-
1 polītus
polītus adj. with comp. and sup. [P. of polio], polished, accomplished, refined, cultivated, polite: homo ex scholā: oratio: politioris humanitatis expers: doctrinā politissimus.* * *polita, politum ADJrefined, polished -
2 Polio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
3 polio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
4 Pollio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
5 scriptor
scriptor, ōris, m. [scribo], one who writes.I.In gen. (acc. to scribo, I.), a writer, scribe, secretary (syn. librarius;II.very rare): addebat etiam, scriptores illos male multatos exisse cum Galbā,
Cic. Brut. 22, 88; cf.:scriptor librarius,
Hor. A. P. 354:ex ejus (Crassi) scriptore et lectore Diphilo suspicari liceret,
Cic. de Or. 1, 30, 136:(Seneca) advocatis scriptoribus pleraque tradidit, quae, etc.,
Tac. A. 15, 63 fin.; Vulg. Ezech. 9, 2.—In partic. (acc. to scribo, II.).A.One that composes in writing; a writer, composer, author, reporter, narrator, etc. (the ruling signif. of the word; syn. auctor).(α).With gen.:(β).omnium bonarum artium scriptores atque doctores et legendi et pervolutandi,
Cic. de Or. 1, 34, 158:artis,
id. ib. 1, 20, 91; id. Inv. 2, 2, 6; Quint. 9, 4, 96:artium,
id. 7, 7, 1; 7, 7, 8, prooem. §3: quam multos scriptores rerum suarum magnus ille Alexander secum habuisse dicitur,
Cic. Arch. 10, 24; so,rerum scriptor,
an historian, Liv. 21, 1;for which: historiarum,
Juv. 7, 99; Plin. 36, 5, 4, § 36:temporum, Treb. Poll. Trig. Tyr. 18: carminum,
Quint. 1, 5, 11:tragoediarum,
id. 1, 5, 21; 10, 1, 97:veteris comoediae,
id. 10, 1, 9:iamborum,
id. 10, 1, 9; 10, 1, 59:mimorum,
id. 1, 10, 17:Satyrorum,
Hor. A. P. 235:Trojani belli,
id. Ep. 1, 2, 1 et saep.:tuarum rerum domesticos habes et scriptores et nuntios,
reporters, Cic. Fam. 2, 4, 1.—Absol.:B.omne genus scriptorum,
Quint. 1, 4, 4:vetustissimus ille scriptor ac politissimus Lysias,
Cic. Or. 9, 29;so of the same,
id. Brut. 9, 35:quia provenere ibi (sc. Athenis) scriptorum magna ingenia, etc.,
Sall. C. 8, 3: utriusque linguae, in Latin and Greek, Gell. praef. § 4; so of an historian: in tantā scriptorum turbā, Liv. praef. § 2 sq.; Mart. 3, 20, 4 al.; Quint. 3, 4, 1:fere scriptores carmine foedo Splendida facta linunt,
Hor. Ep. 2, 1, 236;so of poets,
id. ib. 2, 1, 62:scriptorum chorus,
id. ib. 2, 2, 77:nobilium scriptorum auditor,
id. ib. 1, 19, 39; id. A. P. 120; 136; Phaedr. 5, 1, 17 al.—Publicists' and jurid. t. t. (acc. to scribo, II. B.), a drawer up, compiler, draughter of any thing.1.Legum (Numa), Cic. Rep. 5, 2, 3:2.legis,
id. Inv. 2, 47, 139.—Alieni testamenti, Suet. Ner. 17.— Absol., Quint. 7, 2, 53; 7, 6, 11.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский