-
1 rozszczep
m (G rozszczepu) (odlewu) fissure; (włosa) split- □ rozszczep kręgosłupa tylny Med. spina bifida- rozszczep podniebienia Med. cleft palate- rozszczep wargi Med. hare lip, cleft lip* * *- pu; -py* * *micleft, split, cleavage; rozszczep podniebienia pat. cleft palate; rozszczep wargi pat. harelip, cleft lip; rozszczep kręgosłupa pat. rachischisis.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozszczep
-
2 rozkosz
f 1. sgt (uczucie szczęścia) bliss- rozkosz zmysłowa sensual a. sexual pleasure2. (rzecz przyjemna) delight- rozkosz dla oka/podniebienia a delight to the eye/palate- opływała we wszystkie rozkosze she had all the delights of the world at hand■ z dziką rozkoszą with relish, with immense pleasure- napiję się soku z dziką rozkoszą I could really murder a glass of juice* * *-y; -e; gen pl -y; f( radość) joy, delight; ( przyjemność) pleasurerozkosze wiejskiego życia — the delights lub joys of country life
* * *f.1. (= przyjemność) delight, bliss; z rozkoszą with delight, with pleasure; doznawać rozkoszy experience delight; jęczeć z rozkoszy moan in ecstasy; znajdować w czymś rozkosz indulge l. delight in sth; zrobiłbym to z rozkoszą I'd do it with atmost pleasure, I'd be more than happy to do it; zemsta jest rozkoszą bogów the best revenge is revenge.2. (= to, co przyjemne) delight; rozkosz dla oka a sight for sore eyes; rozkosze miłości/stołu the delights of love/the table; to była rozkosz dla ucha/podniebienia the music/food was a real treat.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkosz
-
3 podniebie|nie
n 1. Anat. palate- dotknął językiem poparzonego podniebienia he touched his scalded palate with his tongue2. przen. palate- rozkosze podniebienia the delights of the palate- wybredne podniebienie a discerning a. sophisticated palate- umiał dogadzać swojemu podniebieniu he knew how to satisfy his palate3. Archit. intrados□ podniebienie miękkie Anat. soft palate, velum- podniebienie twarde Anat. hard palate■ mieć czarne podniebienie pejor. to be spiteful a. maliciousThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podniebie|nie
-
4 przysychać
impf ⇒ przyschnąć* * *ipf.2. (= stawać się suchym) dry off ( a little); rana przysycha the wound is healing over l. up; poczekać, aż coś przyschnie przen. wait for sth to become dead and buried.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przysychać
-
5 przys|chnąć
pf — przys|ychać impf (przysechł — przysycham) vi 1. (przylgnąć) [błoto, krew] to cake (do czegoś on sth); [bandaż] to stick (do czegoś to sth) 2. (wysuszyć się) [błoto] to dry, to cake; [rana] to dry; [trawa] to wither; [owoc] to shrivel 3. przen. [sprawa, afera] to blow overThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przys|chnąć
-
6 podniebienie
rozkosze f/pl podniebienia Gaumenfreuden pl -
7 rozkosz
rozkosze pl Freuden pl, Wonnen pl;z rozkoszą adv genussvoll, mit Genuss;rozkosze pl podniebienia Gaumenfreuden f/pl;rozkosz dla oka Augenweide f -
8 podniebienie
podniebienie [pɔdɲɛbjɛɲɛ] nt\podniebienie miękkie/twarde weicher/harter Gaumen -
9 rozszczep
См. также в других словарях:
podniebienie — n I; lm D. podniebieniebień 1. «sklepiona przegroda oddzielająca jamę ustną (u zwierząt jamę gębową) od jamy nosowej» Dotknąć językiem podniebienia. ∆ anat. Podniebienie twarde «przednia część podniebienia, której okostna jest ściśle zrośnięta z… … Słownik języka polskiego
rozszczep — m IV, D. u, Ms. rozszczeppie; lm M. y «miejsce rozszczepione, szczelina, szpara; rozszczepienie» Rozszczep odlewu. Rozszczep na końcu włosa. ∆ med. Rozszczep podniebienia «wrodzona wada polegająca na pozostaniu szczeliny w podniebieniu wskutek… … Słownik języka polskiego
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
twardy — twardyrdzi, twardydszy «nie ulegający odkształceniu przy dotykaniu, ugniataniu, zginaniu itp.; słabo uginający się pod naciskiem; nieelastyczny, sztywny» Twarde drewno. Twardy materac. Twarda poduszka. Twardy chleb. Twarde narty. Twarde resory.… … Słownik języka polskiego
welarny — «odnoszący się do podniebienia miękkiego» ∆ jęz. Spółgłoska welarna «spółgłoska tylnojęzykowa, której artykulacja polega na zbliżeniu tylnej części języka do podniebienia miękkiego» ‹n. łac.› … Słownik języka polskiego
podniebienie — Ktoś ma czarne podniebienie «ktoś jest szczególnie zły, groźny, złośliwy» Język komuś przysycha do podniebienia zob. język 4 … Słownik frazeologiczny
przyschnąć — Język komuś przysycha do podniebienia zob. język 4 … Słownik frazeologiczny
przysychać — Język komuś przysycha do podniebienia zob. język 4 … Słownik frazeologiczny
asynchronia — ż I, DCMs. asynchronianii, blm 1. jęz. «niejednoczesność ruchów narządów mowy przy artykulacji głosek, np. niejednoczesność ruchów podniebienia miękkiego oraz warg i języka przy wymawianiu polskich samogłosek nosowych: kąt (kont), kępa (kempa)» 2 … Słownik języka polskiego
asynchroniczny — «niejednoczesny, nie zbiegający się w czasie» ∆ jęz. Nosowość asynchroniczna «niejednoczesność ruchów podniebienia miękkiego i artykulacji ustnej przy wymawianiu samogłosek nosowych» … Słownik języka polskiego
błona — ż IV, CMs. błonanie; lm D. błon 1. «cienka, zwykle elastyczna, czasem przezroczysta tkanka spełniająca określone funkcje w żywych organizmach» Błona podniebienia miękkiego. Błony skrzydeł motyli, ptaków. Błony pławne ptaków pływających. Błona… … Słownik języka polskiego
