pogruchotać

См. также в других словарях:

• pogruchotać — komuś żebra, kości, gnaty zob. kość 8 …   Słownik frazeologiczny

• pogruchotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, pogruchotaćoczę || pogruchotaćocę, pogruchotaćocze || pogruchotaćoce, pogruchotaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} potłuc, rozbić coś w wielu miejscach; połamać, pokruszyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}O mało mu kości nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pogruchotać — dk IX, pogruchotaćoczę (pogruchotaćocę), pogruchotaćoczesz (pogruchotaćocesz), pogruchotaćocz, pogruchotaćał, pogruchotaćany «potłuc, zmiażdżyć, rozbić wiele rzeczy lub rozbić coś w wielu miejscach, połamać, poniszczyć» Kry pogruchotały filary… …   Słownik języka polskiego

• gnat — Grzać, wygrzewać gnaty (na słońcu, przy piecu) zob. kość 5. Nie czuć gnatów zob. czuć. Patrzeć, gapić się, wpatrywać się jak sroka w gnat zob. sroka 3. Połamać, pogruchotać, poprzetrącać, policzyć, porachować komuś gnaty zob. kość 8. Rozprostować …   Słownik frazeologiczny

• kość — 1. pot. Coś rozeszło się, rozlazło się po kościach «coś skończyło się bez przykrych skutków»: Na szczęście sprawa jakoś rozeszła się po kościach i wszystko dobrze się skończyło. Cosm 12/2000. 2. pot. Czuć coś w kościach «odczuwać skutki wysiłku,… …   Słownik frazeologiczny

• żebro — 1. (Wszystkie) żebra można komuś policzyć, porachować «ktoś jest bardzo chudy»: (...) zwlekali żeglarze ze siebie co tam mieli: koszulę, portczęta, pasek (...) żebra im można było z daleka porachować (...). E. Zegadłowicz, Zmory. 2. posp.… …   Słownik frazeologiczny

• gnat — m IV, D. a, Ms. gnacie; lm M. y 1. posp. «kość» Pies obgryzał gnaty. ◊ Połamać, pogruchotać, poprzetrącać, porachować, policzyć komuś gnaty «pobić kogoś mocno, dotkliwie; zbić kogoś, stłuc» ◊ Nie czuć gnatów «być bardzo zmęczonym fizycznie» ◊… …   Słownik języka polskiego

• podruzgotać — dk IX, podruzgotaćoczę a. podruzgotaćocę, podruzgotaćoczesz a. podruzgotaćocesz, podruzgotaćocz, podruzgotaćał, podruzgotaćany «zdruzgotać, rozbić wiele czegoś albo coś w wielu miejscach; potrzaskać, pogruchotać» Kula podruzgotała mu kości. Bomba …   Słownik języka polskiego

• rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego