-
1 Polio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
2 polio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
3 Pollio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3.
См. также в других словарях:
PARIES — an ex par, quia semper duo pares: an ex paro, i. e. struo? Aeliô Gallô finitore, sive murus, sive maceria est, l. 157. ff. de verb. signif. Leoni Bapt. Alber. l. 1. omnis structura sic dicitur, quae a solo in altum surrexit ad ferendum onus… … Hofmann J. Lexicon universale