-
1 oscito
oscĭto, āre, āvi, ātum - intr. - - d. Cic. employé seult. au part. présent: v. oscitans. [st1]1 [-] ouvrir la bouche, bâiller. - Lucr. 3, 1065; Cic. Br. 200; Gell. 4, 20. [st1]2 [-] être de loisir. - Cic. Nat. 1, 72. [st1]3 [-] s'ouvrir, s'épanouir [en parl. de feuilles, de fleurs]. - Plin. 16, 88; Col. 10, 260.* * *oscĭto, āre, āvi, ātum - intr. - - d. Cic. employé seult. au part. présent: v. oscitans. [st1]1 [-] ouvrir la bouche, bâiller. - Lucr. 3, 1065; Cic. Br. 200; Gell. 4, 20. [st1]2 [-] être de loisir. - Cic. Nat. 1, 72. [st1]3 [-] s'ouvrir, s'épanouir [en parl. de feuilles, de fleurs]. - Plin. 16, 88; Col. 10, 260.* * *Oscito, oscitas, penul. corr. oscitare. Gell. Lucret. Baailler de sommeil.\Oscitare. Plin. S'ouvrir et espanouir. -
2 oscito
oscito oscito, -, -, are безучастным быть, вялым -
3 oscito
oscito oscito, -, -, are зевать -
4 oscito
ōscito, —, —, āre [ os I ]1) разевать рот, перен. кричать ( alĭtes oscitantes Ctl — v. l.)3) зевать Lcr, C, AG4) быть вялым, равнодушным, невнимательным, безучастным (oscĭtans sapientia C) -
5 oscito
ōscito, āre u. ōscitor, ārī (v. ōs u. cieo = moveo), I) den Mund aufsperren, Plaut.: oscitat leo, die Pflanze Löwenmaul öffnet sich, Colum. poët. – folia arborum ad solem oscitant, wenden sich hin, Plin. – II) insbes., aus langer Weile, Krankheit, Müdigkeit usw. gähnen, admone eum, ne postea tam improbe oscitet, Sen.: oscitans iudex, Cic.: hesternā potatione oscitantes, Cic fr.: oscitat extemplo, Lucr.: ut pandiculans oscitatur, Plaut.: m. Acc., quid adhuc oscitamus crapulam hesternam? gähnen wir vom g. R., Augustin. de ver. rel. 3. – bildl., cum maiores (calamitates) impendēre videantur, sedetis et oscitamini, sitzt ihr u. gähnt = legt teilnahmlos die Hände in den Schoß, Cornif. rhet. 4, 48 Fr. – dah. oscitāns = schläfrig, lässig, teilnahmlos, interea obscitantes opprimi, Ter.: osc. Epicurus, Cic.: osc. sapientia, Cic. – / Parag. Infin. oscitarier, Turpil. com. 15.
-
6 oscito
ōscito, āre u. ōscitor, ārī (v. ōs u. cieo = moveo), I) den Mund aufsperren, Plaut.: oscitat leo, die Pflanze Löwenmaul öffnet sich, Colum. poët. – folia arborum ad solem oscitant, wenden sich hin, Plin. – II) insbes., aus langer Weile, Krankheit, Müdigkeit usw. gähnen, admone eum, ne postea tam improbe oscitet, Sen.: oscitans iudex, Cic.: hesternā potatione oscitantes, Cic fr.: oscitat extemplo, Lucr.: ut pandiculans oscitatur, Plaut.: m. Acc., quid adhuc oscitamus crapulam hesternam? gähnen wir vom g. R., Augustin. de ver. rel. 3. – bildl., cum maiores (calamitates) impendēre videantur, sedetis et oscitamini, sitzt ihr u. gähnt = legt teilnahmlos die Hände in den Schoß, Cornif. rhet. 4, 48 Fr. – dah. oscitāns = schläfrig, lässig, teilnahmlos, interea obscitantes opprimi, Ter.: osc. Epicurus, Cic.: osc. sapientia, Cic. – ⇒ Parag. Infin. oscitarier, Turpil. com. 15. -
7 oscito
oscĭto, āre, v. n., and oscĭtor, āri, v. dep. ( inf. oscitarier, Turp. ap. Non. 322, 18; or Com. Rel. v. 15 Rib.) [oscieo], to open the mouth wide, to gape.I.Of plants, to open, unclose: oscitat in campis caput a cervice revulsum, of the plant lion's-mouth, Enn. ap. Serv. Verg. A. 10, 396; cf. Col. 10, 260; and:II.(arborum) folia cotidie ad solem oscitant,
turn towards the sun, Plin. 16, 24, 36, § 88.—Of living beings, to gape, yawn:B.ut pandiculans oscitatur,
Plaut. Men. 5, 2, 80; * Lucr. 3, 1065:clare ac sonore oscitavit,
Gell. 4, 20, 8.— With acc.:quid adhuc oscitamus crapulam hesternam,
August. Ver. Rel. 3.—Trop., to be listless, drowsy, inactive (cf.:dormio. sterto): cum majores (calamitates) impendere videantur, sedetis et oscitamini,
i. e. are listless, idle, negligent, Auct. Her. 4, 36, 48; cf. the foll.—Hence, oscĭtans, antis, P. a., listless, sluggish, lazy, negligent (class.):interea oscitantes opprimi,
Ter. And. 1, 2, 10: quae Epicurus oscitans allucinatus est, qs. half asleep, Cic. N. D. 1, 26, 72.—Of abstract things:oscitans et dormitans sapientia,
Cic. de Or. 2, 33, 144.—* Adv.: oscĭtanter, carelessly, negligently:quod ille tam solute egisset, tam leniter, tam oscitanter,
Cic. Brut. 80, 277. -
8 oscito
oscitare, -, - Vgape; yawn -
9 (ōscitō, —, —, āre)
(ōscitō, —, —, āre) see oscitans. -
10 oscitor
oscĭto, āre, v. n., and oscĭtor, āri, v. dep. ( inf. oscitarier, Turp. ap. Non. 322, 18; or Com. Rel. v. 15 Rib.) [oscieo], to open the mouth wide, to gape.I.Of plants, to open, unclose: oscitat in campis caput a cervice revulsum, of the plant lion's-mouth, Enn. ap. Serv. Verg. A. 10, 396; cf. Col. 10, 260; and:II.(arborum) folia cotidie ad solem oscitant,
turn towards the sun, Plin. 16, 24, 36, § 88.—Of living beings, to gape, yawn:B.ut pandiculans oscitatur,
Plaut. Men. 5, 2, 80; * Lucr. 3, 1065:clare ac sonore oscitavit,
Gell. 4, 20, 8.— With acc.:quid adhuc oscitamus crapulam hesternam,
August. Ver. Rel. 3.—Trop., to be listless, drowsy, inactive (cf.:dormio. sterto): cum majores (calamitates) impendere videantur, sedetis et oscitamini,
i. e. are listless, idle, negligent, Auct. Her. 4, 36, 48; cf. the foll.—Hence, oscĭtans, antis, P. a., listless, sluggish, lazy, negligent (class.):interea oscitantes opprimi,
Ter. And. 1, 2, 10: quae Epicurus oscitans allucinatus est, qs. half asleep, Cic. N. D. 1, 26, 72.—Of abstract things:oscitans et dormitans sapientia,
Cic. de Or. 2, 33, 144.—* Adv.: oscĭtanter, carelessly, negligently:quod ille tam solute egisset, tam leniter, tam oscitanter,
Cic. Brut. 80, 277. -
11 oscedo
oscēdo, ĭnis, f. [cf. oscito] [st1]1 [-] bâillements fréquents. --- Gell. 4, 20, 9. [st1]2 [-] aphte. --- Samm. 14, 16 ; Isid. 4, 8, 17.* * *oscēdo, ĭnis, f. [cf. oscito] [st1]1 [-] bâillements fréquents. --- Gell. 4, 20, 9. [st1]2 [-] aphte. --- Samm. 14, 16 ; Isid. 4, 8, 17.* * *Oscedo, pen. prod. oscedinis, f. g. Gell. Un vice qui est quand une personne baaille souvent. -
12 oscitans
oscĭtans, antis [st2]1 [-] part. présent de oscito. [st2]2 [-] indolent, négligent. - Cic. Nat. 1, 72; Mil. 56. - oscitans sapientia, Cic. de Or. 2, 144: sagesse paresseuse.* * *oscĭtans, antis [st2]1 [-] part. présent de oscito. [st2]2 [-] indolent, négligent. - Cic. Nat. 1, 72; Mil. 56. - oscitans sapientia, Cic. de Or. 2, 144: sagesse paresseuse.* * *Oscitans, pen. corr. oscitantis, Participium. Cicero. Baaillant de sommeil.\Oscitans. Terent. Qui ne pense, et ne se soulcie de rien, Negligent.\Oscitans Epicurus. Cic. Negligent, Nonchalant. -
13 oscitatio
oscĭtātĭo, ōnis, f. [oscito] [st1]1 [-] action de bâiller, bâillement. - [en parl. de l'huître] Plin. 9, 107. - [pers.] Cels. 1, 3; Sen. Ep. 74, 33; Clem. 2, 6, 4. [st1]2 [-] nonchalance, indifférence. - Quint. 11, 3,3; Stat. S. 4, 9, 20.* * *oscĭtātĭo, ōnis, f. [oscito] [st1]1 [-] action de bâiller, bâillement. - [en parl. de l'huître] Plin. 9, 107. - [pers.] Cels. 1, 3; Sen. Ep. 74, 33; Clem. 2, 6, 4. [st1]2 [-] nonchalance, indifférence. - Quint. 11, 3,3; Stat. S. 4, 9, 20.* * *Oscitatio, Verbale. Plin. Baaillement, Oscitation.\Oscitatio. Donatus. Quand une personne ne se soulcie de rien, Negligence, Nonchalance.\Oscitationes alicuius. Stat. Livres negligemment composez par aucun. -
14 oscedo
ōscēdo, inis f. [ oscito ]1) позыв к зевоте, желание зевать AG2) ( у детей) язвочки на слизистой оболочке рта (предпол. афты) Is -
15 oscitabundus
ōscitābundus, a, um [ oscito ]зевающий, одолеваемый зевотой AG, Sid -
16 oscitanter
ōscitanter [ oscito ]зевая, сонно, сонливо, перен. вяло, безучастно, равнодушно ( agere C) -
17 oscitatio
ōscitātio, ōnis f. [ oscito ]1) раскрытие, разевание ( conchae pandentes sese quādam oscitatione PM)2) зевота, зевание CC, PM etc.3) сонливость, вялостьoscitatione alicujus solvi O — заразиться чьей-л. сонливостью -
18 oscitor
ōscitor, —, ārī depon. Pl, rhH. = oscito -
19 bataclo
bataclo = oscito, Gloss.; vgl. Löwe Prodr. p. 412.
-
20 hippito
hippito, āre = oscito, Gloss. IV, 524, 30.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
oscitate — To yawn; to gape. [L. oscito, fr. os, mouth, + cieo, to put in motion] * * * os·ci·tate (osґĭ tāt) to yawn … Medical dictionary
ՁԳՏԻՄ — (եցայ, ել.) NBH 2 0149 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 10c, 12c, 13c ձ. ՁԳՏԻՄ կամ ՁԿՏԻՄ. παρεκτείνομαι, ἑπιτείνομαι եւն. extendor, intendo, attingo, feror. Յառաջ ձգիլ. բերիլ. նկրտիլ. գուն գործել հասանել. ձգնիլ. մրցիլ. երկայնիլ,… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՅՕՐԱՆՉԵՄ — (եցի.) NBH 2 0381 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 11c, 12c չ. ՅՕՐԱՆՉԵՄ կամ ՅՕՐԱՆՋԵՄ. χασμόμαι oscito. գրի եւ ՅՈՐԱՆՉԵԼ, ՅՈՐՈՆՉԵԼ, ՈՐՈՆՉԵԼ, ՈՐՈՆՋԵԼ. Որոշտալ. հառաչելով բերանաբաց շնչել՝ առ յօրանալոյ կամ յոյր լինելոյ, առ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)