-
1 partykularny
a.(= prowincjonalny) provincial; partykularny interes vested interest, particularist interest.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > partykularny
-
2 partykularny
partykularny partikular -
3 partykularny
partykularny [partɨkularnɨ] adj -
4 partykularny
прил.• особый* * *partykularn|y\partykularnyi местный; местнический;\partykularnyе interesy местнические интересы
+ prowincjonalny, miejscowy* * *ме́стный; ме́стническийpartykularne interesy — ме́стнические интере́сы
Syn: -
5 partykularny
áirithe -
6 partykularny
[партикулярни]adj -
7 partykularny
1. партикулярний;2. місцевий -
8 partykularny
טרפב -
9 zaściankowy
прил.• затхлый• захолустный* * *zaściankow|yзахолустный; косный, провинциальный;● szlachta \zaściankowya ист. мелкопоместная шляхта (занимающаяся крестьянским трудом)
+ zacofany, partykularny, prowincjonalny* * *захолу́стный; ко́сный, провинциа́льныйSyn: -
10 partykularyzm
m (G partykularyzmu) 1. sgt książk., pejor (dbałość o własny interes) particularism 2. zw. pl książk., pejor. (partykularny interes) local a. particularistic interest 3. Polit. particularism* * *miparticularism.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > partykularyzm
См. также в других словарях:
partykularny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, partykularnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} cechujący się partykularyzmem, nieuwzględniający interesów ogółu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Partykularne interesy. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
partykularny — partykularnyni «odnoszący się, należący do pewnej części kraju, właściwy partykularzowi; prowincjonalny, miejscowy» Partykularne interesy, sprawy. Partykularna ciasnota pojęć. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
партикулярный — отдельный, обособленный, частный , начиная с Петра I; см. Христиани 52 и сл., партикилирный – то же, 1696 г., у Петра I. Вероятно, через польск. partykularny или нем. partikular – то же (с ХV в.; см. Шульц–Баслер 2, 381) из лат. particulāris – то … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
zaściankowy — zaściankowywi «mieszkający, znajdujący się w zaścianku szlacheckim, pochodzący z zaścianka» ∆ Szlachta zaściankowa «w dawnej Polsce: drobna szlachta mieszkająca w zaścianku, która (w przeciwieństwie do bogatej szlachty) sama uprawiała swoją… … Słownik języka polskiego