-
1 polecenie
сущ.• воспитание• заказ• инструктаж• инструкция• команда• образование• обучение• объединение• орден• ордер• памятка• повеление• порядок• последовательность• предписание• приказ• приказание• просвещение• распоряжение• рекомендация• учёба* * *poleceni|e☼ поручение; распоряжение, приказ ♂;\polecenie pisemne (na piśmie) письменное распоряжение;
z czyjegoś \poleceniea а) по чьему-л. поручению;б) по чьёй-л. рекомендации;wydać \polecenie распорядиться
+ zlecenie, rozporządzenie, rozkaz* * *споруче́ние; распоряже́ние, прика́з mpolecenie pisemne (na piśmie) — пи́сьменное распоряже́ние
z czyjegoś polecenia — 1) по чьему́-л. поруче́нию; 2) по чье́й-л. рекоменда́ции
wydać polecenie — распоряди́ться
Syn: -
2 polecenie dozorowane
• guarded commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie dozorowane
-
3 polecenie dyrektywne asemblera
• assembler directive commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie dyrektywne asemblera
-
4 polecenie menu
• menu commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie menu
-
5 polecenie niedostępne
• unavailable commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie niedostępne
-
6 polecenie przychodzące
• inbound commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie przychodzące
-
7 polecenie rezydentne
• resident commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie rezydentne
-
8 polecenie urządzenia
• device commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie urządzenia
-
9 polecenie wewnętrzne
• internal commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie wewnętrzne
-
10 polecenie wybrane
• checked command• selected commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie wybrane
-
11 polecenie wychodzące
• outbound commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie wychodzące
-
12 polecenie wyświetlania
• display orderSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie wyświetlania
-
13 polecenie zewnętrzne
• external commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > polecenie zewnętrzne
-
14 wydać polecenie
• issue a commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > wydać polecenie
-
15 wypełnić polecenie
• carry outSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > wypełnić polecenie
-
16 zdalne polecenie
• remote commandSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > zdalne polecenie
-
17 przykazanie
сущ.• заповедь• приказ• приказание* * *rel. przykazanie рел. заповедьnakaz, polecenie, rozkaz, rzad. przykazanie приказание* * *☼ 1. веление, приказание, наказ ♂;2. рел. заповедь ž+1. nakaz, rozkaz, polecenie
* * *с1) веле́ние, приказа́ние, нака́з m2) рел. за́поведь żSyn: -
18 dyspozycja
сущ.• команда• образование• обучение• подверженность• предписание• приказ• приказание• расположение• распоряжение• склонность• тенденция• управление* * *dyspozycj|a♀ 1. распоряжение ň;jestem do pańskiej \dyspozycjai я в вашем распоряжении;
mieć kogoś, coś do swojej \dyspozycjai располагать кем-л., чём-л., иметь в своём распоряжении кого-л., что-л.;2. план ♂; 3. do czego мед. психол. склонность, предрасположенность к чему+1. rozporządzenie, zarządzenie, polecenie 2. plan, układ, rozkład 3. skłonność
* * *ж1) распоряже́ние njestem do pańskiej dyspozycji — я в ва́шем распоряже́нии
mieć kogoś, coś do swojej dyspozycji — располага́ть ке́м-л., че́м-л., име́ть в своём распоряже́нии ко́го-л., что́-л.
2) план mSyn: -
19 nakaz
сущ.• веление• доверенность• заказ• закон• заповедь• императив• мандат• ордер• повеление• полномочие• правило• предписание• приказ• приказание• распоряжение• указ• устав* * *♂, Р. \nakazu 1. распоряжение ň, приказ;2. требование ň, веление ň; императив;\nakaz moralny нравственный императив; \nakaz sumienia веление совести; ● \nakaz kwaterunkowy ордер на квартиру;
\nakaz pracy назначение на работу+1. rozporządzenie, polecenie, rozkaz
* * *м, Р nakazu1) распоряже́ние n, прика́з2) тре́бование n, веле́ние n; императи́вnakaz moralny — нра́вственный императи́в
nakaz sumienia — веле́ние со́вести
•- nakaz pracySyn: -
20 rekomendacja
- 1
- 2
См. также в других словарях:
polecenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. polecić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyjaś ustna rekomendacja, dobra opinia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
polecenie — n I 1. rzecz. od polecić Polecenie tej sprawy innej osobie okazało się konieczne. 2. lm D. polecenieeń «zlecenie, rozporządzenie, rozkaz» Dostać, otrzymać polecenie. Spełniać, wykonywać czyjeś polecenia. Załatwić coś zgodnie z poleceniem. 3. blm… … Słownik języka polskiego
nakaz — m IV, D. u, Ms. nakazzie; lm M. y 1. «ustne lub pisemne polecenie, któremu trzeba się podporządkować; rozporządzenie, rozkaz, zarządzenie» Nakaz urzędowy. Nakaz opuszczenia mieszkania, stawienia się na rozprawie. Dostać, otrzymać jakiś nakaz. ∆… … Słownik języka polskiego
przekazać — dk IX, przekazaćkażę, przekazaćkażesz, przekazaćkaż, przekazaćał, przekazaćany przekazywać ndk VIIIa, przekazaćzuję, przekazaćzujesz, przekazaćzuj, przekazaćywał, przekazaćywany 1. «oddając powierzyć komuś coś» Przekazać majątek, pieniądze.… … Słownik języka polskiego
rozporządzić — dk VIa, rozporządzićdzę, rozporządzićdzisz, rozporządzićrządź, rozporządzićdził, rozporządzićdzony rozporządzać ndk I, rozporządzićam, rozporządzićasz, rozporządzićają, rozporządzićaj, rozporządzićał, rozporządzićany 1. «wydać polecenie co do… … Słownik języka polskiego
komenda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. komendandzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} krótki rozkaz wzywający do zrobienia lub zaprzestania robienia czegoś, wydawany przez osobę mającą władzę nad kimś lub nad… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skierowanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. skierować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}skierowanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. skierowanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} formalne polecenie na piśmie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szukać — 1. Nie mieć gdzieś czego szukać «być gdzieś zbędnym, nieprzydatnym, źle widzianym»: Drzwi zatrzasnęły się przed nosem Iw... Nie miała tu czego szukać. Służąca otrzymała widocznie polecenie, by nie wpuszczać jej za próg. A. Zaniewski, Król. 2.… … Słownik frazeologiczny
aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… … Słownik języka polskiego
aresztowanie — n I rzecz. od aresztować Aresztowanie bezprawne, represyjne. Masowe aresztowania. Mieć polecenie aresztowania. Wydać nakaz aresztowania. Coś grozi aresztowaniem. Komuś grozi (zagraża) aresztowanie. Dokonano licznych aresztowań … Słownik języka polskiego
dyspozycja — ż I, DCMs. dyspozycjacji; lm D. dyspozycjacji (dyspozycjacyj) 1. «rozporządzenie, zarządzenie, polecenie; wskazówka co do wykonania czegoś» Wydała dyspozycje co do obiadu. ◊ Być do czyjejś dyspozycji «być gotowym do wypełnienia czyjegoś rozkazu,… … Słownik języka polskiego