-
61 clavo
I.To furnish or fasten with nails, to nail, Paul. Nol. 21, 103: clavata concha, i. e. furnished with points or prickles, Plin. 9, 36, 61, § 130.—II.To furnish with a purple stripe (cf. clavus, II. D.):mantilia cocco clavata,
Lampr. Alex. Sev. 37:clavata auro tunica,
Vop. Bonos. 15; cf. Paul. ex Fest. p. 56, 9 Müll. -
62 combino
-
63 conbino
-
64 concieo
con-cĭĕo, cīvi, cĭtum, 2 (from the access. form concĭo, īre:I.concit,
Lucr. 6, 410:concibant,
Tac. H. 5, 19:conciret,
id. A. 11, 19:concirent,
id. ib. 3, 38 fin.:concire,
id. ib. 3, 40;12, 15: conciri,
Liv. 25, 27, 9:concīta,
Lucr. 2, 267; Val. Fl. 2, 460; Luc. 5, 597; cf. cieo and the other compounds), [p. 399] v. a., to urge, bring, or assemble together, by exciting or rousing, to collect:cum perturbatione commovere,
Non. p. 90, 7 (freq. in the ante-class. and post-Aug. per., esp. in Lucr. and Tac.; in Quint. and in Hor. perh. only once in part. perf.; v. under II. A.; not in Cic.).Prop.: populum, Pac. ap. Non. p. 90, 12 (Trag. Rel. v. 141 Rib.); cf.:b.homines miraculo rei novae,
Liv. 1, 59, 3:exercitum ex totā insulā,
id. 25, 27, 9:multitudinem ad se,
id. 1, 8, 5:ad arma,
Vell. 2, 74:donis auxilia concibant,
Tac. H. 5, 19:remotos populos,
id. A. 3, 38:propiores Gallos,
id. ib. 3, 40:nunc concienda plebs,
Liv. 4, 55, 3 al. —Of inanim. and abstr. objects, to move violently, to shake, stir up:II.cur (Juppiter) tenebras et fremitus et murmura concit?
Lucr. 6, 410:quendam aestum,
id. 6, 826:concitus imbribus amnis,
Ov. M. 3, 79; cf.:(verba) quae mare turbatum, quae concita flumina sistant,
id. ib. 7, 154:navis concita,
id. ib. 4, 706:murali concita Tormento saxa,
Verg. A. 12, 921:mors concita ob cruciatus,
hastened, Plin. 25, 3, 7, § 23 (Sillig, conscita):fulmina et tonitrus,
Sil. 12, 611.—Trop.A.To rouse, excite, stir up, provoke:B.hostem,
Tac. A. 11, 19; cf.:Mela accusatorem concivit Fabium,
id. ib. 16, 17.—Esp. in part. perf.:immani concitus irā,
Verg. A. 9, 694; cf. Ov. M. 7, 413:Aonio concita Baccha deo,
id. A. A. 1, 312; cf.: pulso Thyias concita tympano, * Hor. C. 3, 15, 10:divino concita motu,
inspired, Ov. M. 6, 158; cf. id. ib. 3, 711:mater (corresp. with male sana),
id. ib. 4, 519: (mater) fraude aliquorum concita (sc. in filium), * Quint. 11, 1, 65; cf.:concita dea,
enraged, Sil. 2, 543:conciti per largitionem veterani,
Tac. A. 1, 10.—To excite, produce, cause action, passion, disquiet, evil, etc. (the flg. taken from the agitated sea; cf. strages, Att. ap. Non. p. 90, 9; Trag. Rel. v. 399 Rib.; cf. also Plaut. Merc. 5, 2, 36, and id. Trin. 2, 3, 8):uxori turbas,
Plaut. Am. 1, 2, 14; Ter. Heaut. 5, 2, 17:tantum mali,
Plaut. Men. 5, 5, 4; Afran. ap. Non. p. 90, 10:hanc iram,
Ter. Hec. 3, 1, 33:seditionem,
Tac. A. 14, 17:varios motus animorum,
id. H. 1, 4 et saep. -
65 concomitatus
con-cŏmĭtor, ātus, āri, 1, v. dep., to attend, accompany (late Lat., except in part. [p. 403] perf., v. infra):concomitando tuos, Ven. Carm. 8, 7, 183: Astris Caesario concomitante suo,
id. ib. 8, 6, 157.— Part. perf. in pass. sense: * concŏmĭtātus, a, um, accompanied:quibus concomitata,
Plaut. Mil. 4, 3, 10 Brix ad loc. -
66 concomitor
con-cŏmĭtor, ātus, āri, 1, v. dep., to attend, accompany (late Lat., except in part. [p. 403] perf., v. infra):concomitando tuos, Ven. Carm. 8, 7, 183: Astris Caesario concomitante suo,
id. ib. 8, 6, 157.— Part. perf. in pass. sense: * concŏmĭtātus, a, um, accompanied:quibus concomitata,
Plaut. Mil. 4, 3, 10 Brix ad loc. -
67 concrispo
I.To curl, to give a curling, undulatory motion to:* II.concrispati cincinni,
Vitr. 4, 1, 7:umores (se) concrispantes,
id. 8, 1, 1.—To brandish, of a weapon:tela,
Amm. 16, 12, 36. -
68 condolesco
con-dŏlesco, lŭi, 3, v. inch. n. [doleo], to feel severe pain, to suffer much, to be in pain or distress, to ache.I.Prop. (rare, but class. in prose and poetry; most freq. in temp. perf.):* II.mihi de vento miserae condoluit caput,
Plaut. Truc. 2, 8, 2; so in perf.:latus ei dicenti,
Cic. de Or. 3, 2, 6:pes, dens,
id. Tusc. 2, 22, 52:homines, quorum alter ne condoluisse quidem umquam videtur,
id. ib. 1, 18, 41: tentatum frigore corpus, * Hor. S. 1, 1, 80:admonitu matris,
Ov. Tr. 5, 3, 32:naturā (hominem) condolescere dicerent,
Cic. Ac. 1, 10, 38:ad suspitionem tactūs condolescunt (ulcera),
Sen. Ira, 3, 9, 5.—To suffer or sympathize with: anima corpori laeso... condolescit Tert. Anim. 5. -
69 conficio
confĭcĭo, fēci, fectum, 3 ( perf. subj. confexim, Plaut. Truc. 4, 4, 39; in pass., besides the regular form conficior, freq., but not in Cic., in acc. with fīo, fieri:I.confit,
Plaut. Trin. 2, 4, 7; Lucr. 4, 291; Col. 2, 15, 1; Plin. 6, 23, 26, § 103; 31, 7, 40, § 83; Macr. S. 1, 14, 13; id. Somn. Scip. 2, 3; 1, 2:confiunt,
Lucr. 4, 738; Arn. 7, 219:confiat,
Col. 1, 8, 12; Lucr. 4, 929 Lachm.: confiant, Imp. Leo, Cod. 2, 7, 11: confieret, Balb. ap. Cic. Att. 8, 15, A, 3; 9, 7, A, 1; Liv. 5, 50, 7:confierent,
Suet. Caes. 20; Arn. 2, 73:confieri,
Lucr. 2, 1069; 5, 889; Caes. B. G. 7, 58; Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 1; Verg. A. 4, 116; v. Forbig. ad loc.; Tac. A. 15, 59; cf. Neue, Formenl. II. p. 611), v. a. [facio].To make a thing completely ready, to make, prepare, bring about, complete, accomplish, execute, etc. (except in Quint., freq. in all periods and species of composition).A.Lit.1.In gen.:2.nisi cottidiano sesquiopus confeceris,
Plaut. Capt. 3, 5, 67; cf.pensum,
id. Merc. 2, 3, 81; id. Pers. 2, 4, 1:eme lanam, unde pallium conficiatur,
id. Mil. 3, 1, 93; cf.:anulum, pallium, soccos suā manu,
Cic. de Or. 3, 32, 127:vestem,
id. Verr. 2, 4, 26, § 59; Suet. Aug. 73:ligna ad fornacem,
to make ready, prepare for, Cato, R. R. 16; cf.:conficere atque contexere villos ovium,
Cic. N. D. 2, 63, 158:aurum et argentum,
Plin. 35, 12, 45, § 157:frumenta (with molere),
id. 7, 56, 57, § 191:tabulas litteris Graecis,
to write, draw up, Caes. B. G. 1, 29; [p. 413] cf.:libros Graeco sermone,
to compose, write, Nep. Hann. 13, 2;and librum Graece,
id. Att. 18, 6:tabulas,
Cic. Verr. 2, 1, 23, § 60:orationes,
Nep. Cato, 3, 3:illam partem superiorem orationis,
Cic. de Or. 2, 28, 121:nuptias,
Ter. Heaut. 5, 1, 22; Suet. Claud. 26:bellum,
Caes. B. G. 1, 54; Sall. C. 51, 5; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 3; Liv. 21, 40, 11; so,duella,
Hor. Ep. 2, 1, 254 al.; cf.proelium,
Sall. C. 61, 1:tantum facinus,
Cic. Rosc. Am. 28, 76; cf.caedem,
Nep. Dion, 10, 1:legitima quaedam,
id. Phoc. 4, 2:residua diurni actus,
Suet. Aug. 78:mandata,
Cic. Planc. 11, 28; id. Phil. 9, 3, 6; id. Q. Fr. 2, 12 (14), 3; Sall. J. 12, 4:omnibus rebus magnā curā, multā operā et labore confectis,
Cic. Att. 16, 16, B, 8:ad eas res conficiendas biennium sibi satis esse ducere,
Caes. B. G. 1, 3:negotium,
id. B. C. 1, 29; Cic. Att. 1, 16, 5:quibus rebus confectis,
Sall. C. 46, 1; Nep. Pelop. 3, 3; Caes. B. G. 1, 13:confecto legationis officio,
id. B. C. 3, 103.—Esp.a.In the lang. of business, to settle, close a bargain, finish, etc.; absol.:b.tu cum Apellā Chio confice de columnis,
Cic. Att. 12, 19, 1:quod si mihi permisisses, confecissem cum coheredibus,
id. Fam. 7, 2, 1:de Acutiliano negotio quod mihi mandaras... confeceram,
id. Att. 1, 5, 4.—Of space or distance traversed, to pass over, accomplish, traverse, go over, make, accomplish:B.iter,
Cic. Att. 4, 14, 2; Caes. B. G. 2, 12; Nep. Ages. 4, 4 al.; cf.:tertiam partem itineris,
id. Eum. 8, 6; and poet.:nos immensum spatiis confecimus aequor,
Verg. G. 2, 541:cursum,
Cic. Att. 5, 12, 1; Verg. A. 5, 362:cursum vitae,
Cic. Tusc. 3, 1, 2:cursus annuos conficit sol,
id. N. D. 1, 31, 87; 2, 20, 52:longam viam,
id. Sen. 2, 6:celeritate incredibili longissimas vias,
Suet. Caes. 57.—Rarely of space occupied:tecta facturi, ut mille passuum conficiatur,
Cic. Att. 4, 16, 8 (14).—Trop.1.In gen., to produce, cause, make, bring about, effect:2.sollicitudines mihi,
Ter. And. 4, 1, 26:geminas nuptias,
id. ib. 4, 1, 50; cf.:aliquid mali gnato,
id. Heaut. 5, 3, 1:pacem,
id. ib. 5, 2, 45:motus animorum,
Cic. de Or. 2, 79, 324.—With two accs.:animum auditoris mitem et misericordem,
Cic. Inv. 1, 55, 106:reditum alicui,
to procure, id. Fam. 9, 13, 4.—Also absol., to be efficient, to accomplish a direct result, be an active cause (philos. t. t.):aliae causae ipsae conficiunt, aliae vim aliquam ad conficiendum afferunt,
Cic. Part. Or. 26, 93.—Of time, to complete, finish, end, spend, pass:3.cum sexaginta annos confecerit,
Cic. Tusc. 1, 38, 92:centum annos,
id. Or. 52, 176:diem,
Plaut. Trin. 3, 3, 78:tum denique judicetur beatusne fuerit, cum extremum vitae diem morte confecerit,
Cic. Fin. 3, 22, 76:annuum tempus,
id. Att. 15, 15, 4:omnem vitae suae cursum in labore corporis atque in animi contentione (just before: ut in amore et voluptatibus adulescentiam suam collocaret),
id. Cael. 17, 39:annuum munus,
id. Fam. 2, 12, 1:biennium,
id. Quint. 12, 40:suas horas (somnus),
Sil. 4, 89:aequinoctium,
Col. 2, 8, 2; cf.brumam,
id. 9, 14, 12; Plin. 18, 26, 63, § 232:commissum ac profligatum bellum,
Liv. 8, 25, 5; Flor. 2, 15, 2.—In philos. lang., to bring forward as proved, to show, deduce:II.conclusio est, quae ex eis quae ante dicta sunt, conficit, quid necessario consequatur,
Auct. Her. 4, 30, 41 fin.; Cic. Inv. 1, 31, 53; hence, conficior, to follow logically (from something), to be deduced; with ex:cum id perspicuum sit, quod conficiatur ex ratiocinatione,
Cic. Inv. 1, 40, 72; so Quint. 5, 14, 9; 5, 14, 22; 9, 4, 69; and absol., Cic. Inv. 1, 47, 87 al.—Transf., to diminish, lessen, weaken an object; to sweep away, destroy, kill, wear out, consume.A.Prop.:B.dentes intimi escas conficiunt,
grind, Cic. N. D. 2, 54, 134; so Liv. 2, 32, 10; Plin. 11, 37, 61, § 160; cf.cibos,
to digest, Cic. N. D. 2, 55, 137; Plin. 11, 37, 68, § 180 al.:ignes Conficerent vulgo silvas, arbusta cremarent,
Lucr. 1, 905; cf.:conficere, omnia igni, frigore,
id. 1, 536:patrimonium suum (corresp. with dissipare),
Cic. Fl. 36, 90:sapiens si fame ipse conficiatur... vir bonus, ne ipse frigore conficiatur, etc.,
id. Off. 3, 6, 29.—With acc. and inf.:ipse conficior venisse tempus cum possim, etc.,
Cic. Att. 10, 18, 3:nihil est opere et manu factum, quod non conficiat et consumat vetustas,
id. Marcell. 4, 11: quae vetustas est, quae vim divinam conficere possit? id. Div. 2, 57, 117.—In part. perf.: sicut fortis equus... senio confectu' quiescit, impaired, weakened, Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14;and so very freq.: confectus senectute,
Cic. Rab. Perd. 7, 21:aetate,
Sall. J. 9, 4; Cat. 68, 119:aevo,
Verg. A. 11, 85:senectā, Ov M. 6, 37: cum corporis morbo tum animi dolore,
Cic. Mur. 40, 86; cf. id. Fin. 1, 12, 41; id. Att. 11, 11, 1:multis gravibusque vulneribus,
Caes. B. G. 2, 25; 3, 5; Sall. J. 60, 7:curā,
Ter. And. 2, 1, 4:dolore,
Cat. 65, 1.—Without abl.:ut fessos confectosque aggrediantur,
exhausted, Liv. 1, 23, 9; cf.:confectus et saucius,
Cic. Cat. 2, 11, 24:artus,
Lucr. 3, 947:ego te hic hac offatim conficiam,
to cut in pieces, Plaut. Truc. 2, 7, 52:Athenienses,
to subdue, Nep. Lys. 1, 1; so,provinciam,
Cic. Inv. 2, 37, 111; Liv. 26, 21, 2; 28, 28, 7; 40, 28, 8; 41, 12, 3; cf. Cic. Imp. Pomp. 10, 28; Liv. 27, 5, 3; 40, 35, 4:duos hostium exercitus,
id. 2, 40, 13:me (sica illa) paene confecit,
killed, Cic. Mil. 14, 37:alterum Curiatium,
Liv. 1, 25, 10; cf.saucium,
id. 42, 16, 1:Caligulam vulneribus triginta,
Suet. Calig. 58:maximam vim serpentium (ibes),
Cic. N. D. 1, 36, 101;so of the killing of animals,
Suet. Claud. 21; id. Dom. 19; Lampr. Com. 13 al.; cf. confector, II.;and in mal. part.,
Suet. Ner. 29 (v. the passage in its connection).—Trop.:III.conficere aliquem verbis,
Plaut. Ps. 1, 5, 49:(captivos) omnibus notis ignominiisque,
Liv. 22, 61, 9:lectio non cruda sed multa iteratione mollita et velut confecta,
Quint. 10, 1, 19:sidus confectum,
its influence has ceased, it has set, Plin. 16, 23, 36, § 87; 18, 25, 57, § 207.—In gen., to prepare, provide, procure, to bring together, = colligo:virginem, Quam amabat, eam confeci sine molestiā,
Ter. Eun. 5, 4, 6 Ruhnk.; so,centurias,
to secure their votes, Q. Cic. Pet. Cons. 5, 18; cf.:suam tribum necessariis suis,
Cic. Planc. 18, 45:hortos mihi,
id. Att. 12, 37, 2:bibliothecam,
id. ib. 1, 7 fin.:exercitum difficili rei publicae tempore,
id. Imp. Pomp. 21, 61:exercitus maximos,
id. Att. 8, 11, 2; cf.:armata milia centum,
Caes. B. G. 2, 4:(serpentum) magnam multitudinem (just before, colligere),
Nep. Hann. 10, 5:erat ei de ratiunculā apud me pauxillulum nummorum, id ut conficerem: confeci,
Ter. Phorm. 1, 1, 4:permagnam pecuniam ex illā re,
Cic. Verr. 2, 1, 52, § 138; cf.:conficiendae pecuniae rationes,
id. Fl. 9, 20.—Hence, confĭcĭ-ens, entis, P. a. (acc. to I.), effecting, causing, producing, efficient (rare, and only in Cic.):causae,
Cic. Part. Or. 26, 93: corporis bonorum conficientia (tha tôn agathôn poiêtika), productive of physical good, id. Fin. 5, 27, 81 Madv.:civitas conficientissima litterarum,
very carefully noting down every thing, id. Fl. 19, 44. -
70 congenero
con-gĕnĕro, no perf., ātum, 1, v. a.I.To beget or produce at the same time (very rare; perh. only in the foll. exs., and only in the perf. part.):II.porci congenerati,
of the same litter, Varr. R. R. 2, 4, 19; so in part.:senium parentis,
Col. 7, 3, 15.— Trop.:congeneratum verbum,
of the same root, Varr. L. L. 10, § 39.—To unite by affinity, to connect, Att. ap. Non. p. 84, 28 (Trag. Rel. v. 580 Rib.). -
71 consaepio
con-saepĭo ( - sēpĭo), no perf., saeptum (consiptum, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 62, 10 Müll.; cf. id. ib. 64, 6, and v. infra), 4, v. a., to fence round, hedge in.I.As verb finit. (rare): bustum, * Suet. Ner. 33. —II.More freq.,A.In part. perf.: con-saeptus, a, um, enclosed, hedged in: consaeptus ager et diligenter consitus, * Cic. Sen. 17, 59:2.locus cratibus pluteisque,
Liv. 10, 38, 5:locus saxo,
id. 22, 57, 6.—Trop.: teneor consipta, undique venor, Enn. ap. Non. p. 183, 14 (in acc. with Euripides, Kakôs pepraktai pantachê).—B.Subst.: con-saeptum, i, n., a fence, hedge, Varr. R. R. 1, 13, 2; Col. 1, 4, 7; 1, 6, 1; Liv. 10, 38, 12: fori, * Quint. 12, 2, 23.—2.Trop. (postclass.):corpus animam consaepto suo obstruit, Tert. Anim. c. 53: cordis,
App. M. 3, p. 136, 6 al. -
72 consepelio
con-sĕpĕlĭo, no perf., sepultus, 4, v. a., to bury with:consepeliri cum aliquo,
Ambros. in Luc. 6, 7, § 30: corporis morti consepeliri in baptismo. Hil. Trin. 1, p. 3.— Perf. part.: consĕpultus, buried with, Tert. Res. Carn. 23; Hier. Ep. 14, n. 2 al. -
73 consepultus
con-sĕpĕlĭo, no perf., sepultus, 4, v. a., to bury with:consepeliri cum aliquo,
Ambros. in Luc. 6, 7, § 30: corporis morti consepeliri in baptismo. Hil. Trin. 1, p. 3.— Perf. part.: consĕpultus, buried with, Tert. Res. Carn. 23; Hier. Ep. 14, n. 2 al. -
74 consero
1.con-sĕro, sēvi, sĭtum or sătum, 3, v. a. ( perf. conseruerit, Col. 3, 4, 2; Aur. Vict. Epit. 37, 3; Dig. 6, 1, 38; v. 1. sero).I.To sow or plant with something (class.).A.Lit.:2.agros,
Cic. N. D. 2, 52, 130; Verg. E. 1, 73; Cato, R. R. 6, 1; Dig. 7, 1, 9, § 6; cf.:ager diligenter consitus,
Cic. Sen. 17, 59:ager arbustis consitus,
Sall. J. 53, 1; and:consitus an incultus (locus),
Quint. 5, 10, 37:Ismara Baccho (i. e. vino),
Verg. G. 2, 38:vineam malleolo,
Col. 5, 5, 6:arva frumento,
Curt. 7, 4, 26.— Absol.:in alieno fundo,
Dig. 6, 1, 38:in alienum fundum,
ib. 41, 1, 9.—Transf.:B.arva mūliebria (Venus),
Lucr. 4, 1107; cf. Sol. 9 fin. —Hence, conserentes dii, who preside over generation, Arn. 5, 169.—Transf., of columns, to plant, set:C.aera (rostra) columnis consita,
Claud. VI. Cons. Hon. 49.—Trop.:II.(sol) lumine conserit arva,
strews, fills, Lucr. 2, 211: consitus sum Senectute, * Plaut. Men. 5, 2, 4: caeca mentem caligine Theseus consitus, * Cat. 64, 208.—To sow, plant:B.olivetum,
Varr. R. R. 1, 24:hoc genus oleae,
Cato, R. R. 6, 1:arborem,
Liv. 10, 24, 5; Curt. 6, 5, 14; 7, 2, 22:zizyphum,
Pall. Apr. 4:palmas,
id. Oct. 12:(vitem) Narbonicam,
Plin. 14, 3, 4, § 43; Cato ap. Plin. 14, 4, 5, § 46.—Transf. (cf. I. B. supra): extra vallum stili caeci, mirabilem in modum consiti, set, Auct. B. Afr. 31.2.con-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3 ( perf. consevisti, Fronto, Ep. ad Ver. 8), v. a., to connect, entwine, tie, join, fit, bind into a whole (syn.: conecto, conjungo, contexo, etc.; class. in prose and poetry; most freq. in the signif. II. B., and in the histt.).I.In gen.A.Lit.(α).With acc. with or without abl.:(β).lorica conserta hamis auroque,
Verg. A. 3, 467; cf.:tegumen spinis,
id. ib. 3, 594 (illigatum spinis, Serv.); cf. Tac. G. 17: monile margaritis gemmisque, * Suet. Galb. 18:vincula, quīs conserta erant vehicula,
Curt. 9, 1, 17; cf.:conserta navigia,
entangled, id. 4, 3, 18:scutis super capita consertis,
overlapping, id. 5, 3, 23:rudis arbor conseritur (for navigating),
Luc. 3, 512; cf. id. 4, 136.—With acc. and dat.:B.alium (truncum) alii quasi nexu conserunt,
Curt. 6, 5, 15.—Trop.:II.quid juvat nocti conseruisse diem?
Ov. Am. 3, 6, 10:exodia conserta fabellis Atellanis,
Liv. 7, 2, 11;v. exodium: virtutes consertae et inter se cohaerentes,
Sen. Ep. 90, 3: ita ordo rerum tribus momentis consertus est, * Quint. 5, 10, 71:sermonem,
to interchange words, converse, Curt. 8, 12, 5; Fronto l. l.—In partic.A.To join, connect, unite together:B.teneros sinus,
Tib. 1, 8, 36:femur femori,
id. 1, 8, 26; cf.:latus lateri,
Ov. H. 2, 58.—Esp., to unite in hostility, for contest, to bring together; so most freq. manum or manus, to engage in close combat, to join hand to hand, to join battle:2.signa contulit, manum conseruit, magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20; so Plaut. Mil. 1, 1, 3; Sall. J. 50, 4; Nep. Dat. 8, 4; id. Ages. 3, 6; Liv. 21, 41, 4 al.:manum cum hoste,
Varr. L. L. 6, § 64 Müll.; Cic. Att. 7, 20, 1; Nep. Hann. 4, 2:manus inter se,
Sall. H. 1, 41, 19 Dietsch; Liv. 7, 40, 14; Ov. H. 12, 100:manus cum imparibus,
Liv. 6, 12, 8:cum hoste manus,
id. 21, 39, 3:consertis deinde manibus,
id. 1, 25, 5:dextras,
Stat. S. 1, 6, 60:pugnam,
Liv. 21, 50, 1; cf. id. 21, 8, 7; Tac. A. 2, 10:pugnam inter se,
Liv. 32, 10, 8:pugnam seni,
Plaut. Bacch. 4, 9, 43:proelia,
Verg. A. 2, 398; Liv. 5, 36, 5; Curt. 8, 13, 12:certamen,
Liv. 35, 4, 2:bella,
Val. Fl. 3, 31:bella bellis,
Luc. 2, 442:acies,
Sil. 1, 339; cf.:conserta acies,
hand-to-hand fighting, Tac. A. 6, 35.— Mid.:navis conseritur,
enters the fight, Liv. 21, 50, 3:duo acerrimā pugnā conserti exercitus,
Val. Max. 3, 2, 1.—Rarely absol.:levis armatura ab lateribus cum levi armaturā,
Liv. 44, 4, 6.—Trop.:3.haud ignotas belli artes inter se conserebant,
Liv. 21, 1, 2.—Transf., of judicial controversy: manum in jure or ex jure conserere, to make a joint seizure (this was done by the litigant parties laying hands at the same time upon the thing in dispute, each one claiming it as his own): si qui in jure manum conserunt, XII. Tab. ap. Gell. 20, 10, 7: non ex jure manum consertum sed mage ferro rem repetunt, Enn. ib. § 4 (Ann. v. 276 Vahl.); cf. also Varr. L. L. 6, § 64 Müll., and Cic. Fam. 7, 13, 2: ibi ego te ex jure manum consertum voco, etc., I summon you in an action for possession, etc., a judic. formula in Cic. Mur. 12, 26; id. de Or. 1, 10, 41.—Hence, * con-sertē, adv., from consertus, a, um (acc. to I. A.), not used as P. a., as if bound or fastened together, in connection:omnia necesse est conligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
75 conserte
1.con-sĕro, sēvi, sĭtum or sătum, 3, v. a. ( perf. conseruerit, Col. 3, 4, 2; Aur. Vict. Epit. 37, 3; Dig. 6, 1, 38; v. 1. sero).I.To sow or plant with something (class.).A.Lit.:2.agros,
Cic. N. D. 2, 52, 130; Verg. E. 1, 73; Cato, R. R. 6, 1; Dig. 7, 1, 9, § 6; cf.:ager diligenter consitus,
Cic. Sen. 17, 59:ager arbustis consitus,
Sall. J. 53, 1; and:consitus an incultus (locus),
Quint. 5, 10, 37:Ismara Baccho (i. e. vino),
Verg. G. 2, 38:vineam malleolo,
Col. 5, 5, 6:arva frumento,
Curt. 7, 4, 26.— Absol.:in alieno fundo,
Dig. 6, 1, 38:in alienum fundum,
ib. 41, 1, 9.—Transf.:B.arva mūliebria (Venus),
Lucr. 4, 1107; cf. Sol. 9 fin. —Hence, conserentes dii, who preside over generation, Arn. 5, 169.—Transf., of columns, to plant, set:C.aera (rostra) columnis consita,
Claud. VI. Cons. Hon. 49.—Trop.:II.(sol) lumine conserit arva,
strews, fills, Lucr. 2, 211: consitus sum Senectute, * Plaut. Men. 5, 2, 4: caeca mentem caligine Theseus consitus, * Cat. 64, 208.—To sow, plant:B.olivetum,
Varr. R. R. 1, 24:hoc genus oleae,
Cato, R. R. 6, 1:arborem,
Liv. 10, 24, 5; Curt. 6, 5, 14; 7, 2, 22:zizyphum,
Pall. Apr. 4:palmas,
id. Oct. 12:(vitem) Narbonicam,
Plin. 14, 3, 4, § 43; Cato ap. Plin. 14, 4, 5, § 46.—Transf. (cf. I. B. supra): extra vallum stili caeci, mirabilem in modum consiti, set, Auct. B. Afr. 31.2.con-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3 ( perf. consevisti, Fronto, Ep. ad Ver. 8), v. a., to connect, entwine, tie, join, fit, bind into a whole (syn.: conecto, conjungo, contexo, etc.; class. in prose and poetry; most freq. in the signif. II. B., and in the histt.).I.In gen.A.Lit.(α).With acc. with or without abl.:(β).lorica conserta hamis auroque,
Verg. A. 3, 467; cf.:tegumen spinis,
id. ib. 3, 594 (illigatum spinis, Serv.); cf. Tac. G. 17: monile margaritis gemmisque, * Suet. Galb. 18:vincula, quīs conserta erant vehicula,
Curt. 9, 1, 17; cf.:conserta navigia,
entangled, id. 4, 3, 18:scutis super capita consertis,
overlapping, id. 5, 3, 23:rudis arbor conseritur (for navigating),
Luc. 3, 512; cf. id. 4, 136.—With acc. and dat.:B.alium (truncum) alii quasi nexu conserunt,
Curt. 6, 5, 15.—Trop.:II.quid juvat nocti conseruisse diem?
Ov. Am. 3, 6, 10:exodia conserta fabellis Atellanis,
Liv. 7, 2, 11;v. exodium: virtutes consertae et inter se cohaerentes,
Sen. Ep. 90, 3: ita ordo rerum tribus momentis consertus est, * Quint. 5, 10, 71:sermonem,
to interchange words, converse, Curt. 8, 12, 5; Fronto l. l.—In partic.A.To join, connect, unite together:B.teneros sinus,
Tib. 1, 8, 36:femur femori,
id. 1, 8, 26; cf.:latus lateri,
Ov. H. 2, 58.—Esp., to unite in hostility, for contest, to bring together; so most freq. manum or manus, to engage in close combat, to join hand to hand, to join battle:2.signa contulit, manum conseruit, magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20; so Plaut. Mil. 1, 1, 3; Sall. J. 50, 4; Nep. Dat. 8, 4; id. Ages. 3, 6; Liv. 21, 41, 4 al.:manum cum hoste,
Varr. L. L. 6, § 64 Müll.; Cic. Att. 7, 20, 1; Nep. Hann. 4, 2:manus inter se,
Sall. H. 1, 41, 19 Dietsch; Liv. 7, 40, 14; Ov. H. 12, 100:manus cum imparibus,
Liv. 6, 12, 8:cum hoste manus,
id. 21, 39, 3:consertis deinde manibus,
id. 1, 25, 5:dextras,
Stat. S. 1, 6, 60:pugnam,
Liv. 21, 50, 1; cf. id. 21, 8, 7; Tac. A. 2, 10:pugnam inter se,
Liv. 32, 10, 8:pugnam seni,
Plaut. Bacch. 4, 9, 43:proelia,
Verg. A. 2, 398; Liv. 5, 36, 5; Curt. 8, 13, 12:certamen,
Liv. 35, 4, 2:bella,
Val. Fl. 3, 31:bella bellis,
Luc. 2, 442:acies,
Sil. 1, 339; cf.:conserta acies,
hand-to-hand fighting, Tac. A. 6, 35.— Mid.:navis conseritur,
enters the fight, Liv. 21, 50, 3:duo acerrimā pugnā conserti exercitus,
Val. Max. 3, 2, 1.—Rarely absol.:levis armatura ab lateribus cum levi armaturā,
Liv. 44, 4, 6.—Trop.:3.haud ignotas belli artes inter se conserebant,
Liv. 21, 1, 2.—Transf., of judicial controversy: manum in jure or ex jure conserere, to make a joint seizure (this was done by the litigant parties laying hands at the same time upon the thing in dispute, each one claiming it as his own): si qui in jure manum conserunt, XII. Tab. ap. Gell. 20, 10, 7: non ex jure manum consertum sed mage ferro rem repetunt, Enn. ib. § 4 (Ann. v. 276 Vahl.); cf. also Varr. L. L. 6, § 64 Müll., and Cic. Fam. 7, 13, 2: ibi ego te ex jure manum consertum voco, etc., I summon you in an action for possession, etc., a judic. formula in Cic. Mur. 12, 26; id. de Or. 1, 10, 41.—Hence, * con-sertē, adv., from consertus, a, um (acc. to I. A.), not used as P. a., as if bound or fastened together, in connection:omnia necesse est conligatione naturali conserte contexteque fieri,
Cic. Fat. 14, 32. -
76 consuesco
consŭesco, suēvi, suētum, 3 (in the tempp. perff. the sync. forms prevail: consuesti, consuestis, consuerunt; consueram, etc.; consuero, etc.; consuerim, etc.; consuessem, etc.;I.consuesse. Thus also consuēmus = consuevimus,
Prop. 1, 7, 5), v. a. and n.Act., to accustom, inure, habituate a person or thing (ante-class. and postAug.):II.tum bracchia consuescunt firmantque lacertos,
Lucr. 6, 397:juvencum plostro aut aratro,
Col. 6, 2, 9:vitem largo umori,
id. Arb. 1, 5:semina falcem pati,
Plin. 17, 10, 14, § 70; in perf. part. pass. (mostly poet.): qui consuetus in armis Aevom agere, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 48 (Trag. Rel. v. 261 Rib.):gallus auroram vocare,
Lucr. 4, 713; so with inf., id. 5, 209; 6, 788:consueta domi catulorum blanda propago,
id. 4, 997 Lachm. N. cr.:copias habebat in Galliā bellare consuetas locis campestribus, Auct. B. Afr. 73, 2: quibus consueti erant uterque agrestibus ferramentis,
Liv. 1, 40, 5:socors genus mancipiorum otiis, campo consuetum,
Col. 1, 8, 2:proinde ut consuetus antehac,
Plaut. Stich. 5, 5, 18:populus si perperam est consuetus, etc.,
Varr. L. L. 9, § 5 Müll.:grex comparatus ex consuetis unā (capellis),
those accustomed to one another, id. R. R. 2, 3, 2.—Far more freq. in all periods,Neutr.A.To accustom one's self; and (esp. freq.) in temp. perf. (to have accustomed one's self, i. e.), to be accustomed, to be wont; constr. in gen. with the inf., rarely absol., with ad, the dat., or abl.(α).With inf.:(β).disjungamus nos a corporibus, id est, consuescamus mori,
Cic. Tusc. 1, 31, 75:versus multos uno spiritu pronuntiare,
id. de Or. 1, 61, 261: cum minus idoneis (verbis) uti consuescerem, id ib. 1, 34, 154; 1, 22, 99:alils parere suā vo luntate,
id. Inv. 1, 2, 3:qui mentiri solet pe jerare consuevit,
id. Rose. Com. 16, 46:paulatim Rhenum transire, etc.,
Caes. B. G. 1, 33:in Britanniam navigare,
id. ib. 3, 8:obsides accipere, non dare,
id. ib. 1, 14:quo magno cum periculo mercatores ire consuerant,
id. ib. 3, 1:quem ipse procuratorem relinquere antea consuesset,
Cic. Quint. 28, 87:consuesso deos immortales... his secundiores interdum res concedere, quos, etc.,
Caes. B. G. 1, 14 et saep.:quam rem pro magnis hominum officiis consuesse tribui docebat,
id. ib. 1, 43:qui reges consueris tollere,
Hor. S. 1, 7, 34:mulier quae cum eo vivere consuerat,
Nep. Alcib. 10, 6; Cels. 6, 6, 8; Suet. Tit. 34; id. Ner. 12.—Sometimes with ellips. of inf. (cf. b infra):quin eo (equo) quo consuevit libentius utatur (sc. uti),
Cic. Lael. 19, 68:eo die quo consuerat intervallo hostes sequitur (sc. sequi),
Caes. B. G. 1, 22.— Impers. (rare):sicuti in sollemnibus sacris fieri consuevit,
is wont, Sall. C. 22, 2. —Absol.:(γ).bene salutando consuescunt,
Plaut. As. 1, 3, 69 (cf. adsuescunt, id. ib. 1, 3, 65):pabulum quod dabis, amurcā conspergito, primo paululum, dum consuescant, postea magis,
Cato, R. R. 103:adeo in teneris consuescere multum est,
Verg. G. 2, 272.— Usu. with adv. of manner or time:si liberius, ut consuesti, agendum putabis,
Cic. Fam. 5, 12, 4: ut consuevi, Caes. ap. Cic. Att. 9, 16, 3:ut consuemus,
Prop. 1, 7, 5:sicut consuerat,
Suet. Caes. 73:quo minus pro capite et fortunis alterius, quemadmodum consuerunt, causam velint dicere,
Cic. Rosc. Am. 2, 5; id. Off. 2, 15, 55.—In Gr. attraction: cum scribas et aliquid agas eorum, quorum consuesti, gaudeo, Lucceius ap. Cic. Fam. 5, 14, 1.—With ad:(δ).ad aciem justam,
Quint. 2, 10, 8.—With abl.:(ε).quae (aves) consuevere libero victu,
Col. 8, 15 fin.; so id. 8, 13, 1; 10, 153.—With dat.:B.ne gravissimo dolori timore consuescerem,
Plin. Ep. 8, 23, 8.—To have carnal in tercourse with, to cohabit with, in an honorable, or more freq. in a dishonorable sense (freq. and class.); with aliquā or aliquo, with or without cum, Plaut. Cist. 1, 1, 89:quid illi... qui illā consuevit prior?
Ter. Ad. 4, 5, 32:quācum tot consuesset annos,
id. Hec. 4. 1, 40:mulieres quibuscum iste consuerat,
Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; Plaut. Am. 5, 1, 70; Caecil. ap. Gell. 2, 23, 10; cf.in a double sense,
Plaut. As. 3, 3, 113; id. Capt. 4, 2, 88.—Hence, consŭētus (in the poets trisyl.), a, um, P. a.; of inanim. things which one is accustomed to, commonly employs, uses, possesses, etc., used, accustomed; usual, ordinary, wonted, customary (mostly poet.;not in Cic.): amor,
Ter. And. 1, 1, 108:antra,
Verg. G, 4, 429:cubilia,
Ov. M. 11, 259:lectus,
id. Tr. 3, 3, 39:in auras,
id. M. 2, 266:pectora,
id. ib. 13, 491: canistris, * Juv. 5, 74:finis,
Ov. H. 20, 242 al.:labores, pericula,
Sall. J. 85, 7:libido,
id. ib. 15, 3:numerus,
Vulg. Exod. 5, 18; id. Num. 16, 29.— Sup.:consuetissima cuique Verba,
Ov. M. 11, 638.— -
77 cooperio
cŏ-ŏpĕrĭo, rŭi, rtum, 4 (contr. form coperiunt, Lucr. 6, 491; cf. Lachm. ap. Lucr. 2, p. 134 sq.), v. a., to cover wholly, to cover, cover over, overwhelm (class.; most freq. in part. perf.).I.Lit.(α).Verb finit.:(β).Cyrsilum quendam lapidibus cooperuerunt,
Cic. Off. 3, 11, 48; so Liv. 4, 50, 5:tempestas atque tenebrae maria ac terras,
Lucr. 6, 491; 5, 342:radices,
Plin. 17, 26, 39, § 246:se multā fronde (vitis),
Col. 5, 6, 36.—Part. perf.:II.coöperta membra pannis,
Lucr. 6, 1269; so Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66:corpus telis,
Liv. 8, 10, 10:Pomptinum omne velut nubibus locustarum,
id. 42, 2, 5; Plin. 19, 7, 36, § 122; Tac. A. 13, 41:iste lapidibus in foro,
Cic. Verr. 2, 1, 46, § 119. —Trop.: fenoribus coöpertus est, overwhelmed, buried in, Cato and Sall. ap. Gell. 2, 17, 7; in part.:tot, tantis, tam nefariis sceleribus,
Cic. Verr. 2, 1, 4, § 9:flagitiis atque facinoribus,
Sall. C. 23, 1:miseriis,
id. J. 14, 11: famosis versibus, * Hor. S. 2, 1, 68; cf.:onerare aliquem maledictis,
Plaut. Ps. 1, 3, 122. -
78 cresco
I.Orig., of things not previously in existence, to come forth, grow, to arise, spring, be born, become visible, appear (so mostly poet.)A.Lit.:B.cetera, quae sursum crescunt sursumque creantur,
Lucr. 6, 527:quaecumque e terrā corpora crescunt (for which, subsequently, exoriuntur),
id. 1, 868:corpore de patrio ac materno sanguine crescunt,
id. 4, 1210:hic et acanthus Et rosa crescit,
Verg. Cul. 397.—So esp. freq. in part. perf.: crētus, a, um, arisen, sprung, descended from, born of; with abl.:mortali corpore cretus,
Lucr. 5, 6; 2, 906; cf.:mortali semine,
Ov. M. 15, 760:corpore materno,
Lucr. 4, 1224:nativo corpore,
id. 5, 61:Semiramio sanguine,
Ov. M. 5, 85; cf. id. ib. 13, 31:Amyntore,
id. ib. 8, 307; cf. Verg. A. 9, 672; Ov. M. 13, 750.—With ab:ab origine eādem,
Ov. M. 4, 607; cf.:Trojano a sanguine,
Verg. A. 4, 191.—Trop.:II.haec villa inter manus meas crevit,
Sen. Ep. 12, 1:ingens hic terris crescit labor,
Sil. 3, 75.—Far more freq.,Of things already in existence, to rise in height, to rise, grow, grow up, thrive, increase, etc.A.Lit.:2.arbores,
Lucr. 1, 254; so,fruges, arbusta, animantes,
id. 1, 808:omnia paulatim crescunt (with grandescere alique),
id. 1, 190 sq.:ut (ostrea) cum lunā pariter crescant pariterque decrescant,
Cic. Div. 2, 14, 33:in lecticis crescunt (infantes),
Quint. 1, 2, 7:cresce, puer,
Ov. M. 2, 643 et saep.:in cujus domo creverat,
had grown up, been reared, Suet. Oth. 1; cf.:Alexander per quinquennium sub Aristotele doctore mclito crevit,
Just. 12, 16, 8:Nilus in aestatem crescit campisque redundat,
Lucr. 6, 713; cf.of the same,
id. 6, 737:Liger ex nivibus creverat,
Caes. B. G. 7, 55 fin.:in frondem crines, in ramos bracchia,
to grow into, Ov. M. 1, 550; cf.:in ungues manus,
id. ib. 2, 479:in immensum Atlas,
id. ib. 4, 661:in latitudinem,
to increase in breadth, Col. Arb. 17:in longitudinem,
Plin. 11, 37, 87, § 216:super ora caputque onus,
Ov. M. 12, 516:ut clivo crevisse putes,
id. ib. 8, 191 et saep. —Transf., to increase in number to, augment, multiply:B.non mihi absenti crevisse amicos,
Cic. Sest. 32, 69 (B. and K. ex conj. de crevisse):adhuc crescentibus annis,
Ov. A. A. 1, 61.—Trop.1.In gen., to grow, increase, to be enlarged or strengthened:2.cum Atheniensium opes senescere, contra Lacedaemoniorum crescere videret,
Nep. Alcib. 5, 3; so,hostium opes animique,
Cic. Imp. Pomp. 15, 45:non animi tantum, sed etiam vires crescebant,
Liv. 5, 46, 4:animus laude crescit,
Quint. 1, 2, 3; Curt. 4, 6, 13; Just. 19, 1, 8:animus crevit praetori,
Liv. 44, 4, 1:cujusvis opes contra illius potentiam,
Sall. C. 17, 7:cujusquam regnum per scelus,
id. J. 14, 7:potentia paucorum (opp. plebis opes imminutae),
id. C. 39, 1; Liv. 4, 2, 2 et saep.:haec (mala) primo paulatim,
Sall. C. 10, 6:primo pecuniae, deinde imperii cupido,
id. ib. 10, 3:fuga atque formido latius,
id. J. 55, 7:licentia,
id. C. 51, 30:inopia omnium,
Liv. 21, 11, 12:rerum cognitio cottidie,
Quint. 12, 11, 17:quā ex re creverat cum famā tum opibus,
Nep. Alcib. 7 fin.; cf.:(Saguntini) in tantas brevi creverant opes,
Liv. 21, 7, 3:Rhodiorum civitas populi Romani opibus,
Sall. C. 51, 5; cf.:qui malo rei publicae,
id. ib. 51, 32:usque ego postera Crescam laude recens,
Hor. C. 3, 30, 8:a brevibus in longas (iambi),
Quint. 9, 4, 136.—In partic., to rise or increase in distinction, honor, courage, etc., to be promoted or advanced, to prosper, to become great, attain honor:accusarem alios potius, ex quibus possem crescere,
Cic. Rosc. Am. 30, 83:ex invidiā senatoriā,
id. Clu. 28, 77:ex his,
Liv. 29, 37, 17:ex me,
id. 35, 19, 5:de uno isto, de multis,
Cic. Verr. 2, 5, 67, § 173:dignitate, gratiā,
Nep. Att. 21, 1; cf. id. ib. 10, 3; and absol.:crescendi in curiā occasio,
Liv. 1, 46, 2:cresco et exsulto et discussā senectute recalesco, quotiens, etc.,
Sen. Ep. 34, 1; cf.:gaudet et ex nostro crescit maerore Charaxus,
Ov. H. 15, 117:hic uno modo crescere potest, si se ipse summittat, etc.,
Plin. Pan. 71, 4. -
79 crinio
crīnĭo, no perf., ītum, 4, v. a. [crinis], to provide or cover with hair; as verb. finit. rare, and only transf. of leaves of plants:II.frondibus crinitur arbos,
Stat. S. 4, 5, 10; id. Th. 4, 217.—But freq.,In part. perf.: crīnītus, a, um, covered with hair, hairy; esp., having long hair or locks, long-haired.A.Lit.: Apollo, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89:B.lopas,
Verg. A. 1, 740:male puella,
Ov. A. A. 3, 243:turbae (sc. puerorum),
Mart. 12, 49:colla equorum,
Stat. Th. 6, 418 al. —Transf.:galea triplici jubā,
Verg. A. 7, 785:stella,
a hairy star, a comet, Suet. Caes. 88; id. Claud. 46 (cf. Cic. N. D. 2, 5, 14):concha,
Plin. 9, 33, 52, § 103:arbusculae,
id. 11, 37, 44, § 121. -
80 cubo
cŭbo, ŭi, ìtúm, 1 ( perf. subj. cubaris, Prop. 2 (3), 15, 17; perf. inf. cubasse, Quint. 8, 2, 20; cf. also Neue, Formenl. II. p. 478), v. n. [cf. kuptô], to lie down.I.Of persons.A.In gen., to be in a recumbent posture, to recline: in lecticā cubans. Cic. Verr. 2, 4, 23, § 51:B.ut etiam legationes audiret cubans,
Suet. Vesp. 24; id. Aug. 33; 43: cubans auspicatur qui in lecto quaerit augurium, Paul. ex Fest. p. 66, 5 Müll.:pisces cubantes = jacentes,
flat, Col. 8, 17, 9.—Far more freq. and class.,With particular access. meanings.1.To lie asleep, to sleep:b.(vilicus) primus cubitu surgat: postremus cubitum eat... uti suo quisque loco cubet,
Cato, R. R. 5, 5; cf.:cubitum ire,
Cic. Rosc. Am. 23, 64; id. Div. 2, 59, 122:cubitum abire,
Plaut. Most. 2, 2, 55:cubitum discedere,
Cic. Rep. 6, 10, 10:cubitum se eo conferre,
Suet. Aug. 6:cum iste cubaret, in cubiculum introductus est,
Cic. Verr. 2, 3, 23, § 56:humi ac sub divo,
Suet. Caes. 72:toro,
id. Aug. 73; Ov. M. 11, 612 et saep.—Of sexual intercourse, to lie:2.cum aliquā (aliquo),
Plaut. Am. prol. 112; 1, 1, 134; id. Mil. 1, 1, 65 al.; Ter. Ad. 5, 3, 65; Cat. 69, 8; 78, 4 al.— Absol., Plaut. Cist. 1, 1, 46; id. Am. prol. 132; 1, 1, 131 et saep.—To recline at table (cf. accumbo):3.quo eorum loco quisque cubuisset,
Cic. de Or. 2, 86, 353:supra,
Suet. Calig. 24:juxta,
id. ib. 32; id. Tit. 1:ille cubans gaudet, etc.,
Hor. S. 2, 6, 110.—To lie sick, to be sick:II.est ei quidam servus qui in morbo cubat,
Plaut. Cas. prol. 37:puerperio,
id. Truc. 2, 5, 22:ex duritie alvi,
Suet. Ner. 34:aeger,
id. Aug. 72.— Absol., Lucr. 2, 36:haec cubat, ille valet,
Ov. H. 20, 164:trans Tiberim longe cubat,
Hor. S. 1, 9, 18; 2, 3, 289; id. Ep. 2, 2, 68.—Of inanim. objects.A.In gen.:B.quā cubat unda freti,
lies, extends itself, Mart. 5, 1, 4.—In partic., of places, to be in a sloping direction, to slope:cubantia tecta,
inclining, sloping, Lucr. 4, 518:Ustica cubans,
Hor. C. 1, 17, 12.— Hence, Ital. covare; Fr. couver.
См. также в других словарях:
Perf — Gewässerkennzahl DE: 25814 Lage Landkreis Marburg Biedenkopf, Mittelhessen, Deutschland Flusssystem Rhein … Deutsch Wikipedia
perf — perf; perf·ins; … English syllables
perf — abbrev. 1. perfect 2. Philately perforated * * * … Universalium
perf — (performance) theater or movie show (Slang) … English contemporary dictionary
perf — abbrev. 1. perfect 2. Philately perforated … English World dictionary
perf — perfusion [ pɛrfyzjɔ̃ ] n. f. • 1912; « action de répandre, d asperger » 1374; de per, d apr. transfusion ♦ Méd. Injection lente et continue de sérum. Être sous perfusion. Abrév. fam. (1975) PERF [ pɛrf ]. Pied de, à perfusion; abrév. pied de, à… … Encyclopédie Universelle
Perf — perfusion or perfusionist * * * perf abbr perforated; perforation … Medical dictionary
perf — perforation * * * perf abbr perforated; perforation … Medical dictionary
Perf — PP Short for perforation. Square holes in the side of a roll of film that are used to wind it through the camera or projector s mechanism. Standard 35mm has 4 perfs per frame but sometimes a 3 perf configuration is used. See also sprockets … Audio and video glossary
perf — See hi Perf … Dictionary of automotive terms
perf. — 1. perfect. 2. perforated. 3. performance. * * * abbrev Perfect * * * perf., 1. perfect. 2. perforated (of stamps). 3. performance. 4. performed … Useful english dictionary