Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

perna

  • 1 perna

    perna, ae, f., = perna. a haunch or ham together with the leg.
    I.
    Lit.
    A.
    Of men: is (i. e. his, militibus) pernas succidit, Enn. ap. Fest. pp. 304 and 305 (Ann. v. 279 Vahl.) (for which, in Liv. 22, 51: succisis feminibus poplitibusque).—
    B.
    Of animals, esp. of swine, a thigh-bone, with the meat upon it to the knee-joint, a leg of pork, a ham or gammon of bacon:

    addito ungulam de pernā,

    Cato, R. R. 158; 162:

    frigida,

    Plaut. Pers. 1, 3, 25:

    praeter olus fumosae cum pede pernae,

    Hor. S. 2, 2, 117; Mart. 10, 48, 17:

    aprina,

    Apic. 8, 1: ossa ex acetabulis pernarum. Plin. 28, 11, 49, § 179; Stat. S. 4, 9, 34.—
    II.
    Transf., of things of a similar shape.
    A.
    A sea-mussel:

    pernae concharum generis,

    Plin. 32, 11, 54, § 154.—
    B.
    A part of the body of a tree sticking to its suckers when pulled off: stolones cum pernā suā avelluntur, Plin. 17, 10, 13, § 67.

    Lewis & Short latin dictionary > perna

  • 2 perna

        perna ae, f, πέρνα, a haunch, ham with the leg, gammon: fumosa cum pede, H.
    * * *

    Latin-English dictionary > perna

  • 3 flāgitō

        flāgitō āvī, ātum, āre, freq.    [2 FLAG-], to demand urgently, require, entreat, solicit, press, importune, dun: sed flagitat tabellarius: insto, posco, atque adeo flagito crimen: consulis auxilium: ne eius sceleris in te quaestio flagitaretur: cum stipendium ab legionibus flagitaretur, Cs.: admonitum venimus te, non flagitatum: a propinquo suo socerum suum: id ex omnibus partibus ab eo flagitabatur, Cs.: id, quod ille me flagitat: amicum Largiora, H.: semper, ut convocaremur: (stomachus) pernā Flagitat refici, H.: quae sint ea numina Flagitat, V.
    * * *
    flagitare, flagitavi, flagitatus V
    demand urgently; require; entreat, solicit, press, dun, importune

    Latin-English dictionary > flāgitō

  • 4 fūmōsus

        fūmōsus adj.    [fumus], full of smoke, smoky: tecta, V.: arae, O.— Smoked, smoke-dried: imagines: magistri equitum, Iu.: perna, H.
    * * *
    fumosa, fumosum ADJ
    full of smoke, smoky, smoked; grey-smoke-colored (Cal)

    Latin-English dictionary > fūmōsus

  • 5 (immordeō or in-m-)

        (immordeō or in-m-) —, sus, ēre,     to bite into.—Only P. pass.: immorso collo, Pr.: stomachus pernā immorsus, i. e. stimulated, H.

    Latin-English dictionary > (immordeō or in-m-)

  • 6 magis

        magis adv. comp.    [1 MAC-], more, in a higher degree, more completely.—With adjj.: magis iuris consultus quam iustitiae: beatus, H.: vis magis necessaria recte ad vivendum: magis verum atque hoc responsum, T.—With advv.: magis aperte, T.: magis inpense, T.—With verbs: magis honorem tribuere quam salutem accipere, Cs.: tum magis id diceres, Fanni, si, etc.: quod magis vellem evenire (i. e. mallem), T.: magis Pugnas bibit volgus, is more eager for, H.: magis aedilis fieri non potuisset, better.—With abl: videntur omnes errasse, sed alius alio magis, in different degrees: alii aliis magis recusare, L.: quid philosophiā magis colendum?: quā fluvius solito magis inundaverat, L.: hac magis illam petere (i. e. quam hanc), H.: magis solito incauti, L.—In phrases, with negatives: ius apud eos non legibus magis quam naturā valebat, as much by natural disposition, etc., S.: nec magis dolo capi quam armis vinci posse, just as little, L.: domus erat non domino magis ornamento quam civitati, i. e. just as much to the city as to its owner: animus in morbo non magis est sanus quam corpus, i. e. is just as far from being sound: hoc non pro Lysone magis quam pro omnibus scribere, i. e. less than: hunc ego me Non magis esse velim, quam vivere, etc., H.—With abl. of difference: illud ad me, ac multo etiam magis ad vos, far more: quanto ille plura miscebat, tanto hic magis convalescebat: eoque magis, quod, etc.: hoc vero magis properare Varro, ut, etc., Cs.: aliud (malum) multo tremendum magis, V.: deus paulo magis adfabre factus: nihilo magis descendere, Cs.—With adv. of degree: nihilo minus... haud scio an magis etiam, even more: Tam magis illa fremens... Quam magis crudescunt pugnae (i. e. eo magis... quo magis), V.: magis magisque in dies, more and more, S.: cottidie magis magisque: de Graeciā cottidie magis et magis cogito.—Poet.: magis atque magis, V.— With more cause, more truly, with better reason, rather, in preference: magis ratione quam virtute vicisse, Cs.: timori magis quam religioni consulere, Cs.: amoris magis quam honoris gratiā: corpora magna magis quam firma, L.: Quae poscenti magis gaudeat eripi, H.: neque uti aeterni forent optavit; magis ut, etc., but rather, S.: forma Aut fuit aut visa est: sed fuit illa magis, O.: Non equidem invideo, Miror magis, V.: pernā magis Flagitat (stomachus) refici, H.—In the phrase, magis est, with quod or ut, there is better reason to, etc.: magis est quod gratuler tibi, quam quod te rogem, I have more reason to, etc.: magis est ut ipse moleste ferat, quam ut, etc., he has cause rather.
    * * *
    to greater extent, more nearly; rather, instead; more; (forms COMP of an ADJ)

    Latin-English dictionary > magis

  • 7 suppernātus (subp-)

        suppernātus (subp-) adj.    [sub+perna], lamed in the hip ; hence: alnus subpernata securi, cut down, Ct.

    Latin-English dictionary > suppernātus (subp-)

  • 8 Cerretani

    Cerretāni, ōrum, m., an Iberian people of Hispania Tarraconensis, among the Pyrenees, Plin. 3, 3, 4, § 22; Sil. 3, 357.— Hence, Cerretānus, a, um, of the Cerretani:

    perna,

    Mart. 13, 54, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Cerretani

  • 9 Cerretanus

    Cerretāni, ōrum, m., an Iberian people of Hispania Tarraconensis, among the Pyrenees, Plin. 3, 3, 4, § 22; Sil. 3, 357.— Hence, Cerretānus, a, um, of the Cerretani:

    perna,

    Mart. 13, 54, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Cerretanus

  • 10 compernis

    com-pernis, e, adj. [perna], with the knees bent inwards, knock-kneed, Lucil. ap. Non. p. 26, 3; Plaut. Fragm. ap. Fest. p. 375, 20 Müll.; Varr. L. L. 9, § 10 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > compernis

  • 11 flagito

    flāgĭto, āvi, ātum, 1 (archaic inf. pres. pass. flagitarier, Plaut. Men. prol. 48), v. freq. a. [from the root bherag-; Sanscr. bhraj-, to roast; Zend. berja, earnest longing; cf. Gr. phrugô; Lat. frīgĕre, frictum, Fick, Vergl. Wört. p. 141 sq.; cf. Gr. phlegô; Lat. flagrare, etc., Corss. Ausspr. 1, 398; Doed. Syn. 2, p. 143), to demand any thing fiercely or violently, to entreat, solicit a thing; or, with a personal object, to press earnestly, importune, dun a person for any thing (qs. flagranter posco, exigo, rogo; cf. also: postulo, peto, etc.).
    I.
    In gen. (class.); constr., aliquid aliquem; aliquid ( aliquem) ab aliquo or aliquem; with ut or absol.; poet. with an objectclause.
    (α).
    With acc.:

    etiam atque etiam insto atque urgeo, insector, posco, atque adeo flagito crimen,

    Cic. Planc. 19, 48; cf.:

    insector, inquam et flagito testes,

    id. Font. 1, 1; and:

    qui reliquos non desideraret solum, sed etiam posceret et flagitaret,

    id. Verr. 2, 5, 28, § 71:

    ut admoneam te, non ut flagitem: metuo ne te forte flagitent: ego autem mandavi, ut rogarent,

    id. Fam. 9, 8, 1; cf.:

    admonitum venimus te, non flagitatum,

    id. de Or. 3, 5, 17:

    consulis auxilium implorare et flagitare,

    id. Rab. Perd. 3, 9:

    ea, quae tempus et necessitas flagitat,

    id. Phil. 5, 19 fin. —In pass.:

    quia illum clamore vidi flagitarier,

    called for by the public crier, Plaut. Men. prol. 48;

    but, si non dabis, clamore magno et multo flagitabere,

    you shall be importuned, id. Ps. 1, 5, 143; 4, 7, 46:

    ne ejus sceleris in te ipsum quaestio flagitaretur,

    Cic. Vatin. 11, 26: cum stipendium ab legionibus paene seditione factā flagitaretur, when the legions demanded their pay (the ab different from the foll.), Caes. B. C. 1, 87, 3:

    populus desiderio Romuli regem flagitare non destitit,

    Cic. Rep. 2, 12.—With acc. and ab and abl.:

    a te cum tua promissa per litteras flagitabam,

    Cic. Fam. 3, 11, 4:

    mercedem gloriae flagitat ab iis, quorum, etc.,

    id. Tusc. 1, 15, 34:

    quid gravitas, quid altitudo animi... quid artes a te flagitent, tu videbis,

    id. Fam. 4, 13, 4:

    id ex omnibus partibus ab eo flagitabatur,

    Caes. B. G. 1, 71, 1:

    unicum miser abs te filium flagitat,

    Cic. Verr. 2, 5, 49, § 128:

    siser et ipsum Tiberius princeps nobilitavit flagitans omnibus annis a Germania,

    Plin. 18, 5, 28, § 90.—With two acc.:

    haec sunt illa, quae me ludens Crassus modo flagitabat,

    Cic. de Or. 2, 45, 188; cf. id. Planc. 2, 6:

    quotidie Caesar Aeduos frumentum flagitare,

    Caes. B. G. 1, 16, 1:

    nec potentem amicum Largiora flagito,

    Hor. C. 2, 18, 13.—
    (β).
    With ut:

    semper flagitavi, ut convocaremur,

    Cic. Phil. 5, 11, 30:

    flagitare senatus institit Cornutum, ut, etc.,

    id. Fam. 10, 16, 1:

    flagitabatur ab his quotidie ut, etc.,

    id. Sest. 11, 25.—
    (γ).
    Absol.:

    sed flagitat tabellarius: valebis igitur, etc.,

    presses, id. Fam. 15, 18 fin.:

    causa postulat, non flagitat,

    id. Quint. 3, 13.—
    (δ).
    With inf.:

    (stomachus) pernā magis ac magis hillis Flagitat immorsus refici,

    Hor. S. 2, 4, 61.—
    (ε).
    With acc. and inf.:

    a delatoribus revocanda praemia,

    Suet. Ner. 44; cf. id. Claud. 13; Plin. 34, 8, 19, § 62; 35, 10, 36, § 65.—
    (ζ).
    With interrog. clause:

    quae sint ea numina flagitat,

    Verg. A. 2, 123.—
    II.
    In partic.
    A.
    To summon before court, to accuse:

    compertum pecuniam publicam avertisse ut peculatorem flagitari jussit,

    Tac. H. 1, 53.—
    B.
    In mal. part., to incite to lewdness (ante- and post-class.):

    ancillam alienam,

    Dig. 47, 1, 2:

    juvenem,

    App. M. 8, p. 215: intercutibus stupris flagitatus, Cato ap. Prisc. p. 719 P.; cf.: inter cutem flagitatos dicebant antiqui mares, qui stuprum passi essent, Paul. ex Fest. p. 110, 23 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > flagito

  • 12 fumosus

    fūmōsus, a, um, adj. [id.], full of smoke, smoking, smoky, smoked (class.).
    I.
    Lit.:

    ligna,

    Cato, R. R. 130:

    flamma,

    id. ib. 38, 4:

    fax,

    Petr. 97:

    December (because many fires are then made),

    Mart. 5, 30, 5:

    paries,

    well smoked, smoky, Petr. 135:

    imagines (with age),

    Cic. Pis. 1, 1; cf.:

    magistri equitum,

    Juv. 8, 8:

    perna,

    smoke-dried, Hor. S. 2, 2, 117: Falerni, kept in the smokechamber (fumarium) to ripen, Tib. 2, 1, 27; so,

    cadus,

    Ov. F. 5, 518.—
    II.
    Transf., smelling of smoke, smoky:

    defrutum,

    Plin. 18, 31, 74, § 319.

    Lewis & Short latin dictionary > fumosus

  • 13 immordeo

    immordĕo ( inm-), sum, 2, v. a. [inmordeo], to bite into ( poet. and rare; perh. only in part. perf. pass.):

    labitur, immorsaque cadens obmutuit hasta,

    Stat. Th. 2, 628:

    immorso aequales videant mea vulnera collo,

    Prop. 3, 8 (4, 7), 21:

    (stomachus) pernā magis ac magis hillis Flagitat immorsus refici (= vellicatus, excitatus),

    excited, Hor. S. 2, 4, 61.

    Lewis & Short latin dictionary > immordeo

  • 14 inmordeo

    immordĕo ( inm-), sum, 2, v. a. [inmordeo], to bite into ( poet. and rare; perh. only in part. perf. pass.):

    labitur, immorsaque cadens obmutuit hasta,

    Stat. Th. 2, 628:

    immorso aequales videant mea vulnera collo,

    Prop. 3, 8 (4, 7), 21:

    (stomachus) pernā magis ac magis hillis Flagitat immorsus refici (= vellicatus, excitatus),

    excited, Hor. S. 2, 4, 61.

    Lewis & Short latin dictionary > inmordeo

  • 15 pernarius

    pernārĭus, ii, m. [perna], a ham-seller, Inscr. Giorn. Arcad. t. 28, p. 358.

    Lewis & Short latin dictionary > pernarius

  • 16 pernio

    pernĭo, ōnis, m. [perna], a kibe on the foot, a chilblain, Plin. 23, 3, 37, § 74; 23, 6, 58, § 109; 28, 16, 62, § 221.

    Lewis & Short latin dictionary > pernio

  • 17 Pernonides

    Pernōnĭdes, ae, m. [perna], a comically formed patronymic, qs. descended from a ham:

    laridum Pernonidem,

    a bit of ham, Plaut. Men. 1, 3, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > Pernonides

  • 18 pernunculus

    pernuncŭlus, i, m. dim. [perna], a ham, Not. Tir. p. 167.

    Lewis & Short latin dictionary > pernunculus

  • 19 petasio

    pĕtăsĭo and pĕtăso, ōnis, m., = petasôn, a leg or pestle of pork, esp. the shoulder (opp. perna, the ham):

    e Galliā apportantur Romam pernae tomacinae et taniacae, et petasiones,

    Varr. R. R. 2, 4, 10:

    pulpam dubio de petasone voras,

    i. e. that has already begun to turn, Mart. 3, 77, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > petasio

  • 20 petaso

    pĕtăsĭo and pĕtăso, ōnis, m., = petasôn, a leg or pestle of pork, esp. the shoulder (opp. perna, the ham):

    e Galliā apportantur Romam pernae tomacinae et taniacae, et petasiones,

    Varr. R. R. 2, 4, 10:

    pulpam dubio de petasone voras,

    i. e. that has already begun to turn, Mart. 3, 77, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > petaso

См. также в других словарях:

  • pernă — PÉRNĂ, perne, s.f. 1. Obiect confecţionat din două bucăţi dreptunghiulare sau pătrate de ţesătură de bumbac, lână etc., cusute între ele, având în interior fulgi, lână, puf etc., şi pe care, de obicei, cineva îşi pune capul când se culcă. ♢ Pernă …   Dicționar Român

  • Perná — Perná …   Deutsch Wikipedia

  • Perna — steht für: Perchlornaphthalin, eine veraltete Bezeichnung für Polychlorierte Naphthaline eine Muschelgattung, siehe Perna (Gattung) Pernå, Ortsteil der Stadt Loviisa in Finnland Perná, Gemeinde in Tschechien Perná, Ortsteil der Gemeinde Orlické… …   Deutsch Wikipedia

  • Pernå — in Swedish or Pernaja (pronounced|ˈpernaja in Finnish is a municipality of Finland.It is located in the province of Southern Finland and is part of the Eastern Uusimaa region. The municipality has a population of 3,925 (2005 12 31) and covers an… …   Wikipedia

  • perna — |é| s. f. 1.  [Anatomia] Cada um dos dois membros inferiores ou posteriores do corpo animal e particularmente a parte deles compreendida entre o joelho e o pé. 2. Qualquer das hastes ou prolongamento de uma coisa bifurcada em ramos ou em linhas.… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Perná — Administration Pays  Tcheque, republique ! …   Wikipédia en Français

  • Perna — Nom catalan ou castillan, également portugais. Correspond au nom commun perna (= cuisse, jambon). Peut être le surnom d un marchand de jambons …   Noms de famille

  • perna — (Del lat. perna). f. Molusco acéfalo propio de los mares tropicales, y cuya concha, rugosa y negruzca en lo exterior y nacarada por dentro, tiene forma algo semejante a un pernil …   Diccionario de la lengua española

  • Perna — Perna, so v.w. Schinkenmuschel …   Pierer's Universal-Lexikon

  • PERNA — conchae marinae genus, circa Ponticas Insulas frequens. Plin. l. 32. c. ult. appellantur et pernae concharum generis, circa Ponticas Insulas frequentissimae: stant velut suillô crure longô in arena defixae hiantesque. Chron. Casinense l. 3. c.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Pêrna — ž selo na Baniji …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»