otwory

См. также в других словарях:

• nozdrze — n I; lm D. nozdrzerzy zwykle w lm «otwory zewnętrzne nosa; potocznie także skrzydełka nosa osłaniające te otwory» Rozszerzone nozdrza wietrzącego psa. Koń z rozdętymi nozdrzami. Nozdrza drgają, pulsują komuś. Ostry zapach drażni, łechce nozdrza,… …   Słownik języka polskiego

• otwór — m IV, D. otworu, Ms. otworze; lm M. otwory 1. «naturalna lub sztucznie wytworzona przerwa w jakiejś substancji; wolne miejsce, luka, szpara, szczelina, dziura» Otwór w okiennicach, w płocie. Wywiercić otwór. Przez otwory w dachu przedostawała się …   Słownik języka polskiego

• por — I m IV, D. u a. a, Ms. porze; lm M. y 1. zwykle w lm «mikroskopijne otwory w skórze człowieka i zwierzęcia, stanowiące ujścia gruczołów łojowych i potowych» Kurz wnikał w pory ciała. Odczuwać coś wszystkimi porami ciała. 2. zwykle w lm, bot.… …   Słownik języka polskiego

• powyrzynać — dk I, powyrzynaćam, powyrzynaćasz, powyrzynaćają, powyrzynaćaj, powyrzynaćał, powyrzynaćany 1. «porobić w czymś zagłębienia, otwory ostrym narzędziem; rżnąc pooddzielać, powycinać z całości» Powyrzynać foremką ciastka. Powyrzynać piłką otwory. 2 …   Słownik języka polskiego

• calowy — 1. «związany z mierzeniem w calach» Podziałka calowa. Miarka calowa. 2. «długi, szeroki, wysoki, głęboki lub gruby na jeden cal» Deski, gwoździe calowe. Calowe otwory …   Słownik języka polskiego

• cementacja — ż I, DCMs. cementacjacji, blm 1. «spajanie, wiązanie, zalewanie cementem; cementowanie» 2. geol. «przemiana luźnych, sypkich osadów skalnych w skałę zwięzłą w wyniku wypełnienia i spojenia wolnych przestrzeni między ziarnami osadu przez spoiwo… …   Słownik języka polskiego

• dłuto — n III, Ms. dłucie; lm D. dłut «narzędzie stalowe w kształcie sztabki zakończonej z jednej strony ostrzem a z drugiej uchwytem trzymanym bezpośrednio ręką, używane do ręcznego przecinania, wykonywania wszelkiego rodzaju zagłębień i otworów (w… …   Słownik języka polskiego

• dłutować — ndk IV, dłutowaćtuję, dłutowaćtujesz, dłutowaćtuj, dłutowaćował, dłutowaćowany 1. «obrabiać ręcznym dłutem drewno, kamień, metal itp.; obrabiać metale skrawaniem na dłutownicach» Dłutować otwory w belkach. 2. stom. «usuwać ząb za pomocą dłuta… …   Słownik języka polskiego

• formierka — ż III, CMs. formierkarce; lm D. formierkarek techn. «maszyna, w której obracający się ślimak wytłacza materiał plastyczny przez otwory lub nasadę odpowiedniego kształtu» Formierka elektromechaniczna, hydrauliczna, obrotowa …   Słownik języka polskiego

• futryna — ż IV, CMs. futrynanie; lm D. futrynayn bud. «rama, do której przymocowuje się okna, drzwi; ościeżnica» Futryny drewniane, metalowe. Wstawiać futryny w otwory okienne …   Słownik języka polskiego

• gniazdo — n III, Ms. gnieździe; lm D. gniazd 1. «pomieszczenie, schronienie z gałęzi, traw, gliny itp., przygotowane przez ptaki lub inne zwierzęta dla wylęgu i wychowania potomstwa; legowisko, cały wyląg z rodzicami i z tym pomieszczeniem, legowiskiem… …   Słownik języka polskiego