-
1 peregrīnor
peregrīnor ātus, ārī, dep. [peregrinus], to sojourn in a strange land, be an alien, travel about: totā Asiā: in alienā civitate.—Fig., to go abroad, travel about, roam, wander: haec studia pernoctant nobiscum, peregrinantur: in infinitatem omnem, roam through all infinity.—To be abroad, be a stranger, sojourn: vitam sicuti peregrinantes transiere, S.: philosophia quae adhuc peregrinari Romae videbatur.* * *peregrinari, peregrinatus sum V DEPtravel about, be an alien, sojourn in strange country, go abroad, wander, roam -
2 peregrinor
pĕrĕgrīnor, ātus, 1, v. dep. n. [id.], to be or live in foreign parts, to sojourn abroad, to travel about (class.; cf.: peragro, migro).I.Lit.:II.peregrinari totā Asiā,
Cic. Brut. 13, 51:in alienā civitate,
id. Rab. Perd. 10, 28:in terrā,
Vulg. Gen. 47, 4. —Trop.A.To go abroad, to travel about; to roam, rove, or wander about:B.haec studia pernoctant nobiscum, peregrinantur, rusticantur,
Cic. Arch. 7, 16: animus late longeque peregrinatur, id. N. D 1, 20, 54:in infinitatem omnem,
to roam through all infinity, id. Tusc. 5, 39, 114.—To be abroad, be a stranger, a sojourner (cf. peregrinus, B.):philosophiae quasi civitatem dare, quae quidem adhuc peregrinari Romae videbatur,
Cic. Fin. 3, 12, 40:vestrae peregrinantur aures?
id. Mil. 12, 33.—With ab, to be absent from, a stranger to:a corpore, a Dei regno,
Ambros. in Psa. 118, Serm. 12, § 17; id. de Isaac et An. 5, 17; so,a Domino,
Vulg. 2 Cor. 5, 6; cf. id. ib. 5, 8. -
3 peregrīnābundus
peregrīnābundus adj. [peregrinor], travelling about: dux, L.* * *peregrinabunda, peregrinabundum ADJ -
4 peregrīnāns
-
5 peregrīnātiō
peregrīnātiō ōnis, f [peregrinor], a sojourn abroad, travelling, travel: nobilis tua: peregrinationes communes: bestiae peregrinatione laetantur: longinqua, Ta.* * *travelling/staying/living abroad, sojourn abroad; travel; pilgrimage -
6 peregrīnātor
peregrīnātor ōris, m [peregrinor], a wanderer, habitual traveller. -
7 peregrinabundus
pĕrĕgrīnābundus, a, um, adj. [peregrinor], travelling about (rare):dux,
Liv. 28, 18, 10; Fulg. Myth. 3, 7 fin. -
8 peregrinatio
pĕrĕgrīnātĭo, ōnis, f. [peregrinor], a being or living abroad, a sojourning, a travelling in foreign parts, a travelling about, travel, peregrination (class.).I.Lit.:II.perpetua,
Cic. Tusc. 5, 37, 107:transmarina,
Quint. 7, 3, 31; 12, 11, 18; Nep. Att. 2, 3; Plin. Ep. 3, 19, 4 al.:terra peregrinationis tuae,
Vulg. Gen. 17, 8:tempus in peregrinatione consumere,
Cic. Att. 16, 3, 4.—In plur., Cic. Lael. 27, 103.—Transf., of animals:bestiae peregrinatione laetantur,
Cic. Fin. 2, 33, 109.—Of muscles, Plin. 32, 6, 21, § 61.
См. также в других словарях:
PEREGRINOR — peregrinorum … Abbreviations in Latin Inscriptions
Peregrin Touque — Pour les personnes portant le même surnom, voir Pippin. Peregrïn Touque Personnage de fiction apparaissant dans … Wikipédia en Français
ՄԵԿՈՒՍԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0245 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c, 12c չ. διΐσταμαι disto, discedo, discrepo ἅπειμι, ἁφίσταμαι abeo, absto, absisto ἁποδημέω absum domo vel patria, peregrinor, proficiscor μετατίθεμαι… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱՆԴԽՏԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0595 Chronological Sequence: Early classical, 8c ձ. παροικέω demigro, peregrinor, accolo. որ եւ ՊԱՆԴԽՏԱՆԱԼ. Պանդուխտ՝ տարաշխարհիկ լինել. շրջիլ՝ բնակել յօտար երկրի. յարիլ ʼի բնակակացութիւն առ օտարս. *Պանդխտեցաւ ʼի գերարա: Պանդխտեա՛ց… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՏԱՐ — ( ) NBH 2 0850 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 12c, 14c ա. Վարի կից ընդ բառիս Աշխարհ. որպէս Օտար. հեռաւոր. հեռի. բացակայ. (իբր ʼի բաց տարեալ.) երկայն. երկար. ըստ յն. բաւյիւ ասի, ἁποδημέω peregrinor, peregre proficiscor, absum domo,… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՕՏԱՐԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 1029 Chronological Sequence: Unknown date, 7c, 12c չ. ἁλλοτιόομαι, ἁπαλλοτριόομαι, ἁποξενόομαι alienor, abalienor, peregrinor եւն. Օտար լիել. հեռանալ. վտարիլ. պանդխտիլ. եւ անծանօթ լինել կամ ձեւանալ. *Օտարացան, եւ յետս կացին:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
