-
1 pogodzić
1. vt pfaussöhnen, versöhnen2. vr: pogodzić siępogodzić się z czymś — sich in etw fügen (ergeben), sich mit etw abfinden
-
2 pogodzić
godzić się < zgodzić> (na A oder z I) einverstanden sein (mit D), hinnehmen (A); sich gefallen lassen (A) -
3 pogodzić
-
4 godzić
godzić się < zgodzić> (na A oder z I) einverstanden sein (mit D), hinnehmen (A); sich gefallen lassen (A) -
5 zgodzić
godzić się < zgodzić> (na A oder z I) einverstanden sein (mit D), hinnehmen (A); sich gefallen lassen (A) -
6 myśl
myśl [mɨɕl] fna \myśl o tym... beim Gedanken daran...na samą \myśl o tym dostaję dreszczy schon bei dem Gedanken daran kriege ich eine Gänsehautzłote \myśli Sinnsprüche mPl, Bonmots ntPlbić się z \myślami sich +akk nicht entschließen können, unschlüssig seinczytać w czyichś \myślach jds Gedanken lesennosić się z \myślą o czymś sich +akk mit dem Gedanken an etw +akk tragenani mi przez \myśl nie przeszło, żeby... es ist mir nie in den Sinn gekommen, dass...ktoś/coś komuś przyszło na \myśl jd/etw ist jdm in den Sinn gekommenktoś/coś się komuś nasuwa na \myśl jd/etw kommt jdm in den Sinnnie móc się pogodzić z \myślą o czymś sich +akk nicht mit dem Gedanken abfinden [ lub aussöhnen] können, dass etw...zebrać [ lub skupić] \myśli seine Gedanken sammelnmieć kogoś/coś na \myśli jdn/etw meinenco masz na \myśli? was meinst du?robić coś z \myślą o kimś etw mit dem Gedanken an jdn tunw \myśl [tej zasady]... gemäß [diesem Grundsatz], im Sinne [dieses Prinzips] -
7 pozostawać
pozostawać [pɔzɔstavaʨ̑] <-aje; perf pozostać>vi1) ( przebywać nadal) [ver]bleiben\pozostawać w domu zu Hause bleiben\pozostawać komuś coś dłużnym jdm etw schuldig bleiben\pozostawać komuś wiernym jdm treu bleiben\pozostawać na wolności [noch] auf freiem Fuß sein\pozostawać nie bez wpływu na coś nicht ohne Einfluss auf etw +akk bleiben\pozostawać w tyle za kimś/czymś ins Hintertreffen zu [ lub gegenüber] jdm/etw geraten [ lub kommen] ( fam)niech to pozostanie między nami das bleibt unter unspozostaje mi [tylko] pogodzić się z faktami... es bleibt mir [nur], mich mit den Fakten abzufinden...3) ( zostawać w spadku)pozostać po kimś von jdm hinterlassen werden4) ( zostać) übrig bleiben, verbleibenz całej grupy pozostał tylko on jeden von der ganzen Gruppe ist nur er allein übrig gebliebenpozostał jeszcze tydzień do egzaminu bis zur Prüfung blieb nur noch eine Wochepozostało mi tylko 10 złotych ich habe nur noch 10 Zloty übrig -
8 przeżyć
3) ( pogodzić się z czymś)nie mógł \przeżyć tej straty er konnte sich mit diesem Verlust nicht abfinden -
9 trudno
-
10 abfinden
ab|findenjdn [großzügig] \abfinden wypłacać [ perf wypłacić] komuś [wysoką] odprawęsich mit jdm/etw \abfinden pogodzić się z kimś/czymś -
11 aussöhnen
aus|söhnen ['aʊszø:nən]vrsich [mit jdm] \aussöhnen pogodzić [o pojednać] się [z kimś] -
12 Einklang
-
13 Gegebenheit
Gegebenheit <-, -en> f[soziale/ökonomische] \Gegebenheiten warunki mPl [socjalne/ekonomiczne]sich mit den \Gegebenheiten abfinden pogodzić się z faktami -
14 hinnehmen
hin|nehmeneine Niederlage \hinnehmen müssen musieć pogodzić się z porażką -
15 Hut
1.nehmen Sie bitte den \Hut ab! proszę zdjąć kapelusz![widerstreitende Interessen] unter einen \Hut bringen ( fam) pogodzić [sprzeczne interesy]mit jdm/etw nichts am \Hut haben ( fam) nie chcieć mieć z kimś/czymś nic wspólnegoauf der \Hut sein być czujnymvor jdm/etw auf der \Hut sein mieć się na baczności przed kimś/czymś -
16 Niederlage
Nie derlage fjdm eine \Niederlage bereiten zadać komuś klęskę[bei etw] eine \Niederlage einstecken müssen musieć pogodzić się z [doznaną przy czymś] porażką
См. также в других словарях:
pogodzić — dk VIa, pogodzićdzę, pogodzićdzisz, pogodzićgódź, pogodzićdził, pogodzićdzony «doprowadzić do zgody; pojednać» Pogodzić zwaśnione rodziny. Pogodzić siostrę z bratem. przen. a) «przyzwyczaić do myśli o czymś, oswoić z czymś» Ten obowiązek pogodzi… … Słownik języka polskiego
pogodzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. godzić (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
godzić się – pogodzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dochodzić do zgody, porozumienia z kimś; jednać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Godzić się z przyjacielem po kłótni. Pogodzili się wreszcie po dziesięciu latach. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
godzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, godzićdzę, godzićdzi, gódź, godzićdzony {{/stl 8}}– pogodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać do zgody; jednać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pojednać — dk I, pojednaćam, pojednaćasz, pojednaćają, pojednaćaj, pojednaćał, pojednaćany pojednywać ndk I, pojednaćam, pojednaćasz, pojednaćają, pojednaćaj, pojednaćał, pojednaćany a. VIIIa, pojednaćnuję, pojednaćnujesz, pojednaćnuj, pojednaćywał,… … Słownik języka polskiego
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
dojść — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… … Słownik frazeologiczny
dochodzić — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… … Słownik frazeologiczny
minąć — Było, minęło «to, co się wydarzyło, należy już do przeszłości i teraz trzeba się z tym pogodzić»: – Okropnie tęskniłem – powiedział. – Nie trzeba tu przychodzić – odwróciła głowę. – Było, minęło. Ja zapomnę, ty zapomnij. T. Konwicki, Bohiń. Czyjś … Słownik frazeologiczny
mówić — 1. Coś mówi samo za siebie «coś jest oczywiste, nie wymaga komentarza ani dodatkowych wyjaśnień»: Energia elektryczna wytwarzana na bazie bełchatowskiego węgla jest o 40 proc. tańsza od energii uzyskanej z innych źródeł. To mówi samo za siebie.… … Słownik frazeologiczny
