Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

persuādĕo

  • 1 persuadeo

    persuādĕo, ēre, suāsi, suāsum - intr. - [st1]1 [-] persuader, faire croire, convaincre.    - abs. persuadere: persuader, être persuasif.    - oratoris officium est dicere ad persuadendum, Cic. de Or. 1: la fonction de l'orateur est de parler de manière à persuader.    - si scit et persuasus est, quid irascitur ei qui... Cic. Fam. 6, 7: s'il le sait et qu'il en soit persuadé, pourquoi s'en prend-il à celui qui...    - persuasit nox amor vinum adulescentia: humanum est, Ter.: la nuit, l'amour, le vin, la jeunesse ont un pouvoir persuasif: c'est humain.    - avec pron. n. - ea, quae invenissent, eloquentiā persuadere, Cic. Inv. 1, 3: persuader au moyen de l'éloquence ce qu'ils avaient découvert.    - persuadere alicui (qqf. aliquem): persuader qqn.    - persuadere alicui + prop. inf.: faire croire à qqn que.    - militibus persuasit se proficisci, Nep.: il fit croire à ses soldats qu'il partait.    - Dianae donum esse omnibus persuasit: il persuada tout le monde que c'était un don de Diane.    - Critoni nostro non persuasi me hinc avolaturum, Cic. Tusc. 1, 103: je n'ai pas convaincu notre ami Criton que je m'envolerais d'ici.    - velim tibi ita persuadeas, me tuis consiliis nullo loco defuturum, Cic. Fam. 11, 5, 3: je voudrais que tu te persuades que je ne manquerai sur aucun point de soutenir tes excellents projets.    - illud ita mihi persuadeo... Cic. Fam. 13, 73, 2: je me persuade ceci, à savoir que.    - mihi ita persuasi... Cic. Nat. 3, 5: ma conviction est que...    - si ab iis qui ante dixerunt quiddam auditori persuasum videtur, Cic. Inv. 1, 23: si par les orateurs précédents une conviction particulière semble avoir été donnée à l'auditeur.    - opinio mali, quo viso atque persuasa aegritudo insequitur necessario, Cic. Tusc. 3, 72: l'opinion que c'est un mal ; or l'idée et la conviction qu'on a de ce mal font suivre nécessairement la tristesse. [st1]2 [-] persuader de, déterminer à, décider à.    - persuadere alicui (ut) + subj.: décider qqn à, persuader qqn de.    - persuasum erat Cluvio, ut... Cic. Com. 51: on avait persuadé à Cluvius de...    - neque ulli civitati Germanorum persuaderi potuit, ut Rhenum transiret, Caes. BG. 5: aucun peuple germain ne se laissa persuader de passer le Rhin.    - aliquā die te persuadeam ut... Petr.: un jour, je te persuaderai de...    - huic persuadet... petat, Sall. J. 35, 2: il lui persuade de demander... [st1]3 [-] quelques tournures particulières.    - persuasum est mihi: **cela m'a été persuadé**, je suis persuadé (ma conviction est faite).    - mihi persuasissimum est, Cic. Fam. 11, 9, 2: je suis absolument persuadé.    - persuasissimum habeo Suet. Ner. 29: je suis absolument persuadé.    - si tibi persuasum est, Cic. Nat. 3, 7: si ta conviction est faite.    - persuasum est mihi + prop. inf.: je suis convaincu que...    - persuasum habeo + prop. inf.: je suis convaincu que...
    * * *
    persuādĕo, ēre, suāsi, suāsum - intr. - [st1]1 [-] persuader, faire croire, convaincre.    - abs. persuadere: persuader, être persuasif.    - oratoris officium est dicere ad persuadendum, Cic. de Or. 1: la fonction de l'orateur est de parler de manière à persuader.    - si scit et persuasus est, quid irascitur ei qui... Cic. Fam. 6, 7: s'il le sait et qu'il en soit persuadé, pourquoi s'en prend-il à celui qui...    - persuasit nox amor vinum adulescentia: humanum est, Ter.: la nuit, l'amour, le vin, la jeunesse ont un pouvoir persuasif: c'est humain.    - avec pron. n. - ea, quae invenissent, eloquentiā persuadere, Cic. Inv. 1, 3: persuader au moyen de l'éloquence ce qu'ils avaient découvert.    - persuadere alicui (qqf. aliquem): persuader qqn.    - persuadere alicui + prop. inf.: faire croire à qqn que.    - militibus persuasit se proficisci, Nep.: il fit croire à ses soldats qu'il partait.    - Dianae donum esse omnibus persuasit: il persuada tout le monde que c'était un don de Diane.    - Critoni nostro non persuasi me hinc avolaturum, Cic. Tusc. 1, 103: je n'ai pas convaincu notre ami Criton que je m'envolerais d'ici.    - velim tibi ita persuadeas, me tuis consiliis nullo loco defuturum, Cic. Fam. 11, 5, 3: je voudrais que tu te persuades que je ne manquerai sur aucun point de soutenir tes excellents projets.    - illud ita mihi persuadeo... Cic. Fam. 13, 73, 2: je me persuade ceci, à savoir que.    - mihi ita persuasi... Cic. Nat. 3, 5: ma conviction est que...    - si ab iis qui ante dixerunt quiddam auditori persuasum videtur, Cic. Inv. 1, 23: si par les orateurs précédents une conviction particulière semble avoir été donnée à l'auditeur.    - opinio mali, quo viso atque persuasa aegritudo insequitur necessario, Cic. Tusc. 3, 72: l'opinion que c'est un mal ; or l'idée et la conviction qu'on a de ce mal font suivre nécessairement la tristesse. [st1]2 [-] persuader de, déterminer à, décider à.    - persuadere alicui (ut) + subj.: décider qqn à, persuader qqn de.    - persuasum erat Cluvio, ut... Cic. Com. 51: on avait persuadé à Cluvius de...    - neque ulli civitati Germanorum persuaderi potuit, ut Rhenum transiret, Caes. BG. 5: aucun peuple germain ne se laissa persuader de passer le Rhin.    - aliquā die te persuadeam ut... Petr.: un jour, je te persuaderai de...    - huic persuadet... petat, Sall. J. 35, 2: il lui persuade de demander... [st1]3 [-] quelques tournures particulières.    - persuasum est mihi: **cela m'a été persuadé**, je suis persuadé (ma conviction est faite).    - mihi persuasissimum est, Cic. Fam. 11, 9, 2: je suis absolument persuadé.    - persuasissimum habeo Suet. Ner. 29: je suis absolument persuadé.    - si tibi persuasum est, Cic. Nat. 3, 7: si ta conviction est faite.    - persuasum est mihi + prop. inf.: je suis convaincu que...    - persuasum habeo + prop. inf.: je suis convaincu que...
    * * *
        Persuadeo, persuades, pen. prod. persuasi, persuasum, pe. prod. persuadere. Plautus. Faire croire, Mettre en teste et la fantasie quelque chose à aucun, Persuader.
    \
        Quo modo mihi persuadeo. Cic. Selon, ou, A ma fantasie.
    \
        Velim tibi ita persuadeas, me cum Reip. causa, quae mihi vita ipsa est charior, tum quod, etc. Cic. Je desireroye que tu creusse cela certainement.
    \
        Is mihi persuadet, nuptias quantum queam vt maturem. Terent. Il m'enhorte.

    Dictionarium latinogallicum > persuadeo

  • 2 persuadeo

    persuadeo persuadeo, suasi, suasum, ere убеждать, уговаривать

    Латинско-русский словарь > persuadeo

  • 3 persuadeo

    persuadeo, suasi, suasus, 2, persuade, Mt. 27:20; A. 12:20; 14:19; 18:13.*

    English-Latin new dictionary > persuadeo

  • 4 persuadeo

    per-suādeo, suāsī, suāsum, ēre, eig. mit Erfolg raten; dah. I) überzeugen, mit u. ohne Dat. pers. u. einem Acc. u. Infin. od. indir. Fragesatz, mit Acc. pron. neutr., mit de u. Abl. od. absol., a) act.: velim tibi ita persuadeas, me tuis consiliis nullo loco defuturum, Cic.: ut, si posses, recuperatoribus persuaderes, non esse iniuriā M. Tullio damnum datum, Cic.: nec tibi tam prudens quisquam persuadeat auctor tellurem Boreā frigidam spirante moveri, Verg.: imprimis hoc volunt persuadere, non interire animas, Caes.: quod cum ita fieri persuasissent, Gell. – si praesens sibi persuasisset, quam iustas petendi causas haberet, Suet. – hoc cum mihi non modo confirmasset, sed etiam persuasisset, Cic.: eo minus credebam, tibi temere quicquam persuaderi potuisse, Cic. – si forte de paupertate non persuaseris, Cic. – quomodo mihi persuadeo, Cic. – persuadentia verba addat, Ov. – b) pass.: α) impers.: sibi persuaderi (er sei, halte sich überzeugt) eum suam gratiam non repudiaturum, Caes.: dicere ad persuadendum accommodate, Cic. – hoc ipsis Siculis ita persuasum est, Cic.: si ab iis auditori iam quiddam persuasum videtur, Cic.: de tua fide nisi persuasum esset nobis, non etc., Brut. et Cass. in Cic. ep.: persuasissimum mihi est Lepidum recte facturum numquam, Brut. in Cic. ep. – vulgo persuasum, quasi vox Augusti per cubicularios excepta sit, Suet. – persuasum habeo, Caes., Val. Max. u. Plin. ep., u. persuasissimum habeo, Colum. u. Suet., ich bin überzeugt, bin vollkommen überzeugt, mit folg. Acc. u. Infin. – β) pers.: si scit et persuasus est, Caecin. in Cic. ep.: si persuasus auditor fuerit, Cornif. rhet.: cum animus auditoris persuasus esse videtur ab iis, qui ante contra dixerunt, Cornif. rhet. – γ) im Abl. absol.: quo (malo) viso atque persuaso, man sich davon überzeugt hält, Cic. Tusc. 3, 72. – II) insbes., wie πείθειν, überreden, durch Überredung wozu bestimmen, -vermögen, -verführen, mit u. ohne Dat. (selten mit Acc.) pers. u. folg. ut (uti) u. Konj., od. m. folg. bl. Coniunctiv, od. folg. indir. Fragesatz, od. Infin., m. Acc. (klass. bl. mit Acc. pronom. neutr.) od. absol., a) act.: metuebat, ne sibi persuaderes, ut etc., Plaut.: huic persuadet, uti... transeat, Caes.: huic persuadet, petat etc., Sall.: ei persuadet tyrannidis finem facere, Nep.: hoc quoque quaerentibus remittamus, quis Romanis primus persuaserit navem conscendere, Sen. – mit Acc. rei, quorum si utrumvis (Pompeio) persuasissem, Cic.: numquam tamen haec felicitas illi persuasit neglegentiam, Sen. exc. contr. 3. praef. § 5: omnia nobis mala (zu allem Schlechten) solitudo persuadet, Sen. ep. 25, 5. – m. Acc. pers., te persuadeam, ut... venias, Petron.: quis te persuasit, Enn. fr. – absol., persuasit nox, amor, adulescentia, Ter. – b) pass.: α) impers.: his persuaderi non poterat, ut etc., Caes.: quod propius Romanos accessisset, persuasum (= id sibi persuasum esse) loci opportunitate, Caes.: ne hoc cuiquam persuadeatur, ut id tu gratis suscipere conatus sis, Cic.: persuasum est facere, Plaut.: itane? corrupti sunt, quibus persuasum est (die aus Überzeugung entschlossen sind) foedissimum hostem iustissimo bello persequi? Cic. Phil. 13, 35. – β) pers.: persuasus ille fecit, quod monitus fuit, Phaedr.: Caesaris nomine persuasi a rege Iuba desciscunt, Auct. b. Afr.: persuasa est iureiurando gruis (Nomin.), Phaedr.: Capua persuasa pacisci, Val. Max.: persuasi mori, die sich selbst bestimmt hatten, entschlossen waren, Iustin.

    lateinisch-deutsches > persuadeo

  • 5 persuadeo

    per-suādeo, suāsī, suāsum, ēre, eig. mit Erfolg raten; dah. I) überzeugen, mit u. ohne Dat. pers. u. einem Acc. u. Infin. od. indir. Fragesatz, mit Acc. pron. neutr., mit de u. Abl. od. absol., a) act.: velim tibi ita persuadeas, me tuis consiliis nullo loco defuturum, Cic.: ut, si posses, recuperatoribus persuaderes, non esse iniuriā M. Tullio damnum datum, Cic.: nec tibi tam prudens quisquam persuadeat auctor tellurem Boreā frigidam spirante moveri, Verg.: imprimis hoc volunt persuadere, non interire animas, Caes.: quod cum ita fieri persuasissent, Gell. – si praesens sibi persuasisset, quam iustas petendi causas haberet, Suet. – hoc cum mihi non modo confirmasset, sed etiam persuasisset, Cic.: eo minus credebam, tibi temere quicquam persuaderi potuisse, Cic. – si forte de paupertate non persuaseris, Cic. – quomodo mihi persuadeo, Cic. – persuadentia verba addat, Ov. – b) pass.: α) impers.: sibi persuaderi (er sei, halte sich überzeugt) eum suam gratiam non repudiaturum, Caes.: dicere ad persuadendum accommodate, Cic. – hoc ipsis Siculis ita persuasum est, Cic.: si ab iis auditori iam quiddam persuasum videtur, Cic.: de tua fide nisi persuasum esset nobis, non etc., Brut. et Cass. in Cic. ep.: persuasissimum mihi est Lepidum recte facturum numquam, Brut. in Cic. ep. – vulgo persuasum, quasi vox Augusti per cubicularios excep-
    ————
    ta sit, Suet. – persuasum habeo, Caes., Val. Max. u. Plin. ep., u. persuasissimum habeo, Colum. u. Suet., ich bin überzeugt, bin vollkommen überzeugt, mit folg. Acc. u. Infin. – β) pers.: si scit et persuasus est, Caecin. in Cic. ep.: si persuasus auditor fuerit, Cornif. rhet.: cum animus auditoris persuasus esse videtur ab iis, qui ante contra dixerunt, Cornif. rhet. – γ) im Abl. absol.: quo (malo) viso atque persuaso, man sich davon überzeugt hält, Cic. Tusc. 3, 72. – II) insbes., wie πείθειν, überreden, durch Überredung wozu bestimmen, -vermögen, -verführen, mit u. ohne Dat. (selten mit Acc.) pers. u. folg. ut (uti) u. Konj., od. m. folg. bl. Coniunctiv, od. folg. indir. Fragesatz, od. Infin., m. Acc. (klass. bl. mit Acc. pronom. neutr.) od. absol., a) act.: metuebat, ne sibi persuaderes, ut etc., Plaut.: huic persuadet, uti... transeat, Caes.: huic persuadet, petat etc., Sall.: ei persuadet tyrannidis finem facere, Nep.: hoc quoque quaerentibus remittamus, quis Romanis primus persuaserit navem conscendere, Sen. – mit Acc. rei, quorum si utrumvis (Pompeio) persuasissem, Cic.: numquam tamen haec felicitas illi persuasit neglegentiam, Sen. exc. contr. 3. praef. § 5: omnia nobis mala (zu allem Schlechten) solitudo persuadet, Sen. ep. 25, 5. – m. Acc. pers., te persuadeam, ut... venias, Petron.: quis te persuasit, Enn. fr. – absol., persuasit nox, amor, adulescentia, Ter. – b) pass.: α) impers.: his persuaderi non poterat, ut etc.,
    ————
    Caes.: quod propius Romanos accessisset, persuasum (= id sibi persuasum esse) loci opportunitate, Caes.: ne hoc cuiquam persuadeatur, ut id tu gratis suscipere conatus sis, Cic.: persuasum est facere, Plaut.: itane? corrupti sunt, quibus persuasum est (die aus Überzeugung entschlossen sind) foedissimum hostem iustissimo bello persequi? Cic. Phil. 13, 35. – β) pers.: persuasus ille fecit, quod monitus fuit, Phaedr.: Caesaris nomine persuasi a rege Iuba desciscunt, Auct. b. Afr.: persuasa est iureiurando gruis (Nomin.), Phaedr.: Capua persuasa pacisci, Val. Max.: persuasi mori, die sich selbst bestimmt hatten, entschlossen waren, Iustin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > persuadeo

  • 6 persuadeo

    per-suādeo, suāsī, suāsum, ēre
    1) убеждать, уверять, внушать (alicui de aliquā re или aliquid C, Cs-, etc.)
    persuasus sum, mihi persuasum (persuasissimum) est, mihi persuasi C etc., реже (mihi) persuasum habeo Cs, PJ etc. я — убеждён
    2) побуждать, склонять, уговаривать ( aliquem Pt)

    Латинско-русский словарь > persuadeo

  • 7 persuadeo

    persuadere, persuasi, persuasus V
    persuade, convince (with dat.)

    Latin-English dictionary > persuadeo

  • 8 persuadeo

    , persuasi, persuasum
    (+ dat.) to persuade.

    Latin-English dictionary of medieval > persuadeo

  • 9 persuadeo

    per-suādĕo, si, sum, 2, v. a., to bring over by talking, to convince of the truth of any thing, to persuade (cf. convinco).
    I.
    In gen., constr. absol., with an obj.-clause and dat., rarely with acc. of the person:

    oratoris officium est dicere ad persuadendum accommodate,

    Cic. de Or. 1, 31, 138:

    imprimis hoc volunt persuadere, non interire animas,

    Caes. B. G. 6, 14:

    velim tibi ita persuadeas, me, etc.,

    Cic. Fam. 11, 5, 3:

    hoc cum mihi non modo confirmasset, sed etiam persuasisset,

    id. Att. 16, 5, 2:

    ne si forte de paupertate non persuaseris, sit aegritudini concedendum,

    id. Tusc. 4, 27, 59; Hor S. 1, 6, 8; Verg. G. 2, 315: quis te persuasit, Enn. ap. Serv. Verg. A. 10, 10 (p. 175, n. 4 Vahl.).— Pass. pers. (rare):

    cum animus auditoris persuasus esse videtur ab eis, qui, etc.,

    Auct. Her. 1, 6, 9:

    si persuasus auditor fuerit,

    id. ib. 1, 6, § 10: si scit et persuasus est, quid irascitur, etc., Caecil. ap. Cic. Fam. 6, 7, 2.— Pass. impers.:

    corrupti sunt quibus persuasum sit foedissimum hostem justissimo bello prosequi,

    Cic. Phil. 13, 17, 35:

    mihi persuaderi numquam potuit, animos... vivere, etc.,

    id. Sen. 22, 80. persuasum habere, v. P. a. infra.—
    II.
    In partic., to prompt, induce, prevail upon, persuade to do any thing (class.); usually constr. with alicui, ut, or ne; rarely (and post-Aug.) aliquem or with an obj.-clause:

    persuasit nox, amor, adulescentia,

    Ter. Ad. 3, 4, 24:

    metuebat ne sibi persuaderes, ut, etc.,

    Plaut. Truc. 1, 2, 98:

    huic magnis praemiis pollicitationibusque persuadent, uti, etc.,

    Caes. B. G. 3, 18:

    huic Albinus persuadet, regnum ab senatu petat,

    Sall. J. 35, 2:

    duo sunt tempora, quibus aliquid contra Caesarem Pompeio suaserim, unum, ne, etc.... alterum ne, etc.... quorum si utrumvis persuasissem, etc.,

    Cic. Phil. 2, 10, 24:

    numquam tamen haec felicitas illi persuasit neglegentiam,

    led him into negligence, Sen. Exc. Contr. 3, praef. 5:

    omnia nobis mala solitudo persuadet,

    Sen. Ep. 25, 5:

    persuasit ei tyrannidis finem facere,

    Nep. Dion. 3, 3:

    nec arare terram aut expectare annum tam facile persuaseris, etc.,

    Tac. G. 14 fin.:

    quis Romanis primus persuaserit navem conscendere?

    Sen. Brev. Vit. 13, 4:

    frigidāque etiam hibernis algoribus persuasit,

    Plin. 29, 1, 5, § 10:

    aliquā die te persuadeam, ut, etc.,

    Petr. 46.— Impers. pass.:

    his persuaderi, ut, etc., non poterat,

    Caes. B. G. 2, 10:

    persuasum est facere,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 93; cf.:

    tibi quidquam persuaderi potuisse,

    Cic. Fam. 11, 28, 1:

    tibi persuasum habere, for sibi persuaderi: ea loca provinciae adjungere sibi persuasum habebant,

    Caes. B. G. 3, 2 fin.; v. Zumpt, Gr. § 407, n. 1; § 634.—Hence, P. a.: persuāsus, a, um, fixed, established, settled. —Sup.: quod mihi persuasissimum est, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 9, 2.—Esp., in phrase persuasum habere, to be convinced, regard as settled:

    quia persuasum habuerunt, animas hominum immortalis esse,

    Val. Max. 2, 6, 10: comperi persuasissimum habuisse eum, with obj.clause, Suet. Ner. 29:

    at nos e diverso fumi amaritudine vetustatem indui persuasum habemus,

    Plin. 23, 1, 22, § 40:

    persuasum habeo posse fieri ut, etc.,

    Plin. Ep. 1, 20, 9; Col. 1, 1, 4; 4, 3, 3 al.

    Lewis & Short latin dictionary > persuadeo

  • 10 persuadeo

    , persuasi, persuasum, persuadere 2
      внушать, убеждать, уверять; побуждать, склонять, уговаривать

    Dictionary Latin-Russian new > persuadeo

  • 11 persuasus

    I persuāsus, ūs m. [ persuadeo ]
    уговаривание, уговоры (persuasu alicujus Pl C etc.)
    II persuāsus, a, um part. pf. к persuadeo

    Латинско-русский словарь > persuasus

  • 12 persuasibilis

    persuāsĭbĭlis, e [persuadeo] propre à persuader.    - Quint. 2, 15, 13; Quint. 2, 15, 17; Quint. 2, 15, 16 et 21.
    * * *
    persuāsĭbĭlis, e [persuadeo] propre à persuader.    - Quint. 2, 15, 13; Quint. 2, 15, 17; Quint. 2, 15, 16 et 21.
    * * *
        Persuasibilis, et hoc persuasibile, pen. corr. Quintil. Facile et aisé à faire croire, Persuasible.

    Dictionarium latinogallicum > persuasibilis

  • 13 persuasio

    persuāsĭo, ōnis, f. [persuadeo] [st2]1 [-] persuasion, action de persuader. [st2]2 [-] persuasion, conviction, croyance, opinion bien établie.    - nec difficilis persuasio fuit, Just.: il se laisse aisément persuader.    - persuasio est + prop. inf.: c'est une opinion bien établie que.    - plenus persuasionis + prop. inf. Suet.: bien convaincu que...
    * * *
    persuāsĭo, ōnis, f. [persuadeo] [st2]1 [-] persuasion, action de persuader. [st2]2 [-] persuasion, conviction, croyance, opinion bien établie.    - nec difficilis persuasio fuit, Just.: il se laisse aisément persuader.    - persuasio est + prop. inf.: c'est une opinion bien établie que.    - plenus persuasionis + prop. inf. Suet.: bien convaincu que...
    * * *
        Persuasio, Verbale. Cic. Une ferme croyance qu'on ha de quelque chose, Persuasion.
    \
        Induere sibi persuasionem. Quintil. Se persuader quelque chose, Croire.

    Dictionarium latinogallicum > persuasio

  • 14 persuasor

    persuāsor, ōris, m. [persuadeo] Cassiod. qui oersuade, qui entraîne.
    * * *
    persuāsor, ōris, m. [persuadeo] Cassiod. qui oersuade, qui entraîne.
    * * *
        Persuasor, pen. prod. Aliud verb. Qui met en teste, Persuadeur.

    Dictionarium latinogallicum > persuasor

  • 15 persuasorius

    persuāsōrĭus, a, um [persuadeo] J.-Vict. qui entraîne la persuasion.
    * * *
    persuāsōrĭus, a, um [persuadeo] J.-Vict. qui entraîne la persuasion.
    * * *
        Persuasorius, Adiectiuum. Sueton. Chose qui fait croire, ou sert à faire croire, et met en teste quelque chose, Persuasoire.

    Dictionarium latinogallicum > persuasorius

  • 16 persuasus

    [st1]1 [-] persuāsus, a, um: part. passé de persuadeo. [st1]2 [-] persuāsŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. sing.): instigation, conseil.
    * * *
    [st1]1 [-] persuāsus, a, um: part. passé de persuadeo. [st1]2 [-] persuāsŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. sing.): instigation, conseil.
    * * *
        Persuasus, penult. prod. Aliud participium, siue nomen ex participio. Cic. Qu'on tient pour tout certain, ou A qui on a mis quelque chose en teste, Persuadé.
    \
        Ita persuasum omnibus. Cic. Chascun le croit ainsi pour certain.
    \
        Persuasissimum habere. Colum. Tenir pour tout certain, Estre tout seur et asseuré.

    Dictionarium latinogallicum > persuasus

  • 17 persuasus

    1.
    persuāsus, a, um, P. a., v. persuadeo fin.
    2.
    persuāsus, ŭs, m. [persuadeo], a persuading, persuasion:

    persuasu servi,

    Plaut. Ep. Argum. 1: hujus persuasu et inductu, Cic. ap. Quint. 5, 10, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > persuasus

  • 18 persuasibilis

    persuāsibilis, e [ persuadeo ]

    Латинско-русский словарь > persuasibilis

  • 19 persuasio

    persuāsio, ōnis f. [ persuadeo ]
    1) уговаривание, уверение ( dicere ad persuasionem C)
    2) убеждение, мнение, уверенность
    persuasionis plenus cuncta fato agi Su — (Тиберий) был твёрдо убеждён, что всё происходит по предначертаниям рока
    superstitionum persuasione T — из суеверного мнения, из суеверия

    Латинско-русский словарь > persuasio

  • 20 persuastrix

    persuāstrīx, īcis f. [ persuadeo ]

    Латинско-русский словарь > persuastrix

Страницы

См. также в других словарях:

  • ՀԱՒԱՆ — ( ) NBH 2 0072 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c գ. πειθώ, πεῖσις persuasio. եւ բայիւ πείθω, ομαι persuadeo, or. Հաւանութիւն. հաճութիւն. ուստի Ի ՀԱՒԱՆ ԱԾԵԼ՝ է Հաւանեցուցանել, հաճել, ամոքեզ,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • persuasion — The act of influencing the mind of another, by authority, argument, reason, or personal insight; an important element in most types of psychotherapy. [L. persuasio, fr. persuadeo, to persuade] * * * per·sua·sion pər swā zhən n a method of… …   Medical dictionary

  • PERISTROMATA — dicti tapetes pensiles. Postquam enim tapetae pedibus, antiquissimis temporibus, solerent substerni, unde illis nomen Isidorus invenit, Origin. l. 19. c. 36. exin et lectis cubitoriis insterni coeperunt, Iul. Pollux l. 6. c. 1. Crevit dein luxus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PITHAULES — apud Flav. Vopiscum in Carino, c. 19. Centum salpistas unô crepitu concinentes et centum camptaulas, choraulas centum, etiam pithaulas centum, pantomimos et gymnicos mille etc. Ubi Palatinus liber scriptum habet, Pythaulas, atque ita passim ac… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԲԱՆ — I. (ի, ից.) NBH 1 431 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c, 14c գ. λόγος, ῤῆμα verbo, oratio, sermo Խօսք. ասացուած. զրոյց կարգաւոր. շարք բառից բերանով բարբառեալ յայտնիչ իմաստից մտաց, կամ ʼի գիր… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱՃԵՄ — (եցի.) NBH 2 0010 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c ն. πείθω suadeo, persuadeo ἰκανόω satisfacio δυσωπέω flecto, exoro Համոզել. ամոքել. հաւանեցուցանել. հաշտ առնել. զիջուցանել. կամակատար լինել՝ առ ʼի հաճոյ լինել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱՒԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0073 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c, 12c ն. πείθω persuadeo. Հաւան առնել. ʼի հաւան ածել. հաճել. յօժարեցուցանել. խելամուտ առնել. ամոքել. համոզել. հաւատացուցանել. եւ Հրապուրել. հաւնեցընել, հաւտացընել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀՐԱՊՈՒՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0138 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c ն. ἁναπείθω persuadeo, seduco ὐποβάλλω suggero κολακεύω adolationibus decipio. Հրաւիրել ʼի չարն. յորդորել. հաւանեցուցանել. թելադրել. խելքը առնել, գլխէ հանել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՍԱԴՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0683 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 10c, 13c ն. πείθω suadeo, persuadeo, suggero. (լծ. սատարել. եւ լտ. սուա՛տէօ ). Յորդորել, հրապուրել. թելադիր լինել. գրգռել, դրդել. առաջարկել. եւ Ձեռնատու լինել. յանձնել, ապսպարել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՎՍՏԱՀԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0831 Chronological Sequence: Unknown date, 10c, 12c πείθω securum reddo, persuadeo. Վստահ եւ անկասկած առնել. յուսացուցանել. քաջալերել. յապահովել. հաւանեցուցանել, քաջալերս տալ. հաւանեցուցանել. *Վստահացուսցէ զմեզ ձեռնագրով իւրով. Ճ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • persuadir — v. tr. 1. Obrigar alguém a acreditar ou a executar alguma coisa. = CONVENCER, INDUZIR • v. intr. 2. Levar o convencimento ao ânimo de alguém. • v. pron. 3. Acreditar; convencer se; julgar.   ‣ Etimologia: latim persuadeo, ere, persuadir,… …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»