-
1 pertinere
1) простираться, cloaca, quae ex aedibus eius in tuas pertinet, h. e. dirigitur, extenditur, pervenit (1. 1 pr. § 8. 10 D. 43, 23). 2) относиться, касаться (1. 3 § 8 D. 10, 4. cf. 1. 21 § 3 D. 28, 1. 1. 16. 18 D. 29, 7. 1. 1 § 2 D. 43, 5. 1. 45 § 1 D. 19. 1. 1. 60 pr. D. 23, 2. 1. 33 D. 36, 1. 1. 24 § 1. 1. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 33 § 3. 1. 39 § 1. 2 D. 3, 3. 1. 9 pr. § 3 D. 42, 5. 1. 29 pr. § 1. 2 D. 48, 5. 1. 30 § 1 D. 48, 10. 1. 4 pr. cf. 1. 6 § 5. 1. 9 § 4 D. 2, 13. 1. 5 § 2 D. 24, 1);3) принадлежать, pert. ad officium iudicis (1. 10 D. 7, 9. 1. 1 § 2 D. 22, 1);pert. ad animum alicuius, это у него на душе (1. 60 § 1 D. 17, 1).
ad notionem Praesidis (1. 1. 26 D. 49, 1);
4) касаться, быть обязанным, datur actio (funeraria) adversus eos, ad quos funus pertinet, utputa adversus heredem etc. (1. 14 § 17 D. 11, 7. cf. 1. 3 pr. D. 47, 12);ad curam Praefecti (1. 1 § 11. 12 D. 1, 12. 1. 19 § 1 D. 2, 1. 1. 53 § 3 D. 42, 1).
pertin. ad iudicem (1. 25 § 8 D. 21, 1);
5) принимать участие в чем, пользоваться: pert. ad stipulationem (1. 3 § 4 D. 7, 9);ad Praefectum (1. 1 § 4 D. 1, 12. 1. 11 D. 26, 8).
ad libertatem (1. 13 § 3 D. 40, 4);
6) в том дело, напр. pertinet scire (1. 20 § 2 D. 11, 1);ad beneficium (1. 1 C. 8, 56).
quaeri (1. 34 § 1 D. 17, 1);
7) pert. ad legem, SCtum, edictum etc., подходить под что (1. 6. 7 § 1. 1. 8 § 3 D. 4, 2. 1. 60 pr. D. 23, 2. 1. 3 pr. D. 23, 5. 1. 8 D. 47, 12). 8) в тесн. юрид. см. обоз. pertin. ad aliquem принадлежать, составлять чью-либо собственность, напр. emtor omnesque, ad quos ea res pertinet (1. 1 § 1. 1. 19 § 5. 1. 34 § 21. 3 D. 12, 1. 1. 3 § 9 D. 27, 4. cf. 1. 7 D. 12, 2. 1. 53 § 1 D. 44, 7. 1. 3 pr. 1. 22 § 7 D. 46, 8. 1. 70 § 1 D. 50, 16. 1. 181 eod.);nec ad rem pertin. (1. 93 D. 35, 1).
legatum s. rem legatam ad se pertin. velle прот. repudiare (1. 44 § 1 D. 30. 1. 66 D. 47, 2. 1. 43 D. 19, 1. 1. 36 D. 43, 3. 1. 3 § 1 D. 7, 9).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > pertinere
-
2 eodem
eōdem adv.1) [ из dat. к idem ] туда же (aliquem e. mittere Cs; e. pertinere C, Cs; e. proficisci Nep; reverti C, Pt); к этому же (e. addere C)2) [ abl. к idem ] там же (e. loci = in eodem loco C etc.) -
3 illo
illō [ ille ]туда (i. advenire Ter; i. pertinere Cs; procedere Sen) -
4 res
rēs, reī (редко Lcr rēi, у него же иногда rei односложно) f.1) вещь, предмет2)а) pl. мир, вселенная, природа (rerum contemplatio CC, Q)rerum natura Lcr, C — сущность мира, природа (вселенной)б) при superl. rerum во всём свете, изо всех на свете (animal maximum rerum PM)quibus (или his) rebus Cs etc. — вследствие чего (этого)de eā re C etc. — об этом, по данному вопросуres efficientes (=causae) C — действующие причиныres effectae C — действия (причин), следствия4) состояние, положение, дела, обстоятельства (si res poscat, cogat или exĭgat Cs, H, Just)pro (или e) re natā C, Ter или pro re C, Cs, L etc. (тж. pro tempore et pro re Cs и ex re et ex tempore C) — в зависимости от обстоятельствsumma rerum Nep — вся совокупность обстоятельств, общее положение, но тж. Cs общая сумма, итогres adversae (afflictae, misĕrae) Pl, C, Cs, Sl — бедственное положение, несчастьеomnibus (in) rebus (totā re) C, Cs etc. — во всех отношениях5) факт, действительное положение, действительность (non re, sed opinione C)re verā C — в действительности или поистине6) сущность, суть (ad rem pertinēre C; de re magis, quam de verbis, laborare C)quid ad rem? C etc. — что тут существенного? (т. е. не всё ли равно?)sed hoc minus ad rem (sc. pertĭnet) C — но это не так важно7) содержание8) причина, основаниеquā (hac, eā) re или ob eam (hanc) rem Pl, C etc. — по этой причине, поэтому9) деловые отношения, дело (rem gerere C, H etc.; rem cum aliquo transigere C)r. navalis или nautĭca C — мореплаваниеr. frumentaria C, Cs — продовольственное снабжениеr. rustica Vr, Col, C — сельское хозяйствоr. pecuaria Q — скотоводствоres divīnae C etc. — религия, религиозные обряды10) судебное дело, процесс ( rem judicare C)11) (тж. pl.) государство (r. Romana L, H; r. publica или respublica C etc.; rem restituere Enn ap. C; res Graecae Nep) или политическая деятельность ( in mediā re publica versari C)12) выгода, польза, интересыaliquid in rem suam convertere C — использовать что-л. в своих интересахprofecto rem habes nullam, haec negotia multarum nundinarum fore C — ты, конечно, не заинтересован в том, чтобы это дело затянулось надолгоab re esse Pl, L, Su — быть невыгодным13) имущество, состояние, достояние, добро (homo sine re C; r. amicos invĕnit Pl)r. familiaris Sl, Q, Nep etc. или res privatae C — частная собственностьrem facere Ter, H — наживать состояние14) власть, господствоsumma rerum L, Nep, res maximae Nep и summae res Nep — верховная власть (ср. 16.)15) действие, деяние, делоres gestae Cs etc. — дела, подвиги16) война (cum aliquo L etc.); сражение, битва ( gladio commĭnus rem gerere Cs)summa rerum L — генеральное сражение (ср. 14.)17) случай, событие, явление, факт (r. inopinata C); pl. история (res populi Romani perscribere L, тж. res Romanas scribere C) -
5 ad
(praep.) обозн. 1) направление, движение, к, accedere ad locum aliquem (1. 4 pr. D. 1, 8);adire ad fontem (1. 3 § 3 D. 8, 3);
aditus ad aliquem (1. 19 D. 2, 4);
vocari ad aliquem (1. 1 pr. D. 2, 5);
confugere ad aedem, ad actionem, defensionem etc. (см. confugere);
accedere ad emtionem, hereditatem, possessionem etc. (см. accedere s. 2);
pervenire ad annos, ad pubertatem, civitatem, libertatem, dignitatem etc. (см. pervenire s. 2);
perducere ad libertatem (см. perducere s. 1);
2) цель, для, на, procuratorem dare ad aliquid (1. 28. 42 § 4. 5. 1. 43 pr. D. 3, 3);adspirare ad magistratum (см. adspirare).
tutor datus ad universum patrimonium (§ 17I. 1, 25);
debitor conventus ad solutionem (1. 47 pr. D. 2, 14);
relinqui ad alimenta (1. 8 § 15 D. 2, 15);
ad refectionem fornacis etc. praestari (1. 58 § 2 D. 19, 2);
ad monumentum aedificandum dare (1. 40 § 5 D. 35, 1);
3) последствие, результат, ad irritum revocare (1. 7 C. 2, 51);sumtus ad honores factus (1. 45 pr. D. 3, 5).
4) при означ. времени показ. а) наступление определенного срока, к, в, ad diem (1. 6 § 1 D. 18, 1. 1. 34 D. 28, 5. 1. 77 D. 45, l);ad utilitatem cedere (1. 16 C. 5, 71).
ad tempus (1. 4 pr. D. 8, 1. 1. 44 § 1 D. 44, 7);
b) размер, предел, границу, до, ad modum exilii ferre sententiam (1. 39 § 1. D. 40, 12);
ad quartam solam admitti (1. 22 § 1 D. 1, 7);
ad certum pondus locare (1. 30 § 2 D. 19, 2);
5) отношение к вещи или лицу, pertinere ad (1. 11 § 10 D. 32, 1. 16 § 7 D. 39, 4. 1. 3 § 1 D. 43, 3);ad aliquid, некоторым образом (1. 1 pr. D. 37, 5).
6) при, под, в, подле, subsidere ad aliquem (1. 62 § 1 D. 35, 1);transferri, transmitti ad aliquem (см. transferre, transmittere s. 3); по отношению к, напр. locum habere ad aliquid (1, 34 pr. D. 12, 2): ignosci ad aliquid (1. 157 pr. D. 50, 17).
ad parietem (1. 13 pr. 1. 19 § 2 D. 8, 2);
codicilli ad testam, facti (1. 36 pr. D. 29, 1);
7) по, ad exemplum (1. 1 § 1ю D. 3, 4);ad manum habere (1. 19 § 5 D. 16, 1).
ad similitudinem (1. 35 § 8 D. 4, 6. 1. 9 § 1 C. 5, 9): ad instar (1. 4 § 1 C. 6, 28);
ad arbitrium suum (1. 42 D. 23, 3);
8) через, напр. ad annum (=post a) liber esto (1. 18 § 2 D. 40, 4). 9) против, appellare ad aliquem = adversus aliquem (1. 1 D. 49, 9).numerare annum ad dies (1. 134 D. 50, 16).
-
6 adversus
I.(adi.) 1) противный, adv. voluntas (1. 6 § 2 D. 33, 8);2) неблагоприятный, adv. casus, evenlus (1. 1 pr D. 4, 6. 1. 3 § 7 D. 27, 4);pars adv., противная сторона в процессе (1. 4 § 4 D. 3, 2).
adv. valetudo (см.);
II. (praep.) 1) против, adv. edictum, Sctum, voluntatem testatoris facere aliquid (1. 52 D. 18, 1. 1. 38 § 3 D. 32. 1. 102 pr. D. 50, I7);adversa, труды, adv. hiemis (1. 26 C. Th. 13, 5).
causam ajere adv. aliquem (1. 10 D. 3, 1);
appellare, provocare adv. aliquem, adv. sententiam (1. 18 D. 48, 2. 1. 1 pr. D. 49, 4);
servitutem habere adv. aliquem (1. 16 D. 8, 4);
2) в отношении к, ius hereditatis retinere adv. aliquem (1. 4 D. 38, 16): sententiae acquiescere adv. aliquem (1. 3 § 1 D. 49, 1);possessionem interrumpere adv. aliquem (1. 5 D. 41, 3).
pertinere adv. aliquid (1. 21 D. 1, 18);
3) no (secundum), напр. bon. possessio adv. (против. contra) tabulas (Ulp. XXVIII, 1);iactura adv. substantiam (1. 21 D. 1, 18).
testari adv. leges civitatis suae (UIp. XX. 14. Другие читают secundum вместо adv.).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > adversus
-
7 animus
1) дух, душа, animi motus (1. 1 § 3. D. 2, 14), affectus (1. 17 § 3. D. 21, 1), ira (1. 32 § 10. D. 24, 1), judicium (1. 48. D. 50, 17), patientia, состояние душевное (1. 23. D. 3, 2), vita (1. 1 § 9. 1. 25 § 6. D. 21, 1);animo deterius factum mancipium (1. 23 pr. eod.);
in an. damnum sentire (1. 9 § 5 D. 11, 3);
animum corrumpere (1. 8. § 2. I). 10, 3);
animi sui rationem sequi (1. 88 § 17 D. 31);
ex an., серьезно (1. 3. D. 48, 5);
ad an. revocare (1. 41 § 1. D. 47, 10);
2) образ мыслей, an. hostilis (1. 11 D. 48, 4);ad an. pertinere (1. 60 § 1. D. 17, 1).
3) воля, намерение, желание, anima possidere, posses. acquirere, retinere, amittere (1. 3. 8. 25 § 2. D. 41, 2);animis aestimare amorem (1. 3 pr. D. 24, 1).
an. donationis (1. 34 D. 39, 5), furti faciendi, damni dandi (1. 41 § 1. D. 9, 2), liberorum procreand. (1. 220 § 3. D. 50, 16), revertendi (1. 5 § 5. D. 41, 1. 1. 47. D. 41, 2. Gai. II. 68.);
animo procuratoris против. affectio amicalis (1. 10 § 7. D. 17, 1);
hoc animo =hac mente (1. 13. D. 39, 5);
animi propositio, destinatio (1. 225. D. 50, 16. 1. 76 D. 50, 17);
non ex an. sed extra venire (1. 1 C. 2, 35);
an. deest in furioso (1. 2 § 1. C. 3, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > animus
-
8 causa
1) причина, а) вообще причина чего-нибудь causam praestare, praebere mortis (1. 7. § 6. 1. 51. pr. D. 9, 2. 1. 4 § 1. 1. 15. pr. D. 48, 8), causam praestare discidii (1. 12 § 13. D. 38, 5); (Gai. I. 18. 74. 29. 32. 38. 41. 66. III. 5, erroris causae probatio, I. 67. 75. 87. II. 142);b) как причина действия человека (мотив - цель); (1. 1 § 2. D. 43, 17. 1. 1 § 5 D. 3, 1. 1. 51. pr. D. 3, 3), именно = justa causa, достаточный повод (Gai. I. 53. supra modum et sine causa in servos suos saevire, sine causa servum suum occidere); § 4-6 I. 1, 6. 1. 9. § 1 D. 26, 8. 1. 9. 11. 15. § 2-4. 1. 16. 25. D. 40, 2); (1. 15 § 2. D. 1, 7), часто также c прибавлением justa causa, напр. justae causae, cur judicium arripere nolit (1. 45 pr. D 3, 3); (1. 17. § 3 D. 22, 1); (1. 30 § 2 D. 3, 5. 1. 36. D. 40, 5); (1. 3 D. 4, 1); 1. 25 pr. D. 22, 3);
c) главное побуждение, которое вызывает какое-нибудь действие, оказывание услуг, предоставление кому-нб. имущественных выгод: иногда обоз. юридический акт, который содержит в себе эту причину; также повод, побуждающий делать завещательные или дарственные распоряжения в пользу третьих лиц (§ 31 J. 2, 20. 1. 17 § 2. 3. 1. 72 § 6 D. 35, l). - justa causa, причина, оправданная уважительными обстоятельствами, j. c. erroris = с. justi erroris, j. с. traditionis, pollicitationis etc. (1. 25. pr. D. 22, 3. 1. 31 pr. D. 41, 1. 1. 1 § 1 D. 50, 12), causa in praeteritum confertur (1. 12 D. 35, 1), (1. 194 D. 50, 16), dotis causa perpetua est (1. 1 D. 23, 3). - a) causa possessionis обознач. законное основание владения т. е. владелец должен доказать титул, на основании которого он владеет (1. 3 § 4. 19. 1. 19 § 1 D. 41, 2), sive vera sit, sive falsa (1. 5 D. 6, 2), causae acquirendi (1. 3 § 21 eod 1. 36 D. 41, 1), lucrativa causa (1. 82 pr. D. 30. 1. 19 D. 44, 7). - b) при обязательных отношениях саusa (civilis) есть внешний признак, доставляющий доказательство, что стороны действительно приняли на себя обязательство (pr. J. 1, 21), causa, ex qua certum petatur (1. 9 pr. D. 12, 1. ср. 1. 18 D. 46, 4. 1. 11 D. 50, 16), ex causa emtionis in creditum labire, обязательство, вытекающее из договора купли-продажи, превратить в обязательство из займа (1. 3 § 3 D. 14, 6);
2) заковное основание свойства, особенности предмета, causa actionis, 1. 27 D. 44, 2., ex с. adjecta petere, 1. 11 § 2. eod., c. conditionis, 1. 96 § 4 13. 46, 3., ex noxali c. agere, D. 2, 9. 3) causa после родительн. пад. обоз. цель юриди-ческого акта, напр. conditionis implendae causa dare, 1. 30 § 7 D. 35, 2, donandi, credendi, contrahendi causa, 1. 20 D. 12, 1. 1. 65 § 4 D. 36, 1. 1. 25 § 1 D. 44, 7. 1. 49 D. 46, 3. 4) дело, in publicis causis filius fam. loco patrisfam. habetur (1. 9 D. 1, 6), certarum rerum vel causarum testamento tulor dari non potest (1. 12 D. 26, 2);causa debendi, законное основание долга (1. 49 § 2 D. 15, 1). Иногда causa обоз. источник обязательств, obl. nascuntur ex variis causarum figuris (1. 1 pr. D. 44, 7). - г) в учении о кондикциях обозн. causa побудительную причину предоставления кому-нб. имущественную выгоду, в том смысле, что то, что было дано без основания, можно требовать назад (tit. D. 12, 7. D. 12, 4. D. 12, 5).
5) спор, процесс: causam agere (см. s. 9), audire (см. s. 5a);causam perorare (Gai. IV. 15).
causae suae adesse (1. 69 D. 3, 3);
causam suam prodere (1. 4 § 4 D. 3, 2);
de causis cognoscere (1. 10 D. 1, 18);
causae cognitio (см.); (1. 1 § 3 D. 3, 6);
c. existimationis (1. 103 D. 50, 16. 1. 104 D. 50, 17);
bona, mala c. (1. 63 § 2 D. 21, 2. 1. 30 D. 34, 3);
nova instrumenta causae suae reperire (1. 27 D. 44, 2);
eandem c. facit origo petitionis (1. 11 § 4 eod.);
causa cadere (см. s. 2);
causam perdere (1. 63 § 2. D. 21, 2);
causam dicere, защищаться (1. 25 § 1 D. 29, 5);
6) положение, отношение: ип pristinam c. reverti (l. 6 pr. D. 1, 8);causas dicere, orare, вести дела (1. 1. 2 § 43 D. 1, 2); отсюда causidicus, адвокат (1. 6 C. 2, 6), causidicina, должность адвоката (1. 188 C. Th. 12, 1).
pristinam c. restituere, praeteritam c. sarcire (1. 1 § 31. 1. 3 § 17. D. 43, 16), in eandem c. restituere (1, 9 § 1. eod.);
in eandem c. exhibere, sistere (1. 1 pr. § 1. D. 2, 9);
in causa redhibitionis s. in ea c. esse, ut redhiberi debeat (1. 10 § 21. 33 pr. D. 21, 1);
causa melior - deterior (1. 5 D. 2, 9. 1. 27 § 3 D. 2, 14. 1. 87 D. 50, 17), melior est c. possidentis (1. 126 § 2. 1. 128 pr. eod.);
emtoris c. eadem esse debet, quae fuit auctoris (1. 156 § 3 eod.);
c. servilis (1. 3 § 1 D. 4, 5), statuliberi (1. 2 pr. D. 40, 7), de alterius causa et facto non scire, de facti causa errare (1. 3 pr. D. 22, 6. 1. 10 D. 26, 5);
7) особ. юридическое отношение, c. proprietatis (1, 30 § 2 D. 41, 1);in c. caduci esse (см. caducus s. 2).
c. bonorum, обозначая собственность (1. 52 § 1 D. 45, 1);
extra c. bonorum defuncti computari (1. 68 D. 31); (1. 52. D. 41, 2);
o. hereditaria, наследственное отношение (1. 5 § 5 D. 36, 4), c. legati (1. 11 § 3. 1. 91 § 2 D. 30), obligationis, обязательное (1. 20 D. 24, 1);
debiti, долговое (1. 7 pr. D. 12, 4);
naturalium obligationum (1. 40 pr. D. 36, 1);
e. naturalis = obligatio nat. (1. 3 § 7 D. 2, 2);
in totam c. spondere, ручаться за все долги (1. 91 § 4 D. 45, 1); ип оmnem с. acceptus fidejussor (1. 56 § 2 D. 46, 1); ип оmnem с. conductionis se obligare (1. 54 pr. D. 19, 2);
in omnem c. emti fidem adstringere (1. 5 C. 4, 54);
omnis c. adversus rerum et fidejassorem dissoluta (1. 7 § 1 D. 2, 15);
in duriorem s. leviorem c. adhiberi, accipi, о поручителях, которые обязываются к долгу большому или меньшему, против обязательства главного должника (1. 8 § 7. 1. 34 D. 46, 1);
ex c. fidejussionis s. accessionis liberari (1. 5 D. 46, 1. 1. 95 § 3 D. 46, 3), (1. 4 § 1. D. 22, 1); in causam pignoris cadere (см. cadere s. 4);
pignoris c. perimitur (1. 1 § 2 D. 20, 1);
totius pignoris, pignorum c. (1. 6 pr. 1. 13 D. 20, 4);
pignoris causam habere, иметь право залога (1. 4 D. 42, 6);
indivisa pignoris causa (1. 55 D. 21, 2);
privilegia causae, связанные с юридическим отношением, против. priy. personae, личные преимущества (1. 196 D. 50, 17);
8) юридические свойства предмета, со всеми правами, обязанностями, доходами и убытками, tota causa fundi (1. 30 § 3 D. 32);causae magis, quam personae beneficium praestare (1. 29 D. 42 1), non causae, sed personae succurrere (1. 42, D. 26, 7).
fundus cum sua causa transit (1. 18 § 2 D. 13, 7); (1. 67 D. 18, 1. 1. 2 pr. 1. 36 D. 40, 7); если говорится о restitutio, exhibitio или praestatio omnis causae, то под causa разумеется совокупность всех доходов, которые потерял истец вследствие того, что не владел вещью (потерянная прибыль) (1. 31 pr. D. 12, 1. 1. 12 pr. D. 4, 2. 1. 20. D. 6, 1. 1. 9 § 7 D. 10, 4. 1. 1 § 24 D. 16, 3. 1. 8 § 6 D. 43, 26. 1. 35. 246 § 1 D. 50, 16);
causam s. omnem c. praestare (1. 17 § 1 D. 6, 1. 1. 2. 3 § 1. 1. 8 D. 22, 7);
9) сущность, значение, понятие: c. juris honorarii (1. 95 § 3 D. 46, juris et voluntatis (1. 77 § 12 D. 31), contractus (1. 8 pr. D. 17, 1). in causam fideicomm. et codicillorum vim prioris testam. convertere (1. 19 pr. D. 29, 1);rei causam exhibere (§ 3 J. 4, 17).
ad causam testamenti pertinere videtur id, quodcumque quasi ad testam. factum sit (1. 2 § 2 D. 29, 3. 1. 1 § 2. 6 D. 43, 5);
10) случай, de quibus causis scriptis legibus non utimur etc. (1. 32 pr. D. 1, 3);omissa causa testamenti ab intest. hereditatem possidere (tit. D. 29, 4).
in causa jus positum est (1. 52 § 2 D. 9; 2);
alia c. est si etc. (1. 29 D. 41, 2. 1. 12 § 3 D. 46, 3);
11) вид, способ, quatuor c. obligationum (1. 44 pr. 1). 44, 7 и, quatuor c. exsecutione obligationis (1. 85 pr. D. 45, 1);ex causa (смотря по обстоятельствам) succurrere (1. 11 pr. D. 44, 2).
12) определение (1. 1 § 6 D. 7, 9).c. faciendi (1. 218 D. 50, 16).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > causa
-
9 conscius
1) знающий: conscius, ad se nihil hereditatem pertinere (1. 25 § 5 D. 5, 3); соучастник, conscius sceleris (1. 1 § 21 D. 29, 5. 1. 1 § 27 D. 48, 18. 1. 10 § 2 D. 42, 18). 2) помня, mercatura, honestati conscia (l. 2 pr. C. 1, 3).Латинско-русский словарь к источникам римского права > conscius
-
10 cura
забота, старание, а) вообще, cura aut diligentia, cura atque opera consequi (1. 19 D. 13, 6. 1. 36 D. 19, 2);curae habere, ut etc. (1. 28 D. 16, 3); (1. 1 pr D. 37, 9);
ad curam alicuius pertinere, быть обязанным (1. 1 § 11 D. 1. 12. 1. 3 § 1 D. 4, 8. 1. 1. pr. D. 48, 14);
b) попечение, с. corporis (1. 22 § 2 1. 50 § 1 D. 38, 1); с) надзор: rem sub cura sua habere (l. 77 § 21 D. 31. 1. 22 D. 40, 4);
c. aedium locorumque sacrorum (1. 1 § 3 D. 43, 6): c. palatii, должность интенданта императ. дворцов (1. 1 C. 12, 11);
d) забота, старание, funeris curam mandare alicui, curam condendi corporis suscipere (1. 14 § 2 D. 11, 7 1. 88 § 1 D. 31);
duas curas operis administrare (1. 14 § 1 D. 50, 5);
curas agere, заботиться, ходить по своим делам, особ. касательно обязанностей т. н. curiosi, которые назыв. также curagendarii (1. 2 C. 12, 23. 1. 1. C. Th. 6, 29), е) в тесном смысле обозн. cura попечительство, тот вид опеки, который применяется во всех тех случаях, в которых кто-нибудь, по личным поводам, не в состоянии заниматься управлением своим имуществом, и в таких случаях правительство поручает заведывание имуществом третьему лицу;
curator, noneчитель (tit. D. 26, 8. 1. 17 § 1 D. 49, 1. 1. 1 § 4 D. 50, 4. tit. J. 1, 23. D. 27, 10; 37. 9; 43, 7. C. 5, 70), (Gai. I. 198 II. 64. IV. 82. 85. 99).
-
11 egredi
1) выходить, удаляться: insula, regionem aliquam (1. 4. 7 § 8 D. 48, 22), urbem (1. 2 pr. D. 1, 16). 2) nepeступать, выходить из пределов, terminos depositi (1. 24 D. 16, 3), officium suum (1. 43 § 1 D. 26, 7), mandatum (1. 41 D. 17, 1), modum (1. 1 § 12 D. 14, 1), notionem Praefecti urbi противоп. pertinere ad Praef. (1. 1 § 4 D. 1, 12);personam non egredi (I. 1 § 2 D 1, 4. 1. 43 D. 4, 8), egressus aetatem, annos (I. 39 pr. D. 4, 4. 1. 26. D. 26, 5. 1. 53 D. 40, 4).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > egredi
-
12 evertere
опрокидывать, поваливать, ev. cisium (1. 13 pr D. 19, 2);arbores vi tempestatis eversae (1. 59 pr. D. 7, 1);
ev. onus in aliquem, наложить (1. 1 § 4 D. 9,1);
ev. locum, разрушать (1. 2 § 8 D. 2, 11); уничтожать, сделать недействительным: ev iudicium defuncti, testamentum (1. 4 § 1 D. 29, 4. 1. 7 D. 38, 2. 1. 4 C. 6, 28), ius electionis (1. 3 D. 40, 9), legis praeceptum (1. 16 pr. D. 37, 14); разорять, ev. domini patrimonium (1. 1 pr. D. 47, 6). Eversio, разрушение, уничтожение, ad totius domus evers. pertinere (1. 21 D. 1, 18);
ev. fideicommissi (1. 22 § 4 D. 36, 1). Eversor, расточитель, разоритель (1. 2 C. 12, 24).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > evertere
-
13 is
ea, id, 1) он, она, оно (1. 1 pr. D. 1, 4. 1. 14 D. 2, 1. 1. 9 pr. D. 2, 11. 1. 17 § 7 D. 4, 8). 2) тот, то, то, который etc., eo iure esse, quo sunt qui etc. (1. 26 D. 1, 5. 1. 5 § 2 D. 50, 13. 1. 13 § 1 D. 1, 18);in id, quod facere possunt, condemnari (см. facere s. b. a);
ob id, quod (1. 46 § 7 D. 3, 3);
eo quod, потому что, чтобы (1. 18 § 1 D. 41, 2. 1. 2 § 8 D. 41, 4);
eo venire, quod (1. 62 D. 32), accidere eo, quod (1. 8 D. 34, 2);
in eo esse, ut etc. (см in s. 1. a.);
eo pertinere, ut etc. (1. 7 D. 33, 1);
eo minus, quo etc. (1. 5 § 3 D. 12, 4);
eousque (= eatenus), quousque, donee, ut (1. 38 D. 3, 3. 1. 33 D. 6, 1. 1. 17 pr. D. 23, 2. 1. 53 § 1 D. 50, 16. 1. 109 D. 50, 16);
3) = ille, hic, напр. ex ea familia in eam farailiam (1. 195 § 1 D. 50, 16. 1. 28 § 2 D. 2, 14;eo (loci), qui, unde (1. 1 § 27 D. 29, 5. 1. 5 § 2 D. 39, 1. 1. 4 § 5 D. 49, 16. 1. 27 § 3 D. 50, 1).
eo (sc. pretio) plurisve (1. 9 D. 12, 3);
4) = ipse (1. 140 D. 50, 17). 5) - idem (1. 13 § 2 D. 3, 22. 1. 6 § 1 D. 8, 5. 1. 25 § 2 D. 38, 1). Cp. L. XII. tab. is. II. 3. eius V. 7. X. 7. ei V. 7. X. 7. im VIII. 11. X. 9. em. I. eam. V. 8. eo. II. 2. III. 3. V. 7. VIII. 2. ea. V. 8. eorum. XII. 4.eo (sc. loco) = illic, ibi (1. 12 § 27 D. 33, 7): id est, б.) m. e. (1. 9 pr. D. 4, 4. 1. 68 § 2 D. 7, 1. 1. 1 pr. D. 9, 1. 1. 1 § 1 D. 15, 2. 1. 13 § 4 D. 20, 1. 1. 2 D. 33, 10. 1. 16 D. 42, 1); в) напр. (1. 7 § 8 D. 2, 14. 1. 8 pr. D. 28, 6. (1. 24 D. 33, 1. 1. 3 D. 44, 1).
-
14 nihil
1) ничто (1. 15 § 7 D. 2, 8. 1. 23 D. 2, 14. 1. 22 § 3. 4 D. 40, 12);nihil agere (см. s. 7);
nihil acti esse (1. 21 § 4 D. 4, 2. 1. 3 § 10 D. 36, 1. 1. 13 § 1 D. 24, 1. 1. 7 D. 25, 3. 1. 55 D. 9, 2. 1. 2 § 7 D. 13, 4. 1. 3 D. 34, 1);
pro nihilo esse (1. 1 pr. D. 28, 4);
nihilo magis, a) нисколько, вовсе не (§ 7 I. 3, 2. 1. 6 pr. D. 28, 1. 1. 12 D. 33, 2. 1. 8 D. 34, 4. 1. 12 § 2 D. 46, 8);
b) = nihilo minus (1. 25 § 6 D. 42, 8);
nihilo minus, б) тем не менее, несмотря на то (1. 5 pr. D. 2, 8. 1. 56 D. 2, 14. 1. 6 § 3 D. 3, 5. 1. 8 D. 4, 1. 1. 1 § 5 D. 27, 6. 1. 1 pr. D. 28, 4. 1. 9 § 1 D. 33. 5. 1. 5 § 6 D. 41, 1. 1. 7 § 2 D. 41, 4. 1. 2 § 1 D. 47, 8); в) также;
n. minus, quam (1. 40 § 6 D. 18, 1); г) не менее, nihilo magis (1. 106 D. 35, 1. 1. 30 § 1 D. 41, 3. 1. 7 § 2 D. 41, 4. 1. 56 C. 10, 31);
2) не, conscius ad se nihil hereditatem pertinere (1. 25 § 5 D. 5, 3. 1. 28 pr. D. 9, 2).nihilo secius = nih. minus (1. 9 § 1 C. Th. 9, 42).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > nihil
-
15 nihilum
1) ничто (1. 15 § 7 D. 2, 8. 1. 23 D. 2, 14. 1. 22 § 3. 4 D. 40, 12);nihil agere (см. s. 7);
nihil acti esse (1. 21 § 4 D. 4, 2. 1. 3 § 10 D. 36, 1. 1. 13 § 1 D. 24, 1. 1. 7 D. 25, 3. 1. 55 D. 9, 2. 1. 2 § 7 D. 13, 4. 1. 3 D. 34, 1);
pro nihilo esse (1. 1 pr. D. 28, 4);
nihilo magis, a) нисколько, вовсе не (§ 7 I. 3, 2. 1. 6 pr. D. 28, 1. 1. 12 D. 33, 2. 1. 8 D. 34, 4. 1. 12 § 2 D. 46, 8);
b) = nihilo minus (1. 25 § 6 D. 42, 8);
nihilo minus, б) тем не менее, несмотря на то (1. 5 pr. D. 2, 8. 1. 56 D. 2, 14. 1. 6 § 3 D. 3, 5. 1. 8 D. 4, 1. 1. 1 § 5 D. 27, 6. 1. 1 pr. D. 28, 4. 1. 9 § 1 D. 33. 5. 1. 5 § 6 D. 41, 1. 1. 7 § 2 D. 41, 4. 1. 2 § 1 D. 47, 8); в) также;
n. minus, quam (1. 40 § 6 D. 18, 1); г) не менее, nihilo magis (1. 106 D. 35, 1. 1. 30 § 1 D. 41, 3. 1. 7 § 2 D. 41, 4. 1. 56 C. 10, 31);
2) не, conscius ad se nihil hereditatem pertinere (1. 25 § 5 D. 5, 3. 1. 28 pr. D. 9, 2).nihilo secius = nih. minus (1. 9 § 1 C. Th. 9, 42).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > nihilum
-
16 religio
1) религия, вера (1. 1 pr. C. 1. 1);2) религиозный обряд - religionis causa coire (1. 1 § 1 D. 47, 22). 3) религиозное чувство, богопочтение, чествование: erga deum rel. (1. 2 D. 1, 1. 1. 20 D. 10, 2). 4) святость места или вещей (святыня - святилище), предмет религиозного почитания (1. 1 C. 9, 19. 1. 2 D. 2, 4);iusiurandum improbatae publice relig. (1. 5 § 3 D. 12, 2).
5) святость действия: rel. iurisiurandi, sacramenti (1. 1 D. 12, 2. 1. 77 § 23 D. 31. 1. 3 C. 2, 43. Gai. IV. 171. 1. 4 pr. C. 2, 56. 1. 2 C. 4, 1. 1. 8 C. 6, 37); обозн. тк. самое действие, напр. присягу: stari religioni debet (1. 21 D. 4, 3. 1. 44 pr. D. 40, 12. 1. 8 pr. D. 28, 7. 1. 25 § 3 D. 22, 3. 1. 25 D. 12, 2 1. 24 eod.). 6) добросовестность в исполнении обязанностей, совесть, = officium s. 1. b.напр. ad relig. Praesidis pertinere (1. 6 § 2 D. 1, 18. 1. 2 § 8 D. 50, 5. 1. 13 D. 22, 5. pr. I. 4, 5. 1. 12 D. 26, 10. 1. 5 § 11 D. 27, 9. 1. 6 § 4 D. 29, 4. 1. 33 D. 42, 1. 1. 1 § 17 D. 48, 18. 1. 1 C. 5, 63. 1. 5 C. 5, 71. 1. 1 § 2 D. 27, 9. 1. 79 § 1 D. 5, 1);red. sepulcri (1. 14 § 1 D. 8, 1. 1. 9 § 2. D. 1, 8).
7) сомнение, мнительность, беспокойство совести - sine religione a sacerdotio discedcre non posse (1. 13 pr. D. 50, 5).partem religionis implere (1. 3 C. 5, 51. 1. 61 C. 5, 18. 1. 5 C. 4, 20).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > religio
-
17 tutela
1) попечение, защита, оборона, tutelam alicuius spectare, ad tut. alicuius pertinere (1. 14 D. 1, 18. 1. 35 § 3 D. 32. 1. 30 D. 31. 1. 7 pr. D. 50, 10. 1. 7 § 16 D. 24, 3. 1. 15 D. 35, 1. 1. 2 § 1 D. 40, 15);2) в тесном смысле: tutela - опека;iuris publici tut. (1. 14 C. 1, 9).
tutor, опекун, который имеет власть над малолетними (tit. I. 1, 13 seq. D. 26, 1 seq. C. 5, 28. seq. - 1. 1 pr. § 1 D. 26, 1);
tutoris auctoritas (см. s. 5. cf. cura s. e.);
tutela legitima, testamentaria, fiduciaria;
tutor legitimus, testamentarius, dativus, fiduciarius, Atilianus, honorarius (см.);
4); также = curator minoris (1. 13 § 2 C. 9, 51);actio tutelae (tit. D. 27, 3
3) имущество несовершеннолетнего, которым управляет опекун (1. 5 pr. D. 26, 7);p. право отличало тк. tutela mulierum, опеку над женщинами (Gai, I. 144. 168. 190. II. 122).
4) in suam tut. venire, suae tut. fieri, для обозн. совершеннолетия (1. 9 § 1 eod. 1. 54 D. 28, 5).super pecunia tutelave (L. XII. tab. V. 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > tutela
-
18 pertineo
, pertinui, -, pertinere 21) простираться;2) касаться, относиться
См. также в других словарях:
pertinere ad — index apply (pertain) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Non possessori incumbit necessitas probandi possessiones ad se pertinere. — (jur.). См. Что взято, то свято … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
non est consonum rationi, quod cognitio accessorii in curia christianitatis impediatur, ubi cognitio causae principalis ad forum ecclesiasticum noscitur pertinere — /non est konsanam raeshiyownay kwod kognish(iy)ow aeksasoriyay in kyuriya kristiyaenateytas impiydiyeytar, yiiwbay kognish(iy)ow koziy prinsapeylas aed foram akliyziyaestakam nosatar partaniriy/ It is unreasonable that the cognizance of an… … Black's law dictionary
non possessori incumbit necessitas probandi possessiones ad se pertinere — /non powzasoray inkambat nasesataes prabaenday pazeshiyowniyz aed siy partaniriy/ A person in possession is not bound to prove that the possessions belong to him … Black's law dictionary
non est consonum rationi, quod cognitio accessorii in curia christianitatis impediatur, ubi cognitio causae principalis ad forum ecclesiasticum noscitur pertinere — /non est konsanam raeshiyownay kwod kognish(iy)ow aeksasoriyay in kyuriya kristiyaenateytas impiydiyeytar, yiiwbay kognish(iy)ow koziy prinsapeylas aed foram akliyziyaestakam nosatar partaniriy/ It is unreasonable that the cognizance of an… … Black's law dictionary
non possessori incumbit necessitas probandi possessiones ad se pertinere — /non powzasoray inkambat nasesataes prabaenday pazeshiyowniyz aed siy partaniriy/ A person in possession is not bound to prove that the possessions belong to him … Black's law dictionary
Non possessori incumbit necessitas probandi possessiones ad se pertinere — (Civil law.) The necessity or burden of proving that his possessions belong to him does not fall upon the possessor. See Broom s Legal Maxims 714 … Ballentine's law dictionary
appartenir — [ apartənir ] v. tr. ind. <conjug. : 22> • fin XIe; lat. adpertinere « être attenant »; de ad et pertinere « se rattacher à » ♦ APPARTENIR À. 1 ♦ Être à qqn en vertu d un droit, d un titre. ⇒ 1. être (à). Il est en possession d un bien qui… … Encyclopédie Universelle
pertinent — pertinent, ente [ pɛrtinɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1300 « qui a rapport à »; lat. pertinens, p. prés. de pertinere « concerner »; cf. impertinent 1 ♦ Dr. Qui a rapport à la question, qui se rapporte au fond même de la cause. Moyens pertinents et… … Encyclopédie Universelle
pertenecer — (Del lat. pertinere.) ► verbo intransitivo 1 Ser una cosa propiedad de una persona: ■ el libro pertenece al profesor. SE CONJUGA COMO carecer 2 Ser una cosa obligación de una persona: ■ creo que este arreglo pertenece al propietario del piso.… … Enciclopedia Universal
pertinente — ● pertinent, pertinente adjectif (latin pertinens, entis, de pertinere, viser à) Qui est approprié à son objet, justifié : Avoir des raisons pertinentes de se méfier. Qui manifeste de la compétence : Faire une remarque pertinente. Se dit d un… … Encyclopédie Universelle