-
1 oszczędzić
oszczędzać v/i haushalten, mit dem Geld sparsam umgehen;oszczędzać ubranie die Kleidung schonen;oszczędzać oszczędzać się sich schonen -
2 oszczędzić
-
3 oszczędzać
oszczędzać v/i haushalten, mit dem Geld sparsam umgehen;oszczędzać ubranie die Kleidung schonen;oszczędzać oszczędzać się sich schonen -
4 oszczędzać
oszczędzać [ɔʃʧ̑ɛnʣ̑aʨ̑], oszczędzić [ɔʃʧ̑ɛɲʥ̑iʨ̑]I. vt\oszczędzać na czymś an etw +dat sparen\oszczędzać coś etw sparen, mit etw sparsam umgehenwojna nie oszczędziła nikogo niemand ist vom Krieg verschont gebliebenoszczędzić komuś kłopotów jdm Ärger [er]sparen -
5 sparen
sparen ['ʃpa:rən]I. vt1) ( zurücklegen)3) ( unterlassen)spar dir deine Ratschläge oszczędź sobie tych radII. vi1) ( Geld zurücklegen)wir \sparen für ein Haus oszczędzamy na dom2) ( sparsam sein)wir \sparen am Essen oszczędzamy na jedzeniu -
6 verschonen
verschonen *vt1) ( keinen Schaden zufügen)2) (fam: nicht behelligen)jdn mit etw \verschonen oszczędzać [ perf oszczędzić] komuś czegoś -
7 einsparen
-
8 ersparen
ersparen *vtjdm etw \ersparen oszczędzić komuś czegoś2) ( durch Sparen erlangen)[sich ( dat) ] ein Vermögen \ersparen uzbierać [sobie] majątek -
9 Hals
См. также в других словарях:
oszczędzać — ndk I, oszczędzaćam, oszczędzaćasz, oszczędzaćają, oszczędzaćaj, oszczędzaćał, oszczędzaćany oszczędzić dk VIa, oszczędzaćdzę, oszczędzaćdzisz, oszczędź, oszczędzaćdził, oszczędzaćony 1. «żyć wydając niewiele pieniędzy, żyć oszczędnie, nie być… … Słownik języka polskiego
oszczędzać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oszczędzaćam, oszczędzaća, oszczędzaćają, oszczędzaćany {{/stl 8}}– oszczędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oszczędzaćdzę, oszczędzaćdzi, oszczędzaćędź, oszczędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fatyga — ż III, CMs. fatygaydze, blm «trud, zmęczenie, utrudzenie; wysiłek poniesiony dla kogoś, w czyjejś sprawie» Wynagrodzić czyjąś fatygę. Podziękować, dać coś komuś za fatygę. Oszczędzić sobie fatygi. Szkoda fatygi. Nie żałować fatygi. Coś kosztuje… … Słownik języka polskiego
kurz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «pył powstały ze sproszkowanych ziarenek piasku, ziemi, z cząsteczek różnych ciał, unoszący się w powietrzu i osiadający na powierzchni przedmiotów» Obłoki, tumany kurzu. Warstwa kurzu. Ścierka do kurzu. Ścierać,… … Słownik języka polskiego
naskładać — dk I, naskładaćam, naskładaćasz, naskładaćają, naskładaćaj, naskładaćał, naskładaćany «składając wiele czegoś w jedno miejsce nagromadzić» Naskładać drzewa w komórce. ∆ Naskładać pieniędzy, grosza «zebrać, zgromadzić, oszczędzić pieniędzy» … Słownik języka polskiego
przepuścić — dk VIa, przepuścićpuszczę, przepuścićpuścisz, przepuścićpuść, przepuścićścił, przepuścićpuszczony przepuszczać ndk I, przepuścićam, przepuścićasz, przepuścićają, przepuścićaj, przepuścićał, przepuścićany 1. «pozwolić komuś przekroczyć jakiś… … Słownik języka polskiego
przykrość — ż V, DCMs. przykrośćści 1. blm «niemiłe uczucie wywołane ujemnymi bodźcami; uczucie smutku, niezadowolenia, niechęci» Wielka przykrość. Patrzeć z przykrością na coś brzydkiego. Sprawić, wyrządzić, zrobić komuś przykrość. Odczuć przykrość z… … Słownik języka polskiego
wstyd — m IV, D. u, Ms. wstydydzie; zwykle blm «przykre, upokarzające uczucie spowodowane świadomością niewłaściwego, złego, hańbiącego postępowania (własnego lub czyjegoś), niewłaściwych słów, świadomością własnych lub czyichś braków, błędów itp.,… … Słownik języka polskiego
zaoszczędzić — dk VIa, zaoszczędzićdzę, zaoszczędzićdzisz, zaoszczędzićędź, zaoszczędzićdził, zaoszczędzićdzony zaoszczędzać ndk I, zaoszczędzićam, zaoszczędzićasz, zaoszczędzićają, zaoszczędzićaj, zaoszczędzićał, zaoszczędzićany 1. «żyjąc oszczędnie,… … Słownik języka polskiego
zmartwienie — n I 1. rzecz. od zmartwić a. zmartwieć. 2. lm D. zmartwienieeń «to, co kogoś martwi, co wywołuje smutek; stan tego, kto się martwi» Ciężkie zmartwienie. Przysporzyć, oszczędzić komuś zmartwienia. Schudnąć, rozchorować się ze zmartwienia. ∆ Mieć… … Słownik języka polskiego
zyskać — dk I, zyskaćam, zyskaćasz, zyskaćają, zyskaćaj, zyskaćał, zyskaćany zyskiwać ndk VIIIb, zyskaćkuję, zyskaćkujesz, zyskaćkuj, zyskaćiwał, zyskaćiwany 1. «osiągnąć z czegoś zysk, korzyść, otrzymać coś w zysku; zarobić, skorzystać» Zyskać na jakiejś … Słownik języka polskiego