Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

perpetuus

  • 21 perpetuo

    1.
    perpĕtŭō, adv., v. perpetuus fin.
    2.
    perpĕtŭo, āvi, ātum (old perf. subj. perpetuassint, Enn. Ann. 322), 1, v. a. [perpetuus], to cause a thing to continue uninterruptedly, to proceed with continually, to make perpetual, perpetuate (rare but class.): libertatem ut perpetuassint, Enn. ap. Non. 150, 30 (Ann. v. 322 Vahl.):

    amator qui perpetuat data,

    Plaut. Ps. 1, 3, 72:

    ut si cui sit infinitus spiritus datus, tamen eum perpetuare verba nolimus,

    Cic. de Or. 3, 46, 181:

    judicum potestatem perpetuandam... putavit,

    id. Sull. 22, 64: di te perpetuent, may the gods preserve you! a form of salutation addressed to the emperors, Lampr. Alex. Sev. 6.

    Lewis & Short latin dictionary > perpetuo

  • 22 perpetuum

    per-pĕtŭus, a, um, adj. ( comp. perpetuior, Cato ap. Prisc. p. 601 P.; sup. perpetuissimus, id. ib.) [peto], continuing throughout, continuous, unbroken, uninterrupted; constant, universal, general, entire, whole, perpetual (syn.:

    continuus, assiduus): sulcos perpetuos ducere,

    Cato, R. R. 33:

    quin aedes totae perpetuae ruant,

    Plaut. Most. 1, 2, 67:

    agmen,

    Cic. Pis. 22, 51:

    munitiones,

    Caes. B. C. 3, 44:

    palus,

    id. B. G. 7, 26:

    milites disposuit perpetuis vigiliisque stationibusque,

    id. B. C. 1, 21:

    perpetuis soliti patres considere mensis,

    Verg. A. 7, 176:

    vescitur Aeneas... perpetui tergo bovis,

    id. ib. 8, 182:

    Apenninus perpetuis jugis ab Alpibus tendens ad Siculum fretum,

    Plin. 3, 5, 7, § 48:

    tractus,

    id. 6, 20, 23, § 73:

    oratio perpetua (opp. altercatio),

    Cic. Att. 1, 16, 8; cf. Liv. 4, 6:

    disputatio,

    Cic. de Or. 2, 4, 16; id. Top. 26, 97:

    quaestiones perpetuae hoc adulescente constitutae sunt,

    a standing commission, a permanent tribunal for criminal investigation, id. Brut. 27, 105: perpetua historia, a continuous or general history, id. Fam. 5, 12, 2:

    colere te usque perpetuom diem,

    Plaut. Most. 3, 2, 78:

    diem perpetuum in laetitiā degere,

    this whole day, Ter. Ad. 4, 1, 5:

    triduum,

    id. ib. 4, 1, 4:

    biennium,

    id. Hec. 1, 2, 12:

    ignis Vestae perpetuus ac sempiternus,

    Cic. Cat. 4, 9, 18:

    lex perpetua et aeterna,

    id. N. D. 1, 15, 40:

    stellarum perennes cursus atque perpetui,

    id. ib. 2, 21, 55. stabilis et perpetua permansio, id. Inv. 2, 54, 164:

    voluntas mea perpetua et constans in rem publicam,

    id. Phil. 13, 6, 13:

    formido,

    Verg. E. 4, 14:

    assidua et perpetua cura,

    Cic. Fam. 6, 13, 2:

    perpetui scrinia Sili,

    of the immortal Silius, Mart. 6, 64, 10.—As subst.: perpĕtŭum, i, n., the abiding, permanent (opp. temporale), Lact. 2, 8, 68.—Hence: in perpetuum (sc. tempus), for all time, forever, in perpetuity, constantly: mulier repperit odium ocius Suā inmunditiā, quam in perpetuom ut placeat munditia sua. Plaut. Stich. 5, 5, 6:

    serva tibi in perpetuom amicum me,

    id. Capt. 2, 3, 81:

    in perpetuum comprimi,

    Cic. Cat. 1, 12, 30; id. Agr. 2, 21, 55:

    obtinere aliquid in perpetuum,

    id. Rosc. Am. 48, 139:

    non in perpetuum irascetur,

    Vulg. Psa. 102, 9 et saep.—So, in perpetuum modum = perpetuo, Plaut. Most. 3, 1, 5.—
    II.
    In partic.
    A.
    That holds constantly and universally, universal, general:

    perpetui juris et universi generis quaestio,

    Cic. de Or. 2, 33, 141:

    nec arbitror perpetuum quicquam in hoc praecipi posse,

    Plin. 17, 2, 2, § 19:

    ne id quidem perpetuum est,

    does not always hold good, Cels. 2, 10: illud in quo quasi certamen est controversiae... id ita dici placet, ut traducatur ad perpetuam quaestionem, to a general principle, [p. 1352] Cic. Or. 36, 126.—
    B.
    In augury: perpetua fulmina, perpetual lighlnings, i. e. whose prognostics refer to one's whole life, Sen. Q. N. 2, 47, 1.—
    C.
    In gram.:

    perpetuus modus,

    the infinitive mood, Diom. p. 331 P. —Hence, adv., in three forms, perpetuo (class.), perpetuum ( poet.), and perpetue (late Lat.).
    1.
    perpĕtŭō, constantly, uninterruptedly, perpetually, always, forever, utterly, hopelessly:

    perpetuon' valuisti?

    Plaut. Ep. 1, 1, 15:

    metuo ne technae meae perpetuo perierint,

    id. Most. 3, 1, 23:

    dico ut perpetuo pereas,

    id. Pers. 2, 4, 10; so,

    perpetuo perire,

    Ter. Eun. 5, 8, 13:

    opinionem retinere,

    Cic. Agr. 3, 1, 2:

    loquens,

    id. Ac. 2, 19, 63:

    sub imperio esse,

    Caes. B. G. 1, 31; Ov. M. 10, 97.—
    2.
    perpĕtŭum, constantly, uninterruptedly, perpetually:

    uti,

    Stat. S. 1, 1, 99.—
    3.
    perpĕtŭē, constantly, Cassiod. in Psa. 62, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > perpetuum

  • 23 caelibatus

    caelibātus, ūs m. [ caelebs ]
    безбрачие ( о мужчине) (in caelibatu permanere Su; c. perpetuus CTh)

    Латинско-русский словарь > caelibatus

  • 24 imperpetuus

    im-perpetuus, a, um

    Латинско-русский словарь > imperpetuus

  • 25 perpes

    petis adj. (= perpetuus)
    постоянный, сплошной, непрерывный ( silentium Ap)
    noctem perpetem Pl или nocte perpĕti Just, Capitвсю ночь напролёт

    Латинско-русский словарь > perpes

  • 26 perpetualis

    perpetuālis, e [ perpetuus ]
    всеобщий (universalis vel p. Q)

    Латинско-русский словарь > perpetualis

  • 27 perpetuarius

    I perpetuārius, a, um [ perpetuus ]
    постоянный, бессменный, т. е. всегда находящийся в пути ( mulio Sen)
    II perpetuārius, ī m.

    Латинско-русский словарь > perpetuarius

  • 28 perpetuitas

    non ex singu lis vocibus spectare, sed ex perpetuitate C — судить не по отдельным словам, а по их общей связи
    2) pl. сплошная полоса ( umbrosae perpetuitates Vtr)

    Латинско-русский словарь > perpetuitas

  • 29 sopor

    ōris m. [ sopio I ]
    1) беспамятство, бесчувственность (junci semine somnum allicere, sed modum servandum, ne s. fiat PM)
    2) крепкий, глубокий сон ( soporem discutere ex oculis Pl)
    s. perpetuus H — непробудный сон, смерть
    3) снотворный напиток, усыпительное средство (dare alicui soporem Nep; e papavere s. gignitur PM)
    4) сонливость, вялость, лень (s. et ignavia T)

    Латинско-русский словарь > sopor

  • 30 urgeo

    (urgueo), ursī, —, ēre
    1)
    а) жать, давить ( onus urget Pl)
    б) напирать, нажимать ( hostes urgebant Sl); втискивать ( naves in brevia V); толкать, вталкивать, вкатывать ( saxum O); теснить, преследовать ( urgueri ab inimicis C); вытеснять ( dies diem urget O); гнать, погонять ( unda undam urget O)
    3) мучить ( aliquem fame Sl T); угнетать ( aliquem laboribus O): удручать (urgens senectus C)
    u. sepulcrum alicujus Prp — тревожить чей-л. прах
    4) прилегать, примыкать, быть смежным
    6) донимать, осаждать ( aliquem interrogando C); нападать ( ferro urgeri Lcn)
    hac urguet lupus, hac canis погов. H — с одной стороны угрожает волк, с другой — собака (о положении «между двух огней»)
    7) твёрдо отстаивать ( jus C); настойчиво предлагать, без устали повторять, упорствовать, настаивать ( propositum H); не уходить, упорно оставаться, постоянно находиться (u. forum C)
    8) жадно ловить, использовать (occasionem C; successūs suos Lcn)
    9)
    а) напрягать ( vocem ultra vires Q); ревностно трудиться, налегать (u. opus O); ускорять ( iter O)

    Латинско-русский словарь > urgeo

  • 31 usus

    I ūsus, ūs (dat. uī и ū) m. [ utor ]
    1) пользование, употребление, применение (domesticus C; cotidianus Cs; u. pedum PJ; navium Cs)
    aliquid in usu habere Su — пользоваться чём-л.
    usui esse или usum habere — употребляться (ad или in aliquid Cs, L)
    2) обычай, обыкновение, привычка ( cultioris vitae Just)
    u. vivendi Cобраз жизни
    3) упражнение (u. atque exercitatio C); деятельность, практика
    habere aliquid in usu PJ — заниматься чём-л.
    usu venire alicui Pt — приключаться, случаться, происходить с кем-л.
    4)
    а) временное пользование, эксплуатация (fundi, bonorum C)
    u. (et) fructus или u. fructusque, ususfructus юр. C, Sen, Dig — извлечение доходов, пользование чужой собственностью
    б) право пользования (perpetuus nulli datur u. H)
    6) общение, сношения, близость, знакомство (u. atque commercium Su)
    u. alicujus и cum aliquo C etc. — знакомство с кем-л.
    u. amicitiae Cдружба
    vetus u. inter nos intercedit C — мы — старые знакомые
    7) интимная связь, половой акт (u. furtivus Tib)
    8) опыт, опытность, навык, практика (u. rei militaris или in re militari Cs; u. est magister optimus C)
    9) польза, выгода, ценность ( exiguus C)
    magnum usum afferre ad aliquid C — быть весьма полезным (пригодным) для чего-л.
    ex usu alicujus (или usui alicui C) esse Cs — быть полезным (приносить пользу) кому-л.
    usum habere ex aliquā re C — извлекать пользу из чего-л.
    10) потребность, нужда ( ūsūs vitae necessarii C)
    usui esse ad aliquid Cs и alicujus rei Nep — быть необходимым для чего-л.
    u. est (adest, venit) Pl, Ter, C, Cs etc. — возникает необходимость, необходимо
    si u. veniat (fuerit) Cs, Cесли окажется необходимым
    u. est alicui aliquā re Pl — кому-л. необходимо что-л
    II ūsus, a, um part. pf. к utor

    Латинско-русский словарь > usus

  • 32 Augustus [2]

    2. Augustus, ī, m., der Heilige, Unverletzliche (griech. σεβαστός), Beiname des Cäsar Oktavianus, den ihm der Senat i. J. 27 v. Chr. erteilte, Suet. Aug. 7, 2. Flor. 4, 12, 66: wegen seines Glückes sprichw., Augusto felicior, Traiano melior, Eutr. 8, 5. – nach ihm Beiname aller römischen Kaiser, wie unser Majestät, kaiserliche Majestät, Ov. met. 15, 860. Vell. 2, 91, 1: Plur., Magnos et Felices et Augustos diximus, wir haben den einen den Großen, den andern den Beglückten, den dritten den Erlauchten genannt, Sen. de clem. 1, 14, 2. – Später auch Perpetuus Augustus, Eutr. praef., od. Semper Augustus, Symm. ep. 2, 30. Auct. paneg. Maximin. et Constant. 1, unser »allezeit Mehrer des Reichs«. – Nbf. Agustus, Corp. inscr. Lat. 4, 4008 u. 11, 6644. – Dav. ein neues Adi.:

    lateinisch-deutsches > Augustus [2]

  • 33 brevis

    brevis, e (βραχύς), kurz, klein, von geringer Ausdehnung, I) quantitativ: A) räumlich: a) in die Weite, kurz, klein, schmal (Ggstz. longus, latus), via, Verg.: via brevior (Ggstz. longior anfractus), Nep.: aqua br., schmales, Ov.: iter urinae brevius (Ggstz. spatiosius), Cels.: Corsic Sardiniā brevior, porrectior Ilvā, Sen.: cursus brevissimus, Verg.: in breve cogere, eng zusammenrollen, Hor. – b) in die Höhe, Länge, kurz, klein, niedrig (Ggstz. longus, altus, procerus), longus an brevis sit, Cic.: avicula brevis, Amm.: (homo) brevi capite, Pacuv. fr.: homo corpore brevis, Suet: iudex brevior, Cic.: frons, schmale, Mart.: funis, vinculum, Gell. – c) in die Tiefe, niedrig, flach, seicht (Ggstz. profundus), litus, Tac.: brevia vada, Verg., od. bl. brevia, Verg. u. Tac., u. Sing. breve, is, n., Tac. ann. 14, 29 (dazu Nipperd.), seichte Örter, Untiefen, Sandbänke. – B) zeitlich: 1) eig., kurz, klein (Ggstz. longus), numquam tibi dies longi erunt, sed breves videbuntur, Hier. ep. 130, 15: aevi brevis, Hor.: ad breve tempus (Ggstz. diu), Cic.: primus ille et brevissimi temporis impetus, Liv.: brevi tempore, auch bl. brevi, in kurzer Zeit, in kurzem, nächstens, Cic. u.a. (unklass. in brevi, Afran. com. 196): brevi post, brevi deinde, Liv.: brevi antequam moreretur, Gell.: aber auch brevi, während einer kurzen Zeit, eine kleine Weile, Ov. met. 5, 32 (vgl. 7, 307: illa brevi spatio silet): ad breve, auf kurze Zeit, Suet. Tib. 68. Vulg. act. apost. 5, 34. – brevi ( beim Compar., um ein kleines), fuit Aeschylus non brevi antiquior, Gell. 13, 19 (18), 4. – 2) übtr.: a) übh. von Dingen in der Zeit, von kurzer Dauer, kurz, dah. auch vorübergehend, vergänglich, flüchtig (Ggstz. longus, perpetuus, sempiternus), bonum, Nov. fr.: vita, Plaut.: vitae curriculum, Cic.: ver, Ov.: occasio, Ter.: dolor, Cic.: rosa, flos, lilium, nur kurze Zeit blühende, Hor.: osculum, flüchtiger Kuß, Tac.: assensus, Tac.: dominus, eine kurze Zeit lebender, Hor.: scias nec gratius quicquam decore nec brevius, aber auch nichts hinfälliger, hinwelkender, Suet. – subst., gaudere od. laetari in brevi, sich am Vergänglichen erfreuen, Commodian. apol. 600 u. instr. 1, 21, 10. – b) insbes.: α) v. der Silbenmessung, kurz, geschärft (Ggstz. longus, productus), a primum longa brevis syllaba, Lucil. fr.: syllabae longae et breves et mediocres (mittelzeitigen), Gell.: postrema syllaba brevis an longa sit, ne in versu quidem refert, Cic.: syllaba longa brevi subiecta, Hor.: u. subst., brevis, is, f. (verst. syllaba), eine Kürze = eine kurze Silbe (Ggstz. longa), creticus, qui est e longa et brevi et longa, et eius aequalis paean, qui spatio par est, syllabā longior. Nam aut e longa est et tribus brevibus, aut e totidem brevibus et longa, Cic. – v. geschärfter Aussprache, indoctus dicimus brevi primā litterā, in sanus productā, inhumanus brevi, infelix longā, Cic.: ut aut contractione brevius fieret aut productione longius, Cic.: ut multarum brevium iunctura vitetur, Sen. – β) v. Ausdruck, kurz, kurz gefaßt, kurz und bündig (Ggstz. longus), ne (ille ambitus) brevior sit quam satis sit, neque longior, Cic.: comprehensio et ambitus ille verborum erat apud illum contractus et brevis, Cic.: breves litterae tuae, Cic.: laudatio br., narratio br., Cic.: brevi, kurz, mit wenigen Worten, Cic.: quod etsi ita esse pluribus verbis disserendum est; illud tamen et breve confitendum est, nisi qui ita sit affectus, liberum esse neminem, Cic.: breve faciam, ich will's kurz machen, Cic.: hoc breve dicam, ich will's kurz sagen, Cic.: in breve cogere, kurz fassen, Liv. – m. 2. Sup., quam brevia responsu, Cic. Clu. 164. – dah. breve, n., od. brevis, is, m. (sc. liber), ein kurzes Verzeichnis, eine Liste, Vopisc. u. Spät.: ut in brevi, wie in einem kurzen Verzeichnisse, in der Kürze, Quint. 9, 4, 32. – c) v. Redner, kurz, sich kurz fassend, kurz und bündig (Ggstz. longus, copiosus), oratorum si quis ita numerat plura genera, ut alios grandes aut graves aut copiosos, alios tenues aut subtiles aut breves putet etc., Cic.: multos imitatio brevitatis decipit, ut, cum se breves putent esse, longissimi sint, Cic.: ut ego brevior sim, Cic.: esto brevis, Hor.: brevis esse laboro, obscurus fio, Hor. – II) qualitativ: a) schmächtig, geschmeidig, mus, Ov. fast. 2, 574: forma, Ov. met. 5, 457. – b) kurz, gedrungen, pondus, Hor. sat. 2, 2, 37. – c) mager, knapp, gering, unbedeutend, dürftig, cena, Hor.: impensa, Ov.: insulae, Pallad.: vasculum, Pallad.

    lateinisch-deutsches > brevis

  • 34 caelibatus [1]

    1. caelibātus, ūs, m., (caelebs), der ehelose Stand des Mannes, die Ehelosigkeit, das Zölibat (Ggstz. viduitas, der Witwenstand, *Sen. de ben. 1, 9, 4 G. Cod. Iust. 6, 40, 3), cael. perpetuus, Cod. Theod. 3, 16, 2. § 1: ad caelibatum pervenire, Cod. Iust. 6, 40, 3: alci caelibatum obicere, Suet. Claud. 16, 3: in caelibatu permanere od. remanere, Suet. Claud. 26, 2 u. Galb. 5, 1: propter caelibatum ex lege Iulia snbmoveri a hereditate, Gaius inst. 2, 144.

    lateinisch-deutsches > caelibatus [1]

  • 35 clivus

    clīvus (altlat. clīvos), ī, m. (vgl. acclivis u. declivis, acclinis u. declinis u. * clino in acclino, declino etc.), die Lehne, I) einer Örtlichkeit: a) eines Hügels, Berges, die sanft aufsteigende Hügel- oder Bergwand, Abhang, Hügel, Anhöhe, α) übh.: Ggstz. subiecta (die Tiefen), Col. 2, 17, 7: montes clivique, Ggstz. umida et plana loca, Col. de arb. 3, 7: nec ullus est clivus, sed perpetuus est campus, Vitr. 10, 2 (6), 12: se subducere colles incipiunt mollique iugum demittere clivo, Verg. ecl. 9, 7 sq.: calcari quadrupedem agitare advorsum clivom, hügelan, Plaut. asin. 708: ubi eo veneris, clivos deorsum vorsus est; hāc te praecipitabo, Ter. adelph. 574 sq.: ex inferiore loco adversum clivum incitati, Caes. b. c. 3, 46, 5: lenis ab tergo clivus erat, Liv. 6, 24, 1: leni clivo ferente ad hostem, Liv. 29, 33, 3: clivum mollire, die Abschüssigkeit der Bergwand mildern (erleichtern), Caes. b. G. 7, 46, 2: u. so clivum mollire anfractibus modicis, Liv. 29, 33, 3. – poet., clivus inertis aquae, eine steile Wand (Ggstz. via prona), Ov. her. 18, 122. – im Bilde, duro ad laudem niti clivo, Sil. 4, 604. – Sprichw., lassus tamquam caballus in clivo, Petr. 134, 2: clivo sudamus in imo, wir sind noch nicht über den Berg (= wir haben noch nicht alle Hindernisse überwunden), Ov. her. 18 (19), 41: in medio lautitiarum, quod aiunt, clivo laborare, erst mitten am Berge der Leckereien stehen, Petr. 47, 8: clivum istum uno, si potes, spiritu exsupera, Sen. ep. 31, 4. – β) ein berganführender Fahrweg, clivom silice sternere lapide, Corp. inscr. Lat. 14, 4012. – bes. clivus Capitolinus, zunächst der vom Forum auf das Kapitolium führende Fahrweg, dann auch der kapitolinische Hügel selbst, Liv. 3, 18, 7; 41, 27, 7. Alfen. dig. 9, 2, 52. § 2. Cic. ad Att. 2, 1, 7: ders. cl. sacer, Hor. carm. 4, 2, 35; u. bl. clivus, Petr. 44, 18. – b) einer Straße in der Stadt, der Anberg, Plaut. dig. 8, 2, 20 § 1. – II) anderer Ggstde.: a) übh.: c. mensae, der schräge Stand des (seines vierten Beines ermangelnden) Tisches, Ov. met. 8, 662. – b) als t. t. der Baukunst, der Aufgang, die Rampe im röm. Hause, Vitr. 6, 6 (9), 7. – / Plur. heterogen. clīva, ōrum, n., Cato oratt. 30. fr. 2. C. Memm. fr. 1. p. 93 M. (beide bei Non. 194 sq.).

    lateinisch-deutsches > clivus

  • 36 comperpetuus

    com-perpetuus, a, um, gleich ewig, Prud. apoth. 339.

    lateinisch-deutsches > comperpetuus

  • 37 cuniculus

    cunīculus, ī, m. (iberisches Wort), I) das Kaninchen, Varro r. r. 3, 12, 6. Plin. 8, 217: mollior cuniculi capillo, Catull. 25, 1: gaudet in effossis habitare cuniculus antris, Mart. 13, 60. – II) der niedrige unterirdische Gang, omne genus cuniculorum apud eos notum atque usitatum est, Caes.: agere (führen, anlegen) cuniculos ad aerarium, Cic.: cuniculi latebris evadere conari, Val. Max.: cuniculos in altum defodere, Cod. Theod.: cuniculos sub terra facere (v. Kaninchen), Varro: perpetuus cuniculus iter praebet in campos (in eine Höhle), Curt. – So nun insbes.: α) im Wasserbau= der verdeckte Wassergraben, -Wassergang, -Kanal, aqua per secretos cuniculos reddita, Sen.: C et LXXX cuniculis divisus alveus (amnis), Sen.: si aqua cuniculo veniet, Plin.: rivos (aquae marinae) cuniculis perducere, Col. – β) im Bergbau = der Gang, die Grube, der Stollen, Schacht, cuniculi longissimi, Sen.: e cuniculis effossum sulphur, Plin.: propter hoc (aurum) cuniculos egit, Sen. – γ) in der Kriegsbaukunst = die Mine, solum infimum cuniculi, Liv.: c. occultus, Liv.: cuniculi tecti, Hirt. b. G.: cuniculi transversi, Liv.: c. delectis militibus eo tempore plenus, Liv.: – u. agere cuniculum (auch m. Ang. »von wo aus ?« durch ab u. Abl., u. »wohin?« durch ad od. in m. Akk.), Caes. u. Liv. (vgl. Drak. Liv. 5, 19, 10): aperire, adaperire cuniculum, Caes. u. Liv.: aperire rectam in cuniculum viam, Liv.: cuniculi moenibus appropinquant, Caes.: per cuniculum Gallorum ascendere in templum, Cic.: capere urbem cuniculo, Curt.: egredi per cuniculum, Veget. mil.: erumpere per cuniculos, Vell.: esse in cuniculo, Liv.: transversis cuniculis hostium cuniculos excipere, Liv.: fodere cuniculos, Ps. Quint. decl.: intersaepire cuniculum nunc ciliciis praetentis nunc foribus raptim obiectis, Liv.: cuniculis venas fontis intercīdere atque avertere, Hirt. b. G.: cuniculos maximi ponderis saxis morari, die Fortführung der M. aufhalten, Caes.: quae res aperte petebatur, ea nunc occulte cuniculis oppugnatur (bildl.), Cic.: cum e fossa in cuniculum pateret iter, Liv.: cum ad interiorem raptim oppositum murum cuniculis iam perventum esset, Liv.: subruere cuniculo murum od. muros, Liv. u. Curt.: suffodere cuniculo moenia, Liv. – δ) ein gemauerter Kanal, eine Röhre in Öfen, Wänden u. dgl., longinquae fornacis c., Plin. 9, 133: cuniculus, per quem vapor trahitur (in Bädern), Ulp. dig. 43, 3, 21. § 6. – / Synkop. Abl. Plur. cuniclis, Apic. 2, 49.

    lateinisch-deutsches > cuniculus

  • 38 decemviratus

    decemvirātus, ūs, m. (decemvir), die Zehnerwürde, das Zehneramt, das Dezemvirat, a) als Würde (Amt) des decemvir no. I: perpetuus, Liv.: decemviratus libido, Flor.: decemviratum accusare, non Appium, Quint.: decemviratum petere, sich um das D. bewerben, Liv. – Plur., Liv. 4, 15, 5. – b) als Würde (Amt) des decemvir no. IV: honore decemviratus excludi, Cic.: odorari istum decemviratum, Cic.

    lateinisch-deutsches > decemviratus

  • 39 F

    F, f, der sechste Buchstabe des röm. Alphabets, ef, genannt, dem Laute nach entsprechend dem griech. Phi (φ), daher bei den Griechen überall durch φ wiedergegeben, wie Φάβιος (Fabius), ποντίφικες (pontifices), φεριρε (ferire). – durch Assimilation entstanden aus b, d, s, x (c) in offero (= obfero), affero (= adfero), differo (= disfero), effero (= exfero od. ecfero) und ähnl. Zusammensetzungen; auch in officina = opificina.

    Als Abkürzung ist F gew. = Filius; aber auch, bes. auf Grabschriften = Fecit (zB. V. F. = vivus fecit), dah. FF. = Fecerunt; ferner = Fidelis od. Felix als Beiname von Legionen (F. F. = Flavia Fidelis). – F. C. = Faciundum Curavit. – F. I. = Fieri Iussit. – FL. = Flavius, Flavia tribu. – FL. P. = Flamen Perpetuus. – FR. od. FRU. = Frumentum, Frumentarius.

    lateinisch-deutsches > F

  • 40 perpes

    perpes, petis = perpetuus, aneinanderhangend, ununterbrochen, fortwährend, beständig, silentium, Apul.: gemitus (Plur.), Lact.: patientia, Sulp. Sev.: per annos septem perpetes, Lact.: des mihi operam perpetem, Pacuv. fr.: tibi perpetes debebo gratias, Mart. Cap. – v. der Zeit, perpetem diem, den ganzen Tag hindurch, Solin.: per annum perpetem, Lact.: anno perpeti, Apul.: perpeti anno, Corp. inscr. Lat. 3, 4121: noctem perpetem, die ganze Nacht hindurch, Plaut. Amph. 280: so auch nocte perpeti, Iustin. u.a.

    lateinisch-deutsches > perpes

См. также в других словарях:

  • Perpetuus — war von 460 bis 490 (oder 461 bis 491) Bischof von Tours. Er wird in der Römisch Katholischen Kirche als Heiliger verehrt. Sein Festtag ist der 8. April. In der Bildenden Kunst wird er als Bischof, der den Bau einer Kirche leitet, dargestellt.… …   Deutsch Wikipedia

  • Perpetuus — can refer to:People *Saint Perpetuus, sixth bishop of Tours *L. Marius Maximus Perpetuus Aurelianus II, a Roman consul (see List of late imperial Roman consuls)Titles * dictator perpetuo , Latin for dictator in perpetuity *A parish priest was… …   Wikipedia

  • Perpetuus — (lat.), immerwährend, unverändert bleibend …   Pierer's Universal-Lexikon

  • perpetuus — index continual (perpetual), incessant, indestructible Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • PERPETUUS — Consul cum Corneliano, an. Urb. Cond. 989 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Perpetuus, S. (1) — 1S. Perpetuus, Ep. Conf. (8. April). Der hl. Perpetuus war der Nachfolger des Eustochius2 und nach der Reihenfolge der sechste Bischof von Tours (cf. Jan. II. 194.), der aus einer Senatorsfamilie abstammte und in verschiedenen Provinzen… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Perpetuus, S. (2) — 2S. Perpetuus (4. Oct.), wird als Bischof von Toul (Tullum) angeführt. Da indessen in den Verzeichnissen ein Bischof Perpetuus von Toul nicht vorkommt, so haben die Bollandisten ihn unter die Uebergangenen gestellt, und ist derselbe höchst… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • perpetuus — per|pe̱tu|us, ...tua, ...tu|um [aus gleichbed. lat. perpetuus]: andauernd, fortdauernd; z. B. in der Fügung ↑Pulsus irregularis perpetuus …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Perpetuus, S. (3) — 3S. Perpetuus (4. Nov. al. 5. April), ein Bischof zu Tongern Lüttich (Trajectum), welcher am 5. April bei Greven und in der Brüsseler Karthause aufgezeichnet ist. Er wurde im J. 617 (604?) der Nachfolger des hl. Gundulphus2 und starb nach… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Perpetuus, Saint — • Eighth bishop of Tours, d. 490 or 491. St. Perpetuus was greatly devoted to his predecessor St. Martin of Tours Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006 …   Catholic encyclopedia

  • PERPETUUS Carcer — quid poenae, et quibus irrogari soleat, in Communione Romana diximus voce Immuratio. Ei nonumquam et aliae paenitentiae adiunguntur: aliquando, ut cum veste cruce signata stent in porta alicuius templi, tali et tantô tempore iuxta decretum… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»