Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

persuādĕo

  • 41 (persuāsus)

        (persuāsus) adj.    [P. of persuadeo], fixed, settled.—Only sup: quod mihi persuasissimum est, of which I am fully convinced.

    Latin-English dictionary > (persuāsus)

  • 42 blandiens

    blandĭor, ītus, 4, v. dep. [blandus].
    I. 1.
    With dat.:

    matri interfectae infante miserabiliter blandiente,

    Plin. 34, 8, 19, § 88.—
    2.
    With inter se, Plin. 10, 37, 52, § 109.—
    3.
    With ut and subj.:

    Hannibalem pueriliter blandientem patri ut duceretur in Hispaniam,

    Liv. 21, 1, 4.—
    4.
    Absol.:

    cessit immanis tibi blandienti Janitor aulae Cerberus,

    Hor. C. 3, 11, 15:

    tantusque in eo vigor, et dulcis quidam blandientis risus apparuit, ut, etc.,

    Just. 1, 4, 12:

    et modo blanditur, modo... Terret,

    Ov. M. 10, 416.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., to flatter, make flattering, courteous speeches, be complaisant to.
    1.
    With dat.:

    nostro ordini palam blandiuntur,

    Plaut. Cist. 1, 1, 37:

    blandiri eis subtiliter a quibus est petendum,

    Cic. de Or. 1, 20, 90:

    cur matri praeterea blanditur?

    id. Fl. 37, 92:

    durae supplex blandire puellae,

    Ov. A. A. 2, 527:

    sic (Venus) patruo blandita suo est,

    id. M. 4, 532; 6, 440; 14, 705.—
    2.
    Absol.:

    quippe qui litigare se simulans blandiatur,

    Cic. Lael. 26, 99:

    lingua juvet, mentemque tegat. Blandire, noceque,

    Ov. Am. 1, 8, 103:

    in blandiendo (vox) lenis et summissa,

    Quint. 11, 3, 63:

    pavidum blandita,

    timidly coaxing, Ov. M. 9, 569: qui cum dolet blanditur, post tempus sapit, Publ. Syr. v. 506 Rib.—
    3.
    With per:

    de Commageno mirifice mihi et per se et per Pomponium blanditur Appius,

    Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 2.—
    4.
    With abl.:

    torrenti ac meditatā cotidie oratione blandiens,

    Plin. 26, 3, 7, § 12.—
    B.
    In partic.
    1.
    Blandiri sibi, etc., to flatter one ' s self with something, to fancy something, delude one ' s self:

    blandiuntur enim sibi, qui putant, etc.,

    Dig. 26, 7, 3, § 2.—So often in Dig. et Codd.; cf.:

    ne nobis blandiar,

    not to flatter ourselves, to tell the whole truth, Juv. 3, 126.—
    2.
    Pregn., to persuade or impel by flattery ( = blandiendo persuadeo or compello—very rare).
    a.
    With subj.:

    (ipsa voluptas) res per Veneris blanditur saecla propagent ( = sic blanditur ut propagent),

    Lucr. 2, 173 Lachm.—
    b.
    With ab and ad:

    cum etiam saepe blandiatur gratia conviviorum a veris indiciis ad falsam probationem,

    Vitr. 3 praef. —
    III.
    Trop.
    A.
    Of inanim. things as subjects, to flatter, please, be agreeable or favorable to; to allure by pleasure, to attract, entice, invite.
    1.
    With dat.:

    video quam suaviter voluptas sensibus nostris blandiatur,

    Cic. Ac. 2, 45, 139:

    blandiebatur coeptis fortuna,

    Tac. H. 2, 10. —
    2.
    Absol.:

    fortuna cum blanditur captatum venit, Publ. Syr. v. 167 Rib: blandiente inertiā,

    Tac. H. 4, 4:

    ignoscere vitiis blandientibus,

    id. Agr. 16; Suet. Ner. 20; Plin. 13, 9, 17, § 60.—
    3.
    With abl.: opportuna suā blanditur populus umbrā, Ov M. 10, 555.—
    B.
    Of things as objects:

    cur ego non votis blandiar ipse meis?

    i. e. believe what I wish, Ov. Am. 2, 11, 54:

    nisi tamen auribus nostris bibliopolae blandiuntur,

    tickle with flattery, Plin. Ep. 1, 2, 6.—Hence,
    A.
    Subst.: blandĭens, entis, m., a flatterer:

    adversus blandientes incorruptus,

    Tac. H. 1, 35.—
    B.
    blandītus, a, um, P. a., pleasant, agreeable, charming (rare):

    rosae,

    Prop. 4 (5), 6, 72:

    peregrinatio,

    Plin. 10, 23, 33, § 67.

    Lewis & Short latin dictionary > blandiens

  • 43 blandior

    blandĭor, ītus, 4, v. dep. [blandus].
    I. 1.
    With dat.:

    matri interfectae infante miserabiliter blandiente,

    Plin. 34, 8, 19, § 88.—
    2.
    With inter se, Plin. 10, 37, 52, § 109.—
    3.
    With ut and subj.:

    Hannibalem pueriliter blandientem patri ut duceretur in Hispaniam,

    Liv. 21, 1, 4.—
    4.
    Absol.:

    cessit immanis tibi blandienti Janitor aulae Cerberus,

    Hor. C. 3, 11, 15:

    tantusque in eo vigor, et dulcis quidam blandientis risus apparuit, ut, etc.,

    Just. 1, 4, 12:

    et modo blanditur, modo... Terret,

    Ov. M. 10, 416.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., to flatter, make flattering, courteous speeches, be complaisant to.
    1.
    With dat.:

    nostro ordini palam blandiuntur,

    Plaut. Cist. 1, 1, 37:

    blandiri eis subtiliter a quibus est petendum,

    Cic. de Or. 1, 20, 90:

    cur matri praeterea blanditur?

    id. Fl. 37, 92:

    durae supplex blandire puellae,

    Ov. A. A. 2, 527:

    sic (Venus) patruo blandita suo est,

    id. M. 4, 532; 6, 440; 14, 705.—
    2.
    Absol.:

    quippe qui litigare se simulans blandiatur,

    Cic. Lael. 26, 99:

    lingua juvet, mentemque tegat. Blandire, noceque,

    Ov. Am. 1, 8, 103:

    in blandiendo (vox) lenis et summissa,

    Quint. 11, 3, 63:

    pavidum blandita,

    timidly coaxing, Ov. M. 9, 569: qui cum dolet blanditur, post tempus sapit, Publ. Syr. v. 506 Rib.—
    3.
    With per:

    de Commageno mirifice mihi et per se et per Pomponium blanditur Appius,

    Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 2.—
    4.
    With abl.:

    torrenti ac meditatā cotidie oratione blandiens,

    Plin. 26, 3, 7, § 12.—
    B.
    In partic.
    1.
    Blandiri sibi, etc., to flatter one ' s self with something, to fancy something, delude one ' s self:

    blandiuntur enim sibi, qui putant, etc.,

    Dig. 26, 7, 3, § 2.—So often in Dig. et Codd.; cf.:

    ne nobis blandiar,

    not to flatter ourselves, to tell the whole truth, Juv. 3, 126.—
    2.
    Pregn., to persuade or impel by flattery ( = blandiendo persuadeo or compello—very rare).
    a.
    With subj.:

    (ipsa voluptas) res per Veneris blanditur saecla propagent ( = sic blanditur ut propagent),

    Lucr. 2, 173 Lachm.—
    b.
    With ab and ad:

    cum etiam saepe blandiatur gratia conviviorum a veris indiciis ad falsam probationem,

    Vitr. 3 praef. —
    III.
    Trop.
    A.
    Of inanim. things as subjects, to flatter, please, be agreeable or favorable to; to allure by pleasure, to attract, entice, invite.
    1.
    With dat.:

    video quam suaviter voluptas sensibus nostris blandiatur,

    Cic. Ac. 2, 45, 139:

    blandiebatur coeptis fortuna,

    Tac. H. 2, 10. —
    2.
    Absol.:

    fortuna cum blanditur captatum venit, Publ. Syr. v. 167 Rib: blandiente inertiā,

    Tac. H. 4, 4:

    ignoscere vitiis blandientibus,

    id. Agr. 16; Suet. Ner. 20; Plin. 13, 9, 17, § 60.—
    3.
    With abl.: opportuna suā blanditur populus umbrā, Ov M. 10, 555.—
    B.
    Of things as objects:

    cur ego non votis blandiar ipse meis?

    i. e. believe what I wish, Ov. Am. 2, 11, 54:

    nisi tamen auribus nostris bibliopolae blandiuntur,

    tickle with flattery, Plin. Ep. 1, 2, 6.—Hence,
    A.
    Subst.: blandĭens, entis, m., a flatterer:

    adversus blandientes incorruptus,

    Tac. H. 1, 35.—
    B.
    blandītus, a, um, P. a., pleasant, agreeable, charming (rare):

    rosae,

    Prop. 4 (5), 6, 72:

    peregrinatio,

    Plin. 10, 23, 33, § 67.

    Lewis & Short latin dictionary > blandior

  • 44 persuasibilis

    persuāsĭbĭlis, e, adj. [persuadeo], convincing, persuasive (post-Aug.):

    rhetorice est vis inveniendi omnia in oratione persuasibilia,

    Quint. 2, 15, 13; so id. 2, 15, 17:

    humanae sapientiae verba,

    Vulg. 1 Cor. 2, 4; Hier. Ep. 65, 9.—In sing.:

    persuasibile,

    Quint. 2, 15, §§ 16 and 21.— Adv.: persuā-sĭbĭlĭter, convincingly, persuasively: dicere, Cels. ap. Quint. 2, 15, 14; 22.

    Lewis & Short latin dictionary > persuasibilis

  • 45 persuasibiliter

    persuāsĭbĭlis, e, adj. [persuadeo], convincing, persuasive (post-Aug.):

    rhetorice est vis inveniendi omnia in oratione persuasibilia,

    Quint. 2, 15, 13; so id. 2, 15, 17:

    humanae sapientiae verba,

    Vulg. 1 Cor. 2, 4; Hier. Ep. 65, 9.—In sing.:

    persuasibile,

    Quint. 2, 15, §§ 16 and 21.— Adv.: persuā-sĭbĭlĭter, convincingly, persuasively: dicere, Cels. ap. Quint. 2, 15, 14; 22.

    Lewis & Short latin dictionary > persuasibiliter

  • 46 persuasor

    persuāsor, ōris, m. [persuadeo], a convincer, one who persuades or prevails upon, Mart. Cap. 5, § 467.

    Lewis & Short latin dictionary > persuasor

  • 47 CONVINCE

    [V]
    SUADEO (-ERE SUASI SUASUM)
    PERSUADEO (-ERE -SUASI -SUASUM)
    CONSUADEO (-ERE -SUASI -SUASUM)
    VINCO (-ERE VICI VICTUM)
    SATISFACIO (-ERE -FECI -FACTUM)

    English-Latin dictionary > CONVINCE

  • 48 PERSUADE

    [V]
    SUADEO (-ERE SUASI SUASUM)
    PERSUADEO (-ERE -SUASI -SUASUM)
    CONSUADEO (-ERE -SUASI -SUASUM)
    DUCO (-ERE DUXI DUCTUM)
    PERDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)
    ADDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)
    INDUCO (-ERE -DUXI -DUCTUM)
    VINCO (-ERE VICI VICTUM)
    PERVINCO (-ERE -VICI -VICTUM)
    AMMONEO (-ERE -UI -ITUS)
    - BY PERSUADING

    English-Latin dictionary > PERSUADE

  • 49 SATISFY

    [V]
    SATISFACIO (-ERE -FECI -FACTUM)
    SATIO (-ARE -AVI -ATUM)
    SATULLO (-ARE -AVI -ATUM)
    SATURO (-ARE -AVI -ATUM)
    EXSATIO (-ARE -AVI -ATUM)
    EXSATURO (-ARE -AVI -ATUM)
    IMPLEO (-ERE -PLEVI -PLETUM)
    INPLEO (-ERE -PLEVI -PLETUM)
    REPLEO (-ERE -PLEVI -PLETUM)
    EXPLEO (-ERE -PLEVI -PLETUM)
    INESCO (-ARE -AVI -ATUM)
    PROBO (-ARE -AVI -ATUM)
    PLACEO (-ERE -UI -ITUM)
    PERSUADEO (-ERE -SUASI -SUASUM)
    EXATIO (-ARE -AVI -ATUS)
    - I'M SATISFIED

    English-Latin dictionary > SATISFY

  • 50 WIN OVER

    [V]
    PERSUADEO (-ERE -SUASI -SUASUM)
    CONCILIO (-ARE -AVI -ATUM)
    DELENIO (-IRE -IVI -ITUM)
    DELINIO (-IRE -IVI -ITUM)
    PELLICO (-ERE)

    English-Latin dictionary > WIN OVER

См. также в других словарях:

  • ՀԱՒԱՆ — ( ) NBH 2 0072 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c գ. πειθώ, πεῖσις persuasio. եւ բայիւ πείθω, ομαι persuadeo, or. Հաւանութիւն. հաճութիւն. ուստի Ի ՀԱՒԱՆ ԱԾԵԼ՝ է Հաւանեցուցանել, հաճել, ամոքեզ,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • persuasion — The act of influencing the mind of another, by authority, argument, reason, or personal insight; an important element in most types of psychotherapy. [L. persuasio, fr. persuadeo, to persuade] * * * per·sua·sion pər swā zhən n a method of… …   Medical dictionary

  • PERISTROMATA — dicti tapetes pensiles. Postquam enim tapetae pedibus, antiquissimis temporibus, solerent substerni, unde illis nomen Isidorus invenit, Origin. l. 19. c. 36. exin et lectis cubitoriis insterni coeperunt, Iul. Pollux l. 6. c. 1. Crevit dein luxus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PITHAULES — apud Flav. Vopiscum in Carino, c. 19. Centum salpistas unô crepitu concinentes et centum camptaulas, choraulas centum, etiam pithaulas centum, pantomimos et gymnicos mille etc. Ubi Palatinus liber scriptum habet, Pythaulas, atque ita passim ac… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԲԱՆ — I. (ի, ից.) NBH 1 431 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c, 14c գ. λόγος, ῤῆμα verbo, oratio, sermo Խօսք. ասացուած. զրոյց կարգաւոր. շարք բառից բերանով բարբառեալ յայտնիչ իմաստից մտաց, կամ ʼի գիր… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱՃԵՄ — (եցի.) NBH 2 0010 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c ն. πείθω suadeo, persuadeo ἰκανόω satisfacio δυσωπέω flecto, exoro Համոզել. ամոքել. հաւանեցուցանել. հաշտ առնել. զիջուցանել. կամակատար լինել՝ առ ʼի հաճոյ լինել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱՒԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0073 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c, 12c ն. πείθω persuadeo. Հաւան առնել. ʼի հաւան ածել. հաճել. յօժարեցուցանել. խելամուտ առնել. ամոքել. համոզել. հաւատացուցանել. եւ Հրապուրել. հաւնեցընել, հաւտացընել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀՐԱՊՈՒՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0138 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c ն. ἁναπείθω persuadeo, seduco ὐποβάλλω suggero κολακεύω adolationibus decipio. Հրաւիրել ʼի չարն. յորդորել. հաւանեցուցանել. թելադրել. խելքը առնել, գլխէ հանել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՍԱԴՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0683 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 10c, 13c ն. πείθω suadeo, persuadeo, suggero. (լծ. սատարել. եւ լտ. սուա՛տէօ ). Յորդորել, հրապուրել. թելադիր լինել. գրգռել, դրդել. առաջարկել. եւ Ձեռնատու լինել. յանձնել, ապսպարել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՎՍՏԱՀԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0831 Chronological Sequence: Unknown date, 10c, 12c πείθω securum reddo, persuadeo. Վստահ եւ անկասկած առնել. յուսացուցանել. քաջալերել. յապահովել. հաւանեցուցանել, քաջալերս տալ. հաւանեցուցանել. *Վստահացուսցէ զմեզ ձեռնագրով իւրով. Ճ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • persuadir — v. tr. 1. Obrigar alguém a acreditar ou a executar alguma coisa. = CONVENCER, INDUZIR • v. intr. 2. Levar o convencimento ao ânimo de alguém. • v. pron. 3. Acreditar; convencer se; julgar.   ‣ Etimologia: latim persuadeo, ere, persuadir,… …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»