Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

plăto

  • 121 Theodectes

    Thĕŏdectes, is, m., = Theodektês, a Greek orator of Cilicia, a disciple of Plato, Isocrates, and Aristotle, Cic. Or. 51, 172; 57, 195; 64, 218; id. Tusc. 1, 24, 59; Quint. 11, 2, 51; Val. Max. 8, 14, ext. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > Theodectes

  • 122 Theophrastus

    Thĕophrastus, i, m., = Theophrastos, a Greek philosopher of Eressus, a disciple of Plato and Aristotle, Cic. Or. 19, 62; id. Brut. 31, 121; id. Tusc. 3, 28, 69; id. Att. 2, 16, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > Theophrastus

  • 123 Timaeus

    Tīmaeus, i, m., = Timaios.
    I.
    A Greek historian of Sicily, under Agathocles, Cic. de Or. 2, 14, 58; id. N. D. 2, 27, 69; id. Fam. 5, 12, 2; id. Rep. 3, 31, 43; id. Brut. 16, 63; Nep. Alcib. 11, 1.—
    II.
    A Pythagorean philosopher, a contemporary of Plato, Cic. Fin. 5, 29. 87; id. Rep. 1, 10, 16. —

    After him was named the Platonic dialogue Timaeus, which Cicero translated into Latin,

    Cic. Tusc. 1, 25, 63; id. N. D. 1, 8, 18; id. Ac. 2, 39, 123; id. Fin. 2, 5, 15; v. the fragment of this translation (Timaeus sive de Universo), Cic. ed. B. and K. vol. viii. p. 131 sqq.

    Lewis & Short latin dictionary > Timaeus

  • 124 trado

    trādo ( transdo, C. I. L. 1, 198, 54 and 58; Ter. Phorm. prol. 2, and most freq. in Cæs.; v. infra; cf. Neue, Formenl. 2, 734), dĭdi, dĭtum, 3 (in tmesi: transque dato endoque plorato, i. e. tradito et implorato, Vet. Lex ap. Fest. s. v. sub vos, p. 309 Müll.), v. a. [trans-do], to give up, hand over, deliver, transmit, surrender, consign (syn.: dedo, remitto).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    Form trado:

    ut amico traderem (thesaurum),

    Plaut. Trin. 1, 2, 143:

    mihi trade istuc (argentum),

    id. As. 3, 3, 99; id. Curc. 3, 15: aliquid [p. 1884] in manum, id. Merc. 2, 2, 7:

    poculum alicui,

    Cic. Tusc. 1, 40, 96:

    aedem Castoris sartam tectam,

    id. Verr. 2, 1, 50, § 131:

    magistris traditi,

    id. Tusc. 3, 1, 2:

    pecuniam regiam quaestoribus,

    Liv. 24, 23, 3:

    pueros magistris,

    Ov. Am. 1, 13, 17:

    equos domitoribus,

    Cic. Off. 1, 26, 90:

    testamentum tibi legendum,

    Hor. S. 2, 5, 51:

    ademptus Hector Tradidit fessis leviora tolli Pergama Graiis,

    id. C. 2, 4, 11:

    miserat ad legatum Romanum, traditurum se urbem,

    Liv. 34, 29, 9:

    armis traditis,

    Caes. B. G. 1, 27; 2, 13:

    obsides, arma, perfugae traditi,

    id. ib. 1, 28: hunc ad carnificem. Plaut. Rud. 3, 6, 19:

    in pistrinum tradier,

    id. Most. 1, 1, 16:

    aliquem in custodiam vel in pistrinum,

    Cic. Q. Fr. 1, 2, 4, § 14:

    aliquem supplicio,

    Suet. Vit. 14:

    Augustus filiam suam equiti Romano tradere meditatus est,

    to give in marriage, Tac. A. 4, 40 med. —With acc. of place:

    ea quae in Insulā erat Achradinam tradita est,

    Liv. 24, 23, 4.—
    (β).
    Form transdo: tot tropaea transdes, Att. ap. Non. 517, 26 (Trag. Rel. v. 366 Rib.):

    navem in fugam transdunt,

    id. ib. 155, 8 (Trag. Rel. v. 630 ib.):

    ut arma per manus necessario transderentur,

    Caes. B. C. 1, 68:

    per manus sevi ac picis transditas glebas,

    id. B. G. 7, 25; Hirt. B. G. 8, 15:

    sibi captivos transdi,

    Caes. B. C. 3, 71:

    neque se hostibus transdiderunt,

    id. B. G. 7, 77:

    se (alicui),

    id. ib. 7, 47; Hirt. B. G. 8, 43:

    se adversariis ad supplicium,

    Caes. B. C. 1, 76.—
    B.
    In partic.
    1.
    Pregn., to deliver, commit, intrust, confide for shelter, protection, imprisonment, etc. (syn.: commendo, committo).
    (α).
    Form trado:

    sic ei te commendavi et tradidi,

    Cic. Fam. 7, 17, 2:

    totum denique hominem tibi ita trado de manu, ut aiunt, in manum tuam,

    id. ib. 7, 5, 3:

    alicui se laudare et tradere,

    Hor. Ep. 1, 9, 3:

    hunc hominem velles si tradere,

    id. S. 1, 9, 47; id. Ep. 1, 18, 78:

    hos (obsides) Aeduis custodiendos tradit,

    Caes. B. G. 6, 4; Liv. 22, 22, 4:

    catenis ligatus traditur,

    id. 24, 45, 9:

    in tuam custodiam meque et meas spes trado,

    Plaut. Most. 2, 1, 59.—
    (β).
    Form transdo:

    ab illo transditum initio et commendatum,

    Caes. B. C. 3, 57:

    sibi a Divitiaco transditus,

    id. B. G. 7, 39. —
    2.
    To give up or surrender treacherously, to betray:

    causam tradere advorsariis,

    Ter. Phorm. 2, 1, 7:

    quos tradituros sperabas, vides judicare,

    Cic. Rosc. Am. 22, 61:

    tibi trado patriosque meosque Penates,

    Ov. M. 8, 91:

    ferisne paret populandas tradere terras?

    id. ib. 1, 249:

    tradimur, heu!

    Claud. in Rufin. 2, 261:

    Judas ausus magistrum tradere,

    Sedul. 2, 74.—
    II.
    Trop.
    A. (α).
    Form trado:

    et meam partem loquendi et tuam trado tibi,

    Plaut. As. 3, 1, 14:

    eo ego, quae mandata, amicus amicis tradam,

    id. Merc. 2, 3, 51:

    quae dicam trade memoriae,

    Cic. Rep. 6, 10, 10 (different from tradere memoriae, B. 2. b.):

    si liberam possessionem Galliae sibi tradidisset,

    Caes. B. G. 1, 44:

    Cingetorigi principatus atque imperium est traditum,

    id. ib. 6, 8.— Poet., with inf.:

    tristitiam et metus Tradam protervis in mare Creticum Portare ventis,

    Hor. C. 1, 26, 2.—
    (β).
    Form transdo:

    summa imperii transditur Camulogeno Aulerco,

    Caes. B. G. 7, 57:

    Vergasillauno Arverno summa imperii transditur,

    id. ib. 7, 76.—
    B.
    In partic.
    1.
    Pregn., with se, to give one ' s self up, to yield, surrender, or devote one ' s self to any thing:

    se totos voluptatibus,

    Cic. Lael. 23, 86:

    se quieti,

    id. Div. 1, 29, 61: se lacrimis ac tristitiae, Luccei. ap. Cic. Fam. 5, 14, 2:

    se studiis vel otio,

    Plin. Ep. 1, 9, 7:

    si se consiliis ejus (rex) tradidisset,

    Flor. 2, 8, 6:

    se in studium aliquod quietum,

    Cic. Inv. 1, 3, 4:

    se in disciplinam alicujus,

    id. Phil. 2, 2, 3; cf.:

    cogitationibus suis traditus,

    Sen. Ep. 9, 16.—
    2.
    To make over, transmit, as an inheritance; to leave behind, bequeath (syn. lēgo):

    qui in morte regnum Hieroni tradidit,

    Plaut. Men. 2, 3, 59: inimicitias posteris, Anton. ap. Cic. Att. 14, 13, A, 3:

    consuetudo a majoribus tradita,

    Cic. Div. 2, 72, 150:

    morbi per successiones traduntur,

    Plin. Ep. 1, 12, 4: traduntque metus. Sil. 4, 32:

    traditumque inde fertur, ut in senatum vocarentur,

    it is said that this was the origin of the custom, Liv. 2, 1, 11.—
    b.
    To hand down or transmit to posterity by written communication; to relate, narrate, recount:

    quarum nomina multi poëtae memoriae tradiderunt,

    Cic. Inv. 2, 1, 3: pugnae memoriam posteris, Liv. 8, 10, 8:

    cujus (Socratis) ingenium variosque sermones immortalitati scriptis suis Plato tradidit,

    Cic. de Or. 3, 16, 60:

    qualia permulta historia tradidit,

    id. Div. 1, 53, 121:

    aliquid posteris,

    Plin. Ep. 6, 16, 1:

    tradit Fabius Pictor in Annalibus suis, hirundinem, etc.,

    Plin. 10, 24, 34, § 71:

    ipsum regem tradunt... operatum his sacris se abdidisse,

    Liv. 1, 31, 8.—Esp., pass. pers. or impers., it is said, is recorded, they say, etc.:

    qui (Aristides) unus omnium justissimus fuisse traditur,

    Cic. Sest. 67, 141: cujus (Lycurgi) temporibus Homerus etiam fuisse traditur. id. Tusc. 5, 3, 7:

    nec traditur certum, nec interpretatio est facilis,

    Liv. 2, 8, 8; cf. id. 9, 28, 5:

    sic enim est traditum,

    Cic. Leg. 1, 1, 3; cf.:

    hoc posteris memoriae traditum iri, Aequos et Volscos, etc.,

    Liv. 3, 67, 1:

    Galbam, Africanum, Laelium doctos fuisse traditum est,

    Cic. Tusc. 1, 3, 5:

    ut Isocratem dixisse traditum est,

    id. Brut. 56, 204:

    unguenta quis primus invenerit, non traditur,

    Plin. 13, 1, 1, § 2:

    de hoc constantius traditur,

    Front. Aquaed. 7; cf.: traditur memoriae, with subj.-clause, Liv. 5, 21, 16. —
    3.
    To deliver by teaching; to propose, propound, teach any thing (syn. praecipio).
    (α).
    Form trado:

    ea, quae dialectici nunc tradunt et docent,

    Cic. Fin. 4, 4, 9:

    elementa loquendi,

    id. Ac. 2, 28, 92:

    praecepta dicendi,

    id. de Or. 1, 18, 84:

    optimarum artium vias meis civibus,

    id. Div. 2, 1, 1:

    aliquid artificio et viă,

    id. Fin. 4, 4, 10:

    haec subtilius,

    id. ib. 1, 9, 31:

    aliquid,

    Caes. B. G. 7, 22:

    virtutem hominibus,

    Cic. de Or. 1, 58, 247:

    eodem tempore tradi omnia et percipi possint,

    Quint. 1, 12, 1:

    nec tamquam tradita sed tamquam innata,

    id. 7, 10, 14:

    praecepta,

    Sen. Ep. 40, 3.— Absol.:

    si qua est in his culpa, tradentis (i.e. magistri) est,

    Quint. 3, 6, 59.—
    (β).
    Form transdo:

    multa praeterea de sideribus atque eorum motu... disputant et juventuti transdunt,

    Caes. B. G. 6, 14:

    Minervam operum atque artificiorum initia transdere,

    id. ib. 6, 17.—
    4.
    Aliquid oblivioni, to forget utterly (late Lat.):

    omnes justitiae ejus oblivioni tradentur,

    Vulg. Ezech. 33, 13; Greg. Mag. in Job, 25, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > trado

  • 125 triplex

    trī̆plex, ĭcis (abl. regularly triplici;

    triplice,

    Prud. Apoth. 383; Ven. Carm. 7, 4, 12), adj. [ter-plico], threefold, triple.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    Plato triplicem finxit animum,

    Cic. Tusc. 1, 10, 20:

    philosophandi ratio triplex,

    id. Ac. 1, 5, 19: nec me pastoris Iberi Forma triplex, nec forma triplex tua, Cerbere, movit, Ov M. 9, 185: cuspis, i. e. Neptune ' s trident, id. ib. 12, 594:

    mundus (because made up of sky, land, and sea),

    id. ib. 12, 40:

    regnum (because shared among Jupiter, Neptune, and Pluto),

    id. ib. 5, 368: vultus Dianae (because also Luna and Hecate;

    v. triceps and triformis),

    id. H. 12, 79: triplicem aciem instruere, to draw up an army in three lines or columns, to form a triple line, Caes. B. G. 1, 24; so,

    acies,

    id. ib. 1, 51; id. B. C. 1, 41; 1, 83 al.; cf.

    comically: paravi copias duplices, triplices dolos. perfidias,

    Plaut. Ps. 2, 1, 5:

    vallus, Auct. B. Alex. 2, 3: murus,

    Verg. A. 6, 549; Ov. F. 3, 801:

    aes,

    Verg. A. 10, 784; Hor. C. 1, 3, 9:

    triplici stant ordine dentes,

    Ov. M. 3, 34 et saep. — Poet., of three like persons or things belonging together: triplices Sorores, [p. 1901] the three sisters, i. e. the Fates, Ov. M. 8, 452;

    called triplices deae,

    id. ib. 2, 654; cf.:

    quae ratum triplici pollice netis opus,

    i. e. the finger of the three Fates, id. Ib. 76: poenarum deae triplices, i. e. the Furies, id. M, 8, 481:

    Minyeïdes,

    i. e. the three daughters of Minyas, id. ib. 4, 425:

    greges,

    three bands of Bacchantes, Prop. 3, 17 (4, 16), 24; cf.

    gens,

    three clans, Verg. A. 10, 202. —
    B.
    Substt.
    1.
    trī̆plex, ĭcis, n., three times as much, a threefold portion, triple: sume tibi decies; tibi tantundem;

    tibi triplex,

    Hor. S. 2 3, 237; cf.:

    pediti in singulos dati centeni (denarii), duplex centurioni, triplex equiti,

    Liv. 45, 40, 5; 45, 43, 7:

    olei veteris triplex adicitur,

    Scrib. Comp. 218. —
    2.
    trī̆plĭces, ĭum, m. (sc. codicilli), a writing-tablet with three leaves, Cic. Att. 13, 8, 1; Mart. 7, 72, 2; 10, 87, 6; 14, 6, 1.—
    * II.
    Transf., very great or strong: triplici fluctu, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 1, 116 (id. H. 4, 23 Dietsch). — Adv.: trĭplĭcĭter, in a threefold manner, in three ways:

    commutare,

    Auct. Her. 4, 42, 54: l littera tripliciter sonat, Mart. Cap. 3, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > triplex

  • 126 triplices

    trī̆plex, ĭcis (abl. regularly triplici;

    triplice,

    Prud. Apoth. 383; Ven. Carm. 7, 4, 12), adj. [ter-plico], threefold, triple.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    Plato triplicem finxit animum,

    Cic. Tusc. 1, 10, 20:

    philosophandi ratio triplex,

    id. Ac. 1, 5, 19: nec me pastoris Iberi Forma triplex, nec forma triplex tua, Cerbere, movit, Ov M. 9, 185: cuspis, i. e. Neptune ' s trident, id. ib. 12, 594:

    mundus (because made up of sky, land, and sea),

    id. ib. 12, 40:

    regnum (because shared among Jupiter, Neptune, and Pluto),

    id. ib. 5, 368: vultus Dianae (because also Luna and Hecate;

    v. triceps and triformis),

    id. H. 12, 79: triplicem aciem instruere, to draw up an army in three lines or columns, to form a triple line, Caes. B. G. 1, 24; so,

    acies,

    id. ib. 1, 51; id. B. C. 1, 41; 1, 83 al.; cf.

    comically: paravi copias duplices, triplices dolos. perfidias,

    Plaut. Ps. 2, 1, 5:

    vallus, Auct. B. Alex. 2, 3: murus,

    Verg. A. 6, 549; Ov. F. 3, 801:

    aes,

    Verg. A. 10, 784; Hor. C. 1, 3, 9:

    triplici stant ordine dentes,

    Ov. M. 3, 34 et saep. — Poet., of three like persons or things belonging together: triplices Sorores, [p. 1901] the three sisters, i. e. the Fates, Ov. M. 8, 452;

    called triplices deae,

    id. ib. 2, 654; cf.:

    quae ratum triplici pollice netis opus,

    i. e. the finger of the three Fates, id. Ib. 76: poenarum deae triplices, i. e. the Furies, id. M, 8, 481:

    Minyeïdes,

    i. e. the three daughters of Minyas, id. ib. 4, 425:

    greges,

    three bands of Bacchantes, Prop. 3, 17 (4, 16), 24; cf.

    gens,

    three clans, Verg. A. 10, 202. —
    B.
    Substt.
    1.
    trī̆plex, ĭcis, n., three times as much, a threefold portion, triple: sume tibi decies; tibi tantundem;

    tibi triplex,

    Hor. S. 2 3, 237; cf.:

    pediti in singulos dati centeni (denarii), duplex centurioni, triplex equiti,

    Liv. 45, 40, 5; 45, 43, 7:

    olei veteris triplex adicitur,

    Scrib. Comp. 218. —
    2.
    trī̆plĭces, ĭum, m. (sc. codicilli), a writing-tablet with three leaves, Cic. Att. 13, 8, 1; Mart. 7, 72, 2; 10, 87, 6; 14, 6, 1.—
    * II.
    Transf., very great or strong: triplici fluctu, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 1, 116 (id. H. 4, 23 Dietsch). — Adv.: trĭplĭcĭter, in a threefold manner, in three ways:

    commutare,

    Auct. Her. 4, 42, 54: l littera tripliciter sonat, Mart. Cap. 3, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > triplices

  • 127 utique

    1.
    ŭtĭ-quĕ, and that, v. ut (uti) and que.
    2.
    ŭtĭ-quĕ, adv. [ut, I., and therefore, prop., in whatever way, be it as it may; hence], a restrictive particle of confirmation, in any case, at any rate, certainly, surely, assuredly, by all means, particularly, especially, at least, without fail, undoubtedly, etc., = certe, saltem (good prose;

    in Cic. for the most part only in epistolary style): velim, Varronis et Lollii mittas laudationem, Lollii utique,

    Cic. Att. 13, 48, 2:

    illud vero utique scire cupio,

    id. ib. 13, 13, 1;

    5, 9, 2: nam et Piliae satisfaciendum est et utique Atticae,

    id. ib. 12, 8 fin.:

    Pythagoras et Plato, quo in somnis certiora videamus, praeparatos quodam cultu atque victu proficisci ad dormiendum jubent: faba quidem Pythagorei utique abstinere,

    id. Div. 2, 58, 119:

    quo die venies, utique cum tuis apud me sis,

    id. Att. 4, 4, 2; 5, 1, 2:

    hoc tibi mando... ut pugnes, ne intercaletur: annum quidem utique teneto,

    id. ib. 5, 9, 2:

    haec ad nostram consuetudinem sunt levia... at in Graeciā, utique olim, magnae laudi erant,

    Nep. Epam. 2, 3; Varr. R. R. 2, 4, 3: saevire inde utique consulum [p. 1947] alter patresque, Liv. 2, 27, 7:

    ne ipsi quidem inviolati erant, utique postremis mensibus,

    id. 3, 65, 8; 23, 48, 5:

    nomen, de quo ambigitur, utique in aliā re certum est,

    Quint. 7, 3, 10; Sen. Ep. 102, 17; Cels. 5, 26, 22; Col. 1, 4, 8: sciendum est, non omnes hac severitate tractari debere, sed utique humiliores, only, merely, = duntaxat, Dig. 26, 10, 3 fin.
    (β).
    With negatives (freq. only in post-Aug. writers, esp. in Quint.;

    perh. not in Cic.): concurrunt ad eum legati, monentes, ne utique experiri vellet imperium,

    by no means, Liv. 2, 59, 4:

    ut iterum periremus... nec ad perniciem nostram Carthaginensi utique aut duce aut exercitu opus esse,

    not even, id. 28, 39, 8 Weissenb. ad loc.; 8, 10, 11;

    9, 16, 16: utique numquam,

    id. 9, 19, 15:

    sapienti propositum est in vitā agendā, non utique, quod tentat, efficere, sed omnino recte facere: gubernatori propositum est, utique navem in portum perducere,

    Sen. Ep. 85, 27:

    haec ut honestior causa, ita non utique prior est,

    Quint. 3, 2, 2:

    non utique accedit parti, quod universum est,

    id. 12, 2, 18:

    ut cogitatio non utique melior sit ea, sed tutior,

    id. 10, 7, 19 et saep.:

    nec ignoro igitur quos transeo, nec utique damno, etc.,

    id. 10, 1, 57:

    neque utique cor ejus vulneratum esse, qui perit,

    id. 6, 9, 7; Varr. R. R. 1, 4, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > utique

  • 128 Varius

    1.
    vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).
    I.
    Lit.
    A.
    Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:

    arietis lingua nigra aut varia, vestis,

    Varr. R. R. 2, 2, 4:

    variā veste exornatus fuit,

    Ter. Eun. 4, 4, 16;

    so of color: uvae,

    Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:

    lynces,

    Verg. G. 3, 264:

    serpens,

    Ov. M. 6, 114:

    anguis,

    id. ib. 4, 619:

    pica,

    Petr. 28 fin.:

    flores,

    Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:

    plumae,

    Hor. A. P. 2:

    lapides,

    id. S. 2, 4, 83:

    columnae,

    of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:

    auctumnus purpureo colore,

    id. C. 2, 5, 12:

    colores,

    Ov. M. 1, 270; cf.:

    vestra latera loris faciam ut valide varia sint,

    i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—
    2.
    Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).
    a.
    A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—
    b.
    A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—
    B.
    In rural lang.:

    terra,

    wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:

    sulcus,

    Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—
    II.
    Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;

    voluptas etiam varia dici solet,

    Cic. Fin. 2, 3, 10:

    (qualitates) variae et quasi multiformes,

    id. Ac. 1, 7, 26:

    et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,

    id. Off. 1, 20, 67:

    curricula multiplicium variorumque sermonum,

    id. Or. 3, 12:

    res varia et multiplex,

    id. Fl. 3, 6:

    multae, copiosae variaeque rationes,

    id. de Or. 1, 51, 222; cf.:

    varia et diversa genera et bellorum et hostium,

    id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:

    varium jus et dispar condicio,

    id. Verr. 2, 5, 19, § 49:

    eventus varii fortunae,

    Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,

    bellum,

    Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —
    2.
    Varium est, with a rel.-clause:

    quales sint (dii), varium est,

    various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—
    B.
    Esp., of persons, etc.
    1.
    Of abilities, versatile:

    Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,

    Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:

    antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,

    Plin. Ep. 1, 16, 1:

    Antonius ingenio varius,

    Flor. 4, 3, 4.—
    2.
    Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:

    animus audax, subdolus, varius,

    Sall. C. 5, 4:

    varius incertusque agitabat,

    id. J. 74, 1:

    voltu et oculis pariter atque animo varius,

    agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:

    Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,

    Nep. Paus. 1, 1; cf.:

    varium et mutabile semper Femina,

    a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.
    A.
    Lit., with diverse colors, in a variegated manner:

    mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,

    Plin. 37, 10, 63, § 173:

    smaragdi Cyprii varie glauci,

    id. 37, 5, 18, § 67. —
    B.
    Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:

    varie moveri,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,

    id. Ac. 1, 4, 16:

    numerus hujus generis late et varie diffusus est,

    id. Sest. 45, 97:

    varie sum affectus tuis litteris,

    id. Fam. 16, 4, 1:

    postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,

    id. Verr. 2, 4, 65, § 145:

    ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,

    Sall. C. 61, 9:

    in Aequis varie bellatum,

    Liv. 5, 28, 5:

    agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,

    id. 2, 2, 9:

    hiemem aut negotia varie causari,

    Tac. A. 1, 47:

    sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,

    Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.
    2.
    Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,
    I.
    Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—
    II.
    L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Varius

См. также в других словарях:

  • Plato's — Plato …   Philosophy dictionary

  • plato — (Del lat. *plattus, platus, plano). 1. m. Recipiente bajo y redondo, con una concavidad en medio y borde comúnmente plano alrededor, empleado en las mesas para servir los alimentos y comer en él y para otros usos. 2. Platillo de la balanza. 3.… …   Diccionario de la lengua española

  • Plato — oder Platon ist: Name einer Person der Antike: Platon (Sohn des Lykaon), einer der 50 Söhne des Lykaon in der griechischen Mythologie Platon, griechischer Philosoph und Gelehrter Platon (Dramatiker), Komödiendichter im klassischen Athen Platon… …   Deutsch Wikipedia

  • PLATO — (PLAnetary Transits and Oscillations of stars) est un projet de télescope spatial de l Agence spatiale européenne dont l objectif est la découverte d exoplanètes. PLATO est un des trois candidats du programme scientifique Cosmic Vision de l… …   Wikipédia en Français

  • Plato — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Plato (desambiguación). Plato de cerámica no decorado El plato es uno de los principales utensilios de la cocina sobre el que reposa, y se sirve, la gran mayoría de los… …   Wikipedia Español

  • PLATO — PLATO: PLATO  система телескопов, расположенная в Антарктиде. PLATO  планируемый Европейским космичеcким агентством космический телескоп. PLATO  первая система электронного обучения …   Википедия

  • plato — plàtō (platȏ) m <G platòa> DEFINICIJA 1. geogr. velika ravna uzvisina s koje se pruža pogled; platforma, visoravan, zaravan 2. uzdignuti dio poda, ravna površina predviđena za ples, predstave, održavanje tribina i sl.; podij 3. a. izgrađena …   Hrvatski jezični portal

  • Plato — Plato, MN U.S. city in Minnesota Population (2000): 336 Housing Units (2000): 145 Land area (2000): 0.341105 sq. miles (0.883459 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.341105 sq. miles (0.883459 sq.… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Plato, MN — U.S. city in Minnesota Population (2000): 336 Housing Units (2000): 145 Land area (2000): 0.341105 sq. miles (0.883459 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.341105 sq. miles (0.883459 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • plato — plato, no haber roto un plato ► cara, ► cara de no haber roto un plato en su vida. 2. pagar los platos rotos expr. sufrir las consecuencias, cargar con la culpa. ❙ «...pagó los platos rotos por ser de la familia...» El Mundo, 30.9.95 …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • plàtō — (platô) m 〈G platòa〉 1. {{001f}}geogr. velika ravna uzvisina s koje se pruža pogled; zaravan, visoravan, platforma 2. {{001f}}uzdignuti dio poda, ravna površina predviđena za ples, predstave, održavanje tribina i sl.; podij 3. {{001f}}izgrađena… …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»