Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(odlewu)

См. также в других словарях:

  • krosta — ż IV, CMs. kroście; lm D. krost 1. «wykwit skórny w postaci pęcherzyka wypełnionego wydzieliną surowiczą lub surowiczo ropną, np. przy ospie» Swędzące, bolesne krosty. Dzieci były całe w krostach. ∆ Czarna krosta a) med. → dżuma b) wet.… …   Słownik języka polskiego

  • naskórek — m III, D. naskórekrka, N. naskórekrkiem, blm 1. «zewnętrzna warstwa skóry zbudowana z wielowarstwowego nabłonka rogowaciejącego; także jednowarstwowy nabłonek pokrywający ciało bezkręgowców, epiderma» Obetrzeć, zedrzeć sobie naskórek. 2. bot.… …   Słownik języka polskiego

  • bąbel — m I, D. bąbelbla; lm D. bąbelbli 1. «pęcherzyk tworzący się z gazu w cieczy lub na jej powierzchni» Bąble na wodzie powstające podczas dużego deszczu. 2. «wygórowanie naskórka wypełnione zwykle płynem wysiękowym» Swędzące bąble. Bąble od… …   Słownik języka polskiego

  • blizna — ż IV, CMs. bliźnie; lm D. blizn 1. «ślad pozostały po zagojeniu się uszkodzenia skóry; tkanka łączna zapełniająca ubytek powstały w ciele na skutek urazu» Blizna pooperacyjna. Blizny po ospie, od poparzenia. Mieć bliznę na twarzy, na głowie. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • cyzelować — ndk IV, cyzelowaćluję, cyzelowaćlujesz, cyzelowaćluj, cyzelowaćował, cyzelowaćowany «ręcznie lub mechanicznie gładzić i wykańczać metalowe odlewy rzeźb i wyrobów rzemiosła artystycznego oraz kute wyroby złotnicze w celu usunięcia nierówności lub… …   Słownik języka polskiego

  • fałda — ż IV, CMs. fałdałdzie; lm D. fałd 1. «załamek, zakładka w tkaninie; zmarszczka, zagięcie czegoś» Głęboka, płytka fałda. Fałdy zaprasowane, zaszyte do połowy. Sute fałdy. Fałdy sukni, płaszcza, kurtyny. Fałdy skóry na policzkach, na szyi. Spódnica …   Słownik języka polskiego

  • guz — m IV, D. a, Ms. guzzie; lm M. y 1. «obrzmienie, zgrubienie najczęściej kuliste, występujące na ciele ludzi lub innych organizmów żywych» a) «zgrubienie pochodzenia naturalnego» Guzy czołowe, potyliczne. b) «obrzmienie wywołane uderzeniem, krwiak» …   Słownik języka polskiego

  • modyfikator — m IV, D. a, Ms. modyfikatororze; lm M. y 1. «czynnik powodujący zmianę czegoś lub zmianę w czymś» Modyfikatory klimatu, gruntu. 2. techn. «substancja dodawana w niewielkich ilościach do ciekłego stopu w celu zmiany struktury odlewu; zmieniacz» …   Słownik języka polskiego

  • modyfikować — ndk IV, modyfikowaćkuję, modyfikowaćkujesz, modyfikowaćkuj, modyfikowaćował, modyfikowaćowany 1. «wprowadzać modyfikacje (zmiany, poprawki)» Modyfikować formę, styl utworu. Modyfikować maszyny. Modyfikować metody, warunki pracy. 2. techn.… …   Słownik języka polskiego

  • odlew — I m IV, D. u, Ms. odlewwie; lm M. y 1. «produkt otrzymywany przez wypełnienie formy tworzywem w stanie ciekłym lub półciekłym, zachowujący po skrzepnięciu kształt formy» Odlew gipsowy, brązowy. Odlew z żeliwa. ∆ Odlew artystyczny «odlane przy… …   Słownik języka polskiego

  • rakowatość — ż V, DCMs. rakowatośćści, blm 1. «o tkance, komórce: bycie rakowatym» 2. leśn. «zniekształcenia na pniu drzewa w postaci zgrubień, narośli i ran powstających wskutek zgorzeli kory i wykruszania się tkanek» 3. techn. «rodzaj wady odlewniczej; duże …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»