Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

pĕrĕgrīnor

  • 1 peregrinor

    peregrīnor, ātus sum, āri (peregrinus), in der Fremde (im Auslande)-, als Fremder sich aufhalten, auf Reisen sein, umherreisen, -pilgern, -wandern, I) eig.: totā Asiā, Cic.: in aliena civitate, Cic.: Partiz. subst., peregrinantes, Reisende, Pilger, Sall. u. Plin. ep. – II) übtr.: A) im allg.: a) von lebl. Subjj.: quod in extremis finibus mundi arma Romana peregrinabantur, verweilten, Flor.: non ferunt amomi nardique deliciae, ne in Arabiam quidem, ex India et nave peregrinari, auf fremdem Boden heimisch zu werden, Plin.: haec studia pernoctant nobiscum, peregrinantur, rusticantur, Cic.: an vos soli ignoratis, vos hospites in hac urbe versamini? vestrae peregrinantur aures (sind auf Reisen, sind abwesend), neque in hoc pervagato civitatis sermone versantur? Cic. – b) v. Pers.: α) geistig gleichs. hinauswandern, -schweifen, cum alii saepe, quod ante pedes esset, non viderent, ille in infinitatem omnem peregrinabatur, Cic.: immensa et interminata in omnes partes magnitudo regionum, in quam se iniciens animus et intendens ita late longeque peregrinatur, ut etc., Cic. – β) v. Pers.u. v. der Seele, m. ab u. Abl., fern weilen von usw., a corpore, a dei regno, Ambros. in psalm. 118. serm. 12. § 17; de Isaac et anima 5. § 17: a domino, Vulg. 2. Corinth. 5, 6. Augustin. serm. 21, 1. – B) gleichs. nur als Fremder sich aufhalten, -weilen, noch nicht einhe imisch sein, mihi videris Latine docere philosophiam et ei quasi civitatem dare, quae quidem peregrinari Romae videbatur, Cic. de fin. 3, 40: peregrinatus est huius animus in nequitia, non habitavit, er war zeitweilig auf der Bahn des Lasters gewandelt, hatte sich ihm aber nicht für immer ergeben, Val. Max. 6, 9. ext. 1. – / Akt. Nbf. Infin. peregrinare, Iul. Val. 2, 35 (21) cod. A.

    lateinisch-deutsches > peregrinor

  • 2 peregrinor

    peregrīnor, ātus sum, āri (peregrinus), in der Fremde (im Auslande)-, als Fremder sich aufhalten, auf Reisen sein, umherreisen, -pilgern, -wandern, I) eig.: totā Asiā, Cic.: in aliena civitate, Cic.: Partiz. subst., peregrinantes, Reisende, Pilger, Sall. u. Plin. ep. – II) übtr.: A) im allg.: a) von lebl. Subjj.: quod in extremis finibus mundi arma Romana peregrinabantur, verweilten, Flor.: non ferunt amomi nardique deliciae, ne in Arabiam quidem, ex India et nave peregrinari, auf fremdem Boden heimisch zu werden, Plin.: haec studia pernoctant nobiscum, peregrinantur, rusticantur, Cic.: an vos soli ignoratis, vos hospites in hac urbe versamini? vestrae peregrinantur aures (sind auf Reisen, sind abwesend), neque in hoc pervagato civitatis sermone versantur? Cic. – b) v. Pers.: α) geistig gleichs. hinauswandern, -schweifen, cum alii saepe, quod ante pedes esset, non viderent, ille in infinitatem omnem peregrinabatur, Cic.: immensa et interminata in omnes partes magnitudo regionum, in quam se iniciens animus et intendens ita late longeque peregrinatur, ut etc., Cic. – β) v. Pers.u. v. der Seele, m. ab u. Abl., fern weilen von usw., a corpore, a dei regno, Ambros. in psalm. 118. serm. 12. § 17; de Isaac et anima 5. § 17: a domino, Vulg. 2. Corinth. 5, 6. Augustin. serm. 21, 1. – B) gleichs. nur als Fremder sich aufhalten, -weilen, noch nicht einhe imisch
    ————
    sein, mihi videris Latine docere philosophiam et ei quasi civitatem dare, quae quidem peregrinari Romae videbatur, Cic. de fin. 3, 40: peregrinatus est huius animus in nequitia, non habitavit, er war zeitweilig auf der Bahn des Lasters gewandelt, hatte sich ihm aber nicht für immer ergeben, Val. Max. 6, 9. ext. 1. – Akt. Nbf. Infin. peregrinare, Iul. Val. 2, 35 (21) cod. A.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peregrinor

  • 3 peregrinabundus

    peregrīnābundus, a, um (peregrinor), aus Lust im Auslande zu reisen, Liv. 28, 18, 10. Fulg. myth. 3, 7 extr.

    lateinisch-deutsches > peregrinabundus

  • 4 peregrinatio

    peregrīnātio, ōnis, f. (peregrinor), der Aufenthalt im Auslande, das Reisen im Auslande, das Wandern, Pilgern, perpetua, Cic.: longa, Ulp. dig.: longinqua, Tac.: necessaria, Gaius dig.: voluptaria, Vergnügungsreise, Sen.: transmarina, Quint.: terrena, Landreise (Ggstz. navigatio), Cael. Aur.: peregrinationes rusticationesque communes, Cic.: peregrinationes iucundae, Sen.: omne tempus in peregrinatione consumere, Cic.: peregrinationes duas omnino suscepit, Suet.: peregrinationibus mentem excolere, Ps. Quint. decl.: peregrinatione laetari od. gaudere, v. Tieren, Plin.

    lateinisch-deutsches > peregrinatio

  • 5 peregrinator

    peregrīnātor, ōris, m. (peregrinor), ein Freund des Reisens (im Auslande), reiselustig, Cic. ep. 6, 18, 5. Apul. met. 1, 21 H. Firm. math. 8, 25, 10.

    lateinisch-deutsches > peregrinator

  • 6 peregrinabundus

    peregrīnābundus, a, um (peregrinor), aus Lust im Auslande zu reisen, Liv. 28, 18, 10. Fulg. myth. 3, 7 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peregrinabundus

  • 7 peregrinatio

    peregrīnātio, ōnis, f. (peregrinor), der Aufenthalt im Auslande, das Reisen im Auslande, das Wandern, Pilgern, perpetua, Cic.: longa, Ulp. dig.: longinqua, Tac.: necessaria, Gaius dig.: voluptaria, Vergnügungsreise, Sen.: transmarina, Quint.: terrena, Landreise (Ggstz. navigatio), Cael. Aur.: peregrinationes rusticationesque communes, Cic.: peregrinationes iucundae, Sen.: omne tempus in peregrinatione consumere, Cic.: peregrinationes duas omnino suscepit, Suet.: peregrinationibus mentem excolere, Ps. Quint. decl.: peregrinatione laetari od. gaudere, v. Tieren, Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peregrinatio

  • 8 peregrinator

    peregrīnātor, ōris, m. (peregrinor), ein Freund des Reisens (im Auslande), reiselustig, Cic. ep. 6, 18, 5. Apul. met. 1, 21 H. Firm. math. 8, 25, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peregrinator

См. также в других словарях:

  • PEREGRINOR — peregrinorum …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Peregrin Touque — Pour les personnes portant le même surnom, voir Pippin. Peregrïn Touque Personnage de fiction apparaissant dans …   Wikipédia en Français

  • ՄԵԿՈՒՍԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0245 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c, 12c չ. διΐσταμαι disto, discedo, discrepo ἅπειμι, ἁφίσταμαι abeo, absto, absisto ἁποδημέω absum domo vel patria, peregrinor, proficiscor μετατίθεμαι… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԱՆԴԽՏԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0595 Chronological Sequence: Early classical, 8c ձ. παροικέω demigro, peregrinor, accolo. որ եւ ՊԱՆԴԽՏԱՆԱԼ. Պանդուխտ՝ տարաշխարհիկ լինել. շրջիլ՝ բնակել յօտար երկրի. յարիլ ʼի բնակակացութիւն առ օտարս. *Պանդխտեցաւ ʼի գերարա: Պանդխտեա՛ց… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏԱՐ — ( ) NBH 2 0850 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 12c, 14c ա. Վարի կից ընդ բառիս Աշխարհ. որպէս Օտար. հեռաւոր. հեռի. բացակայ. (իբր ʼի բաց տարեալ.) երկայն. երկար. ըստ յն. բաւյիւ ասի, ἁποδημέω peregrinor, peregre proficiscor, absum domo,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՕՏԱՐԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 1029 Chronological Sequence: Unknown date, 7c, 12c չ. ἁλλοτιόομαι, ἁπαλλοτριόομαι, ἁποξενόομαι alienor, abalienor, peregrinor եւն. Օտար լիել. հեռանալ. վտարիլ. պանդխտիլ. եւ անծանօթ լինել կամ ձեւանալ. *Օտարացան, եւ յետս կացին:… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»