-
41 beneplacitus
beneplacita, beneplacitum ADJpleasing, acceptable; agreeable -
42 decoris
decoris, decore ADJbeautiful; pleasing to the senses -
43 decoriter
gracefully, in a pleasing manner -
44 jocundiatas
charm, agreeableness, pleasing quality; pleasentness/aimiability; favors (pl.) -
45 jocunditas
charm, agreeableness, pleasing quality; pleasentness/aimiability; favors (pl.) -
46 jocundus
Ijocunda -um, jocundior -or -us, jocundissimus -a -um ADJpleasent/agreeable/delightful (experience/person/to the senses); congenialIIjocunda, jocundum ADJpleasant; delightful; pleasing, agreeable; congenial (person); delicious -
47 jucunditas
charm, agreeableness, pleasing quality; pleasentness/aimiability; favors (pl.) -
48 jucundus
Ijucunda -um, jucundior -or -us, jucundissimus -a -um ADJpleasent/agreeable/delightful (experience/person/to the senses); congenialIIjucunda, jucundum ADJpleasant; delightful; pleasing, agreeable; congenial (person); delicious -
49 libet
it pleases, is pleasing/agreeable; (w/qui whatever, whichever, no matter) -
50 lubet
-
51 placet
it is pleasing/satisfying, gives pleasure; is believed/settled/agreed/decided -
52 Aliena nobis, nostra plus aliis placent
• Other people's things are more pleasing to us, and ours to other people. (Publilius Syrus)Latin Quotes (Latin to English) > Aliena nobis, nostra plus aliis placent
-
53 Gratia placenti
-
54 Dendrobates bassleri
1. LAT Dendrobates bassleri Melin2. RUS привлекательный древолаз m3. ENG pleasing poison-arrow frog4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: Южная АмерикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Dendrobates bassleri
-
55 Erotylidae
1. LAT Erotylidae2. RUS грибовики3. ENG pleasing fungus beetles4. DEU Pilzkäfer, Faulholzkäfer5. FRA érotylidés -
56 adlubesco
I.With dat., to be pleasing to (post-class.):* II.illa basiare volenti promptis saviolis adlubescebat,
App. M. 7, p. 192, 40; Mart. Cap. 1, p. 10.—Absol.:Hercle vero jam adlubescit (femina) primulum,
Plaut. Mil. 4, 2, 14:adlubescere aquis,
to find pleasure in, to drink with pleasure, App. M. 9, p. 218, 27. -
57 adrideo
ar-rīdĕo ( adr-, Lachm., B. and K., Halm, K. and H.; arr-, Fleck., Merk., Weissenb.), rīsi, rīsum, 2, v. n., to laugh at or with, to smile at or upon, especially approvingly.I.Lit., constr. absol. or with dat., more rarely with acc.; also pass. —(α).Absol.:(β).si non arriderent, dentis ut restringerent,
Plaut. Capt. 3, 1, 26:oportet lenam probam arridere Quisquis veniat, blandeque alloqui,
id. Truc. 2, 1, 14:cum quidam familiaris (Dionysii) jocans dixisset: huic (juveni) quidem certe vitam tuam committis, adrisissetque adulescens, utrumque jussit interfici,
Cic. Tusc. 5, 20, 60:Hic cum adrisisset ipse Crassus,
id. de Or. 2, 56, 229; id. Rep. 6, 12 fin.; Tac. Or. 42 fin.:Cum risi, arrides,
Ov. M. 3, 459:Cum adrisissent, discessimus,
Tac. Or. 42; so * Vulg. Dan. 14, 6.—With dat.:(γ).Tum mi aedes quoque arridebant,
Plaut. As. 1, 3, 55:si dentibus adrident,
Hor. A. P. 101:nulli laedere os, arridere omnibus,
Ter. Ad. 5, 4, 10; id. Eun. 2, 2, 19:vix notis familiariter arridere,
Liv. 41, 20.—With acc.:(δ). II.video quid adriseris,
Cic. N. D. 1, 28, 79: Cn. Flavius id adrisit, laughed at this, Piso ap. Gell. 6, 9 fin.: vos nunc alloquitur, vos nunc adridet ocellis, Val. Cato Dir. 108.—Trop.A.Subject., to be favorable, kindly disposed to one:B.cum tempestas adridet,
Lucr. 2, 32:et quandoque mihi Fortunae adriserit hora,
Petr. 133, 3, 12.—Object. (i. e. in reference to the effect produced), to be pleasing to, to please:inhibere illud tuum, quod valde mihi adriserat, vehementer displicet,
Cic. Att. 13, 21:quibus haec adridere velim,
Hor. S. 1, 10, 89. -
58 adulor
ădūlor, ātūs, 1, v. dep. [acc. to Lobeck, the -ulo, -ulor is connected with illein (cf. eiluô, eluô, and volvo), and thus denoted orig. the wagging of the tail and fawning of brutes; Fest. p. 21 Müll., thought adulor was a form of adludo, to play with; cf. Ger. wedeln and Eng. to wheedle], to cling to one fawningly, to fawn as a dog; and trop., of cringing flattery, which is exhibited in words and actions, to flatter in a cringing manner, to fawn upon (while assentari signified to yield to one in everything, to assent to what he says, and is used only of men; and blandiri, to be soft and pleasing in manner, to flatter by honeyed words as well as by captivating manners; cf. Cic. Lael. 25).— Constr. with acc., more rarely with dat., Rudd. II. p. 136; Zumpt, § 389.I.In gen.:II.ferarum Agmen adulantum,
Ov. M. 14, 45:Quin etiam blandas movere per aëra caudas, Nostraque adulantes comitant vestigia,
id. ib. 14, 257. caudam more adulantium canum blande movet, Gell. 5, 14:hi (canes) furem quoque adulantur,
Col. 7, 12.— Meton.:horrentem, trementem, adulantem omnīs videre te volui: vidi,
Cic. Pis. 41:aperte adulantem nemo non videt,
id. Lael. 26:aut adulatus aut admiratus fortunam sum alterius,
id. Div. 2, 2, 6;Liv 45, 31: quemcunque principem,
Tac. H. 1, 32:Neronem aut Tigellium,
id. A. 16, 19: dominum, Sen. de Ira, 2, 31; Nep., Liv., and Curt. have the dat.: Antonio, Nep. [p. 47] Att. 8:praesentibus,
Liv. 36, 7:singulis,
Curt. 4, 1, 19.—In the time of Quint. the use of the dat. was predominant: huic non hunc adulari jam dicitur, 9, 3, 1; yet Tac. preferred the acc., v. the passages cited above.—Esp. of the servile reverence paid to Asiatic kings, proskunein; cf.adulatio: more adulantium procubuerunt: conveniens oratio tam humili adulationi fuit,
Liv. 30, 16:more Persarum,
Val. Max. 4, 7, ext. 2; so id. ib. 6, 3, ext. 2.—Hence, ădū-lans, antis, P. a., flattering, adulatory:verba,
Plin. Pan. 26:quid adulantius?
Tert. adv. Marc. 1, 27.— Sup. is wanting.— -
59 allubesco
I.With dat., to be pleasing to (post-class.):* II.illa basiare volenti promptis saviolis adlubescebat,
App. M. 7, p. 192, 40; Mart. Cap. 1, p. 10.—Absol.:Hercle vero jam adlubescit (femina) primulum,
Plaut. Mil. 4, 2, 14:adlubescere aquis,
to find pleasure in, to drink with pleasure, App. M. 9, p. 218, 27. -
60 amecus
1.ămīcus (old form ămēcus, Paul. ex Fest. p. 15 Müll.), a, um, adj. [amo], friendly, kind, amicable, favorable, inclined to, liking; constr. with dat., Zumpt, Gram. §B.410: animo esse amico erga aliquem,
Ter. Hec. 3, 3, 29; Cic. Fam. 1, 7, 3:tribuni sunt nobis amici,
id. Q. Fr. 1, 2 fin.:homo amicus nobis jam inde a puero,
Ter. Ad. 3, 3, 86:Pompeium tibi valde amicum esse cognovi,
Cic. Fam. 1, 8, 5; id. Att. 9, 5:amicus non magis tyranno quam tyrannidi,
Nep. Dion, 3, 2; id. Att. 9:male numen amicum,
Verg. A. 2, 735; Ov. F. 3, 834:(Fortuna) amica varietati constantiam respuit,
Cic. N. D. 2, 16:amica luto sus,
fond of, Hor. Ep. 1, 2, 26.— Comp.:mihi nemo est amicior Attico,
Cic. Att. 16, 16:amicior Cilicum aerariis quam nostro,
id. ib. 7, 1, 6; id. Fam. 3, 2, 1.— Sup.:Deiotarum, fidelissimum regem atque amicissimum rei publicae nostrae,
Cic. Att. 15, 2, 2:cum summi viri, tum amicissimi,
id. Am. 2, 8:amicissimi viri,
Suet. Caes. 1:successor conjunctissimus et amicissimus,
Cic. Fam. 3, 3:hoc libro ad amicum amicissimus de amicitiā scripsi,
id. Am. 1, 5; 23, 88 (but the comp. and sup. may sometimes be rendered as belonging to 2. amicus, a greater friend, the greatest friend, as in Cic. Att. 16, 16, and Am. 1, 5; so in Gr. basileus etc.).—Of things, kindly, pleasing (mostly poet.;* C.so Cic. rarely): nihil homini amico est opportuno amicius,
Plaut. Ep. 3, 3, 44:secundum te nihil est mihi amicius solitudine,
Cic. Att. 12, 15:portus intramus amicos,
Verg. A. 5, 57: fessos opibus solatur amicis, id. [p. 106] ib. 5, 416:vento amico ferri,
Ov. Tr. 1, 5, 17:per amica silentia lunae,
Verg. A. 2, 255:amici imbres,
id. G. 4, 115:sidus amicum,
Hor. Epod. 10, 9:sol amicum tempus agens,
bringing the welcome hour, id. C. 3, 6, 43:tempus fraudibus amicum,
Stat. S. 5, 2, 39:brevitas postulatur, qui mihimet ipsi amicissima est,
Cic. Quinct. 34.—Amicum est mihi (after the Gr. philon esti moi; in pure Lat., mihi cordi est, etc.); with inf., it pleases me, it accords with my feelings:a.nec dis amicum est nec mihi te prius Obire,
Hor. C. 2, 17, 2.—Hence, adv., in a friendly manner, kindly, amicably.Old form ămīcĭter, Pac. ap. Non. 510, 26; Plaut. Pers. 2, 3, 3.—b.Class. form ămīcē:facis amice,
Cic. Am. 2, 9:haec accipienda amice,
id. ib. 24, 88; id. Fin. 1, 10; id. Off. 1, 26. —* Comp., Front. ad M. Caes. 1, 6.— Sup., Cic. Div. in Caecil. 9; Caes. B. C. 2, 17.2.ămīcus, i, m. [from amo, as philos from phileô, and from ] ( gen. plur. amicūm, Ter. Heaut. prol. 24).A.A friend; constr. with gen. or poss. adj.; v. Zumpt, Gram. §B.410: est is (amicus) tamquam alter idem,
Cic. Am. 21, 80 (cf. id. ib. 25, 92; id. Off. 1, 17):amicum qui intuetur, tamquam exemplar intuetur sui,
id. Am. 7, 23:Non tam utilitas parta per amicum, quam amici amor ipse delectat,
id. ib. 14, 51: Amicus certus in re incertā cernitur, Enn. ap. Cic. ib. 17, 64:boni improbis, improbi bonis amici esse non possunt,
Cic. ib. 20, 74:ex omnibus saeculis vix tria aut quattuor nominantur paria amicorum,
id. ib. 4, 15:tu ex amicis certis mi es certissimus,
Plaut. Trin. 1, 2, 54 and 57:vetus verbum hoc est, Communia esse amicorum inter se omnia,
Ter. Ad. 5, 4, 18:Respicis antiquum lassis in rebus amicum,
Ov. P. 2, 3, 93:Alba tuus antiquissimus non solum amicus, verum etiam amator,
Cic. Verr. 2, 3, 63 fin.:hospitis et amici mei M. Pacuvii fabula,
id. Am. 7, 24:suis incommodis graviter angi non amicum sed se ipsum amantis est,
of one loving not his friend, but himself, id. ib. 3, 10:ab amicis honesta petere, amicorum causā honesta facere,
id. ib. 13, 44:paternus amicus ac pernecessarius,
id. Fl. 6, 14:amicus novus,
id. Am. 19, 67:vetus,
id. ib.; Verg. A. 3, 82; Hor. S. 2, 6, 81; Ov. P. 1, 6, 53:amici ac familiares veteres,
Suet. Tib. 55:aequaevus,
Verg. A. 5, 452:ardens,
id. ib. 9, 198:dulcis,
Hor. S. 1, 3, 69; Ov. P. 1, 8, 31:carus,
Hor. C. 4, 9, 51; Ov. Tr. 3, 6, 7:jucundus,
Hor. S. 1, 3, 93:amici jucundissimi et omnium horarum,
Suet. Tib. 42:amicus propior,
Hor. Ep. 1, 9, 5:fidelis,
id. ib. 2, 2, 1; Vulg. Eccli. 6, 14:fidus,
Hor. Ep. 1, 5, 24:verus,
Cic. Am. 21, 82; Vulg. Eccli. 25, 12:mendax,
Hor. A. P. 425:secernere blandum amicum a vero,
Cic. Am. 25, 95:memor,
Ov. Tr. 5, 9, 33:summus,
Ter. Phorm. 1, 1, 1:primus,
Vulg. 1 Macc. 10, 65:amici tristes,
Hor. C. 1, 7, 24:maesti,
Ov. Tr. 1, 9, 5:dives,
Hor. Ep. 1, 8, 24:inops,
id. S. 1, 2, 5:inferioris ordinis amici,
Cic. Am. 19, 69:communes amici,
Cic. Fam. 5, 2:amice, salve!
Ter. Eun. 3, 5, 12; so Cat. 55, 7; Verg. A. 6, 507; Hor. C. 2, 14, 6; and Vulg. Matt. 20, 13:magnanimi veritatis amici,
Cic. Off. 1, 19:amicos parare,
Ter. And. 1, 1, 39:amicos parare optimam vitae, ut ita dicam, supellectilem,
Cic. Am. 15, 55:minus amicorum habens,
Ter. Eun. 4, 6, 22:me unum atque unicum amicum habuit,
Cat. 73, 6;amicos habere,
Cic. Am. 11, 36; so Vulg. Prov. 22, 11:nos sibi amicos junget,
Ter. Hec. 5, 2, 32; Hor. S. 1, 3, 54:amicum servare,
id. ib.:amicum servare per durum tempus,
Ov. P. 2, 6, 29:aliquo uti amico,
to have one as a friend, Cic. de Or. 1, 14, 62; Hor. S. 1, 4, 96:sibi amicum facere,
Vulg. Luc. 16, 9:amicum diligere,
Verg. A. 9, 430; Vulg. Deut. 13, 6:amico inservire,
Ter. Heaut. 3, 1, 8:amico parcere,
Hor. S. 1, 4, 35:et monendi amici saepe sunt et objurgandi,
Cic. Am. 24, 88:amico ignoscere,
Hor. Ep. 2, 2, 110:angorem pro amico capere,
Cic. Am. 13, 48:amici jacentem animum excitare,
id. ib. 16, 59:amicum consolari,
Ov. Tr. 5, 4, 41:amico orbatus,
Cic. Am. 3, 10:amicum offendere,
Hor. S. 1, 3, 73:non paucis munitus amicis,
Ov. P. 2, 3, 25.—Also for patronus, patron, protector; so Horace of Mæcenas, Epod. 1, 2:amicus potens,
powerful friend, id. C. 2, 18, 12; so,magnus,
Juv. 3, 57; 6, 313: Suet. Aug. 56:valentissimi,
id. ib. 35.—And for socius, companion:trepido fugam exprobravit amico,
Ov. M. 13, 69.—In polit. relations, a friend of the State (who was not always socius, an ally, but the socius was always amicus; cf.C.amicitia): Deiotarus ex animo amicus, unus fidelis populo Romano,
Cic. Phil. 11, 13:socio atque amico regi,
Liv. 37, 54; 7, 30 et saep.; Suet. Caes. 11.—In and after the Aug. per., a counsellor, courtier, minister of a prince, Nep. Milt. 3, 2 Dähn.:A.fuerunt multi reges ex amicis Alexandri Magni,
id. Reg. 3, 1; so Suet. Caes. 70, 72; 70, 79; id. Aug. 16; 17; 35; 56; 66; id. Calig. 19; id. Ner. 5; id. Galb. 7 al.; cf. Ernest. ad Suet. Excurs. XV.—Hence, ămī-ca, ae, f.In bon. part., a female friend (very rare; cf. hetaira in Hom., Aristoph., Plato):B.amicae, cognatae,
Ter. Hec. 4, 2, 16:at haec amicae erunt, ubi, etc.,
id. ib. 5, 2, 24:Me (laedit) soror et cum quae dormit amica simul,
Prop. 2, 6, 12:ibit ad adfectam, quae non languebit, amicam Visere,
Ov. Am. 2, 2, 21; cf. Juv. 3, 12; 6, 353; 6, 455; 6, 481; so Inscr. Grut. 865, 17; 891, 4. —In mal. part., = meretrix, a concubine, mistress, courtesan (esp. freq. in the comic poets; so in Gr. hetaira com. in Att. usage): eum suus pater ab amicā abduxit, Naev. ap. Gell. 6, 8:mulierem pejorem quam haec amica est Phaedromi non vidi,
Plaut. Curc. 5, 1, 3; so id. Trin. 3, 2, 25; 3, 4, 22; id. Cist. 2, 3, 28; id. Ep. 5, 2, 36; 5, 2, 39 al.:sive ista uxor sive amica est,
Ter. And. 1, 3, 11; id. Heaut. 1, 1, 52; 1, 2, 15; 3, 3, 6; 4, 6, 15 et saep.; Cic. Att. 10, 10; Dig. 50, 16, 144.
См. также в других словарях:
Pleasing — Pleas ing, a. Giving pleasure or satisfaction; causing agreeable emotion; agreeable; delightful; as, a pleasing prospect; pleasing manners. Pleasing harmony. Shak. Pleasing features. Macaulay. {Pleas ing*ly}, adv. {Pleas ing*ness}, n. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Pleasing — Pleas ing, n. An object of pleasure. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
pleasing — index attractive, harmonious, palatable, popular, sapid, savory Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
pleasing — *pleasant, agreeable, grateful, gratifying, welcome Analogous words: winning (see GET): charming, attractive, alluring, enchanting (see under ATTRACT) Antonyms: displeasing: repellent … New Dictionary of Synonyms
pleasing — / pleasurable [adj] welcome, nice agreeable, amiable, amusing, charming, congenial, delightful, enchanting, engaging, enjoyable, entertaining, favorable, good, grateful, gratifying, likable, luscious, musical, palatable, pleasant, polite,… … New thesaurus
pleasing — [plēz′iŋ] adj. giving pleasure; pleasant; agreeable; gratifying SYN. PLEASANT pleasingly adv. pleasingness n … English World dictionary
pleasing — pleas|ing [ plizıŋ ] adjective FORMAL 1. ) making you feel happy and satisfied: Amy s progress this year has been very pleasing. pleasing news 2. ) pleasant and enjoyable: a pleasing aroma The atmosphere was very pleasing to her. pleasing to the… … Usage of the words and phrases in modern English
pleasing — UK [ˈpliːzɪŋ] / US [ˈplɪzɪŋ] adjective formal 1) pleasant and enjoyable a pleasing aroma The atmosphere was very pleasing to her. pleasing to the eye (= nice to look at): The room was simply furnished and pleasing to the eye. 2) making you feel… … English dictionary
pleasing — [[t]pli͟ːzɪŋ[/t]] ADJ GRADED: oft ADJ to n, ADJ to inf Something that is pleasing gives you pleasure and satisfaction. This area of France has a pleasing climate in August... Such a view is pleasing... It s pleasing to listen to... It s pleasing… … English dictionary
pleasing — adj. VERBS ▪ be ▪ find sth ADVERB ▪ extremely, fairly, very, etc. ▪ aesthe … Collocations dictionary
pleasing — pleas|ing [ˈpli:zıŋ] adj formal giving pleasure, enjoyment, or satisfaction ▪ a pleasing sound pleasing to ▪ a design that is pleasing to the eye >pleasingly adv ▪ a pleasingly relaxed atmosphere … Dictionary of contemporary English