-
1 miażdżyć
глаг.• давить• мельчить• помять• раздавить• раздавливать• раздроблять• расплющивать• расплющить• сжимать• смять• уничтожать* * *miażdż|yć\miażdżyćony несов. 1. раздавливать; дробить;2. перен. сокрушать, уничтожать;\miażdżyć obronę przeciwnika сокрушать оборону противника;
\miażdżyć spojrzeniem kogoś смотреть уничтожающим взглядом на кого-л.+1. rozgniatać 2. druzgo-tać, kruszyć
* * *miażdżony несов.1) разда́вливать; дроби́ть2) перен. сокруша́ть, уничтожа́тьmiażdżyć obronę przeciwnika — сокруша́ть оборо́ну проти́вника
miażdżyć spojrzeniem kogoś — смотре́ть уничтожа́ющим взгля́дом на кого́-л.
Syn: -
2 miażdżyć
(-ę, -ysz); perf; z-; vt* * *ipf.1. crush.2. przen. (= unicestwiać, zgniatać) crush, suppress, annihilate; miażdżyć kogoś spojrzeniem crush sb with a look; miażdżyć powstanie suppress l. crush an uprising.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > miażdżyć
-
3 miażdżyć
-
4 miażdżyć
-
5 miażdżyc|a
f sgt Med. atherosclerosis, atherosclerotic disease- miażdżyca naczyń wieńcowych coronary atherosclerosisThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > miażdżyc|a
-
6 miażdżyć
1. aplatir2. broyer3. concasser4. presser5. écraser -
7 miażdżyć
1 brú 2 cnag 3 sú -
8 miażdżyć
ezmek -
9 miażdżyć
1. роздавлювати, роздушувати; розтрощувати;2. дробити (техн.) -
10 miażdżyć
1 lamugin2 ngumasab3 pisain -
11 miażdżyć
dyknyşyk; hatyrdamak; hytyrdamak; itnişik; kädi; kibirdemek; kitirdetmek; külkelemek; maýdalamak -
12 miażdżyć
ζουλώ -
13 miażdżyć miażdż·yć
-ę, -ysz; pf z-vt(= zgniatać) to crush -
14 zmiażdżyć
-
15 gruchotać
( miażdżyć) to crush* * *ipf.1. (= miażdżyć, łamać) crush, break.2. (= turkotać, grzechotać) rattle.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gruchotać
-
16 zgniatać
impf ⇒ zgnieść* * ** * *ipf.1. (= gnieść) crumple.2. (= miażdżyć) squash, crush.3. tylko ipf. techn. crush.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgniatać
-
17 druzgotać
глаг.• крушить• разбивать• размозжить• сокрушить• толочь* * *druzgo|tać\druzgotaćcze/\druzgotaćce несов. разрушать, уничтожать; сокрушать+gruchotać, miażdżyć
* * *druzgocze / druzgoce несов.разруша́ть, уничтожа́ть; сокруша́тьSyn: -
18 gnieść
глаг.• выдавливать• выжимать• гладить• давить• жать• зажать• зажимать• замешивать• измять• массировать• месить• мять• надавить• надавливать• нажать• нажимать• пожать• пожимать• помять• прессовать• прижать• прижимать• прижиматься• раздавить• раздавливать• размешивать• расплющивать• расплющить• сжать• сжимать• скомкать• смешивать• смять• стеснять• торопить• уминать• утюжить• формировать* * *gni|eść\gnieśćotę, \gnieśćeć, \gnieśćótł, \gnieśćotła, \gnieśćetli, \gnieśćeciony несов. 1. давить, раздавливать;\gnieść kartofle мять картошку;
2. перен. давить, угнетать, мучить;długi \gnieśćotą долги отравляют существование, долги тяготят;
3. мять, комкать;\gnieść sukienkę мять платье; \gnieść gazetę комкать газету;
4. жать;suknia \gnieśćecie pod pachami платье жмёт (режет) под мышками;
● \gnieść ciasto месить тесто+1. miażdżyć, zgniatać 3. miąć 4. uciskać, cisnąć, uwierać
* * *gniotę, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony несов.1) дави́ть, разда́вливатьgnieść kartofle — мять карто́шку
2) перен. дави́ть, угнета́ть, му́читьdługi gniotą — долги́ отравля́ют существова́ние, долги́ тяготя́т
3) мять, ко́мкатьgnieść sukienkę — мять пла́тье
gnieść gazetę — ко́мкать газе́ту
4) жатьsuknia gniecie pod pachami — пла́тье жмёт (ре́жет) под мы́шками
•Syn: -
19 gruchotać
глаг.• грохотать* * *grucho|tać\gruchotaćce/\gruchotaćcze, \gruchotaćcz несов. 1. ломать, разбивать; дробить;2. греметь, грохотать+1. miażdżyć, druzgotać 2. turkotać, hurkotać
* * *gruchoce / gruchocze, gruchocz несов.1) лома́ть, разбива́ть; дроби́ть2) греме́ть, грохота́тьSyn: -
20 kruszyć
глаг.• давить• дробить• крошить• мельчить• раздроблять• разрушать• разрушить• растирать• сломить• сорвать• толочь• уничтожать* * *krusz|yć\kruszyćony несов. 1. дробить, крошить, размельчать;2. ломать, уничтожать; \kruszyć więzy срывать оковы+1. drobić 2. burzyć, miażdżyć
* * *kruszony несов.1) дроби́ть, кроши́ть, размельча́ть2) лома́ть, уничтожа́тьkruszyć więzy — срыва́ть око́вы
Syn:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
miażdżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, miażdżyćdżę, miażdżyćdży, miażdżyćdżony {{/stl 8}}– zmiażdżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgniatać, rozbijać, tłuc coś na miazgę; kruszyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miażdżyć — ndk VIb, miażdżyćdżę, miażdżyćdżysz, miażdż, miażdżyćdżył, miażdżyćdżony «gnieść, kruszyć, tłuc coś na drobniutkie części, na miazgę; rozgniatać, rozbijać, rozkruszać» Miażdżyć żwir. Głaz miażdży komuś nogę. przen. «niszczyć doszczętnie,… … Słownik języka polskiego
druzgotać — ndk IX, druzgotaćoczę a. druzgotaćocę, druzgotaćoczesz a. druzgotaćocesz, druzgotaćocz, druzgotaćał, druzgotaćany «rozbijać na drobne kawałki; kruszyć, tłuc, gruchotać, miażdżyć» Piorun druzgocze drzewo. Spadające kamienie druzgotały wszystko po… … Słownik języka polskiego
gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… … Słownik języka polskiego
gruchotać — ndk IX, gruchotaćoczę (gruchotaćocę), gruchotaćoczesz (gruchotaćocesz), gruchotaćocz, gruchotaćał, gruchotaćany 1. «miażdżyć, druzgotać, łamać, niszczyć» Trzask gruchotanych kości. 2. «o przedmiotach będących w ruchu, spadających, uderzających o… … Słownik języka polskiego
gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… … Słownik języka polskiego
kruszyć — ndk VIb, kruszyćszę, kruszyćszysz, krusz, kruszyćszył, kruszyćszony «łamać na drobne kawałki, drobić na części, miażdżyć; niszczyć, burzyć» Kruszyła chleb dla wróbli. Deszcze kruszyły skałę. ∆ hist. Kruszyć kopię, grot «w wiekach średnich:… … Słownik języka polskiego
miażdżący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. miażdżyć (p.) miażdżący w użyciu przym. «często o faktach, działaniach, stanach, uczuciach itp. negatywnych, niekorzystnych: silny, intensywny, olbrzymi; przytłaczający, druzgocący» Miażdżąca krytyka, pogarda.… … Słownik języka polskiego
miażdżenie — n I rzecz. od miażdżyć … Słownik języka polskiego
tratować — ndk IV, tratowaćtuję, tratowaćtujesz, tratowaćtuj, tratowaćował, tratowaćowany «deptać; depcząc niszczyć, miażdżyć, gnieść» Tratować trawniki. Dziki tratowały zasiewy. tratować się «deptać się wzajemnie» Ludzie tratowali się w popłochu. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
druzgotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, druzgotaćoczę || druzgotaćocę, druzgotaćocze || druzgotaćoce, druzgotaćany {{/stl 8}}– zdruzgotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać, łamać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień