Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

pierce

  • 41 transadigo

    transadigere, transadegi, transadactus V
    pierce through, thrust through

    Latin-English dictionary > transadigo

  • 42 transfigo

    transfigere, transfixi, transfixus V
    transfix, pierce through

    Latin-English dictionary > transfigo

  • 43 transfodio

    transfodere, transfodi, transfossus V
    transfix, pierce, impale

    Latin-English dictionary > transfodio

  • 44 transicio

    transicere, transjeci, transjectus V
    transfer; transport; pierce, transfix

    Latin-English dictionary > transicio

  • 45 transjicio

    transjicere, transjeci, transjectus V
    transfer; transport; pierce, transfix

    Latin-English dictionary > transjicio

  • 46 transuo

    transuere, transui, transutus V

    Latin-English dictionary > transuo

  • 47 foro

    to bore, pierce, make a hole, penetrate

    Latin-English dictionary of medieval > foro

  • 48 percutio

    to strike hard, pierce, transfix / shock.

    Latin-English dictionary of medieval > percutio

  • 49 cavo

    căvo, āvi, ātum, 1, v. a. [cavus], to make hollow, to hollow out, excavate (class., but not in Cic.;

    for in Leg. 2, 18, 45, dicato is the correct reading, B. and K.): stillicidi casus lapidem cavat,

    Lucr. 1, 313; cf. Ov. M. 4, 525:

    naves ex arboribus,

    Liv. 21, 26, 9:

    arbore lintres,

    Verg. G. 1, 262:

    buxum,

    id. ib. 2, 450:

    dentes cavantur tabe pituitae,

    Plin. 7, 16, 15, § 70:

    luna cavans cornua (in waning),

    id. 8, 17, 23, § 63:

    parmam galeamque gladio,

    i. e. to pierce through, perforate, Ov. M. 12, 130: tegmina tuta cavant capitum, hollow out, poet. for round off, bend around, fabricate, Verg. A. 7, 632.—Hence, căvātus, a, um, P. a., hollowed, excavated, hollow:

    alni,

    Verg. G. 1, 136:

    cortices,

    id. ib. 2, 387:

    rupes,

    id. A. 3, 229: anfracta aurium, Varr. ap. Non. p. 193, 3:

    oculi,

    Lucr. 6, 1194 (with cava tempora):

    vallis,

    Varr. L. L. 5, § 20 Müll.:

    torrens alibi aliter,

    Liv. 44, 35, 17.— Comp.:

    sinus cavatior,

    Tert. adv. Herm. 29. [p. 307]

    Lewis & Short latin dictionary > cavo

  • 50 configo

    con-fīgo, xi, xum, 3 ( part. perf.: confictus sagittis, Scaur. ap. Diom. p. 373; Veg. Art. Vet. 2, 11, 4; cf. figo init.), v. a.
    I.
    To join (by pressing), to fasten together (rare):

    sublaminas inter sese,

    Cato, R. R. 21, 3:

    transtra clavis ferreis,

    to nail together, Caes. B. G. 3, 13:

    tabulam aculeis,

    Col. 7, 3, 5:

    transversaria tigna,

    Vitr. 10, 6, 3; 10, 21.—
    II.
    To pierce through, to transfix.
    A.
    Prop., esp. with a weapon:

    filios suos sagittis,

    Cic. Ac. 2, 28, 89:

    capras sagittis,

    id. N. D. 2, 50, 126:

    cohors confixa multitudine sagittarum,

    Suet. Caes. 68; Nep. Dat. 9, 5:

    pereunt Hypanisque Dymasque, Confixi a sociis,

    Verg. A. 2, 429; cf. id. ib. 3, 45; Suet. Dom. 3: confixum facere, Lucil. ap. Cic. de Or. 2, 62, 255:

    aliquem cuspide,

    Luc. 3, 621; cf. Ov. P. 2, 7, 15.—Prov.: cornicum oculos; v. cornix.—
    B.
    Trop.: meminerant, ejus sententiis confixum Antonium, i. e. rendered powerless or inactive, Cic. Phil. 12, 7, 18: ubi confixus desides, Afran. ap. Non. p. 89, 33:

    ducentis confixus senati consultis,

    Cic. Har. Resp. 5, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > configo

  • 51 confodio

    con-fŏdĭo, fōdi, fossum, 3, to dig thoroughly, dig round about, to prepare by digging (orig. pertaining to agriculture).
    I.
    Prop.:

    terram minute,

    Cato, R. R. 129:

    jugera,

    Varr. R. R. 1, 18, 2:

    hortum,

    Plaut. Aul. 2, 2, 66: loca palustria, Sisenn. ap. Non. p. 141, 31:

    vineta,

    Col. 4, 5:

    salices,

    Plin. 17, 20, 32, § 142.—
    B.
    Transf., to strike down by stabbing, to pierce, stab, transfix:

    constituere (Ciceronem) de improviso domi suae confodere,

    Sall. C. 28, 1:

    ibique pugnans confoditur,

    id. ib. 60, 7; Nep. Pelop. 5, 4; Liv. 24, 7, 5; Suet. Caes. 81; 82; id. Aug. 27; 51; id. Calig. 28; 59; id. Claud. 26; id. Tit. 6; Verg. A. 9, 445; Ov. M. 5, 176; Luc. 3, 744; Curt. 3, 11, 11; 4, 16, 23; Vell. 2, 22, 3; Val. Fl. 6, 418; Cic. Sull. 11, 33 dub. —
    II.
    Trop. (rare; not ante-Aug.): tot judiciis confossi, praedamnatique, = pierced through, Liv. 5, 11, 12:

    mala quae vos ab omni parte confodiunt,

    Sen. Vit. Beat. 27, 6:

    cujus causa, quamquam gravissimis criminibus erat confossa,

    i. e. seriously damaged, Val. Max. 8, 1, abs. 11: quaedam (scripta) notis confodias, you strike or cross out, Plin. Ep. 9, 26, 13.—Hence, confos-sus, a, um, P. a., pierced through, full of holes:

    te faciam Confossiorem soricina nenia,

    Plaut. Bacch. 4, 8, 48.

    Lewis & Short latin dictionary > confodio

  • 52 conterebro

    con-tĕrē̆bro, āre, v. a., to pierce or bore through (late Lat.):

    ossa,

    Cael. Aur. Tard. 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > conterebro

  • 53 figo

    fīgo, xi, xum, 3 (archaic part. perf. ficta, Lucr. 3, 4; Varr. R. R. 3, 7, 4), v. a. [Gr. sphing-ô, to bind fast; sphigmos, phimos, muzzle; cf. fīlum, for figlum. Curt. Gr. Etym. p. 186; Germ. dick. dicht; Engl. thick. etc., Corss. Krit. Nachtr. p. 233], to fix, fasten, drive or thrust in, attach, affix (class.; cf.: pango, configo, defigo).
    I.
    Lit., constr. aliquid, aliquid in with abl. ( poet. also in with acc., or aliquid with abl. only):

    imbrices medias clavulis,

    Cato, R. R. 21, 3:

    palum in parietem,

    Plaut. Mil. 4, 4, 4:

    mucrones in cive an in hoste,

    Cic. Phil. 14, 3, 6:

    tabulam decreti Caesaris aut beneficii,

    to post up, id. ib. 1, 1, 3; cf. id. ib. 12, 5 fin.:

    Antonius accepta grandi pecunia fixit legem a dictatore comitiis latam,

    i. e. posted it up as having been carried, id. Att. 14, 12, 1; cf.:

    adsentiri, ne qua tabula ullius decreti Caesaris figeretur,

    id. Phil. 1, 1, 3:

    fixit leges pretio atque refixit,

    Verg. A. 6, 622:

    quique aera legum vetustate delapsa, noscerent figerentque,

    Tac. H. 4, 40:

    nec verba minacia aere fixo legebantur,

    Ov. M. 1, 91:

    quam damnatis crucem servis fixeras,

    hadst fixed in the ground, erected, Cic. Verr. 2, 5, 6, § 12:

    feraces plantas humo,

    to plant, set, Verg. G. 4, 115:

    clavos verticibus,

    Hor. C. 3, 24, 5:

    cuneos,

    Plin. 17, 14, 24, § 109 (dub.):

    veribus trementia (frusta),

    to fix on spits, Verg. A. 1, 212:

    spicula pectore,

    Prop. 2, 13, 2 (3, 4, 2 M.);

    for which: harundo in vertice fixa,

    Hor. S. 1, 8, 7:

    cristas vertice,

    Verg. A. 10, 701:

    fumantes taedas sub pectore,

    id. ib. 7, 457:

    notas in collo dente,

    to impress, Tib. 1, 8, 38:

    virus in venas per vulnera,

    injects, Cic. Arat. 432: vestigia, plants his steps, i. e. moves on, Verg. A. 6, 159:

    arma quae fixa in parietibus fuerant,

    fastened up, hung up, Cic. Div. 1, 34, 74; cf.:

    scuta sublime fixa,

    id. ib. 2, 31, 67:

    arma ad postem Herculis,

    Hor. Ep. 1, 1, 5:

    arma thalamo,

    Verg. A. 4, 495:

    arma Troïa hic,

    id. ib. 1, 248:

    clipeum postibus,

    id. ib. 3, 287:

    dona Laurenti Divo,

    id. ib. 12, 768: ID AES AD STATVAM LORICATAM DIVI IVLII, S. C. ap. Plin. Ep. 8, 6, 13:

    qui spolia ex hoste fixa domi haberent,

    Liv. 23, 23, 6; 38, 43, 11:

    navalem coronam fastigio Palatinae domus,

    Suet. Claud. 17:

    luteum opus celsā sub trabe (hirundo),

    Ov. F. 1, 158: ipse summis saxis fixus asperis, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107, and id. Pis. 19, 43 (Trag. v. 413 ed. Vahl.):

    aliquem cruci,

    nail, Quint. 7, 1, 30; Suet. Dom. 10:

    corpus lacerum in crucem (al. cruce),

    Just. 21, 4 fin.:

    figit in virgine vultus,

    fixes, Verg. A. 12, 70:

    oculos solo,

    id. ib. 1, 482:

    oculos in terram,

    Sen. Ep. 11: in poet. transf.:

    oculos horrenda in virgine fixus,

    Verg. A. 11, 507 (cf.:

    defixus lumina vultu,

    id. ib. 6, 156; Tac. A. 3, 1):

    Caesar in silentium fixus,

    Tac. A. 6, 50 (56):

    obstipo capite et figentes lumine terram,

    Pers. 3, 80:

    foribus miser oscula figit,

    kisses, Lucr. 4, 1179:

    oscula dulcia,

    Verg. A. 1, 687:

    sedem Cumis,

    to fix his abode, Juv. 3, 2:

    domos,

    Tac. A. 13, 54.—
    B.
    Transf., to fix by piercing through, to transfix, pierce (cf. configo, II.):

    hunc intorto figit telo,

    Verg. A. 10, 382:

    hunc jaculo acuto,

    Ov. M. 10, 131: hostes telis, Auct. B. Alex. 30 fin.:

    fixisse puellas gestit (Cupido),

    Tib. 2, 1, 71:

    cervos,

    Verg. E. 2, 29:

    dammas,

    id. G. 1, 308; id. A. 5, 515; Sil. 1, 305:

    cutem (clavi),

    Sen. Prov. 3:

    olli per galeam fixo stetit hasta cerebro,

    Verg. A. 12, 537:

    aprum,

    Juv. 1, 23:

    figar a sagitta,

    Ov. H. 16, 278:

    vulnus,

    to inflict, Mart. 1, 61, 4.
    II.
    Trop.
    A.
    To fix, fasten, direct.
    1.
    With in and abl.: ego omnia mea studia, omnem operam, curam, industriam, cogitationem, [p. 749] mentem denique omnem in Milonis consulatu fixi et locavi, Cic. Fam. 2, 6, 3.—
    2.
    With in and acc. (rare):

    fixus in silentium,

    Tac. A. 6, 50.—
    3.
    In other constructions:

    beneficium, quemadmodum dicitur, trabali clavo,

    Cic. Verr. 2, 5, 21, § 53:

    nostras intra te fige querelas,

    Juv. 9, 94:

    penitus hoc se malum fixit,

    Sen. Tranq. 15:

    nequitiae fige modum tuae,

    Hor. C. 3, 15, 2. —
    B.
    (Acc. to I. B.) Of speech, to sting; taunt, rally a person:

    aliquem maledictis,

    Cic. N. D. 1, 34, 93:

    adversarios,

    id. Or. 26, 89.—Hence, fixus, a, um, P. a., fixed, fast, immovable.
    A.
    Lit. (very rare):

    illud maneat et fixum sit,

    Cic. Rab. Post. 9, 25:

    inque tuis nunc Fixa pedum pono pressis vestigia signis,

    i. e. firmly fixed in, Lucr. 3, 4; cf.

    in the foll.: astra,

    the fixed stars, Manil. 2, 35; so,

    flammae,

    Ov. Tr. 4, 3, 15.— Far more freq.,
    B.
    Trop.:

    vestigia (integritatis) non pressa leviter, sed fixa ad memoriam illius provinciae sempiternam,

    Cic. Sest. 5, 13:

    non ita fixum, ut convelli non liceret,

    id. Clu. 45, 126: fixum et statutum, id. Mur., 30, 62; cf.:

    consilium fixum,

    id. Att. 6, 14, 2:

    animo fixum immotumque sedere, ne, etc.,

    Verg. A, 4, 15: fixum est, with a subj.-clause, it is fixed, determined, Sil. 2, 364; 3, 114:

    decretum stabile, fixum, ratum,

    Cic. Ac. 2, 9, 27; cf.:

    ratum, fixum, firmum,

    permanent, id. ib. 2, 46, 141:

    illud fixum in animis vestris tenetote,

    fixed, impressed, id. Balb. 28, 64: quae perpetuo animo meo fixa manebunt, Lepid. ap. Cic. Fam. 10, 34, 3.— Adv.: fixe, fixedly (late Lat.):

    ubi tenacius habitabit et fixius,

    Aug. Ep. 6 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > figo

  • 54 fodico

    fŏdĭco, no perf., ātum, āre, v. a. [fodio], to dig, to pierce (rare but class.).
    * I.
    Lit.: mercemur servum, qui dictet nomina, laevum Qui fodicet latus et cogat dextram Porrigere, to dig or jog in the side, * Hor. Ep. 1, 6, 51 (for which fodit, Ter. Hec. 3, 5, 17):

    lateribus fodicatis,

    Amm. 26, 10, p. 98 Bip.—
    II.
    Trop.:

    animum fodicant, bona distimulant,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 30: cf.: stimulus ego nunc sum tibi;

    fodico corculum,

    id. Cas. 2, 6, 9:

    non est in nostra potestate fodicantibus iis rebus, quas malas esse opinemur, dissimulatio vel oblivio,

    Cic. Tusc. 3, 16, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > fodico

  • 55 fodio

    fŏdĭo, fōdi, fossum, 3 (ante-class. form of the inf. praes. pass. fodiri, Cato, R. R. 2, 4; Col. 11, 2, 35, but not in Plaut. Mil. 2, 4, 21, where the correct read. is exfodivi.— Also acc. to the first conj.: Illyrii restant sicis sibinisque fodantes, Enn. ap. Fest. p. 336 Müll.; cf.: fodare fodere, Paul. ex Fest. p. 84, 7 Müll.), v. n. and a. [Sanscr. root badh-, to dig, ava-bādha, dug out; Gr. bathos, bathus, benthos, abussos, etc., bothros, pit; hence, fossa, fundus (for fudnus); cf. Anglo-Sax. bodom; Engl. bottom; Germ. Boden, etc.; cf. Fick, Vergl. Wörterb. p. 131; Grimm, Deutsch. Wörterb. s. v. Boden], to dig, dig up, dig out (class.).—
    I.
    Lit.:

    numquam domum revertor, quin te in fundo conspicer Fodere aut arare,

    Ter. Heaut. 1, 1, 17; cf.: fodit;

    invenit auri aliquantum,

    Cic. Div. 2, 65, 134; and id. de Or. 2, 41, 174:

    vineas novellas fodere aut arare et postea occare,

    Varr. R. R. 1, 31, 1; cf.:

    ut hortum fodiat,

    Plaut. Poen. 5, 2, 59:

    hortum,

    Cato, R. R. 2, 4:

    arva,

    Ov. M. 11, 33:

    solum,

    Plin. 19, 6, 32:

    vites,

    Quint. 9, 4, 5:

    murum,

    to undermine, Ov. M. 11, 535; but, vallum, to dig out the earth needed for it, Tac. A. 11, 18:

    puteum ferramentis,

    to dig, Plaut. Rud. 2, 4, 19; so,

    puteos,

    Caes. B. C. 3, 49, 5:

    scrobes, trium in altitudinem pedum,

    id. B. G. 7, 73, 5:

    fundamenta,

    Plin. 28, 2, 4, § 15:

    cubilia (talpae),

    Verg. G. 1, 183:

    argentum etiam incolae fodiunt,

    Liv. 28, 3, 3:

    gypsum e terra,

    Plin. 36, 24, 59, § 182:

    oculos,

    Plaut. Mil. 2, 4, 21; cf.

    lumina,

    Ov. A. A. 1, 339:

    terram gramineam de cespite,

    Verg. Cul. 391.—
    II.
    Transf., to prick, pierce, wound, thrust, stab (class.):

    at ego te pendentem fodiam stimulis triginta dies,

    to prick, Plaut. Men. 5, 5, 48:

    quia non latus fodi (cultro),

    id. Aul. 3, 2, 4; so,

    equi armos calcaribus,

    Verg. A. 6, 881:

    guttura cultro,

    Ov. M. 7, 315:

    ora hastis,

    Liv. 8, 10, 6:

    aversos (elephantos) sub caudis, qua maxime molli cute vulnera accipiunt,

    id. 21, 55:

    multos pugionibus,

    Tac. H. 4, 29:

    Sarmatam levi gladio,

    id. ib. 1, 79:

    ora,

    id. A. 2, 21; id. Agr. 36:

    adversa ora resistentium,

    Curt. 4, 15: La. Dic jussisse te. Ph. Noli fodere:

    jussi,

    don't punch me in the side, Ter. Hec. 3, 5, 17 (cf. fodicare).— Poet.:

    Ausonius mersis celer fodit aequora remis,

    digs through, ploughs through, Sil. 14, 359:

    aquas (ungula),

    Ov. F. 3, 456.—In mal. part., Mart. 7, 102; Auct. Priap. 53.—
    III.
    Trop., to goad, sting, disturb:

    num exspectas, dum te stimulis fodiam?

    Cic. Phil. 2, 34, 86; cf.:

    cor stimulo foditur,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 39:

    pungit dolor, vel fodiat sane,

    Cic. Tusc. 2, 14, 33:

    pectus in iras,

    to excite, stir, Sil. 5, 159.

    Lewis & Short latin dictionary > fodio

  • 56 foro

    fŏro, āvi, ātum, 1, v. a. [root bhar-, Zend. bar-, cut, bore; Gr. phar-, pharos, plough; cf. pharanx, pharunx; Germ. bohren; Angl.-Sax. borian; Engl. bore], to bore, pierce (mostly post-Aug. and very rare).
    I.
    Lit.:

    forata arbos,

    Col. 5, 10, 20:

    bene foratas habere aures,

    Macr. S. 7, 3; Cels. 7, 29; Sid. Ep. 9, 13.—Comically:

    o carnificum cribrum, quod credo fore: Ita te forabunt patibulatum per vias Stimulis,

    Plaut. Most. 1, 1, 53.—
    II.
    Trop.: forati animi, full of holes, i. e. that retain nothing, Sen. Brev. Vit. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > foro

  • 57 fosso

    fosso, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [fodio], to dig, pierce (ante-and post-class.): corpora telis, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 100 (Ann. v. 569 ed. Vahl.).—Hence,
    1.
    fossātum, i, n., a ditch, fosse, Pall. Sept. 13; Capitol. Gord. 28; Veg. Mil. 4, 16.—
    2.
    fossātus, i, m., a boundary, Auct. Rei Agr. p. 254 and 267 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > fosso

  • 58 intercido

    1.
    inter-cīdo, īdi, īsum, 3, v. a. [caedo], to cut asunder, cut up, cut to pieces, divide, pierce, cut through.
    I.
    Lit.:

    harundinetum,

    to thin out by cutting, Col. 4, 32, 4:

    venas,

    Plin. 11, 37, 65, § 174:

    radices,

    id. 18, 19, 49, 2, § 177:

    olivas acuto calamo,

    Pall. Nov. 22, 3:

    lacus, interciso monte, in Nar defluit,

    Cic. Att. 4, 15, 5; cf.:

    an Isthmos intercidi possit,

    Quint. 8, 3, 46:

    aedis,

    Dig. 9, 2, 49:

    flammas ignis,

    Vulg. Psa. 28, 7:

    pontem,

    to cut down, Liv. 36, 6.—
    B.
    Esp., of accounts, to mutilate, falsify:

    commentarios,

    Plin. Ep. 6, 22, 4:

    rationes dominicas,

    Dig. 11, 3, 1, § 5. —
    II.
    Transf., to part, divide, cut up, mangle, mutilate, destroy:

    sententias,

    to pervert in reading, Gell. 13, 30, 9:

    lux intercisa,

    Stat. Th. 2, 184:

    jugum mediocri valle a castris intercisum,

    separated, Hirt. B. G. 8, 14: dies intercisi, half-holidays: intercisi dies sunt, per quos mane et vesperi est nefas;

    medio tempore, inter hostiam caesam et exta porrecta, fas: a quo quod fas tum intercedit: aut eo est intercisum nefas, intercisum,

    Varr. L. L. 6, § 31 Müll.; cf. Macr. S. 1, 16; Ov. F. 1, 49. — Hence, intercīsē, adv., piecemeal, interruptedly, confusedly, Cic. Part. Or. 7, 24; Gell. 11, 2, 5:

    dictum,

    syncopated, id. 15, 3, 4.
    2.
    inter-cĭdo, ĭdi, 3, v. n. [cado], to fall between.
    I.
    Lit.:

    ita in arto stipatae erant naves ut vix ullum telum in mari vanum intercideret,

    Liv. 26, 39; 21, 8; 3, 10, 6.—
    II.
    Transf.
    A.
    To occur meanwhile, to happen:

    si quae interciderunt, etc.,

    Cic. Fam. 5, 8, 3. —
    B.
    To fall to the ground, go to ruin, be lost, perish: pereant amici, dum una inimici intercidant, Poët. ap. Cic. Deiot. 9, 25:

    intercidunt ova,

    Plin. 9, 51, 74, § 163:

    credo, quia nulla gesta res insignem fecerit consulatum, memoriā intercidisse,

    Liv. 2, 8, 5:

    utrum pejorem vocas, apud quem gratia beneficii intercidit, an apud quem etiam memoria?

    Sen. Ben. 3, 1:

    augur erat: nomen longis intercidit annis,

    Ov. F. 2, 433:

    sive (opera) exstant, sive intercidere,

    Plin. 35, 8, 34, § 53:

    haec sequenti tempore interciderunt,

    Quint. 1, 5, 52:

    cum verba intercidant invalescantque temporibus,

    fall into disuse, become obsolete, id. 10, 2, 13:

    quod si interciderit tibi nunc aliquid (= excidit e memoria),

    something escapes you, you have forgotten something, Hor. S. 2, 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > intercido

  • 59 interfodio

    inter-fŏdĭo, fōdi, fossum, 3, v. a., to dig out, dig between, pierce:

    pupillas,

    Lucr. 4, 716:

    radices,

    Pall. Oct. 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > interfodio

  • 60 penetro

    pĕnē̆tro, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [root pa- of pasco; v. penates].
    I.
    Act.
    A.
    To put, place, or set any thing into any thing (ante- and post-class.; v. Brix ad Plaut. Trin. 1, 2, 109).
    1.
    Lit.:

    penetrare pedem intra aedes,

    Plaut. Men. 5, 2, 64; 2, 3, 49: quo illic homo foras se penetrat ex aedibus? to betake one's self, go in any direction, id. Trin. 2, 2, 1:

    me ad pluris penetravi,

    id. ib. v. 14:

    se in fugam,

    to take to flight, id. Am. 1, 1, 94:

    in eam (specum) me penetro et recondo,

    Gell. 5, 14, 18.— To enter, penetrate:

    ea intra pectus se penetravit potio,

    Plaut. Truc. 1, 1, 23.—In the same sense, mid.:

    quae penetrata queunt sensum progignere acerbum,

    having entered, having penetrated, Lucr. 4, 670; 1246.—
    2.
    Trop.:

    Labeo Antistius in grammaticam sese atque dialecticam litterasque antiquiores altioresque penetraverat,

    had penetrated into, Gell. 13, 10, 1.—
    B.
    Aliquid, to pierce into any thing; to enter, penetrate any thing ( poet. and in post-Aug. prose).
    1.
    Lit., Lucr. 4, 894:

    (semen) penetrare locos nequit,

    id. 4, 1246:

    vox aures penetrat,

    id. 4, 613:

    hominem cum vini vis penetravit Acris,

    id. 3, 476:

    Illyricos sinus,

    Verg. A. 1, 243:

    nave Aegyptum,

    Suet. Caes. 52:

    mediae cryptam Suburrae,

    Juv. 5, 106. — Pass.:

    ut (India) penitus nequeat penetrari,

    Lucr. 2, 539:

    penetratae cum victoriā Media, Albania, etc.,

    Vell. 2, 40, 1:

    penetrata limina montis,

    Stat. S. 4, 6, 104:

    iter L. Lucullo penetratum,

    Tac. A. 15, 27.—
    2.
    Trop.:

    id Tiberii animum altius penetravit,

    Tac. A. 1, 69; cf. id. ib. 3, 4.—With subject-clause:

    tum penetrabat eos, posse haec, etc.,

    it entered their thoughts, it occurred to them, Lucr. 5, 1262.—
    II.
    Neutr., to enter, penetrate into any place or thing, betake one's self (class.; cf.: pervado, permano).
    A.
    Lit.:

    in palaestram,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 32:

    sub terras,

    Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107:

    ad os Pelusii,

    Curt. 4, 1, 29:

    in ipsum portum,

    Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96:

    in castra hostium,

    Liv. 2, 12, 3:

    in artissimas fauces,

    Curt. 5, 3, 17:

    ad urbes,

    Cic. Prov. Cons. 13, 32:

    per angustias,

    id. Tusc. 1, 20, 45:

    intra vallum,

    Liv. 39, 31:

    in urbem,

    id. 2, 53:

    cum eo penetrasset,

    thus far, Nep. Chabr. 4:

    astra per caelum penetrantia,

    Cic. Univ. 9:

    penetrat vox ad aures,

    Ov. M. 12, 42:

    usque ad nares,

    Cels. 7, 7.— Impers. pass.:

    in eam speluncam penetratum cum signis est,

    Liv. 10, 1.—
    B.
    Trop.:

    Romuli animus haec ipsa in templa penetravit,

    Cic. Rep. 6, 22, 24:

    hominum ratio in caelum usque penetravit,

    id. N. D. 2, 61, 163:

    nulla res magis penetrat in animos,

    id. Brut. 38, 142:

    penetrare ad sensum judicis opinionemque,

    id. Part. 36:

    quo non ars penetrat?

    Ov. A. A. 3, 291:

    in provincias quoque grammatica penetraverat,

    Suet. Gram. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > penetro

См. также в других словарях:

  • Pierce — ist der Familienname folgender Personen: Benjamin Pierce (1757–1839), US amerikanischer Politiker Bill Pierce (* 1948), US amerikanischer Jazz Saxophonist Charles Pierce (Musiker) (1890–??), US amerikanischer Jazz Saxophonist und Bandleader… …   Deutsch Wikipedia

  • Pierce — may refer to:Places*Pierce, Colorado, a US town *Pierce, Idaho, a US city *Pierce, Nebraska, a US city *Pierce, Wisconsin, a US town *Mount Pierce (New Hampshire), USA, a peak in the White Mountains * Pierce County, several places * Pierce Range …   Wikipedia

  • pierce — vt pierced, pierc·ing: to see through the usu. misleading or false appearance of the object of summary judgment is to pierce the pleadings and allow a judgment on the merits J. H. Friedenthal et al. the Internal Revenue Service may attempt to… …   Law dictionary

  • Pierce — Pierce, NE U.S. city in Nebraska Population (2000): 1774 Housing Units (2000): 736 Land area (2000): 0.876814 sq. miles (2.270939 sq. km) Water area (2000): 0.021368 sq. miles (0.055343 sq. km) Total area (2000): 0.898182 sq. miles (2.326282 sq.… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Pierce — Pierce, v. t. [imp. & p. p. {Pierced}; p. pr. & vb. n. {Piercing}.] [OE. percen, F. percer, OF. percier, perchier, parchier; perh. fr. (assumed) LL. pertusiare for pertusare, fr. L. pertundere, pertusum, to beat, push, bore through; per through + …   The Collaborative International Dictionary of English

  • pierce — [pıəs US pırs] v [Date: 1200 1300; : Old French; Origin: percer, probably from Latin pertundere to make a hole through ] 1.) [T] to make a small hole in or through something, using an object with a sharp point ▪ Steam the corn until it can easily …   Dictionary of contemporary English

  • Pierce — Pierce, v. i. To enter; to penetrate; to make a way into or through something, as a pointed instrument does; used literally and figuratively. [1913 Webster] And pierced to the skin, but bit no more. Spenser. [1913 Webster] She would not pierce… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Pierce, CO — U.S. town in Colorado Population (2000): 884 Housing Units (2000): 318 Land area (2000): 0.737487 sq. miles (1.910083 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.737487 sq. miles (1.910083 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Pierce, ID — U.S. city in Idaho Population (2000): 617 Housing Units (2000): 298 Land area (2000): 0.824168 sq. miles (2.134585 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.824168 sq. miles (2.134585 sq. km) FIPS code:… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Pierce, NE — U.S. city in Nebraska Population (2000): 1774 Housing Units (2000): 736 Land area (2000): 0.876814 sq. miles (2.270939 sq. km) Water area (2000): 0.021368 sq. miles (0.055343 sq. km) Total area (2000): 0.898182 sq. miles (2.326282 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Pierce [2] — Pierce (spr. Pihrs), 1) Grafschaft im Staate Wisconsin (Nordamerika); 26 QM.; Flüsse: Mississippi, St. Croix, Red Cedar, Rush u. Menomonie Rivers; große Prairien u. Waldungen; erst 1851 aus einem Theil der Grafschaft St. Croix gebildet;… …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»