-
1 panaces
pănăcĕs, is, n. (c. panacea) panacée. - ligusticum — aliqui panaces vocant — stomacho utile est, Plin. 20: la livèche - certains l'appellent panacée - est utile pour l'estomac.* * *pănăcĕs, is, n. (c. panacea) panacée. - ligusticum — aliqui panaces vocant — stomacho utile est, Plin. 20: la livèche - certains l'appellent panacée - est utile pour l'estomac.* * *Panaces, huius panacis, pen. cor. n. g. vel Panax, panacis, foe. ge. Plin. Colum. Des panais, et en y a de plusieurs sortes. -
2 panaces
panacēs, is n. CC, PM = panacea -
3 panaces
1. I.An herb to which was ascribed the power of healing all diseases, all-heal, panacea, catholicon; on the different kinds, v. Plin. 25, 4, 11, § 30 sq.:II.odorifera panacea,
Verg. A. 12, 419:panaces ipso nomine omnium morborum remedia promittit,
Plin. 25, 4, 11, § 30:panax levi et subactā terrā rarissime disseritur,
Col. 11, 3, 29.—A plant, called also ligusticum silvestre:III.ligusticum silvestre panacem aliqui vocant,
Plin. 19, 8, 50, § 165.—Form panaces, Plin. 20, 16, 60, § 168.—A plant:2.pastinaca opopinax.—Form panax,
Plin. 12, 26, 57, § 127.Personified: Pănăcēa, ae, f., one of the four daughters of Æsculapius, Plin. 35, 11, 40, § 137.2.Pănăcēa, ae, f., a city in Crete, Mela, 2, 7. -
4 panaces
Iplant, supposed to heal all diseases; panacea, heal-all; (species of Opoponax)IIplant, supposed to heal all diseases; panacea, heal-all; (species of Opoponax) -
5 panacea
panacēa, ae, f. u. panaces, is, n. u. panax, acis, m. (πανάκεια, πάνακες, πάναξ, eig. alles heilend daher) I) eine erdichtete Pflanze, die für alles helfen soll, Panazee, Allheilkraut, Form -ea, Verg. Aen. 12, 419. Lucan. 9, 918. Pelagon. veterin. 28 (400 Ihm): Form -es, Cels. 3, 21. p. 107, 13 u. 5, 27. no. 12. p. 204, 20 D. (wo panaces als fem.). Plin. 25, 30 sqq. (wo panaces als neutr.): Form -ax, Colum. 11, 3, 29. Cael. Aur. de morb. acut. 2, 29, 154. – II) die auch ligusticum silvestre gen. Pflanze, Form -ax, Plin. 19, 165: Form -es, Plin. 20, 168. – Plur. panaces, Lucr. 4, 122. – III) eine Pflanze, Heilwurz (Pastinaca opopanax, L.), Form -ax, Plin. 12, 127. – IV) personif. Panacea, ae, f., eine der vier Schwestern des Äskulap, Plin. 35, 137.
-
6 panacea
panacēa, ae, f. u. panaces, is, n. u. panax, acis, m. (πανάκεια, πάνακες, πάναξ, eig. alles heilend daher) I) eine erdichtete Pflanze, die für alles helfen soll, Panazee, Allheilkraut, Form -ea, Verg. Aen. 12, 419. Lucan. 9, 918. Pelagon. veterin. 28 (400 Ihm): Form -es, Cels. 3, 21. p. 107, 13 u. 5, 27. no. 12. p. 204, 20 D. (wo panaces als fem.). Plin. 25, 30 sqq. (wo panaces als neutr.): Form -ax, Colum. 11, 3, 29. Cael. Aur. de morb. acut. 2, 29, 154. – II) die auch ligusticum silvestre gen. Pflanze, Form -ax, Plin. 19, 165: Form -es, Plin. 20, 168. – Plur. panaces, Lucr. 4, 122. – III) eine Pflanze, Heilwurz (Pastinaca opopanax, L.), Form -ax, Plin. 12, 127. – IV) personif. Panacea, ae, f., eine der vier Schwestern des Äskulap, Plin. 35, 137. -
7 Panacea
1. I.An herb to which was ascribed the power of healing all diseases, all-heal, panacea, catholicon; on the different kinds, v. Plin. 25, 4, 11, § 30 sq.:II.odorifera panacea,
Verg. A. 12, 419:panaces ipso nomine omnium morborum remedia promittit,
Plin. 25, 4, 11, § 30:panax levi et subactā terrā rarissime disseritur,
Col. 11, 3, 29.—A plant, called also ligusticum silvestre:III.ligusticum silvestre panacem aliqui vocant,
Plin. 19, 8, 50, § 165.—Form panaces, Plin. 20, 16, 60, § 168.—A plant:2.pastinaca opopinax.—Form panax,
Plin. 12, 26, 57, § 127.Personified: Pănăcēa, ae, f., one of the four daughters of Æsculapius, Plin. 35, 11, 40, § 137.2.Pănăcēa, ae, f., a city in Crete, Mela, 2, 7. -
8 panacea
1. I.An herb to which was ascribed the power of healing all diseases, all-heal, panacea, catholicon; on the different kinds, v. Plin. 25, 4, 11, § 30 sq.:II.odorifera panacea,
Verg. A. 12, 419:panaces ipso nomine omnium morborum remedia promittit,
Plin. 25, 4, 11, § 30:panax levi et subactā terrā rarissime disseritur,
Col. 11, 3, 29.—A plant, called also ligusticum silvestre:III.ligusticum silvestre panacem aliqui vocant,
Plin. 19, 8, 50, § 165.—Form panaces, Plin. 20, 16, 60, § 168.—A plant:2.pastinaca opopinax.—Form panax,
Plin. 12, 26, 57, § 127.Personified: Pănăcēa, ae, f., one of the four daughters of Æsculapius, Plin. 35, 11, 40, § 137.2.Pănăcēa, ae, f., a city in Crete, Mela, 2, 7. -
9 ascribo
a-scrībo (ad-scrībo), scrīpsī, scrīptum, ere = επιγράφω, I) bei-, zuschreiben, schreibend beifügen, hinzusetzen, A) eig.: a) übh.: ascr. MAGNO, Cic.: illud, quod ascripsit, Cic.: causam mortis, Curt. – m. Ang. an wen? durch Dat., alci totiens salutem, Cic.: salutem plurimam alci (an jmd. einen herzlichen Gruß beifügen lassen, jmd. herzlich grüßen lassen), Cic. – m. Ang. wem? wozu? durch Dat., nomen suum emptioni, Cic.: Alexandri nomini regis titulum, Curt.: poenam foederibus, Cic.: motis senatu notas, Liv. – m. Ang. wohin? durch in m. Akk., alqd in eandem legem, Cic. – m. Ang. wo? durch in m. Abl., diem in epistula, Cic.: litteram ι (ἰῶτα) dativis casibus in ultima parte, Quint. – m. Ang. worüber? durch de m. Abl., tum ascripsit de locis, in quibus senatus consultum fieri iure posset, Gell. 14, 7, 7. – m. Ang. als wen? durch Prädik.-Acc., statuarum titulis (auf die usw.) se pronepotem Q. Catuli, Suet. Galb. 2. – b) zuschreiben = durch eine schriftliche Erklärung für jmd. od. etw. einsetzen, zuordnen, bestimmen, post aliquod tempus alios (legatos) ascribi iubent, Phaedr.: tutor his (verst. mulieribus) Graecorum legibus ascribendus fuit, Cic. – bes. im Testamente, alci legatum, Plin. ep., u. sibi legatum, Suet. – eine Person m. Ang. als wen? durch Prädik.-Acc., alqm alci cohaeredem, Suet.: alqm tutorem liberis, Cic. – c) in eine Liste, unter die Liste der u. der Pers. mit einschreiben, mit eintragen, mit einzeichnen, alcis nomen in albo profitentium citharoedorum, Suet. Ner. 21: ascribi inter homines, Oros. 6, 22. – bes. α) in die Bürgerliste, Romano censui, Oros. 6, 22. – u. als Bürger, alqm in civitatem, Cic.: im Passiv, ascriptum esse in id municipium, Cic.: ascriptum esse foederatis civitatibus u. in foederatis civitatibus, Cic.: alqm ascriptum Heracliensem dicere, für einen mit eingeschriebenen Heraklienser erklären, Cic. – β) als neue Kolonisten, colonos u. novos colonos, Liv.: m. Ang. wohin? durch Acc. der Ortsnamen od. durch Adv., colonos Venusiam, Liv.: veteranos Tarentum et Antium, Tac.: colonos eo (dahin) trecentos, Liv.: tertia pars agri adempta est, quo (wohin), si vellent, novos colonos ascribere possent, Liv. – γ) als Soldaten in die Stammrollen eintragen, urbanae militiae ascribi, Tac. hist. 2, 94: als überzählig, ascriptivi dicti, quod olim ascribebantur inermes, armatis militibus qui succederent, si quis eorum deperisset, Varr. LL. 7, 56: iure iurando se constrinxit, ne quem ascriptum (Überzähligen, Supernumerären) id est vacantivum (Dienstfreien) haberet, Lampr. Alex. Sev. 15, 3 ed. Peter (vgl. ascripticius, -ivi). – B) übtr.: a) zuordnen = festsetzen, bestimmen, ascriptus poenae dies, Phaedr.: u. habebit quisque quantum ille dies primus ascripsit, Sen. – b) zu einer Zahl, Klasse usw., unter eine Zahl zählen, rechnen, einer Klasse usw. beizählen, m. Ang. wozu? worunter? durch ad od. in m. Akk. u. durch bl. Dat., hunc ad tuum numerum (zur Zahl der Deinigen) libenter ascribito, Cic.: tu vero me ascribe in talem numerum, Cic.: ad hoc genus narrationes apologorum, Cic.: alqm ordinibus deorum, Hor.: alqm numinibus, Plin.: poëtas Satyris, Hor.: Peucinorum nationes Germanis, Tac.: Scythas Asiae, Curt.: alqm antiquis temporibus, Tac.: alcis sententiam suae, Cic. – m. Ang. als wen? durch einen Prädik.-Acc., alqm tertium ad amicitiam, Cic.: vulgo hominum opinio socium me ascribit tuis laudibus, Cic. – im Passiv m. Prädik.-Nom., utinam ego tertius vobis amicus ascriberer! Cic.: unus A. Gabinius belli maritimi rerumque gestarum Cn. Pompeio socius ascribitur (wird beigesellt betrachtet als usw.), Cic. – c) zuschreiben = beilegen, beimessen, hoc sibi exemplum, auf sich beziehen, Phaedr. 4, 3, 6. – bes. jmdm. als Urheber, panaces dis inventoribus, Plin.: alci incommodum, Cic. – d) einen Beinamen sich zulegen, Germanici et Parthici nomen, Spart. Carac. 10, 6. – e) als Attribut beilegen, quia illi deo (Iovi) ales (aquila) ascribitur, Plin. 10, 18. – II) auf etw. daraufschreiben, daraufsetzen, als Aufschrift auf etw. anbringen, m. Ang. wohin? durch ad m. Akk., ad statuam eius adscriptum est: ›Pater argentarius etc.‹, Suet. Aug. 70, 2. – m. Ang. wem? worauf? durch Dat., marmori Praxitelem (den Namen des Pr.), Phaedr. 5. pr. 6: tumulo ascripserant ›Pro libertate eos occubuisse‹, Suet. Aug. 12: ascriptum et columnis ›iam Gallos eum cantando excitasse‹, Suet. Ner. 45. – III) mit etw. als Aufschrift oder Inschrift versehen, Victoriola, quae ipsius nomine ascriptum orbem tenebat, Spart. Alex. Sev. 22, 3. – / Parag. Infin. Praes. Pass. adscribier, Plaut. Pers. 69.
-
10 Heracleus
Hērāclēus u. Hērāclīus (u. -īos), a, um (Ἡράκλειος), zu Herakles (Herkules) gehörig, Herakles-, Herkules-, herkulisch, α) Form -ēus: fabulae, Iuven, 1, 52: herba, quae Heraclea et panacea dicitur, Pelagon. veterin. 28 (399 Ihm). – β) Form -īus (-īos): lapis, sowohl = der Probierstein für das Gold, auch lapis Lydius, griech. ἡ Λυδία λίθος, gen. (wahrsch. der flachmuschelartige edle Kieselschiefer), Plin. 33, 126, als = der Magnet (von den Alten fälschlich von einer unbekannten Stadt Heraclea abgeleitet), Plin. 36, 127. – alterum genus (panaces) Heraclion vocant et ab Hercule inventum tradunt, Plin. 25, 32.
-
11 ascribo
a-scrībo (ad-scrībo), scrīpsī, scrīptum, ere = επιγράφω, I) bei-, zuschreiben, schreibend beifügen, hinzusetzen, A) eig.: a) übh.: ascr. MAGNO, Cic.: illud, quod ascripsit, Cic.: causam mortis, Curt. – m. Ang. an wen? durch Dat., alci totiens salutem, Cic.: salutem plurimam alci (an jmd. einen herzlichen Gruß beifügen lassen, jmd. herzlich grüßen lassen), Cic. – m. Ang. wem? wozu? durch Dat., nomen suum emptioni, Cic.: Alexandri nomini regis titulum, Curt.: poenam foederibus, Cic.: motis senatu notas, Liv. – m. Ang. wohin? durch in m. Akk., alqd in eandem legem, Cic. – m. Ang. wo? durch in m. Abl., diem in epistula, Cic.: litteram ι (ἰῶτα) dativis casibus in ultima parte, Quint. – m. Ang. worüber? durch de m. Abl., tum ascripsit de locis, in quibus senatus consultum fieri iure posset, Gell. 14, 7, 7. – m. Ang. als wen? durch Prädik.-Acc., statuarum titulis (auf die usw.) se pronepotem Q. Catuli, Suet. Galb. 2. – b) zuschreiben = durch eine schriftliche Erklärung für jmd. od. etw. einsetzen, zuordnen, bestimmen, post aliquod tempus alios (legatos) ascribi iubent, Phaedr.: tutor his (verst. mulieribus) Graecorum legibus ascribendus fuit, Cic. – bes. im Testamente, alci legatum, Plin. ep., u. sibi legatum, Suet. – eine Person m. Ang. als wen? durch Prädik.-Acc., alqm alci cohaeredem, Suet.: alqm tutorem liberis, Cic. – c) in eine Liste,————unter die Liste der u. der Pers. mit einschreiben, mit eintragen, mit einzeichnen, alcis nomen in albo profitentium citharoedorum, Suet. Ner. 21: ascribi inter homines, Oros. 6, 22. – bes. α) in die Bürgerliste, Romano censui, Oros. 6, 22. – u. als Bürger, alqm in civitatem, Cic.: im Passiv, ascriptum esse in id municipium, Cic.: ascriptum esse foederatis civitatibus u. in foederatis civitatibus, Cic.: alqm ascriptum Heracliensem dicere, für einen mit eingeschriebenen Heraklienser erklären, Cic. – β) als neue Kolonisten, colonos u. novos colonos, Liv.: m. Ang. wohin? durch Acc. der Ortsnamen od. durch Adv., colonos Venusiam, Liv.: veteranos Tarentum et Antium, Tac.: colonos eo (dahin) trecentos, Liv.: tertia pars agri adempta est, quo (wohin), si vellent, novos colonos ascribere possent, Liv. – γ) als Soldaten in die Stammrollen eintragen, urbanae militiae ascribi, Tac. hist. 2, 94: als überzählig, ascriptivi dicti, quod olim ascribebantur inermes, armatis militibus qui succederent, si quis eorum deperisset, Varr. LL. 7, 56: iure iurando se constrinxit, ne quem ascriptum (Überzähligen, Supernumerären) id est vacantivum (Dienstfreien) haberet, Lampr. Alex. Sev. 15, 3 ed. Peter (vgl. ascripticius, -ivi). – B) übtr.: a) zuordnen = festsetzen, bestimmen, ascriptus poenae dies, Phaedr.: u. habebit quisque quantum ille dies primus ascripsit, Sen. – b) zu einer Zahl, Klasse usw., unter eine Zahl————zählen, rechnen, einer Klasse usw. beizählen, m. Ang. wozu? worunter? durch ad od. in m. Akk. u. durch bl. Dat., hunc ad tuum numerum (zur Zahl der Deinigen) libenter ascribito, Cic.: tu vero me ascribe in talem numerum, Cic.: ad hoc genus narrationes apologorum, Cic.: alqm ordinibus deorum, Hor.: alqm numinibus, Plin.: poëtas Satyris, Hor.: Peucinorum nationes Germanis, Tac.: Scythas Asiae, Curt.: alqm antiquis temporibus, Tac.: alcis sententiam suae, Cic. – m. Ang. als wen? durch einen Prädik.- Acc., alqm tertium ad amicitiam, Cic.: vulgo hominum opinio socium me ascribit tuis laudibus, Cic. – im Passiv m. Prädik.-Nom., utinam ego tertius vobis amicus ascriberer! Cic.: unus A. Gabinius belli maritimi rerumque gestarum Cn. Pompeio socius ascribitur (wird beigesellt betrachtet als usw.), Cic. – c) zuschreiben = beilegen, beimessen, hoc sibi exemplum, auf sich beziehen, Phaedr. 4, 3, 6. – bes. jmdm. als Urheber, panaces dis inventoribus, Plin.: alci incommodum, Cic. – d) einen Beinamen sich zulegen, Germanici et Parthici nomen, Spart. Carac. 10, 6. – e) als Attribut beilegen, quia illi deo (Iovi) ales (aquila) ascribitur, Plin. 10, 18. – II) auf etw. daraufschreiben, daraufsetzen, als Aufschrift auf etw. anbringen, m. Ang. wohin? durch ad m. Akk., ad statuam eius adscriptum est: ›Pater argentarius etc.‹, Suet. Aug. 70, 2. – m. Ang. wem? worauf? durch————Dat., marmori Praxitelem (den Namen des Pr.), Phaedr. 5. pr. 6: tumulo ascripserant ›Pro libertate eos occubuisse‹, Suet. Aug. 12: ascriptum et columnis ›iam Gallos eum cantando excitasse‹, Suet. Ner. 45. – III) mit etw. als Aufschrift oder Inschrift versehen, Victoriola, quae ipsius nomine ascriptum orbem tenebat, Spart. Alex. Sev. 22, 3. – ⇒ Parag. Infin. Praes. Pass. adscribier, Plaut. Pers. 69. -
12 Heracleus
Hērāclēus u. Hērāclīus (u. -īos), a, um (Ἡράκλειος), zu Herakles (Herkules) gehörig, Herakles-, Herkules-, herkulisch, α) Form -ēus: fabulae, Iuven, 1, 52: herba, quae Heraclea et panacea dicitur, Pelagon. veterin. 28 (399 Ihm). – β) Form -īus (-īos): lapis, sowohl = der Probierstein für das Gold, auch lapis Lydius, griech. ἡ Λυδία λίθος, gen. (wahrsch. der flachmuschelartige edle Kieselschiefer), Plin. 33, 126, als = der Magnet (von den Alten fälschlich von einer unbekannten Stadt Heraclea abgeleitet), Plin. 36, 127. – alterum genus (panaces) Heraclion vocant et ab Hercule inventum tradunt, Plin. 25, 32.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Heracleus
-
13 adscribo
a-scrībo ( ads-, Baiter, Halm, Weissenb., K. and H.; as-, Kayser), psi, ptum, 3, v. a., to annex by writing, to add to a writing (syn.: annumero, addo, insero, attribuo, tribuo).I.In gen.A.Lit., constr. absol. or with dat., in with acc. or abl.a.Absol.:b.non solum illud perscribunt, quod tum prohibiti sunt, sed etiam causam ascribunt cur etc.,
Cic. Verr. 2, 1, 35:illud minime auguris, quod adscripsit, ob eam causam, etc.,
id. Div. 1, 16, 29.—With dat.:c.Terentia salutem tibi plurimam adscribit,
Cic. Att. 1, 5 fin.:coheredem sibi libertum ejus adscriptum,
Suet. Vit. 14.—With in with acc. or abl.: hoc tibi respondeo: ascripsisse eundem Sullam in eandem legem: si quid, etc.: nam nisi esset, hoc in omnibus legibus non ascriberetur, Cic. Caecin. 33, 95 (B. and K., in eādem lege):B.antiquior dies in tuis adscripta litteris,
id. ad Q. Fr. 3, 1, 3:in alterā epistulā diem non adscribis,
do not add the date, id. Att. 3, 23:nomen suum in albo profitentium citharoedorum jussit adscribi,
Suet. Ner. 21; id. Tib. 51 al.—Esp. freq. of superscriptions and inscriptions:Recita epistulam. TIMARCHIDES VERRIS ACCENSVS APRONIO. Jam hoc quidem non reprehendo, quod ascribit ACCENSVS,
Cic. Verr. 2, 3, 66:non credo ascripturum esse magno,
id. Agr. 2, 20:novo si marmori adscripserunt Praxitelem suo,
Phaedr. 5, prol. 6:tumulo publice exstructo adscripserant, pro libertate eos occubuisse,
Suet. Aug. 12 fin.:ut qui statuarum titulis pronepotem se Q. Catuli Capitolini semper adscripserit,
id. Galb. 2; id. Ner. 45; id. Aug. 70.—Trop.1.To impute, ascribe, attribute to one the cause of something:2.hoc incommodum Scipioni ascribendum videtur,
Cic. Inv. 1, 49:panaces diis inventoribus adscriptum,
Plin. 25, 4, 11, § 30; Claud. Laud. Stil. 2, 81;and (per hypallagen, cf. Rudd. II. p. 393): cur autem ascribimus illum his lacrimis (instead of illi has lacrimas),
id. Rapt. Pros. 3, 419; cf. id. Idyll. 6, 81:nomini meo adscribatur victoria,
Vulg. 2 Reg. 12, 28.—To place to one's credit, i. e. to settle, fix, designate, appoint:3.eidem (servo) adscripsisse legatum,
bequeathed to him, Plin. Ep. 4, 10.— Poet.:culpam lues, olim cum adscriptus venerit poenae dies,
Phaedr. 4, 11, 8.—Adscribere sibi aliquid, to apply, refer something to one's self:II.qui facere quae non possunt, verbis elevant, Adscribere hoc debebunt exemplum sibi,
Phaedr. 4, 3, 6.—A.. Esp., t. t., to enroll, enter in a list ( as citizen, soldier, colonist, etc.):B.ascribi se in eam civitatem voluit,
to be entered, received as a citizen, Cic. Arch. 4:si qui foederatis civitatibus ascripti fuissent,
id. ib.:urbanae militiae adscribebatur,
Tac. H. 2, 94:adscribantur ex Judaeis in exercitu regis ad triginta milia virorum,
Vulg. 1 Macc. 10, 36: adscripti dicebantur qui in colonias nomina dedissent, ut essent coloni, Paul. ex Fest. p. 13 Müll.:colonos Venusiam adscripserunt,
Liv. 31, 49; so id. 32, 7; 33, 24; 34, 42;35, 9 al.: coloniam deduxit adscriptis veteranis,
Suet. Ner. 9;so also of ambassadors,
Phaedr. 4, 17, 16.—Trop.1.To reckon or number in a class, include among:2.adscripsit Liber Satyris poëtas,
Hor. Ep. 1, 19, 4 (cf. id. ib. 1, 9, 13:scribe tui gregis hunc): aliquem ordinibus deorum,
id. C. 3, 3, 35:nationes Germanis an Sarmatis adscribam, dubito,
Tac. G. 46:aliquem antiquis temporibus,
id. Or. 17.—To add or join to:ad hoc genus ascribamus etiam narrationes apologorum,
Cic. de Or. 2, 66, 264:admiratus eorum fidem tyrannus petivit, ut se ad amicitiam tertium adscriberent,
id. Off. 3, 10, 45; so id. Tusc. 5, 22, 63; id. ad Q. Fr. 1, 1, 5:tu vero ascribe me in talem numerum,
id. Phil. 2, 13:suae alicujus sententiam,
id. Opt. Gen. 6:unus A. Gabinius belli maritimi Cn. Pompeio socius ascribitur, i. e. additur,
id. Imp. Pomp. 19 fin. —Hence also of attributes of a deity:Jovi aquila adscribitur,
is ascribed, Plin. 10, 5, 6, § 18. -
14 ascribo
a-scrībo ( ads-, Baiter, Halm, Weissenb., K. and H.; as-, Kayser), psi, ptum, 3, v. a., to annex by writing, to add to a writing (syn.: annumero, addo, insero, attribuo, tribuo).I.In gen.A.Lit., constr. absol. or with dat., in with acc. or abl.a.Absol.:b.non solum illud perscribunt, quod tum prohibiti sunt, sed etiam causam ascribunt cur etc.,
Cic. Verr. 2, 1, 35:illud minime auguris, quod adscripsit, ob eam causam, etc.,
id. Div. 1, 16, 29.—With dat.:c.Terentia salutem tibi plurimam adscribit,
Cic. Att. 1, 5 fin.:coheredem sibi libertum ejus adscriptum,
Suet. Vit. 14.—With in with acc. or abl.: hoc tibi respondeo: ascripsisse eundem Sullam in eandem legem: si quid, etc.: nam nisi esset, hoc in omnibus legibus non ascriberetur, Cic. Caecin. 33, 95 (B. and K., in eādem lege):B.antiquior dies in tuis adscripta litteris,
id. ad Q. Fr. 3, 1, 3:in alterā epistulā diem non adscribis,
do not add the date, id. Att. 3, 23:nomen suum in albo profitentium citharoedorum jussit adscribi,
Suet. Ner. 21; id. Tib. 51 al.—Esp. freq. of superscriptions and inscriptions:Recita epistulam. TIMARCHIDES VERRIS ACCENSVS APRONIO. Jam hoc quidem non reprehendo, quod ascribit ACCENSVS,
Cic. Verr. 2, 3, 66:non credo ascripturum esse magno,
id. Agr. 2, 20:novo si marmori adscripserunt Praxitelem suo,
Phaedr. 5, prol. 6:tumulo publice exstructo adscripserant, pro libertate eos occubuisse,
Suet. Aug. 12 fin.:ut qui statuarum titulis pronepotem se Q. Catuli Capitolini semper adscripserit,
id. Galb. 2; id. Ner. 45; id. Aug. 70.—Trop.1.To impute, ascribe, attribute to one the cause of something:2.hoc incommodum Scipioni ascribendum videtur,
Cic. Inv. 1, 49:panaces diis inventoribus adscriptum,
Plin. 25, 4, 11, § 30; Claud. Laud. Stil. 2, 81;and (per hypallagen, cf. Rudd. II. p. 393): cur autem ascribimus illum his lacrimis (instead of illi has lacrimas),
id. Rapt. Pros. 3, 419; cf. id. Idyll. 6, 81:nomini meo adscribatur victoria,
Vulg. 2 Reg. 12, 28.—To place to one's credit, i. e. to settle, fix, designate, appoint:3.eidem (servo) adscripsisse legatum,
bequeathed to him, Plin. Ep. 4, 10.— Poet.:culpam lues, olim cum adscriptus venerit poenae dies,
Phaedr. 4, 11, 8.—Adscribere sibi aliquid, to apply, refer something to one's self:II.qui facere quae non possunt, verbis elevant, Adscribere hoc debebunt exemplum sibi,
Phaedr. 4, 3, 6.—A.. Esp., t. t., to enroll, enter in a list ( as citizen, soldier, colonist, etc.):B.ascribi se in eam civitatem voluit,
to be entered, received as a citizen, Cic. Arch. 4:si qui foederatis civitatibus ascripti fuissent,
id. ib.:urbanae militiae adscribebatur,
Tac. H. 2, 94:adscribantur ex Judaeis in exercitu regis ad triginta milia virorum,
Vulg. 1 Macc. 10, 36: adscripti dicebantur qui in colonias nomina dedissent, ut essent coloni, Paul. ex Fest. p. 13 Müll.:colonos Venusiam adscripserunt,
Liv. 31, 49; so id. 32, 7; 33, 24; 34, 42;35, 9 al.: coloniam deduxit adscriptis veteranis,
Suet. Ner. 9;so also of ambassadors,
Phaedr. 4, 17, 16.—Trop.1.To reckon or number in a class, include among:2.adscripsit Liber Satyris poëtas,
Hor. Ep. 1, 19, 4 (cf. id. ib. 1, 9, 13:scribe tui gregis hunc): aliquem ordinibus deorum,
id. C. 3, 3, 35:nationes Germanis an Sarmatis adscribam, dubito,
Tac. G. 46:aliquem antiquis temporibus,
id. Or. 17.—To add or join to:ad hoc genus ascribamus etiam narrationes apologorum,
Cic. de Or. 2, 66, 264:admiratus eorum fidem tyrannus petivit, ut se ad amicitiam tertium adscriberent,
id. Off. 3, 10, 45; so id. Tusc. 5, 22, 63; id. ad Q. Fr. 1, 1, 5:tu vero ascribe me in talem numerum,
id. Phil. 2, 13:suae alicujus sententiam,
id. Opt. Gen. 6:unus A. Gabinius belli maritimi Cn. Pompeio socius ascribitur, i. e. additur,
id. Imp. Pomp. 19 fin. —Hence also of attributes of a deity:Jovi aquila adscribitur,
is ascribed, Plin. 10, 5, 6, § 18. -
15 Bucolica
I.In gen.: Bucolicōn poëma, Virgil ' s pastoral poetry, the Bucolics, Col. 7, 10, 8; and absol.: Būcŏlĭca, ōrum, n., = ta Boukolika, Bucolics, Ov. Tr. 2, 538:II.Bucolica Theocriti et Vergilii,
Gell. 9, 9, 4; cf. Serv. ad Verg. E.1.—Esp.A.Bucolice tome = boukolikê tomê; in metre, the bucolic cœsura; that of an hexameter whose fourth foot is a dactyl, and ends a word (e. g. Verg. E. 3, 1:B.Dic mihi, Damoeta, cujum pecus? an Meliboei?),
Aus. Ep. 4, 88. —A species of panaces, Plin. 25, 4, 11, § 31.—C.Būcŏlĭci, ōrum, m., a class of Egyptian soldiers, so called from their place of abode, Bucolica, Capitol. Ant. Phil. 21; Vulcat. Avid. Cass. 6, 7. -
16 Bucolici
I.In gen.: Bucolicōn poëma, Virgil ' s pastoral poetry, the Bucolics, Col. 7, 10, 8; and absol.: Būcŏlĭca, ōrum, n., = ta Boukolika, Bucolics, Ov. Tr. 2, 538:II.Bucolica Theocriti et Vergilii,
Gell. 9, 9, 4; cf. Serv. ad Verg. E.1.—Esp.A.Bucolice tome = boukolikê tomê; in metre, the bucolic cœsura; that of an hexameter whose fourth foot is a dactyl, and ends a word (e. g. Verg. E. 3, 1:B.Dic mihi, Damoeta, cujum pecus? an Meliboei?),
Aus. Ep. 4, 88. —A species of panaces, Plin. 25, 4, 11, § 31.—C.Būcŏlĭci, ōrum, m., a class of Egyptian soldiers, so called from their place of abode, Bucolica, Capitol. Ant. Phil. 21; Vulcat. Avid. Cass. 6, 7. -
17 bucolicus
I.In gen.: Bucolicōn poëma, Virgil ' s pastoral poetry, the Bucolics, Col. 7, 10, 8; and absol.: Būcŏlĭca, ōrum, n., = ta Boukolika, Bucolics, Ov. Tr. 2, 538:II.Bucolica Theocriti et Vergilii,
Gell. 9, 9, 4; cf. Serv. ad Verg. E.1.—Esp.A.Bucolice tome = boukolikê tomê; in metre, the bucolic cœsura; that of an hexameter whose fourth foot is a dactyl, and ends a word (e. g. Verg. E. 3, 1:B.Dic mihi, Damoeta, cujum pecus? an Meliboei?),
Aus. Ep. 4, 88. —A species of panaces, Plin. 25, 4, 11, § 31.—C.Būcŏlĭci, ōrum, m., a class of Egyptian soldiers, so called from their place of abode, Bucolica, Capitol. Ant. Phil. 21; Vulcat. Avid. Cass. 6, 7. -
18 Chiron
Chīron (nom. Chīro, Liv. Andron. ap. Fest. s. v. ocrem, p. 181), ōnis, m., = Cheirôn, one of the Centaurs, distinguished for his knowledge of plants, medicine, and divination, son of Saturn and Philyra (hence, Philyrides Chiron, Verg. G. 3, 550), the tutor of Æsculapius (Ov. M. 2, 630 sq.), Hercules, Achilles, Jason, etc.; at last translated to heaven as a constellation, Hyg. Praef. and Fab. 274; id. Astr. 2, 38; Serv. ad Verg. G. 3, 91; 3, 550; 4, 270; acc. Gr. Chirona, Ov. M. 6, 126.—As a constellation, Luc. 9, 536.—II.Hence,A.Chīrō-nīus or - ēus, a, um, adj., named after Chiron (the physician and botanist).—So subst.: chīrōnīa, ae (sc. herba), a name of several plants:* B.pyxacanthos,
Plin. 24, 14, 77, § 125:panaces,
id. 25, 4, 13, § 32:ampelos,
id. 25, 4, 16, § 34:vitis nigra,
id. 23, 1, 17, § 27:Chironium vulnus,
Cels. 5, 28, 5; App. Herb. 22: Chironion, a plant, i. q. Centaurion, q. v., Plin. 25, 6, 31, § 66.— -
19 chironia
Chīron (nom. Chīro, Liv. Andron. ap. Fest. s. v. ocrem, p. 181), ōnis, m., = Cheirôn, one of the Centaurs, distinguished for his knowledge of plants, medicine, and divination, son of Saturn and Philyra (hence, Philyrides Chiron, Verg. G. 3, 550), the tutor of Æsculapius (Ov. M. 2, 630 sq.), Hercules, Achilles, Jason, etc.; at last translated to heaven as a constellation, Hyg. Praef. and Fab. 274; id. Astr. 2, 38; Serv. ad Verg. G. 3, 91; 3, 550; 4, 270; acc. Gr. Chirona, Ov. M. 6, 126.—As a constellation, Luc. 9, 536.—II.Hence,A.Chīrō-nīus or - ēus, a, um, adj., named after Chiron (the physician and botanist).—So subst.: chīrōnīa, ae (sc. herba), a name of several plants:* B.pyxacanthos,
Plin. 24, 14, 77, § 125:panaces,
id. 25, 4, 13, § 32:ampelos,
id. 25, 4, 16, § 34:vitis nigra,
id. 23, 1, 17, § 27:Chironium vulnus,
Cels. 5, 28, 5; App. Herb. 22: Chironion, a plant, i. q. Centaurion, q. v., Plin. 25, 6, 31, § 66.— -
20 Chironicus
Chīron (nom. Chīro, Liv. Andron. ap. Fest. s. v. ocrem, p. 181), ōnis, m., = Cheirôn, one of the Centaurs, distinguished for his knowledge of plants, medicine, and divination, son of Saturn and Philyra (hence, Philyrides Chiron, Verg. G. 3, 550), the tutor of Æsculapius (Ov. M. 2, 630 sq.), Hercules, Achilles, Jason, etc.; at last translated to heaven as a constellation, Hyg. Praef. and Fab. 274; id. Astr. 2, 38; Serv. ad Verg. G. 3, 91; 3, 550; 4, 270; acc. Gr. Chirona, Ov. M. 6, 126.—As a constellation, Luc. 9, 536.—II.Hence,A.Chīrō-nīus or - ēus, a, um, adj., named after Chiron (the physician and botanist).—So subst.: chīrōnīa, ae (sc. herba), a name of several plants:* B.pyxacanthos,
Plin. 24, 14, 77, § 125:panaces,
id. 25, 4, 13, § 32:ampelos,
id. 25, 4, 16, § 34:vitis nigra,
id. 23, 1, 17, § 27:Chironium vulnus,
Cels. 5, 28, 5; App. Herb. 22: Chironion, a plant, i. q. Centaurion, q. v., Plin. 25, 6, 31, § 66.—
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Common Hogweed — Heracleum sphondylium Scientific classification Kingdom: Plantae … Wikipedia
Berce — 51° 55′ 59″ N 14° 34′ 01″ E / 51.933, 14.567 … Wikipédia en Français
Berce Du Caucase — Berce du Caucase … Wikipédia en Français
Berce des prés — Berce du Caucase Berce du Caucase … Wikipédia en Français
Berce du Caucase — Berce du Caucase … Wikipédia en Français
Berce du caucase — Berce du Caucase … Wikipédia en Français
Heracleum — Berce Pour les articles homonymes, voir Berce (homonymie) … Wikipédia en Français
Heracleum mantegazzianum — Berce du Caucase Berce du Caucase … Wikipédia en Français
Pivoine — Paeonia su … Wikipédia en Français
СЛАДКИЙ — СЛАДКИЙ, южн. солодкий, вкусом б. муж. похожий на сахар. Главные различия вкуса: сладкий, соленый, кислый: пресный, пряный, горький, острый, задхлый. Мед слаще сахару. Сладкое молоко, пресное. Сладкая сметана, пермяц. сливки. Сладкие вина,… … Толковый словарь Даля
Heracleum sphondylium — Heracleum sphondylium … Wikipedia Español