinque, Mart.: talentum ne minus pondo octoginta Romanis ponderibus pendat, Liv. – 2) das Gewicht als Beschwerendes, an die Kettenfäden des Gewebes gehängt, damit sie nicht zu lose hingen, dum vult describere quemadmodum tela suspensis ponderibus rectum stamen extendat, Sen. ep. 90, 20. – B) übtr.: 1) in abstr.: a) das Gewicht = die Schwere eines Körpers, die Last, magni ponderis saxa, Caes.: moveri gravitate et pondere, Cic.: emere alqd pondere, nach dem G., nach der Schw., Plin. – b) die Schwerkraft,
    ————
    das Gleichgewicht (vgl. Lachm. Lucr. 6, 574), tertius motus oritur extra pondus et plagam, Cic.: tellus ponderibus librata suis, Ov.: terra prolapsa in pondera, Lucr.: verso pondere, durch Verlegung des Schwerpunktes, Tac. – 2) in concr.: a) ein Körper von Gewicht, die Masse, die Last, magna vis auri, non in formam pecuniae sed rudi et antiquo pondere (Gewichtsstücken), Tac.: pondera muralia saxi, Lucan.: onerum maxima pondera, sehr schwere Lasten, Vitr.: pondera paterna (poet. von einer Last), Ov.: in terram feruntur omnia pondera, Cic.: rapiens immania pondera baltei, Verg. – dah. α) poet. v. der Leibesfrucht, Ov.: so auch pondera uteri, Prop.: u. pondera, v. den Schamteilen, Catull. u. Stat. – β) von den größeren Steinen, die an den Weg gesetzt werden, et cogat trans pondera dextram porrigere, wir etwa »über den Rinnstein«, Hor. ep. 1, 6, 51. – b) eine Masse = eine Menge, Summe, argenti facti pondus, Curt.: magnum p. argenti, aeris, Caes.: auri pondus ingens pollicitus, Liv.: übtr., magnum pondus omnium artificum, eine schwere Menge (= große Anzahl), Varro de vit. P. R. 4. fr. 16 (b. Non. 466, 5). – II) bildl.: A) im guten Sinne: 1) übh. das Gewicht, der Nachdruck, Eindruck, das Ansehen, litterae maximi apud me sunt ponderis, Cic.: persona testimonii pondus habet, Cic.: commendatio magnum pondus apud te habuit, Cic.: pondera verborum, Cic. – 2) insbes.: a) das Gewicht
    ————
    der Worte u. Gedanken, omnium sententiarum gravitate, omnium verborum ponderibus est utendum, Cic.: pondera rerum ipsa comprehendere, lediglich die gewichtigsten Gründe, Cic. – b) die Charakterschwere, α) der gewichtige Ernst, terribile vultus p., Val. Max.: servato pondere, Stat. – β) die Festigkeit, Beständigkeit, nulla diu femina pondus habet, Prop. 2, 25, 22: nostri reverentia ponderis obstat, Stat. Theb. 1, 289. – B) im üblen Sinne, das Gewicht, die Last, die Bürde, pondera amara senectae, Ov.: pondera curarum, Lucan.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pondus

  • 4 pondus

    pondus, ĕris, n. [pendo], a weight.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a weight used in a scale, Cic. Tusc. 5, 24, 69:

    pondera ab Gallis allata iniqua,

    Liv. 5, 48 fin.:

    utuntur taleis ferreis ad certum pondus examinatis pro numo,

    Caes. B. G. 5, 12; Dig. 19, 1, 32: pondera publica, Paul. ex Fest. p. 246 Müll.—
    2.
    In partic., the weight of a pound, a pound (very rare for the usual pondo):

    dupondius a duobus ponderibus, quod unum pondus assipondium dicebatur. Id ideo, quod as erat libra pondus,

    Varr. L. L. 5, § 169 Müll.:

    argenti pondera quinque,

    Mart. 7, 53, 12.—
    B.
    Transf.
    1.
    In abstr.
    a.
    Heaviness, weight of a body:

    moveri gravitate et pondere,

    Cic. Fat. 11, 24; 10, 22; 20, 46; id. Tusc. 1, 17, 40:

    magni ponderis saxa,

    Caes. B. G. 2, 29; 7, 22:

    emere aliquid pondere,

    by weight, Plin. 12, 7, 14, § 29; 35, 17, 57, § 197; Tac. A. 6, 26; cf.:

    in his quae pondere constant,

    Dig. 18, 1, 35 med.; Gai. Inst. 2, 196:

    id, quod pondere continetur,

    Dig. 30, 1, 47.—
    b.
    In plur.: pondera, balance, equipoise, equilibrium:

    pendebat in aëre tellus Ponderibus librata suis,

    Ov. M. 1, 13; so Luc. 1, 57; cf. Lucr. 2, 218 and 6, 574:

    trans pondera (corporis) dextram Porrigere (= ultra libramentum sive aequilibrium corporis),

    out of balance, Hor. Ep. 1, 6, 51; cf. Lachm. ad Lucr. II. p. 380 sq.; cf.

    also: quis libravit in pondere montes et colles in staterā?

    Vulg. Isa. 40, 12.—
    2.
    In concr.
    a.
    A heavy body, a weight, mass, load, burden:

    in terram feruntur omnia suo nutu pondera,

    Cic. Rep. 6, 17, 17:

    grande auri pondus,

    id. Verr. 2, 1, 17, § 45; so,

    innumerabile pondus auri,

    id. Sest. 43, 93:

    magnum argenti pondus expositum,

    Caes. B. C. 3, 96:

    aeris magnum pondus,

    id. ib. 3, 103; Stat. Th. 6, 648:

    immania pondera baltei,

    Verg. A. 10, 496:

    Spartani pondera disci,

    Mart. 14, 164, 1.— Poet., of the fruit of the womb, Ov. M. 9, 684; id. Am. 2, 14, 14; Prop. 4, 1, 96 (5, 1, 100); Mart. 14, 151;

    of the privy parts,

    Cat. 63, 5; Stat. S. 3, 4, 77.—
    b.
    A quantity, number, multitude (anteclass. and very rare): magnum pondus omnium artificum, Varr. ap. Non. 466, 5.—
    II.
    Trop.
    A.
    Weight, consequence, importance, consideration, influence, authority, etc. (class.; cf.

    momentum): persona non qualiscumque testimonii pondus habet,

    Cic. Top. 19, 73:

    grave ipsius conscientiae pondus est,

    id. N. D. 3, 35, 85; cf.:

    (honestas) aut sola expetenda est... aut certe omni pondere gravior habenda quam reliqua omnia,

    id. Off. 3, 8, 35:

    id est maximi momenti et ponderis,

    id. Vatin. 4, 9:

    qui pondus habent,

    id. Att. 11, 6, 1: habet vim in ingenio [p. 1396] et pondus in vitā, id. de Or. 2, 74, 302:

    magnum pondus accessit ad tollendum dubitationem, judicium et consilium tuum,

    id. Fam. 11, 29, 1:

    ut is intellegat, hanc meam commendationem magnum apud te pondus habuisse,

    id. ib. 13, 25; cf.:

    ut is intellegat meas apud te litteras maximum pondus habuisse,

    id. Fam. 12, 27; 13, 35, 2:

    tuae litterae maximi sunt apud me ponderis,

    id. ib. 2, 19, 2:

    ejus filius eodem est apud me pondere, quo fuit ille,

    id. Att. 10, 1. 1.—Of style:

    omnium verborum ponderibus est utendum,

    Cic. de Or. 2, 17, 72:

    fabula sine pondere et arte,

    Hor. A. P. 320; cf.:

    nugis addere pondus,

    id. Ep. 1, 19, 42.—
    B.
    Oppressive weight, burden ( poet. for onus):

    curarum,

    Luc. 9, 951; Stat. Th. 4, 39:

    rerum,

    Ov. Tr. 2, 237; Mart. 6, 64, 14:

    tauri ruentis In Venerem tolerare pondus,

    Hor. C. 2, 5, 4:

    amara senectae Pondera,

    Ov. M. 9, 438:

    Constantius, insolentiae pondera gravius librans,

    Amm. 14, 5, 1.—
    C.
    Weight of character, i. e. firmness, constancy ( poet.):

    nulla diu femina pondus habet,

    Prop. 2, 25 (3, 20), 22:

    nostri reverentia ponderis obstat,

    Stat. Th. 1, 289:

    hilaris, tamen cum pondere, virtus,

    id. S. 2, 3, 65; cf. id. ib. 5, 3, 246.

    Lewis & Short latin dictionary > pondus

  • 5 pondus

    eris n. [ pendo ]
    1) вес, тяжесть ( onus maximi pondĕris Vtr)
    talea ad certum p. examinata Csбрусок определённого веса
    emere aliquid pondĕre PM — покупать что-л. на вес
    3) весомое тело, масса ( omnia pondera in terram feruntur C)
    4) весовой римский фунт (as erat libra p. Vr; argenti pondĕra quinque M)
    tellus ponderibus librata suis O — земля, пришедшая в равновесие
    7) бремя, обуза ( pondera amara senectae Sen)
    8) количество, множество (magnum p. argenti Cs)
    9) значение, вес, важность, роль ( litterae maximi ponderis C)
    10) твёрдость, стойкость, постоянство (p. habere Prp)
    11) серьёзность, важность ( vultūs VM)
    12) прочное основание, фундамент ( interjecto intrinsĕcus pondere Ap)
    13) Ctl, St pl. = testiculi

    Латинско-русский словарь > pondus

  • 6 pondus

    pondŭs, ĕris, n. [st2]1 [-] poids (à peser); qqf. poids d'une livre. [st2]2 [-] poids, pesanteur (d'un corps); qqf. équilibre, aplomb, gravité. [st2]3 [-] corps pesant, charge, fardeau; grande quantité. [st2]4 [-] au fig. motif déterminant, mobile, considération, raison décisive. [st2]5 [-] poids, importance, influence, crédit, valeur, autorité. [st2]6 [-] sérieux, constance, gravité. [st2]7 [-] pondus = onus: poids accablant, fardeau, embarras.    - pondera iniqua a Gallis allata, Liv.: des poids faux apportés par les Gaulois.    - emere aliquid pondere, Plin. Tac.: acheter qqch au poids.    - argenti pondera quinque, Mart. 7, 53, 12: cinq livres d'argent.    - apud aliquem esse magni ponderis, Cic.: avoir grand crédit auprès de qqn.    - nugis addere pondus, Hor. Ep. 1, 19, 42: donner de l'importance à des riens.    - pondus senectae, Ov.: poids des années.
    * * *
    pondŭs, ĕris, n. [st2]1 [-] poids (à peser); qqf. poids d'une livre. [st2]2 [-] poids, pesanteur (d'un corps); qqf. équilibre, aplomb, gravité. [st2]3 [-] corps pesant, charge, fardeau; grande quantité. [st2]4 [-] au fig. motif déterminant, mobile, considération, raison décisive. [st2]5 [-] poids, importance, influence, crédit, valeur, autorité. [st2]6 [-] sérieux, constance, gravité. [st2]7 [-] pondus = onus: poids accablant, fardeau, embarras.    - pondera iniqua a Gallis allata, Liv.: des poids faux apportés par les Gaulois.    - emere aliquid pondere, Plin. Tac.: acheter qqch au poids.    - argenti pondera quinque, Mart. 7, 53, 12: cinq livres d'argent.    - apud aliquem esse magni ponderis, Cic.: avoir grand crédit auprès de qqn.    - nugis addere pondus, Hor. Ep. 1, 19, 42: donner de l'importance à des riens.    - pondus senectae, Ov.: poids des années.
    * * *
        Pondus, ponderis, pen. corr. n. g. Cic. Le pois, Le pesant ou pesanteur de quelque chose, Ponderosité.
    \
        Gemuit sub pondere cymba. Virg. Soubs le faiz et charge.
    \
        Flagellata pondera. Stat. Quand une chose pesante pendant en l'air, se remue et ballie ca et là.
    \
        Pondus. Cic. Ce qui est pesé à la balance.
    \
        Pondus pro libra. Cic. Le pois à peser quelque chose, ou Le pois d'une livre.
    \
        Hoc meis ponderibus examinabo. Cic. A mes pois. Je l'estimeray à ma guise. B.
    \
        Pondus veteris triste supercili. Seneca. Severe gravité de visage et contenance telle que souloyent porter les anciens.
    \
        Dulce eloquendi pondus. Claud. Doulce gravité de parler.
    \
        Amabile pondus mentis. Sil. Amiable gravité.
    \
        Testimonii pondus. Cic. L'authorité et estimation de, etc.
    \
        Habere pondus. Cic. Avoir pois ou authorité, et estre estimé.
    \
        Eius filius eodem est apud me pondere, quo fuit ille. Cic. Je l'estime autant, que je faisoye cestuy là.

    Dictionarium latinogallicum > pondus

  • 7 pondus

        pondus eris, n    [PAND-], a weight: pondera ab Gallis adlata iniqua, L.: taleae ferreae ad certum pondus examinatae, Cs.— A heavy body, weight, mass, load, burden: in terram feruntur omnia suo nutu pondera: innumerabile auri: magnum argenti, Cs.: immania pondera baltei, V.: gravis maturo pondere venter, O.— Weight, gravity, heaviness: gravitate ferri et pondere: magni ponderis saxa, Cs.— Plur, balance, equilibrium: pendebat in aëre tellus Ponderibus librata suis, O.: trans pondera dextram Porrigere, out of balance, i. e. so as to fall over, H.—Fig., weight, consequence, importance, consideration, influence, authority: si tutoris auctoritas apud te ponderis nihil habebat: grave ipsius conscientiae pondus est: id est maximi ponderis: omnium verborum ponderibus est utendum, verbal effects: fabula sine pondere et arte, H.: nulla diu femina pondus habet, i. e. firmness, Pr.— A burden, load, weight: rerum, O.: amara senectae Pondera, O.
    * * *
    weight, burden, impediment

    Latin-English dictionary > pondus

  • 8 Gewicht

    Gewicht, I) Maß od. Verhältnis der Schwere, auch die Schwere selbst, a) eig.: pondus. – von schwerem G., grandi pondere: ein Pfund an G. (habend), libram pondo (sc. valens): 1000 Pfund Gold an G., mille (sc. libras) pondo auri: ein Silberdenar an G., pondus argentei denarii. – b) uneig.: Wichtigkeit, Erheblichkeit: pondus (z.B. verborum: und verba sine pondere). – momentum (was den Ausschlag gibt). – auctoritas (persönliches Ansehen, persönlicher Einfluß). – vis. gravitas (Wichtigkeit, Macht und Stärke). – ein Mann von großem G., homo, in quo summa auctoritas est atque amplitudo (als Staatsmann); homo gravis (auf den man übh. viel gibt): G. haben, aliquo numero atque honore esse (in ziemlichem Range und Ansehen stehen, v. Pers.): bei jmd. G. haben, pondus od. aliquid ponderis habere apud alqm (v. Dingen); aliquo loco et numero esse apud alqm. numerum obtinere apud alqm (von Pers.): großes G. haben bei jmd., magnum pondus habere oder maximi ponderis esse apud alqm (von Dingen); multum auctoritate valere od. posse apud alqm (v. Pers.): mehr G. hat bei mir Ciceros Meinung, potior est apud me Ciceronis sententia: kein G. haben., nullius ponderis od. momenti esse. ponderis nihil habere (v. Dingen); tenui od. nullā auctoritate esse (v. Pers.): G. auf etwas legen, vim tribuere alci rei: einer Sache G. geben, alci rei pondus afferre. – II) ein Körper von gewisser Schwere: pondus (übh. u. bes. das in die Wagschale gelegte). – röm. Gewicht, Romana pondera: falsches G., pondera falsa (als gefälschtes G.); pondera iniqua (als unrichtiges G.; nehmen, adhibere); gestempeltes, richtiges G., pondus publice probatum (ICt.): nach dem G. kaufen od. verkaufen, pondere emere od. vendere.

    deutsch-lateinisches > Gewicht

  • 9 ducenarius

    [st1]1 [-] ducenārĭus, a, um: qui renferme deux cents, qui concerne deux-cents.    - ducenaria pondera, Plin. 7, 20, 19, § 83: poids de deux cents livres.    - ducenarii procuratores, Suet. Claud. 24: intendants qui percevaient 200.000 sesterces. [st1]2 [-] ducenārĭus, ii, m.: officier qui commande deux cents hommes.
    * * *
    [st1]1 [-] ducenārĭus, a, um: qui renferme deux cents, qui concerne deux-cents.    - ducenaria pondera, Plin. 7, 20, 19, § 83: poids de deux cents livres.    - ducenarii procuratores, Suet. Claud. 24: intendants qui percevaient 200.000 sesterces. [st1]2 [-] ducenārĭus, ii, m.: officier qui commande deux cents hommes.
    * * *
        Ducenarius, Adiectiuum: vt Ducenaria pondera. Plin. Poix de deux cents livres.
    \
        Ducenarius. Veget. Capitaine de deux cents hommes.

    Dictionarium latinogallicum > ducenarius

  • 10 Nachdruck

    Nachdruck, vis (Kraft). – pondus od. (v. mehreren) Plur. pondera (Gewicht, auch der Worte). – gravitas (die Gewichtigkeit, z.B. verborum sententiarumque: aber auch omnium verborum pondera, omnium sententiarum gravitas); verb. vis et gravitas (z.B. in der Darstellung). – virtus (die Tatkraft einer Pers. u. die gewichtige Stärke eines Wortes etc.). – auctoritas (das Imponierende). – N. u. Gewicht, vis et pondus: mit N., s. nachdrücklich ( Adv.): N. haben, vim habere; multum valere; efficacem esse (wirksam sein, v. Worten, Bitten): mehr N. haben, plus gravitatis habere (von der Rede); plus efficere efficaciorem esse (von Worten, Bitten, sofern sie wirksamer sind); plus auctoritatis habere (v. Worten, sofern sie mehr imponieren): den Krieg mit mehr N. führen, maiore cum auctoritate bellum gerere: einen besondern [1738] Nachdruck auf ein Wort legen, verbum premere.

    deutsch-lateinisches > Nachdruck

  • 11 unrichtig

    unrichtig, non iustus (nicht vorschriftsmäßig, nicht vollständig, z.B. mensura). – vitiosus (fehlerhaft). – falsus (gefälscht, falsch, z.B. pondera: u. nomen: u. rumores). – iniquus (nicht das rechte Maß habend, zu schwer oder zuleicht, z.B. pondera). – die Rechnung ist unr., ratio non convenit od. non constat. Adv. perpĕram (verkehrt, nicht recht, z.B. pronuntiare, interpretari, iudicare). – vitiose (fehlerhaft. z.B. concludere). – falso (fälschlich). – secus (anders, als es sein sollte, z.B. iudicare).

    deutsch-lateinisches > unrichtig

  • 12 iniquus

    iniquus, a, um [st2]1 [-] inégal, accidenté, raboteux, rude, difficile (terrain). [st2]2 [-] disproportionné, trop petit; trop grand, excessif. [st2]3 [-] funeste, défavorable, désavantageux, nuisible, triste, malheureux. [st2]4 [-] mal disposé pour, ennemi, hostile, dur, cruel. [st2]5 [-] injuste, inique, malveillant, partial. [st2]6 [-] inégal (de caractère), qui souffre avec peine, mécontent.    - iniquum est + inf.: il est injuste de.    - iniquum, i, n.: l'injustice, l'injuste, l'iniquité.    - iniquum pondus, Virg.: poids excessif.    - iniqua pondera, Liv.: faux poids.    - iniqui mei, Cic.: mes ennemis.    - iniquo animo aliquid ferre (pati): supporter qqch avec peine (à contrecoeur).    - haud iniquâ mente (haud iniquo animo): avec résignation.
    * * *
    iniquus, a, um [st2]1 [-] inégal, accidenté, raboteux, rude, difficile (terrain). [st2]2 [-] disproportionné, trop petit; trop grand, excessif. [st2]3 [-] funeste, défavorable, désavantageux, nuisible, triste, malheureux. [st2]4 [-] mal disposé pour, ennemi, hostile, dur, cruel. [st2]5 [-] injuste, inique, malveillant, partial. [st2]6 [-] inégal (de caractère), qui souffre avec peine, mécontent.    - iniquum est + inf.: il est injuste de.    - iniquum, i, n.: l'injustice, l'injuste, l'iniquité.    - iniquum pondus, Virg.: poids excessif.    - iniqua pondera, Liv.: faux poids.    - iniqui mei, Cic.: mes ennemis.    - iniquo animo aliquid ferre (pati): supporter qqch avec peine (à contrecoeur).    - haud iniquâ mente (haud iniquo animo): avec résignation.
    * * *
        Iniquus, pen. prod. Adiectiuum: vt Iniquus locus. Liu. Qui n'est point uni et applani, Qui est raboteux.
    \
        Iniquus. Terent. Inique, Qui fait contre equité et justice.
    \
        Iniquus. Terent. Ennemi, adversaire.
    \
        Vertumnis natus iniquis. Horat. Contraires et courroucez.
    \
        Iniquo animo ferre. Terent. Se marrir et courroucer de quelque chose, La porter mal patiemment.
    \
        Vitiis iniquus. Horat. Courroucé contre les vices.
    \
        Iniqua conditio. Cic. Un offre injuste et irraisonnable.
    \
        Iniquior defensio. Cic. Qui n'est pas fort raisonnable.
    \
        Pretium pietatis iniquum. Ouid. Mauvais loyer ou remuneration de, etc.
    \
        Pugna iniqua. Virgil. Quand les deux parties ne sont pas pareilles ne sortables.
    \
        Iniqui sermones. Cic. Mauvaises parolles et detractions.
    \
        Sidus iniquum gentibus. Lucan. Pestilent.
    \
        Vultu iniquo spectare aliquem. Ouidius. De mauvais oeil et par mal talent, De trongne courroucee.
    \
        Iniquo pondere rastri. Virgil. Fort pesants.
    \
        Spatioque subit Sergestus iniquo. Virgil. Estroict.

    Dictionarium latinogallicum > iniquus

  • 13 ferō

        ferō tulī (tetulī, T., Ct.), lātus, ferre    [1 FER-; TAL-], to bear, carry, support, lift, hold, take up: aliquid, T.: arma, Cs.: sacra Iunonis, H.: cadaver umeris, H.: Pondera tanta, O.: oneri ferendo est, able to carry, O.: pedes ferre recusant Corpus, H.: in Capitolium faces: ventrem ferre, to be pregnant, L.: (eum) in oculis, to hold dear.—To carry, take, fetch, move, bear, lead, conduct, drive, direct: pisciculos obolo in cenam seni, T.: Caelo supinas manūs, raisest, H.: ire, pedes quocumque ferent, H.: opertā lecticā latus per oppidum: signa ferre, put in motion, i. e. march, Cs.: huc pedem, come, T.: pedem, stir, V.: ferunt sua flamina classem, V.: vagos gradūs, O.: mare per medium iter, pursue, V.: quo ventus ferebat, drove, Cs.: vento mora ne qua ferenti, i. e. when it should blow, V.: itinera duo, quae ad portum ferebant, led, Cs.: si forte eo vestigia ferrent, L.: corpus et arma tumulo, V.—Prov.: In silvam non ligna feras, coals to Newcastle, H.—With se, to move, betake oneself, hasten, rush: mihi sese obviam, meet: me tempestatibus obvium: magnā se mole ferebat, V.: ad eum omni studio incitatus ferebatur, Cs.: alii perterriti ferebantur, fled, Cs.: pubes Fertur equis, V.: (fera) supra venabula fertur, springs, V.: quocumque feremur, are driven: in eam (tellurem) feruntur pondera: Rhenus per finīs Nantuatium fertur, flows, Cs.—Praegn., to carry off, take by force, snatch, plunder, spoil, ravage: rapiunt incensa feruntque Pergama, V.: puer fertur equis, V.— To bear, produce, yield: quae terra fruges ferre possit: flore terrae quem ferunt, H. — To offer, bring (as an oblation): Sacra matri, V.: tura superis, O.— To get, receive, acquire, obtain, earn, win: donum, T.: fructūs ex sese: partem praedae: crucem pretium sceleris, Iu.: Plus poscente, H.—Fig., to bear, carry, hold, support: vina, quae vetustatem ferunt, i. e. are old: Scripta vetustatem si ferent, attain, O.: Insani sapiens nomen ferat, be called, H.: finis alienae personae ferendae, bearing an assumed character, L.: secundas (partīs), support, i. e. act as a foil, H.— To bring, take, carry, render, lead, conduct: mi auxilium, bring help: alcui subsidium, Cs.: condicionem, proffer, Cs.: matri obviae complexum, L.: fidem operi, procure, V.: mortem illis: ego studio ad rem p. latus sum, S.: numeris fertur (Pindar) solutis, H.: laudibus alquem in caelum, praise: (rem) supra quam fieri possit, magnify: virtutem, ad caelum, S.: in maius incertas res, L.— To prompt, impel, urge, carry away: crudelitate et scelere ferri, be carried away: furiatā mente ferebar, V.: quo animus fert, inclination leads, S.: si maxime animus ferat, S.: fert animus dicere, impels, O.— To carry off, take away, remove: Omnia fert aetas, V.—With se, to carry, conduct: Quem sese ore ferens! boasting, V.: ingentem sese clamore, paraded, V.— To bear, bring forth, produce: haec aetas oratorem tulit: tulit Camillum paupertas, H.— To bear away, win, carry off, get, obtain, receive: omnium iudicio primas: ex Etruscā civitate victoriam, L.: laudem inter suos, Cs.: centuriam, tribūs, get the votes: Omne tulit punctum, H.: repulsam a populo, experience: Haud inpune feres, escape, O.— To bear, support, meet, experience, take, put up with, suffer, tolerate, endure: alcius desiderium: voltum atque aciem oculorum, Cs.: multa tulit fecitque puer, H.: iniurias civium, N.: quem ferret, si parentem non ferret suom? brook, T.: tui te diutius non ferent: dolores fortiter: iniurias tacite: rem aegerrume, S.: tacite eius verecundiam non tulit senatus, quin, etc., i. e. did not let it pass, without, etc., L.: servo nubere nympha tuli, O.: moleste tulisti, a me aliquid factum esse, etc.: gravissime ferre se dixit me defendere, etc.: non ferrem moleste, si ita accidisset: casum per lamenta, Ta.: de Lentulo sic fero, ut debeo: moleste, quod ego nihil facerem, etc.: cum mulier fleret, homo ferre non potuit: iratus atque aegre ferens, T.: patior et ferendum puto: non tulit Alcides animis, control himself, V.—Of feeling or passion, to bear, experience, disclose, show, exhibit: dolorem paulo apertius: id obscure: haud clam tulit iram, L.—In the phrase, Prae se ferre, to manifest, profess, show, display, declare: cuius rei facultatem secutum me esse, prae me fero: noli, quaero, prae te ferre, vos esse, etc.: speciem doloris voltu prae se tulit, Ta.—Of speech, to report, relate, make known, assert, celebrate, say, tell: haec omnibus ferebat sermonibus, Cs.: pugnam laudibus, L.: quod fers, cedo, say, T.: quae nunc Samothracia fertur, is called, V.: si ipse... acturum se id per populum aperte ferret, L.: homo ut ferebant, acerrimus, as they said: si, ut fertur, etc., as is reported: non sat idoneus Pugnae ferebaris, were accounted, H.: utcumque ferent ea facta minores, will regard, V.: hunc inventorem artium ferunt, they call, Cs.: multa eius responsa acute ferebantur, were current: quem ex Hyperboreis Delphos ferunt advenisse: qui in contione dixisse fertur.—Of votes, to cast, give in, record, usu. with suffragium or sententiam: de me suffragium: sententiam per tabellam (of judges): aliis audientibus iudicibus, aliis sententiam ferentibus, i. e. passing judgment, Cs.: in senatu de bello sententiam.—Of a law or resolution, to bring forward, move, propose, promote: legem: lege latā: nihil erat latum de me: de interitu meo quaestionem: rogationes ad populum, Cs.: te ad populum tulisse, ut, etc., proposed a bill: de isto foedere ad populum: cum, ut absentis ratio haberetur, ferebamus.— Impers: lato ad populum, ut, etc., L.— With iudicem, to offer, propose as judge: quem ego si ferrem iudicem, etc.: iudicem illi, propose a judge to, i. e. go to law with, L.—In book-keeping, to enter, set down, note: minus quam Verres illi expensum tulerit, etc., i. e. set down as paid.—To require, demand, render necessary, allow, permit, suffer: dum aetatis tempus tulit, T.: si tempus ferret: incepi dum res tetulit, nunc non fert, T.: graviora verba, quam natura fert: sicut hominum religiones ferunt: ut aetas illa fert, as is usual at that time of life: si ita commodum vestrum fert: si vestra voluntas feret, if such be your pleasure: uti fors tulit, S.: natura fert, ut, etc.
    * * *
    ferre, tuli, latus V
    bring, bear; tell speak of; consider; carry off, win, receive, produce; get

    Latin-English dictionary > ferō

  • 14 ponderatezza

    ponderatezza s.f. circumspection; deliberation: un uomo di gran ponderatezza, a man of great circumspection.
    * * *
    [pondera'tettsa]
    sostantivo femminile (assennatezza) judiciousness, deliberation
    * * *
    ponderatezza
    /pondera'tettsa/
    sostantivo f.
    (assennatezza) judiciousness, deliberation.

    Dizionario Italiano-Inglese > ponderatezza

  • 15 centenarius

    Латинско-русский словарь > centenarius

  • 16 falso

    I āvī, ātum, āre [intens. к fallo ]
    фальсифицировать, подделывать (pondera ac mensūras Dig; scripturas divīnas Ambr)
    II falsō adv. [ falsus ]
    неверно, ложно, ошибочно, неправильно (aliquem habere suspectum Pl; sperare T, Nep)

    Латинско-русский словарь > falso

  • 17 lentus

    a, um
    1) гибкий, податливый (vitis V; rami O; flagellum Ph)
    2) вязкий, липкий, клейкий (pix, gluten V)
    3) цепкий, крепко обхватывающий (brachia H, O; vincula Pl)
    4) застывший, неподвижный ( tellus lenta gelu Prp)
    5)
    а) медлительный, вялый ( asĭnus Ph)
    l. coepti (gen.) Silнерешительный
    infitiator l. C — плохой плательщик, недоимщик
    б) медленный (ignis O, PM); тягучий, растягивающий (l. in dicendo C); слабо горящий, тлеющий (carbones O, Hier); медленно действующий ( venenum T); тусклый ( color PM)
    7) длительный, продолжительный, долгий (militiae T, Tib; somnus VF)
    amor l. Tib — длительная, но тж. O чуть тлеющая, угасающая любовь
    spes lenta L — нескоро исполняющаяся надежда, но
    8) затяжной, скучный, надоевший ( negotium C)
    9) спокойный, равнодушный, хладнокровный, невозмутимый, флегматичный (patiens et l. C); бесчувственный ( pectus O); терпеливый (l. in dolore suo T)
    10) растянувшийся в истоме, нежащийся (l. in umbrā V)
    11) упорный, упрямый ( natura Su); неприступный ( puella O)

    Латинско-русский словарь > lentus

  • 18 mensura

    mēnsūra, ae f. [ metior ]
    mensuram alicujus rei facere O и agere PM — измерять что-л.
    3) величина, длина, расстояние, протяжение ( itinerum Cs); продолжительность ( bibendi O); количество, сумма (verborum Q; beneficii PJ)
    4) характер, свойство ( alicujus T); способность ( dicentis Q)

    Латинско-русский словарь > mensura

  • 19 remolior

    re-mōlior, ītus sum, īrī depon.
    1) отодвигать, отталкивать, сбрасывать ( pondera terrae O); взламывать ( ferrea claustra St)
    pass. remolitus SenT — опрокинутый, разрушенный

    Латинско-русский словарь > remolior

  • 20 Difficile est saturam non scribere

    Трудно не писать сатир.
    Ювенал, "Сатиры", I, 26-31:
    Cúm pars Níliacáe plebís, cum vérna Canópi
    Críspinús, Tyriás humeró revocánte lacérnas,
    Véntilet áestivúm digitís sudántibus áurum,
    Néc sufférre queát majóris póndera gémmae,
    Dífficil(e) ést saturám non scríbere. Nám quis iníquae
    Tám patiéns Urbís, tam férreus, út teneát se...
    Если какой-нибудь нильский прохвост, этот раб из Канопа
    Плащ и на потной руке все вращает кольцо золотое,
    Будто не может снести от жары он тяжелую гемму,
    Рима, настолько стальной, чтоб ему удержаться от гнева.
    (Перевод Д. Недовича и Ф. Петровского)
    Если часто difficile est saturam non scribere, то у нас в то время, когда Тургенев выступил против крепостного права, было гораздо чаще "difficile saturam scribere", потому что цензура того времени была подозрительна и труслива, низка и невежественна. (А. Ф. Кони, Памяти Тургенева.)
    Обстоятельства были благоприятны для сатиры, но не благоприятствовали сатирикам; пародируя слова Ювенала, последние могли сказать: difficile est saturam scribere. (К. К. Арсеньев, Русская общественная жизнь в сатире Салтыкова.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Difficile est saturam non scribere

См. также в других словарях:

  • pondera — PONDERÁ, ponderez, vb. I. tranz. (livr.) A face ca două fapte să se echilibreze prin opunerea lor una alteia; a echilibra, a cumpăni. ♦ tranz. şi refl. A face să devină sau a deveni mai cumpătat, mai măsurat; a (se) înfrâna, a (se) stăpâni, a… …   Dicționar Român

  • Pondera — Sp Ponderà Ap Pondera L JAV apyg. (Montana) …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Pondera County, Montana — Infobox U.S. County county= Pondera County state= Montana map size= 225 founded year= seat= Conrad largest city= Conrad leader= area total sq mi=1640 area land sq mi=1625 area water sq mi=15 area percentage= 0.92% census yr= 2000 pop= 6424… …   Wikipedia

  • Pondera County — Verwaltung US Bundesstaat: Montana Verwaltungssitz: Conrad Gründung: 1919 Demographie Einwohner: 6424  (2000) …   Deutsch Wikipedia

  • Pondera County — Admin ASC 2 Code Orig. name Pondera County Country and Admin Code US.MT.073 US …   World countries Adminstrative division ASC I-II

  • ponderá — vb., ind. prez. 1 sg. ponderéz, 3 sg. şi pl. pondereázã …   Romanian orthography

  • Condado de Pondera — Condado de los Estados Unidos …   Wikipedia Español

  • USS Pondera (APA-191) — was a Haskell class attack transport acquired by the U.S. Navy during World War II for the task of transporting troops to and from combat areas. World War II service Pondera ( APA–191 ), built under Maritime Commission contact (MCV hull 659), was …   Wikipedia

  • Comte de Pondera — Comté de Pondera Comté de Pondera (Pondera County) Administration Pays …   Wikipédia en Français

  • Comté De Pondera — (Pondera County) Administration Pays …   Wikipédia en Français

  • Comté de pondera — (Pondera County) Administration Pays …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»