Перевод: с польского на русский

с русского на польский

pojechać

  • 1 pojechać

    глаг.
    • перейти
    • поехать
    • съездить
    * * *
    poj|echać
    \pojechaćadę, \pojechaćedzie, \pojechaćadą, \pojechaćedź, \pojechaćechał сов. поехать; уехать;

    \pojechać tam i z powrotem съездить; \pojechać na urlop уехать в отпуск

    * * *
    pojadę, pojedzie, pojadą, pojedź, pojechał сов.
    пое́хать; уе́хать

    pojechać tam i z powrotem — съе́здить

    pojechać na urlop — уе́хать в о́тпуск

    Słownik polsko-rosyjski > pojechać

  • 2 pojechać jutro

    поехать завтра

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > pojechać jutro

  • 3 rano pojechać

    рано поехать

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rano pojechać

  • 4 delegacja

    сущ.
    • делегация
    • депутация
    * * *
    delegacj|a
    1. делегация;

    wysłać \delegacjaę направить делегацию;

    2. разг. командировка;

    pojechać (udać się) w \delegacjaę поехать в командировку; otrzymać \delegacjaę быть посланным в командировку, получить командировку

    * * *
    ж
    1) делега́ция

    wysłać delegację — напра́вить делега́цию

    2) разг. командиро́вка

    pojechać (udać się) w delegację — пое́хать в командиро́вку

    otrzymać delegację — быть по́сланным в командиро́вку, получи́ть командиро́вку

    Słownik polsko-rosyjski > delegacja

  • 5 do

    предл.
    • в
    • для
    • за
    • к
    • ко
    • на
    • об
    • обо
    • от
    • по
    • про
    • ради
    • среди
    • через
    * * *
    1) (o podobieństwie) на (о сходстве)
    2) (pozostałe znaczenia) до, в, во, за, к, ко, по
    3) muz. do, c муз. до
    przed до (перед)
    * * *
    предлог. с Р. 1. в, к, за;
    pójść do szkoły пойти в школу; pojechać do Warszawy поехать в Варшаву; zapisać się do chóru записаться в хор; podejść do stołu подойти к столу; miłość do ojczyzny любовь к родине; dążyć do doskonałości стремиться к совершенству; wziąć się do roboty приняться за работу; tęsknota do kraju тоска по родине; 2. до; od Moskwy do Warszawy от Москвы до Варшавы; czekać do rana ждать до утра; odprowadzić do domu проводить до дома; do końca roku до конца года; 3. для; иногда не переводится; skoroszyt do akt скоросшиватель для бумаг; szczoteczka do zębów зубная щётка; 4. на; jest podobna do brata она похожа на брата; 5. в сочет, с отглагольными сущ. не переводится: mam sprawę do załatwienia y меня есть дело, которое надо уладить; ● pół do drugiej (trzeciej itd.) полвторого, половина второго (полтретьего, половина третьего etc.); со do... что касается...
    * * *
    1) в, к, за

    pójść do szkoły — пойти́ в шко́лу

    pojechać do Warszawy — пое́хать в Варша́ву

    zapisać się do chóru — записа́ться в хор

    podejść do stołu — подойти́ к столу́

    miłość do ojczyzny — любо́вь к ро́дине

    dążyć do doskonałości — стреми́ться к соверше́нству

    wziąć się do roboty — приня́ться за рабо́ту

    tęsknota do kraju — тоска́ по ро́дине

    2) до

    od Moskwy do Warszawy — от Москвы́ до Варша́вы

    czekać do rana — ждать до утра́

    odprowadzić do domu — проводи́ть до до́ма

    do końca roku — до конца́ го́да

    3) для; иногда не переводится

    skoroszyt do akt — скоросшива́тель для бума́г

    szczoteczka do zębów — зубна́я щётка

    4) на

    jest podobna do brata — она́ похо́жа на бра́та

    5) в сочет. с отглагольными сущ. не переводится:

    mam sprawę do załatwienia — y меня́ есть де́ло, кото́рое на́до ула́дить

    - pół do drugiej
    - co do...

    Słownik polsko-rosyjski > do

  • 6 swaty

    swat|y
    мн. Р. \swatyów сватовство ň;

    pojechać w \swaty поехать свататься

    * * *
    мн, P swatów
    сватовство́ n

    pojechać w swaty — пое́хать сва́таться

    Słownik polsko-rosyjski > swaty

  • 7 wyskoczyć

    глаг.
    • выбросить
    • выброситься
    • вынестись
    • выпрыгнуть
    • выскочить
    * * *
    wyskocz|yć
    сов. 1. выскочить;

    \wyskoczyć przez okno выпрыгнуть в окно; \wyskoczyć z tramwaju соскочить с трамвая;

    \wyskoczyćył pryszcz komuś y кого-л. выскочил прыщ;

    \wyskoczyć z szyn сойти с рёльс(ов);

    2. разг. сбегать, отлучиться;

    \wyskoczyć na godzinę отлучиться на час; \wyskoczyć po papierosy сбегать за сигаретами;

    3. разг. (pojechać) съездить; махнуть;

    ● со koń \wyskoczyćу во весь опор;

    oczy komuś \wyskoczyćyły na wierzch (z orbit) разг. глаза на лоб полезли у кого-л.
    * * *
    сов.
    1) вы́скочить

    wyskoczyć przez okno — вы́прыгнуть в окно́

    wyskoczyć z tramwaju — соскочи́ть с трамва́я

    wyskoczył pryszcz komuś — у кого́-л. вы́скочил прыщ

    wyskoczyć z szyn — сойти́ с ре́льс(ов)

    2) разг. сбе́гать, отлучи́ться

    wyskoczyć na godzinę — отлучи́ться на час

    wyskoczyć po papierosy — сбе́гать за сигаре́тами

    3) разг. ( pojechać) съе́здить; махну́ть
    - oczy komuś wyskoczyły na wierzch
    - oczy komuś wyskoczyły z orbit

    Słownik polsko-rosyjski > wyskoczyć

  • 8 udać się

    1) (pójść, pojechać) направиться, отправиться
    2) udać się (zwrócić się) обратиться
    3) udać się (powieść się) удаться, получиться
    4) wdać się, wrodzić się удаться (уродиться)
    * * *
    сов.
    1) уда́ться

    udało się zobaczyć — удало́сь уви́деть

    sztuka się udać się ła — пье́са прошла́ с успе́хом; спекта́кль получи́лся уда́чным

    wycieczka się udała — экску́рсия была́ уда́чной

    pszenica się udała — пшени́ца удала́сь

    2) ( dokąd) отпра́виться, напра́виться
    3) do kogo-czego обрати́ться к кому, куда

    udać się się do ministra, do ministerstwa — обрати́ться к мини́стру, в министе́рство

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > udać się

См. также в других словарях:

  • pojechać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXg, pojechaćjadę, pojechaćjedzie, pojechaćjedź {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się dokądś jakimś lądowym środkiem lokomocji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rano pojechał do miasta.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}jechać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pojechać — trzy, cztery mile za piec zob. I piec 3 …   Słownik frazeologiczny

  • pojechać — dk, pojechaćjadę, pojechaćjedziesz, pojechaćjedź, pojechaćjechał «udać się dokądś jakimś środkiem komunikacji lądowej, odbyć podróż dokądś» Pojechać autobusem, pociągiem, rowerem, samochodem. Pojechać do Białegostoku, w góry, nad morze, na… …   Słownik języka polskiego

  • jechać [pojechać] do Rygi — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wymiotować; mieć torsje {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • piec — I. 1. Komuś się żyje, jest jak u Pana Boga za piecem «komuś się żyje wygodnie, bezpiecznie»: Przedtem żyło nam się w miasteczku jak u Pana Boga za piecem. Front był hen, hen, za siódmym stepem, za siódmym Uralem. M. Pankowski, Fara. 2. pot. Ktoś… …   Słownik frazeologiczny

  • ściąć — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz …   Słownik frazeologiczny

  • ścinać — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz …   Słownik frazeologiczny

  • wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi …   Słownik frazeologiczny

  • piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić …   Słownik języka polskiego

  • pieprz — m II, D. u, blm 1. «Piper, roślina zielna lub krzew z rodziny pieprzowatych rosnąca w krajach tropikalnych i subtropikalnych obu półkul; występuje w kilkuset gatunkach, z których najbardziej znany jest pieprz czarny, rosnący jako pnącze; owoce… …   Słownik języka polskiego

  • polecieć — dk VIIa, poleciećcę, poleciećcisz, poleciećleć, poleciećciał, poleciećcieli 1. «o ptakach, o mechanizmach, o ludziach: odbyć lot za pomocą skrzydeł lub mechanizmu; udać się dokąd drogą powietrzną» Ptaki poleciały do ciepłych krajów. Bocian… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»