-
1 orzekać
глаг.• высказывать• гласить• констатировать* * *orzeka|ć\orzekaćny несов. 1. высказывать (выражать) мнение; заявлять; давать заключение;2. юр. выносить постановление (приговор); ср. orzec+1. oświadczać, stwierdzać 2. postanawiać
* * *orzekany несов.1) выска́зывать (выража́ть) мне́ние; заявля́ть; дава́ть заключе́ниеSyn: -
2 sprawa orzekać
дело выноситьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprawa orzekać
-
3 opiewać
глаг.• воспевать• петь* * *opiewa|ć\opiewaćny несов. 1. книжн. воспевать, славить;2. гласить (о законе, документе); 3. составлять; czek opiewa na sto złotych чек на сумму сто злотых+1. sławić, rozsławiać 2. brzmieć, głosić, orzekać 3. wynosić
* * *opiewany несов.1) книжн. воспева́ть, сла́вить2) гласи́ть (о законе, документе)3) составля́тьczek opiewa na sto złotych — чек на су́мму сто зло́тых
Syn: -
4 opiniować
глаг.• рецензировать* * *opiniowa|ć\opiniowaćny несов. kogo-co, o kim-czym высказывать своё мнение, отзываться о ком-чём+* * *opiniowany несов. kogo-co, o kim-czymвыска́зывать своё мне́ние, отзыва́ться о ком-чёмSyn:
См. также в других словарях:
orzekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, orzekaćam, orzekaća, orzekaćają, orzekaćany {{/stl 8}}– orzec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, orzeknę, orzeknie, orzeknij, orzekł, orzekła, orzekli, orzekany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
orzekać — → orzec … Słownik języka polskiego
ferować — ndk IV, ferowaćruję, ferowaćrujesz, ferowaćruj, ferowaćował, ferowaćowany przestarz. «wydawać, zatwierdzać, orzekać» dziś tylko w zwrocie: Ferować wyroki. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
opiewać — ndk I, opiewaćam, opiewaćasz, opiewaćają, opiewaćaj, opiewaćał, opiewaćany 1. podn. książk. «opisywać, rozsławiać, wychwalać kogoś albo coś w utworze literackim» Opiewać piękno przyrody, sławnych bohaterów. 2. «o piśmie, dokumencie: zawierać… … Słownik języka polskiego
opiniować — ndk IV, opiniowaćniuję, opiniowaćniujesz, opiniowaćniuj, opiniowaćował, opiniowaćowany «wydawać opinię, wypowiadać swój sąd o kimś, o czymś; orzekać» Opiniować czyjś projekt, czyjąś pracę … Słownik języka polskiego
orzec — dk Vc, orzeknę, orzekniesz, orzekł, orzeczony, orzekłszy orzekać ndk I, orzecam, orzecasz, orzecają, orzecaj, orzecał, orzecany 1. «wypowiedzieć, wyrazić sąd, opinię, zdanie o czymś; oświadczyć, stwierdzić, określić coś, rozstrzygnąć coś» Lekarze … Słownik języka polskiego
prawomocnie — prawomocnieej «z mocą prawną; obowiązująco» Stwierdzać, orzekać prawomocnie … Słownik języka polskiego
wymierzyć — dk VIb, wymierzyćrzę, wymierzyćrzysz, wymierzyćmierz, wymierzyćrzył, wymierzyćrzony wymierzać ndk I, wymierzyćam, wymierzyćasz, wymierzyćają, wymierzyćaj, wymierzyćał, wymierzyćany 1. «zmierzyć coś dokładnie; dokonać pomiarów» Wymierzyć długość,… … Słownik języka polskiego
wyrokować — ndk IV, wyrokowaćkuję, wyrokowaćkujesz, wyrokowaćkuj, wyrokowaćował 1. «wydawać wyrok; orzekać» Sąd wyrokował w jakiejś sprawie. 2. «wypowiadać, wyrażać sąd, opinię, zdanie o czymś, zabierać głos decydujący; decydować, rozstrzygać» Wyrokować o… … Słownik języka polskiego
inkwizycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} instytucja Kościoła katolickiego działająca od XIII do XIX w., mająca za zadanie orzekać, czy postępowanie czyjeś pozostaje w zgodzie z doktryną katolicyzmu; jest odpowiedzialna za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kwantyfikator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. kwantyfikatororze, log. {{/stl 8}}{{stl 7}} stała logiczna przekształcająca funkcje zdaniowe w zdania, wskazując zakres stosowalności predykatu, czyli liczbę przedmiotów, o których można zgodnie z prawdą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
