-
1 pod|erwać
pf — pod|rywać impf (poderwę — podrywam) Ⅰ vt 1. (unieść gwałtownie) to raise- wiatr poderwał firankę the wind lifted the curtain2. (spowodować gwałtowne działanie) to rouse- poderwać kogoś ze snu to rouse sb from sleep- głos dzwonka poderwał go z krzesła the sound of the bell made him jump from his chair- dowódca poderwał oddział do ataku the commander roused the unit to attack3. przen. (osłabić) to undermine, to weaken [autorytet, wiarygodność, wiarę] 4. pot. (zdobyć względy) to pick up [dziewczynę, chłopaka]- poderwał dziewczynę na samochód he picked the girl up on the strength of his carⅡ poderwać się — podrywać się to rise- poderwać się z miejsca to get up suddenly- poderwać się na równe nogi to jump to one’s feet- poderwać się ze snu to awake with a start- ptaki poderwały się do lotu the birds rose from the groundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pod|erwać
-
2 podrywać
I. vt\podrywać kogoś ze snu jdn aus dem Schlaf reißenII. vr1) ( podnosić się) osoba: hochspringen, aufspringen2) ( wzlatywać) ptaki: hochfliegen, auffliegen -
3 wyrwać
глаг.• выдернуть• вырвать• вырывать• вытягивать• выхватить• выхватывать• извлекать• поднимать• похищать• прерывать• рвать* * *1) pot. wyrwać (poderwać) разг. подцепить, снять2) wyrwać вырвать, выхватитьznaleźć (czas) разг. вырвать (время)zwymiotować разг. вырвать (стошнить)* * *wyrw|ać\wyrwaćie, \wyrwaćij, \wyrwaćany сов. 1. вырвать;2. разг. (pomknąć) вырваться, помчаться;● \wyrwać z kontekstu вырвать из контекста; \wyrwać ze snu внезапно разбудить;
\wyrwać kogoś śmierci спасти кому-л. жизнь (кого-л. от смерти);\wyrwać ucznia (do tablicy) разг. вызвать ученика (к доске)
* * *wyrwie, wyrwij, wyrwany сов.1) вы́рвать2) разг. ( pomknąć) вы́рваться, помча́ться•- wyrwać ze snu
- wyrwać kogoś śmierci
- wyrwać ucznia
- wyrwać ucznia do tablicy
См. также в других словарях:
poderwać — dk IX, poderwaćrwę, poderwaćrwiesz, poderwaćrwij, poderwaćał, poderwaćany podrywać ndk I, poderwaćam, poderwaćasz, poderwaćają, poderwaćaj, poderwaćał, poderwaćany 1. «gwałtownie podnieść, unieść w górę; spowodować gwałtowne podniesienie się… … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego