-
1 gruchotać
глаг.• грохотать* * *grucho|tać\gruchotaćce/\gruchotaćcze, \gruchotaćcz несов. 1. ломать, разбивать; дробить;2. греметь, грохотать+1. miażdżyć, druzgotać 2. turkotać, hurkotać
* * *gruchoce / gruchocze, gruchocz несов.1) лома́ть, разбива́ть; дроби́ть2) греме́ть, грохота́тьSyn: -
2 grucho|tać
impf (gruchoczę a. gruchocę) Ⅰ vt (miażdżyć) to smash, to crush- gruchotać komuś czaszkę to crush sb’s skull ⇒ zgruchotać, pogruchotaćⅡ vi (wydawać odgłos) to rattle- w szklance gruchotały kostki lodu ice cubes rattled in the glassThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > grucho|tać
См. также в других словарях:
Krächzen (2) — 2. Krächzen, verb. reg. neutr. welches das Hülfswort haben erfordert, und das Intensivum von krachen ist, so fern es ehedem auch einen lauten Seufzer von sich geben bedeutete, vielleicht auch von krähen. Es ahmet den starken, rauhen Schall nach,… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
