-
1 ordynarny
прил.• аляповатый• большой• бурный• внезапный• вспыльчивый• вульгарный• грубоватый• грубый• крупный• невежливый• невоспитанный• необработанный• неотесанный• непристойный• объемистый• примитивный• резкий• сырой• толстый• топорный• шероховатый* * *вульгарный, грубыйpospolity, zwyczajny ординарный* * *ordynarn|y\ordynarnyi, \ordynarnyiejszy 1. грубый, вульгарный;2. простой, неприхотливый; \ordynarnyе jadło простая пища+1. wulgarny 2. zwyczajny
* * *ordynarni, ordynarniejszy1) гру́бый, вульга́рный2) просто́й, неприхотли́выйordynarne jadło — проста́я пи́ща
Syn: -
2 ordynarny drań
грубая сволочьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ordynarny drań
-
3 ordynarny gest
грубый жестOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ordynarny gest
-
4 ordynarny głos
грубый голосOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ordynarny głos
-
5 rzucić ordynarny epitet pod czyimś adresem
обозва́ть кого́-л., отпусти́ть руга́тельство по чьему́-л. а́дресуSłownik polsko-rosyjski > rzucić ordynarny epitet pod czyimś adresem
-
6 ординарный
-
7 grubiański
прил.• аляповатый• внезапный• вульгарный• грубоватый• грубый• грязный• жесткий• крупный• невежливый• невоспитанный• необработанный• неотесанный• непристойный• отвратительный• примитивный• резкий• суровый• сырой• топорный• хамский• шероховатый* * *, ordynarny, wulgarny грубый* * *grubiańs|ki\grubiańskicy грубый;po \grubiańskiku грубо
+ ordynarny, gburowaty, chamski* * *гру́быйpo grubiańsku — гру́бо
Syn: -
8 brutalny
прил.• аляповатый• бурный• грубоватый• грубый• дикий• жесткий• жестокий• зверский• невежливый• невоспитанный• неистовый• необработанный• неотесанный• непристойный• резкий• свирепый• строгий• суровый• сырой• топорный• шероховатый* * *brutaln|y\brutalnyi грубый, жестокий+grubiański, ordynarny
* * *гру́бый, жесто́кийSyn: -
9 chamski
прил.• вульгарный• грубый• невоспитанный• хамский* * *chams|ki\chamskiсу хамский+ordynarny;
prostacki* * *ха́мскийSyn: -
10 dowcip
сущ.• острота• остроумие• разум• ум• хохма• шутка* * *♂, Р. \dowcipu 1. острота ž, шутка ž, анекдот;ordynarny \dowcip грубая шутка; pieprzny \dowcip сальный анекдот; opowiadać \dowcipy рассказывать анекдоты;
2. остроумие ň;zasłynąć z \dowcipu прославиться остроумием;
ostrzyć na kimś \dowcip высмеивать кого-л., делать кого-л. предметом шуток+1. anegdota, żart, kawał
* * *м, P dowcipu1) остро́та ż, шу́тка ż, анекдо́тordynarny dowcip — гру́бая шу́тка
pieprzny dowcip — са́льный анекдо́т
opowiadać dowcipy — расска́зывать анекдо́ты
2) остроу́мие nzasłynąć z dowcipu — просла́виться остроу́мием
ostrzyć na kimś dowcip — высме́ивать кого́-л., де́лать кого́-л. предме́том шу́ток
Syn: -
11 epitet
сущ.• эпитет* * *♂, Р. \epitetu эпитет;● rzucić ordynarny \epitet pod czyimś adresem обозвать кого-л., отпустить ругательство по чьему-л. адресу* * *м, Р epitetuэпи́тет -
12 gruboskórny
прил.• аляповатый• внезапный• вульгарный• грубоватый• грубый• жесткий• крупный• невежливый• невоспитанный• необработанный• неотесанный• непристойный• примитивный• резкий• суровый• сырой• толстокожий• топорный• шероховатый* * *gruboskórn|y\gruboskórnyi грубый; толстокожий, бесчувственный+ordynarny, prostacki
* * *гру́бый; толстоко́жий, бесчу́вственныйSyn: -
13 nieparlamentarny
прил.• вульгарный• грубый* * *nieparlamentarn|yнецензурный, непристойный; непарламентский;\nieparlamentarnyе słowa нецензурные (непристойные) слова
+ niecenzuralny, nieprzyzwoity, ordynarny* * *нецензу́рный, непристо́йный; непарла́ментскийnieparlamentarne słowa — нецензу́рные (непристо́йные) слова́
Syn: -
14 prostacki
прил.• аляповатый• внезапный• вульгарный• грубоватый• грубый• крупный• невежливый• невоспитанный• необработанный• неотесанный• непристойный• примитивный• резкий• сырой• топорный• хамский• шероховатый* * *prostac|ki\prostackicy грубый, вульгарный;\prostackikie maniery вульгарные манеры; \prostackikie żarty грубые шутки; ● po \prostackiku, z \prostackika грубо, вульгарно
+ prostaczy, ordynarny, grubiański, wulgarny* * *гру́бый, вульга́рныйprostackie maniery — вульга́рные мане́ры
- z prostackaprostackie żarty — гру́бые шу́тки
Syn: -
15 rynsztokowy
1. прил. от rynsztok;2. перен. площадной, грязный, непристойный+2. ordynarny, wulgarny
* * *1. прил. от rynsztok 2. перен.площадно́й, гря́зный, непристо́йныйSyn: -
16 wulgarny
прил.• аляповатый• вульгарный• грубый• крупный• невежливый• необработанный• непристойный• сырой• топорный• шероховатый* * *wulgarn|y\wulgarnyi, \wulgarnyiejszy вульгарный+ordynarny, prostacki
* * *wulgarni, wulgarniejszyвульга́рныйSyn:
См. также в других словарях:
ordynarny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ordynarnyni, ordynarnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wulgarny, grubiański, chamski, prostacki, nieprzyzwoity : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ordynarna odpowiedź. Ordynarne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ordynarny — ordynarnyni, ordynarnyniejszy 1. «wulgarny, trywialny, prostacki, nieokrzesany, grubiański, karczemny; płaski, niewybredny» Ordynarne słowa, wyrazy, piosenki, dowcipy, wyzwiska. Ordynarne zachowanie, kłamstwo, fałszerstwo. Być ordynarnym.… … Słownik języka polskiego
chamowaty — Ordynarny; grubiaсski; prostacki; impertynencki Eng. Rude; boorish; impudent; impertinent … Słownik Polskiego slangu
ординарный — впервые в Генер. Реглам. 1720 г.; см. Смирнов 213, ординарийный – то же (впервые в 1697 г.; см. Христиани 53). Вероятно, через стар. нов. в. н. ordinari (то же) из лат. ordinārius (XVI–XVIII вв.; см. Шульц–Баслер 2, 262). Отчасти через посредство … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
ординарный — Заимств. в Петровскую эпоху из польск. яз., где ordynarny < франц. ordinaire < лат. ordinarius «рядовой, обыкновенный», суф. производного от ordo «порядок». См. орден … Этимологический словарь русского языка
gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… … Słownik frazeologiczny
cham — m IV, DB. a, Ms. chammie; lm M. y, DB. ów 1. obelż. «człowiek ordynarny, grubiański, nieokrzesany» Skończony cham. ◊ posp. Robić coś (coś zrobione) na chama «robić coś (coś zrobione) bez obsłonek, bez ukrywania właściwej intencji, często przemocą … Słownik języka polskiego
chamowaty — chamowatyaci obelż. «mający cechy chama; ordynarny, grubiański, nieokrzesany» … Słownik języka polskiego
chamski — chamskiscy 1. obelż. «odnoszący się do chama, właściwy chamowi, ordynarny, grubiański» Chamskie zachowanie. Chamskie żarty. 2. daw. pogard. «dotyczący człowieka z ludu; chłopski» Chamska zagroda. ◊ Chamskie nasienie «obelżywe wyzwisko» po chamsku … Słownik języka polskiego
grubianin — m V, DB. grubianinanina; lm M. grubianinanie, DB. grubianinanów przestarz. «człowiek źle wychowany, ordynarny; gbur» Zachowywać się jak grubianin … Słownik języka polskiego
grubiański — grubiańskiscy przestarz. «ordynarny, gburowaty, prostacki» Grubiańskie obelgi. Grubiańskie postępowanie. po grubiańsku przestarz. «w sposób grubiański; grubiańsko» … Słownik języka polskiego