pogardę

См. также в других словарях:

• pogarda — ż IV, CMs. pogardardzie, blm «stosunek do kogoś polegający na poczuciu czyjegoś braku wartości pod względem etycznym, społecznym; lekceważenie kogoś, czegoś w wysokim stopniu, nieliczenie się z kimś, czymś» Mieć pogardę dla kogoś, czegoś. Mieć… …   Słownik języka polskiego

• łachmyta — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. łachmytaycie {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mężczyzna niechlujny, ubrany byle jak; obszarpaniec {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wzruszyć — 1. Coś nikogo (kogoś) nie wzrusza «coś nikogo nie obchodzi, jest dla wszystkich (dla kogoś) obojętne»: (...) bezbronność, i to nie tylko poety, nikogo nie wzrusza. Najwyżej budzi pogardę. W. Gombrowicz, Walka. Spytałem, czy nic jej to nie wzrusza …   Słownik frazeologiczny

• wzruszać — 1. Coś nikogo (kogoś) nie wzrusza «coś nikogo nie obchodzi, jest dla wszystkich (dla kogoś) obojętne»: (...) bezbronność, i to nie tylko poety, nikogo nie wzrusza. Najwyżej budzi pogardę. W. Gombrowicz, Walka. Spytałem, czy nic jej to nie wzrusza …   Słownik frazeologiczny

• gnojek — m III, DB. gnojekjka, N. gnojekjkiem; lm M. gnojekjki, DB. gnojekjków wulg. «obelżywe wyzwisko stosowane do człowieka (zwykle wyrostka) o niechlujnym wyglądzie albo do człowieka wzbudzającego pogardę, bez charakteru» …   Słownik języka polskiego

• łachudra — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. łachudradrze; lm MB. łachudrary, D. łachudrader (także DB. łachudrarów tylko o mężczyznach) posp. pogard. «człowiek zasługujący na potępienie, pogardę; łobuz, szubrawiec» …   Słownik języka polskiego

• manifestować — ndk IV, manifestowaćtuję, manifestowaćtujesz, manifestowaćtuj, manifestowaćował, manifestowaćowany 1. «brać udział w manifestacji» Manifestować na cześć przywódcy, na rzecz przyjaźni między narodami. Manifestować przeciw wojnie. 2. «głosić swe… …   Słownik języka polskiego

• nędzny — nędznyni, nędznyniejszy 1. «świadczący o nędzy, będący wynikiem nędzy; lichy, zniszczony» Nędzne ubranie, umeblowanie. Nędzna chałupa. Nędzny wygląd. Nędzne życie. ∆ Nędzny posiłek, nędzne jedzenie «posiłek, jedzenie mające małą wartość… …   Słownik języka polskiego

• nikczemny — nikczemnyni, nikczemnyniejszy «niski moralnie, zasługujący na pogardę; niegodziwy, podły, haniebny» Nikczemni ludzie. Nikczemny oszust, prowokator, tchórz, zdrajca. Nikczemne kłamstwo. Nikczemny postępek, zamiar …   Słownik języka polskiego

• odąć — dk Xc, odmę, odmiesz, odmij, odął, odęty odymać ndk I, odąćam, odąćasz, odąćają, odąćaj, odąćał, odąćany «wypełnić policzki wydychanym powietrzem, wywinąć wargi, usta, zwykle na znak niezadowolenia, pogardy, złości» Odąć pogardliwie usta.… …   Słownik języka polskiego

• płaz — m IV, Ms. płazzie; lm M. y 1. DB. a zool. płazy «Amphibia, gromada zmiennocieplnych kręgowców ziemnowodnych, o skórze z licznymi gruczołami śluzowymi, niekiedy jadowymi, oddychających płucami i skórą (larwy skrzelami), żyjących w pobliżu… …   Słownik języka polskiego