-
1 oszkalować
глаг.• клеветать• очернить* * *oszkalowa|ć\oszkalowaćny сов. опорочить, очернить+oczernić, spotwarzyć
* * *oszkalowany сов.опоро́чить, очерни́тьSyn: -
2 obgadać
-
3 obmówić
-
4 obsmarować
глаг.• измазать• обмазать* * *obsmarowa|ć\obsmarowaćny сов. 1. измазать; запачкать;2. перен. очернить, опорочить+1, 2. osmaro-wać 2. oczernić, oszkalować
* * *obsmarowany сов.1) изма́зать; запа́чкать2) перен. очерни́ть, опоро́читьSyn: -
5 oczernić
глаг.• очернить• чернеть• чернить* * *oczerni|ć\oczernićony сов. очернить, опорочить+oszkalować, obmówić, obgadać
* * *oczerniony сов.очерни́ть, опоро́читьSyn: -
6 osmarować
глаг.• измазать* * *osmarowa|ć\osmarowaćny сов. 1. вымазать, запачкать;2. перен. очернить, опорочить; оклеветать+1. pobrudzić, zabrudzić 2. oczernić, oszkalować
* * *osmarowany сов.1) вы́мазать, запа́чкать2) перен. очерни́ть, опоро́чить; оклевета́тьSyn: -
7 spotwarzyć
глаг.• оклеветать* * *spotwarz|yć\spotwarzyćony сов. kogo оклеветать кого, возвести поклёп на кого, очернить кого+oszkalować, zniesławić, oczernić
* * *spotwarzony сов. kogoSyn: -
8 obrobić
глаг.• обделать• обработать• разделать* * *obr|obić\obrobićób, \obrobićobiony сов. 1. обработать;\obrobić bursztyn обработать (отделать) янтарь; \obrobić ziemię обработать (возделать) землю;
2. kogo разг. насплетничать на чей счёт, наговорить на кого;● \obrobić interes (sprawę) разг. провернуть дельце+2. obgadać, obmówić, oczernić, oszka-lować
* * *obrób, obrobiony сов.1) обрабо́татьobrobić bursztyn — обрабо́тать (отде́лать) янта́рь
obrobić ziemię — обрабо́тать (возде́лать) зе́млю
•- obrobić sprawęSyn:
См. также в других словарях:
oszkalować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}szkalować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oszkalować — dk IV, oszkalowaćluję, oszkalowaćlujesz, oszkalowaćluj, oszkalowaćował, oszkalowaćowany pot. «obmówić kogoś złośliwie i niezgodnie z prawdą; oczernić kogoś» Oszkalować kogoś przed dyrektorem … Słownik języka polskiego
opluć — dk Xa, opluję, oplujesz, opluj, opluł, opluty opluwać ndk I, oplućam, oplućasz, oplućają, oplućaj, oplućał, oplućany 1. «opryskać plwocinami, śliną; plując zanieczyścić» Opluć podłogę. 2. «oczernić, oszkalować kogoś» opluć się opluwać się 1.… … Słownik języka polskiego
obrzucić — 1. Obrzucić kogoś błotem «powiedzieć o kimś wiele złych rzeczy; oszkalować, zniesławić kogoś»: Najwygodniejszą formą walki z przeciwnikiem to obrzucić go błotem (...). T. Torańska, Oni. 2. pot. Obrzucić kogoś mięsem «powiedzieć komuś wiele… … Słownik frazeologiczny
obrzucać — 1. Obrzucić kogoś błotem «powiedzieć o kimś wiele złych rzeczy; oszkalować, zniesławić kogoś»: Najwygodniejszą formą walki z przeciwnikiem to obrzucić go błotem (...). T. Torańska, Oni. 2. pot. Obrzucić kogoś mięsem «powiedzieć komuś wiele… … Słownik frazeologiczny
obgadać — dk I, obgadaćam, obgadaćasz, obgadaćają, obgadaćaj, obgadaćał, obgadaćany obgadywać ndk VIIIa, obgadaćduję, obgadaćdujesz, obgadaćduj, obgadaćywał, obgadaćywany 1. pot. «naopowiadać o kimś rzeczy niepochlebnych, przedstawić kogoś w niekorzystnym… … Słownik języka polskiego
obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić … Słownik języka polskiego
oczernić — dk VIa, oczernićnię, oczernićnisz, oczerń a. oczernićnij, oczernićnił, oczernićniony oczerniać ndk I, oczernićam, oczernićasz, oczernićają, oczernićaj, oczernićał, oczernićany «rozgłosić o kimś nieprawdziwe, uwłaczające informacje, przedstawić… … Słownik języka polskiego
osmarować — dk IV, osmarowaćruję, osmarowaćrujesz, osmarowaćruj, osmarowaćował, osmarowaćowany osmarowywać ndk VIIIa, osmarowaćowuję, osmarowaćowujesz, osmarowaćowuj, osmarowaćowywał, osmarowaćywany «posmarować z wierzchu, zabrudzić, pobrudzić czymś» przen.… … Słownik języka polskiego
oświnić — dk VIa, oświnićnię, oświnićnisz, oświń, oświnićnił, oświnićniony 1. pot. «postąpić z kimś po świńsku; oszkalować, oczernić kogoś» W rozmowie z kolegami mocno mnie oświnił i ośmieszył. 2. rzad. «ubrudzić coś; zapaskudzić» Oświnić otoczenie zabytku … Słownik języka polskiego
powypisywać — dk VIIIa, powypisywaćsuję, powypisywaćsujesz, powypisywaćsuj, powypisywaćywał, powypisywaćywany 1. «o wielu: wypisać, wypełnić wiele czegoś (np. druków, formularzy); porobić notatki z czegoś, wynotować» Powypisywać kwity, rewersy, zaświadczenia.… … Słownik języka polskiego