-
1 oznajmić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oznajmić
-
2 oznajmiać
impf ⇒ oznajmić* * *1. (-miam, -miasz); perf; - mić; vt 2. vi* * *ipf.oznajmić pf. -ij lit. announce; declare.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oznajmiać
-
3 powiedzieć
1. (-em, -esz); 3 pl - edzą; imp - edz; vt perf2.powiedzieć coś/, że... — to say sth/(that)...
powiedzieć komuś coś/o czymś/, że... — to tell sb sth/about sth/(that)...
co powiesz na +acc? — how lub what about...?
powiedz sam lub sam powiedz — wouldn't you agree?
* * *pf.- wiem -wiesz -wiedzą, - wiedz1. (= wyrazić coś słowami) say, tell; powiem ci w sekrecie I'll tell you in secret; powiedz mi wprost give it straight to me; co ty powiesz!? you don't say (so)!, no kidding!, no shit!; co powiesz na... how about...; ani słowa mi nie powiedziała she didn't say a word; prawdę l. szczerze powiedziawszy frankly speaking; powiedzieć prawdę w oczy give sb a piece of one's mind; powiedzieć komuś do słuchu give sb an earful, send sb away with a flea in their ear; powiedziałem sobie, że to już ostatni raz I told myself that it was the last time; powiedzieć coś w nieodpowiedniej chwili time one's words badly, say sth at an inopportune moment; powiedzieć coś nie w porę mistime sth; powiedzieć coś przez łzy weep sth out; powiedzieć coś niewiele myśląc say sth unguarded, blurt sth out; powiedzieć, co się myśli nail one's colors to the mast; nie umiem powiedzieć ask me another; jak to powiedzieć how shall I put it; powiedzieć swoje speak one's mind; powiedzieć swoje zdanie say sth out; wystarczy powiedzieć, że... suffice it to say that...; powiedzieć jasno, że... make it plain that...; powiedzieć ostatnie słowo say the last word; powiedzieć komuś komplement compliment sb, pay a compliment to sb; powiedziałem do niej po imieniu I addressed her by her first name; łatwiej powiedzieć, niż zrobić (it's) easier said than done; chcę przez to powiedzieć, że... what I mean is that...; gdy się powiedziało A, trzeba powiedzieć B in for a penny, in for a pound; odszczekać l. odwołać to, co się powiedziało eat l. swallow one's words; tak mi się tylko powiedziało I didn't mean it; powiedzieć coś na kogoś inform l. snitch l. rat l. tell on sb; nic mi to nie powiedziało it didn't ring a bell; swoje powiedziałem pot. I said what I had to say; powiedział, co wiedział pot. he said what he knew; że tak powiem so to say, if I may say so; sam powiedz l. powiedz sam wouldn't you agree?; powiedzmy (let's) say; a jeśli to będzie, powiedzmy, piękna dziewczyna? and if that's going to be, say, a beautiful girl?2. (= oznajmić) inform, announce, say; co chcesz przez to powiedzieć? what do you mean by that?; to za mało/za dużo powiedziane that's an understatement/overstatement; nie można powiedzieć, by była zbyt miła you can't say she's too nice; kto by to powiedział? who would have thought it?; w Biblii powiedziane jest: Nie lękajcie się the Bible says l. reads: Do not fear.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powiedzieć
-
4 rypnąć
pf.-ij pot.1. (= walnąć, przyłożyć) thump, bang, whack.2. przen. rypnąć coś komuś (= oznajmić szczerze) tell sb sth bluntly l. in plain English; rypnąć komuś mandat (= wlepić, kropnąć) slap a ticket on sb l. on sb's car.3. (= huknąć) go bang.4. (= wypić porcję alkoholu) down ( coś sth).5. = rymnąć.pf.pot.1. (= uderzyć się) rypnąć się głową/kolanem w coś bang one's head/knee on sth.2. pot. (= pomylić się) make a goof ( w czymś in sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rypnąć
-
5 stanowczo
adv. [oświadczyć, oznajmić, żądać] firmly; [odmówić, sprzeciwić się] categorically* * *adv* * *adv.firmly; (odmówić, odrzucić, zaprzeczyć) flatly, categorically; stanowczo najważniejszy by far the most important; stanowczo zbyt wysoki/niski unacceptably high/low.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stanowczo
-
6 komunik|ować
impf Ⅰ vt książk. (oznajmić) to announce, to communicate- komunikować komuś o czymś to communicate a. announce sth to sb- ludzie często mają problemy z komunikowaniem uczuć swoim bliskim people often find it difficult to express their feelings to their close family a. those close to them- komunikowano, że pociąg się opóźni it was announced that the train would be late ⇒ zakomunikowaćⅡ komunikować się 1. (kontaktować się) to communicate, to be in contact (z kimś with sb)- komunikować się listownie/telefonicznie to communicate by letters/telephone ⇒ skomunikować się2. (łączyć się) [pokój, pomieszczenie] to communicate- zamek komunikuje się z kościołem korytarzem there is a communicating passage between the castle and the church3. (współdziałać) [komórki, wojska, oddziały] to communicateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komunik|ować
-
7 objaw|ić
pf — objaw|iać impf Ⅰ vt 1. (uzewnętrznić) to manifest, to show [uczucie, zainteresowanie, niezadowolenie]- prawda/religia objawiona revealed truth/religion2. przest. (oznajmić) to announce, to state Ⅱ objawić się — objawiać się [radość, niezadowolenie] to manifest itself, to appear; [talent] to emerge; to evince itself książk.- choroba objawiła się wysypką the illness manifested a. showed itself in a rash- objawił się jako świetny mówca he showed himself to be a great speaker- Bóg objawił się Mojżeszowi God revealed Himself to MosesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > objaw|ić
-
8 oznajmie|nie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oznajmie|nie
-
9 wypowi|edzieć
pf — wypowi|adać impf (wypowiem, wypowiedział, wypowiedzieli — wypowiadam) Ⅰ vt książk. 1. (oznajmić) to say, to utter- ze zdenerwowania nie wypowiedział ani słowa he was too nervous to speak- wypowiedziała szeptem błogosławieństwo she said the blessing in a whisper- wypowiedzieć zaklęcie to utter (the words of) a spell- wypowiedzieć życzenie to make a wish2. (wyrazić) to express, to voice- wypowiedzieć swoją opinię to voice one’s opinion- smutek, którego nie da się wypowiedzieć inexpressible sorrow3. (wymówić) to give notice- wypowiedzieć komuś pracę to dismiss sb, to give sb notice- wypowiedzieć komuś mieszkanie to give sb notice to quit GB4. (ogłosić) to declare [wojnę] (komuś/czemuś on sb/sth)- wrogie wojska zaatakowały kraj bez wypowiedzenia wojny the enemy troops attacked the country without declaring warⅡ wypowiedzieć się — wypowiadać się 1. (zabrać głos) to give a. express one’s opinion (o czymś about sth); to comment (o czymś on sth)- wypowiadać się o czymś z uznaniem to speak favourably of sth- w tej sprawie powinni wypowiedzieć się w referendum they should be given a chance to declare themselves for or against this matter in a referendum- wypowiedzieć się za kompromisowym rozwiązaniem to declare oneself in favour of a compromise- wypowiedzieć się przeciwko czemuś to speak out against sth- egzaminatorzy nawet nie pozwolili wypowiedzieć się kandydatce the examiners didn’t even let the candidate say her piece2. przen. (tworzyć) to express oneself- najpełniej wypowiadał się w rzeźbie he expressed himself best in his sculpturesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypowi|edzieć
-
10 zameld|ować
pf Ⅰ vt 1. (zawiadomić) to report- zameldować o katastrofie samolotu to report the plane crash- zwiadowcy zameldowali o ruchach wojsk nieprzyjaciela the scouts reported on enemy movements ⇒ meldować2. (potwierdzić fakt zamieszkania) to register- zameldować nowego lokatora to register a new tenant ⇒ meldować3. (oznajmić przybycie) to announce- czy może mnie pani zameldować szefowi? could you announce me to your boss? ⇒ meldować4. Gry to show one has a king and a queen in one suit ⇒ meldować Ⅱ zameldować się 1. (zostać wpisanym do księgi danych osobowych) to register- zameldować się na pobyt stały/czasowy to register for permanent/temporary residency- zameldowali się w hotelu o piątej they booked a. checked into the hotel at 5 o’clock ⇒ meldować się2. (stawić się) to report- rano zameldował się u dyrektora he reported to the director in the morning ⇒ meldować się- pies z radości zamerdał ogonem the dog happily wagged its tail ⇒ merdaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zameld|ować
-
11 zgł|osić
pf — zgł|aszać impf Ⅰ vt 1. (zaproponować) to propose, to table [wniosek, poprawkę]; to lodge, to raise [sprzeciw, zastrzeżenia]; to propose, to come forward with [propozycję]; to lodge, to make [skargę]- zgłaszać pytania to submit a. raise questions- zgłosić chęć/gotowość udziału w projekcie to declare a. express one’s willingness/readiness to take part in a project- zgłosić plan do zatwierdzenia to submit a. present a plan for approval- zgłosić weto do a. wobec ustawy to exercise a. impose a veto on a law- zgłosić swoją kandydaturę to put oneself forward as a candidate- zgłosić czyjąś kandydaturę na prezesa to propose sb as president- zgłosić do sądu wniosek o upadłość to petition for bankruptcy in a court2. (zaproponować udział) to enter [zawodnika]- zgłosić kogoś do konkursu to enter sb for a contest- zgłosić konia do wyścigu to enter a horse in a. for a race- zgłosić kogoś na (jakieś) stanowisko to propose a. nominate sb for a position3. (zameldować) to report [włamanie, napad, awarię]; to register [narodziny]- zgłosić kradzież policji a. na policję to report a theft- zgłosić towary do oclenia to declare a. present goods at customs- zgłosić coś do opodatkowania to file a tax return4. Gry to declare [trefle] Ⅱ zgłosić się — zgłaszać się 1. książk. (stawić się) to report (do kogoś to sb)- zgłosić się na świadka to come forward as a witness- ktoś się zgłosi po paczkę someone will come and collect a. pick up the parcel- zgłosił się dziś do mnie pacjent z ciężkim przypadkiem grypy today I saw a patient with a serious case of flu2. (oznajmić chęć uczestnictwa) to come forward, to offer oneself- zgłosić się do egzaminu/wyścigu to enter (oneself) for an exam/a race- zgłosić się do pomocy to come forward to help a. with help, to offer one’s help- zgłosić się na kurs językowy to enrol (oneself) a. sign up for a language course- zgłosić się na ochotnika to volunteer- uczeń zgłosił się do odpowiedzi the student volunteered to answer the question; (podnosząc rękę) the student raised his hand to answer the question3. (odezwać się) [osoba, telefonistka] to answer- numer się nie zgłasza the number isn’t answeringThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgł|osić
См. также в других словарях:
oznajmić — → oznajmiać … Słownik języka polskiego
powiedzieć — dk, powiedziećwiem, powiedziećwiesz, powiedziećdzą, powiedziećwiedz, powiedziećdział, powiedziećdzieli, powiedziećdziany 1. «wyrazić coś słowami, w mowie; mówiąc oznajmić coś komuś» Powiedzieć coś głośno, cicho, szeptem, łagodnie, stanowczo,… … Słownik języka polskiego
kołatka — ż III, CMs. kołatkatce; lm D. kołatkatek 1. «to, czym się kołacze; zwłaszcza przedmiot (zwykle metalowy) złożony z dwóch elementów, umocowany w dawnych domach przy drzwiach wejściowych, bramie itp., służący do stukania (aby oznajmić czyjeś… … Słownik języka polskiego
objawić — dk VIa, objawićwię, objawićwisz, objawićjaw, objawićwił, objawićwiony objawiać ndk I, objawićam, objawićasz, objawićają, objawićaj, objawićał, objawićany 1. «dać wyraz czemuś (zwykle swemu uczuciu, stanowi itp.), uczynić coś jawnym, widocznym;… … Słownik języka polskiego
obwieścić — dk VIa, obwieścićwieszczę, obwieścićcisz, obwieścićwieść, obwieścićcił, obwieścićwieszczony obwieszczać ndk I, obwieścićam, obwieścićasz, obwieścićają, obwieścićaj, obwieścićał, obwieścićany «oficjalnie coś oznajmić, podać do wiadomości; ogłosić … Słownik języka polskiego
obwołać — dk I, obwołaćam, obwołaćasz, obwołaćają, obwołaćaj, obwołaćał, obwołaćany obwoływać ndk VIIIa, obwołaćłuję, obwołaćłujesz, obwołaćłuj, obwołaćywał, obwołaćywany 1. «wybrać kogoś na jakieś stanowisko» Obwołać kogoś przewodniczącym. Obwołano go… … Słownik języka polskiego
opowiedzieć — dk, opowiedziećwiem, opowiedziećwiesz, opowiedziećwiedzą, opowiedziećwiedz, opowiedziećdział, opowiedziećdzieli, opowiedziećdziany opowiadać ndk I, opowiedziećam, opowiedziećasz, opowiedziećają, opowiedziećaj, opowiedziećał, opowiedziećany… … Słownik języka polskiego
oświadczyć — dk VIb, oświadczyćczę, oświadczyćczysz, oświadcz, oświadczyćczył oświadczać ndk I, oświadczyćam, oświadczyćasz, oświadczyćają, oświadczyćaj, oświadczyćał «powiedzieć, wypowiedzieć, oznajmić coś komuś» Oświadczyć coś stanowczo, kategorycznie,… … Słownik języka polskiego
oznajmiać — ndk I, oznajmiaćam, oznajmiaćasz, oznajmiaćają, oznajmiaćaj, oznajmiaćał, oznajmiaćany oznajmić dk VIa, oznajmiaćmię, oznajmiaćmisz, oznajmiaćmij, oznajmiaćmił, oznajmiaćmiony, książk. «dawać o czymś znać, podawać coś do wiadomości; zawiadamiać,… … Słownik języka polskiego
oznajmienie — n I 1. rzecz. od oznajmić. 2. lm D. oznajmienieeń jęz. «wypowiedzenie nie zawierające formy osobowej czasownika; równoważnik zdania, np. ojciec chory; parno» … Słownik języka polskiego
stanowczo — «w sposób kategoryczny, stanowczy» Oświadczyć coś, oznajmić, powiedzieć stanowczo. Odmówić czegoś stanowczo … Słownik języka polskiego