-
1 plunąć
pluć sobie w brodę sich über sich selbst ärgern -
2 plunąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plunąć
-
3 plunąć
-
4 plunąć
-
5 plunąć
pështyj -
6 plunąć
[плюнõчь]v.dk -
7 plunąć
плюнути -
8 plunąć
1 dura2 lumuráq -
9 chlistnąć
plunąć -
10 pështyj
plunąćplućsplunąćspluwaćShqiptaro-polak fjalor (Albanian-Polish dictionary) > pështyj
-
11 pluć
impf ⇒ plunąć* * *-uję, -ujesz, -unąć; perf; vipluć sobie w brodę (przen) — to be kicking o.s.
pluję na to! pot — I don't give a damn! (pot)
* * *ipf.spit; pluć krwią spit l. cough up blood; pluć na kogoś/coś not give a damn about sb/sth; plunąć na coś be through with sth; pluć sobie w brodę be kicking o.s. (in the teeth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pluć
-
12 plu|nąć
pf — plu|ć impf (plunęła, plunęli — pluję) vi 1. (wypluwać) to spit- pluć krwią to spit (up) blood- plunąć na podłogę to spit on the floor- plunąć komuś w twarz to spit in sb’s face także przen.- pluć na kogoś/coś przen. to not give a damn about sb/sth pot.- pluń na niego! przen. let him go to hell! pot.- pluń na tę pracę! przen. why don’t you just jack it in! GB pot.2. przen. (miotać) to spit vt- pluć obelgami a. wyzwiskami to heap a. shower abuse a. insults- plunął mu prosto w twarz stekiem obelg he hurled abuse at him- karabin plunął gradem kul the gun spat a. blasted out bullets- szyb naftowy pluł ropą oil spurted from the wellThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > plu|nąć
-
13 napluć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napluć
-
14 twarz
f 1. (oblicze) face- całować kogoś po twarzy to cover sb’s face with kisses- roześmiać się komuś w twarz to laugh in sb’s face- skądś znam tę twarz I know that face- uderzył mnie pięścią w twarz he punched me in the face- miała zakłopotany wyraz twarzy she had a troubled look on her face2. przen. (osoba) face- na zebraniu było kilka nowych twarzy there were a few new faces at the meeting3. książk., przen. (aspekt, odmiana) face, aspect- marzenia senne to inna twarz naszej psychiki dreams constitute another facet of our psyche4. pot. (usta) face- zamknij twarz! shut your face!■ blada twarz książk. paleface- z kamienną twarzą książk. stony-faced- wszyscy milczeli, mieli kamienne twarze everyone stood/sat there stony-faced- pokerowa twarz książk. poker face- z pokerową twarzą odpowiadał na wszystkie pytania he answered all the questions poker-faced- dać komuś w twarz pot. to slap sb across the face- do twarzy jej w tym it suits a. becomes her- w ciemnych kolorach nie jest mi do twarzy dark colours don’t suit me- czy byłoby mi do twarzy w różu? would I look good in pink?- powiedzieć komuś (prosto) w twarz pot. to tell sb to their face, to tell sb outright- powiedziałem mu prosto w twarz, że jest leniem I told him to his face that he was lazy- kurza twarz! pot. damn it!- leżeć/siedzieć/stać twarzą do czegoś/do kogoś to face sth/sb, to lie/sit/stand face to face with sth/sb- leżał twarzą do ściany he lay facing the wall- malować się na (czyjejś) twarzy książk. to be written all over sb’s face- masz to wypisane na twarzy it’s written all over your face- mienił się na twarzy his face changed colour- na twarz posp. per head, a head- na imprezie było po butelce wina na twarz at the party there was a bottle of wine per head- padać na twarz pot. (być bardzo zmęczonym) to be dead tired- padać przed kimś na twarz (bić pokłony) to fall prostrate a. to prostrate oneself before sb; pot., pejor. (płaszczyć się) to grovel to a. before sb- spotkać się a. stanąć twarzą w twarz z kimś to come a. stand face to face with sb- stanąć twarzą w twarz z czymś to face a. to come face to face with sth- stracić/zachować twarz to lose/to save face- twarz się mu/jej wyciąga a. wydłuża przen. his/her face drops a. falls- kiedy usłyszał, że nie dostanie premii, twarz mu się wydłużyła when he heard he wouldn’t get a bonus his face fell- wyjść z czegoś z twarzą pot. to get out of sth without losing face- wyraz twarzy (facial) expression- całą firmę trzymał ostro za twarz he kept a tight a. firm grip on the whole company- zrobić sobie/komuś twarz pot. to make up a. do (up) one’s/sb’s face* * *-y; -e; gen pl; -y; fbyć zwróconym twarzą do kogoś/czegoś — to face sb/sth
nie jest ci w tym do twarzy — it doesn't flatter you, it doesn't suit you
z kamienną twarzą — straight- lub poker-faced
* * *f.pl. -e1. (= oblicze) t. przen. face; jest/nie jest ci w tym do twarzy it becomes you/doesn't become you; ktoś ma coś wypisane na twarzy sth is written over sb's face; mieć wiatr w twarz have wind in one's face; padać przed kimś na twarz prostrate oneself before sb; rysy twarzy (facial) features; roześmiać się/napluć komuś w twarz laugh/spit in sb's face; stracić/zachować twarz przen. lose/save face; twarz pokerzysty poker face; twarzą do kogoś/czegoś facing sb/sth; twarzą w twarz (z kimś/czymś) face to face (with sb/sth); czyjś wyraz twarzy expression on sb's face.2. (= osoba) face; blada twarz (= człowiek białej rasy) paleface; znajome/nowe twarze przen. familiar/new faces.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > twarz
-
15 плюнути
pl'unutyдієсл. -
16 spit
[spɪt] 1. n( for roasting) rożen m; ( saliva) plwocina f2. vi; pt, pp spatperson pluć (plunąć perf), spluwać (splunąć perf); cooking skwierczeć (zaskwierczeć perf); fire trzaskać (trzasnąć perf); ( inf) rain siąpić* * *I 1. [spit] noun((also spittle ['spitl]) the liquid that forms in the mouth.) plwocina2. verb1) (to throw out (spit) from the mouth: He spat in the gutter as an indication of contempt.) pluć2) (to send (out) with force: The fire spat (out) sparks.) strzelaćII [spit] noun(a type of sharp-pointed metal bar on which meat is roasted.) szpikulec, rożen -
17 anspucken
-
18 spucken
-
19 pluć
pluć sobie w brodę sich über sich selbst ärgern -
20 pluć
vi1) ( wypluwać ślinę) spucken\pluć na kogoś/coś jdn/etw gering schätzen, auf jdn/etw pfeifen ( fam)3) \pluć sobie w brodę sich +akk über sich +akk selbst ärgern
- 1
- 2
См. также в других словарях:
plunąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pluć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plunąć — 1. pot. Pluć i łapać «spędzać czas bezczynnie, nie mieć nic do roboty»: Niby wakacje, letnia pora, beztroski żywot młodzieńczy. W piłkę grać, opalać się, pluć i łapać, co nas to wszystko obchodzi? A. Minkowski, Szaleństwo. 2. pot. Pluć sobie w… … Słownik frazeologiczny
plunąć — → pluć … Słownik języka polskiego
pluć — ndk Xa, pluję, plujesz, pluj, pluł plunąć dk Vb, plućnę, plućniesz, pluń, plućnął, plućnęła, plućnęli «wyrzucać z ust ślinę albo flegmę» Nie pluć na podłogę. Pluć przez zęby. Plunąć komuś w oczy. ∆ Pluć krwią «wypluwać z plwociną krew» ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
broda — 1. Dowcip, kawał z brodą «dowcip, kawał od dawna wszystkim znany i często powtarzany» 2. Druga broda «zwisający podbródek» 3. Druga broda komuś rośnie «ktoś tyje» Broda sypie się komuś zob. sypnąć się 2. Capia, kozia broda zob. bródka. Pluć sobie … Słownik frazeologiczny
łapać — drugi oddech zob. oddech 1. Łapać dwie sroki (kilka srok) za ogon zob. sroka 1. Łapać kogoś za słowa (słówka) zob. słowo 2. Łapać muchy zob. mucha 3. Łapać oddech zob. oddech 2. Łapać oddech, (ustami) powietrze zob. oddech 3 … Słownik frazeologiczny
napluć — pot. Napluć na kogoś, na coś; napluć, plunąć komuś w twarz, posp. w pysk «ubliżyć komuś, czemuś, potraktować kogoś, coś obelżywie, w sposób obraźliwy»: Może mnie pan zwymyślać od najgorszych, napluć mi w twarz, ale przedtem proszę posłuchać. A.… … Słownik frazeologiczny
pluć — 1. pot. Pluć i łapać «spędzać czas bezczynnie, nie mieć nic do roboty»: Niby wakacje, letnia pora, beztroski żywot młodzieńczy. W piłkę grać, opalać się, pluć i łapać, co nas to wszystko obchodzi? A. Minkowski, Szaleństwo. 2. pot. Pluć sobie w… … Słownik frazeologiczny
pysk — (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z pyskiem zob. gęba 1. Ciemno, choć w pysk daj zob. ciemno. Drzeć pysk zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) pysk; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z pyskiem, doskakiwać do kogoś z… … Słownik frazeologiczny
twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M … Słownik frazeologiczny
napluć — dk Xa, naplućpluję, naplućplujesz, naplućpluj «plunąć na coś albo w coś» Napluć na podłogę. ◊ pot. Napluć komuś w twarz, posp. w pysk «ubliżyć komuś, potraktować kogoś obelżywie, w sposób obraźliwy, uwłaczający jego godności osobistej» ◊… … Słownik języka polskiego