-
1 obrodzić
глаг.• уродить* * *obrodzi|ćсов. уродиться; дать богатый урожай;jabłka \obrodzićły богатый урожай яблок
* * *сов.уроди́ться; дать бога́тый урожа́йjabłka obrodziły — бога́тый урожа́й я́блок
-
2 urodzić
глаг.• породить• родить• родиться* * *родитьobrodzić, wydać plony уродить* * *urodz|ić\urodzićę, urodź, \urodzićony сов. 1. родить; произвести на свет;\urodzić syna родить сына;
2. уродить, родить+1. porodzić, wydać na świat 2. obrodzić
* * *urodzę, urodź, urodzony сов.1) роди́ть; произвести́ на светurodzić syna — роди́ть сы́на
2) уроди́ть, роди́тьSyn: -
3 udać się
1) (pójść, pojechać) направиться, отправиться2) udać się (zwrócić się) обратиться3) udać się (powieść się) удаться, получиться4) wdać się, wrodzić się удаться (уродиться)* * *сов.1) уда́тьсяudało się zobaczyć — удало́сь уви́деть
sztuka się udać się ła — пье́са прошла́ с успе́хом; спекта́кль получи́лся уда́чным
wycieczka się udała — экску́рсия была́ уда́чной
pszenica się udała — пшени́ца удала́сь
2) ( dokąd) отпра́виться, напра́виться3) do kogo-czego обрати́ться к кому, кудаudać się się do ministra, do ministerstwa — обрати́ться к мини́стру, в министе́рство
•Syn: -
4 udać\ się
uda|ć sięсов. 1. удаться;\udać\ sięło się zobaczyć удалось увидеть; sztuka się \udać\ się ła пьеса прошла с успехом; спектакль получился удачным; wycieczka się \udać\ sięła экскурсия была удачной; pszenica się \udać\ sięła пшеница удалась;
2. (dokąd) отправиться, направиться;3. do kogo-czego обратиться к кому, куда;\udać\ się
się do ministra, do ministerstwa обратиться к министру, в министерство; ● \udać\ się się komuś a) (o dzieciach itp.) вырасти на славу;б) (spodobać się) прийтись по сердцу (по душе)+1. powieść się;
obrodzić 2. podążyć 3. zwrócić się
См. также в других словарях:
obrodzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, obrodzićdzi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach: wydać dużą ilość owoców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grusza obrodziła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrodzić — dk VIa, obrodzićdzi, obrodzićdził rzad. obradzać ndk I, obrodzićdza, obrodzićają, obrodzićał «wydać owoce, obfity plon; urodzić się, urosnąć w dużej ilości» Jabłonie obrodziły. Jagody, jabłka obrodziły. przen. Talenty nie obrodziły … Słownik języka polskiego
obradzać — → obrodzić … Słownik języka polskiego
urodzić — dk VIa, urodzićdzę, urodzićdzisz, urodź a. uródź, urodzićdził, urodzićdzony 1. «o kobietach i samicach zwierząt żyworodnych: wydać z siebie płód, wydać na świat (dziecko, potomka)» Urodzić córkę, syna. Żona urodziła bliźnięta. Suka urodziła… … Słownik języka polskiego
