-
41 Оркус
Religion: Orcus -
42 Orkus
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > Orkus
-
43 Horcus
Horcus, s. Orcus ⇒. -
44 meto
1. mēto, āre = metor (s. Prisc. 8, 29), abstecken, abmessen, late circum loca, Ps. Verg. cul. 172 Sill. (Haupt 174 metatur u. Ribbeck 174 rictatur). Vgl. metor no. II, 1.————————2. meto, messuī, messum, ere (vgl. griech. ἀμάω, ich mähe, ahd. mad, Mahd), I) intr. mähen, ernten, hordeum, Cato fr.: pabula falce, Ov.: in metendo occupati, Caes.: cum est matura seges, metendum, Varro: postremus metito, von der Weinernte, Verg.: Partiz. subst., Antii metentibus (den Mähern) cruentas in corbem spicas cecĭdisse, Liv. – sprichw., ut sementem feceris, ita metes, wie man sät, so erntet man; wie man's treibt, so geht's, Cic. de or. 2, 261: sibi quisque ruri metit, jeder ist auf seinen eigenen Vorteil bedacht, Plaut. most. 799: mihi istic nec seritur nec metitur, ich habe keinen Vorteil davon, es geht mich nichts an, Plaut. Epid. 265. – II) tr.: A) mähen, abmähen, abernten, messem, Plaut.: arva, Prop.: farra, Ov.: von der Weinlese, vindemiam, Plin.: uva metitur, Plin.: von anderen Erzeugnissen, tus, Plin.: übtr., von den Bienen, metunt flores, Verg. – Partiz. messus, a, um, Varro u. Verg. – meton. – bewohnen, qui Batulum metunt, Batulums Fluren mähen, Sil. 8, 565. – B) poet. übtr., mähen, abmähen, 1) abschneiden, abhauen, abpflücken, abreißen, abschlagen, lilia virgā, Ov.: barbam forcipe, Mart.: u. bl. barbam, Iuven.: capillos, Mart.: rosam pollice, Mart.: farra metebat aper, Ov. – 2) (wie ἀμάω) niedermähen = niederhauen, niedermetzeln (s. Drak. Sil. 10, 146. Burm. Val. Flacc. 3, 670 u. Anthol. Lat.————1. p. 96), proxima quaeque gladio, Verg.: primos et extremos metendo stravit humum, Hor.: so auch vom Mähen des Todes, metit Orcus grandia cum parvis, Hor. – ⇒ Perf. messui, Mamert. grat act. 22. § 1 u. 2; vgl. Prisc. 10, 47 (mit dem Beleg demessuit aus Cato origg. 2. fr. 25). Mart. Cap. 3. § 319. -
45 Orchus
Orchus, s. Orcus. -
46 orcinianus
orcīniānus, a, um (orcus), zum Totenreiche gehörig, Toten-, sponda, Totenbahre, Mart. 10, 5, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > orcinianus
-
47 orcinus
orcīnus (orcīvus), a, um (orcus), zum Totenreiche gehörig, Toten-, liberti, durch das Testament frei gewordene, ICt.: senatores orcivi, nach dem Tode Cäsars gleichs. durch dessen Testament in den Senat gekommene, Suet. Aug. 35, 1. – ⇒ Naev. epigr. fr. b. Gell. 1, 24, 2 liest Hertz orchi (= orci). -
48 rapax
rapāx, ācis (rapio), I) an sich reißend, -raffend, hinreißend, reißend, unaufhaltsam, A) eig.: ventus, Ov.: fluvius, Lucr.: ignis, Ov.: dentes, Fang-, Vorderzähne, Veget – m. folg. Genet., chryselectrum rapacissimum ignium, feuerfangend, Plin. 37, 51. – dah. als Beiname der 21. Legion Rapax (die Unwiderstehliche), u. ihre Soldaten Rapaces, Tac. hist. 2, 43; 3, 22 u.a. – B) übtr., fähig, sich etwas anzueignen, m. Genet., nihil est appetentius similium sui nec rapacius quam natura, Cic. de amic. 50: unde ista rapacia virtutis ingenia vel ex se fertilia, Sen.: nostri omnium utilitatium et virtutum rapacissimi, Plin. 25, 4. – II) räuberisch, raubgierig, subst., der Räuber a) v. Pers., Cic. u.a.: v. habsüchtigen, nach Geschenken gierigen Buhlerinnen, Cinara, Hor.: domina, Tibull. – b) von Tieren, lupus, Hor.: ungues hominibus lati, rapacibus (den Raubtieren) unci, Plin. – c) v. personif. Ggstdn., mors, Tibull.: Mars, als unglückliches Gestirn, Prop.: Orcus, Hor. -
49 seligo
sēligo, lēgī, lēctum, ere (se u. lego), auslesen, auswählen, I) im allg.: exempla, Cic.: selectae sententiae, Cic. – II) insbes.: a) selecti iudices, die (vom Prätor gewählten) Richter in Kriminalsachen, Cic. u.a. – b) dii selecti, nach Varro folgende zwanzig: Ianus, Iuppiter, Saturnus, Genius, Mercurius, Apollo, Mars, Vulcanus, Neptunus, Sol, Orcus, Liber pater, nebst den weiblichen: Tellus, Ceres, Iuno, Luna, Diana, Minerva, Venus, Vesta, Varro bei Augustin. de civ. dei 7, 2; vgl. Augustin. de civ. dei 7, 3 u. 33. -
50 orcinus
(libertus), раб, сделавшийся свободным после смерти господина на основании завещания; патроном вольноотпущенника считался завещатель, принадлежащий уже царству смерти (orcus) (§ 2 I. 2, 24. 1. 3 § 3 D. 26, 4. 1. 8 pr. D. 28, 5. 1. 22 pr. D. 33, 8. 1. 4 § 12. 1. 30 § 12. 1. 49 D. 40, 5. 1. 2 pr. D. 40, 7. 1. 5 D. 40, 8. 1. 8 C. 1, 18. 1. 10 C. 7, 2 1. un. § 7 C. 7, 6).Латинско-русский словарь к источникам римского права > orcinus
-
51 alter
alter tera, terum, gen. terīus or terius, dat. alterī (f rarely alterae), pronom adj. [2 AL-], one, another, the one, the other (of two): necesse est sit alterum de duobus: altera ex duabus legionibus, Cs.: alter consulum, L.: in alterā parte fluminis legatum reliquit, on the other side, Cs.: ut consules alter ambove cognoscerent, one or both: absente consulum altero ambobusve, L. — Alter... alter, the one... the other, the former... the latter: curemus aequam uterque partem; ut alterum, ego item alterum, T.: quorum alter exercitum perdidit, alter vendidit: nec ad vivos pertineat, nec ad mortuos; alteri nulli sunt, alteros non attinget: quorum alteri adiuvabant, alteri, etc., Cs.: qui noxii ambo, alter in alterum causam conferant, L.—Unus... alter, one... the other: Ph. Una iniuria est tecum... altera est tecum, T.: uni epistulae respondi, venio ad alteram. — Opp. to other distributive words: alter gladiator habetur, hic autem, etc.: lateris alter angulus ad orientem solem, inferior ad, etc., Cs.: ne alteruter alterum praeoccuparet, N.: uterque suo studio delectatus contempsit alterum: neutrum eorum contra alterum iuvare, Cs.—Esp., as a numeral, the second, next (cf. secundus): primo die... alter dies... tertius dies: proximo, altero, tertio, reliquis consecutis diebus: sive iterum Sulla sive alter Marius: alteris Te mensis adhibet deum, i. e. at the dessert, H. — So, alterā die, the next day: altero die quam, on the next day after, L. — With praepp.: qui tum regnabat alter post Alexandream conditam, next after: Fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo, the next after him, V.—In compound numbers: litteras altero vicensimo die reddidit, on the twenty-second day.—Of a number collectively: hos libros alteros quinque mittemus, a second series of five: Aurea mala decem misi; cras altera (sc. decem) mittam, V. — In the phrase, unus et alter, unus atque alter, unus alterque, the one and the other.—Usu. of an indef. number, one and another, a couple, one or two: Unus et item alter, T.: unum et alterum diem desiderari: versus paulo concinnior unus et alter, H.—Rarely of a definite number, two: unus et alter dies intercesserat.—Alterum tantum, as much more, as much again, twice as much: altero tanto longior, N.: numero tantum alterum adiecit, L. — Of quality or character, a second, another, i. e. very like: Verres, alter Orcus: alter ego: amicus est tamquam alter idem, a second self.—The one of two, either of two (for alteruter): non uterque sed alter: sine alteris vestrum vivere, L. — Meton., another (for alius): victis non ad alterius praescriptum imperare, Cs.: si nullius alterius nos pudet, nobody else, L.—Hence, a neighbor, fellow-creature: ex incommodis Alterius sua ut conparent commoda, T.: nihil alterius causā facere.—The other, the opposite: alterius factionis principes, the leaders of the opposite party, N.—Different, changed: quotiens et specula videris alterum, H.* * *Ithe_one... the_other (alter... alter); otherwiseIIaltera, alterum ADJone (of two); second/another; former/latterIIIunus et alter-- one or two/other
second/further/next/other/latter/some person/thing (actually PRON); either -
52 coërceō
coërceō cuī, citus, ēre [com- + arceo], to enclose on all sides, hold together, surround, encompass: (mundus) omnia coërcet: Vitta coercebat capillos, O.: virgā coërces turbam, H. — To restrain, confine, shut in, hold, repress, control: (amnis) nullis coërcitus ripis, L.: Bucina coërcuit (undas), O.: frenisque coërcuit ora, O.: vitem ferro amputans coërcet: (operibus) intra muros coërcetur hostis, L.: (mortuos) Styx coërcet, V.: Tantalum coërcet (Orcus), H.: Messapus primas acies, controls, V.—Fig., of discourse, to control, confine, restrain, limit: (nos) quasi extra ripas diffluentes.—To hold in check, curb, restrain, tame, correct: cupiditates: procacitatem hominis manibus, N.: suppliciis delicta, H.: in praetore coërcendo fortes: quibus rebus coërceri milites soleant, Cs.: pueros fuste, H.: animum, Ta.: coërcendi ius (in contione), of maintaining order, Ta.: carmen, quod non Multa dies coërcuit, corrected, H.* * *coercere, coercui, coercitus V TRANSenclose, confine; restrain, check, curb, repress; limit; preserve; punish -
53 grandis
grandis e, adj. with comp. [2 GAR-].—Of things, full-grown, large, great, full, abundant: tumulus, Cs.: vas: fetūs grandiores edere: ilex, S.: grandiores libri: litterae: cothurni, H.: pecunia, a large sum: faenus: aes alienum, S.: pondus argenti: elementa, massive, O.—Of persons, grown up, large, big, tall: virgo, T.: puer.— Advanced in years, aged, old: homo grandior, T.: grandiorem aetatem ad consulatum constituere: non admodum grandis natu: tam grandis natu: iam grandior aevo genitor, O.—Fig., large, great, strong, powerful, weighty, severe: dicam tibi inpin gam grandem, T.: de rebus grandioribus dicere: supercilium, lofty, Iu.: ingenium, O.: praemia meritorum, H.: carmen, Iu.: alumnus, noble, H.— Plur n. as subst: metit Orcus Grandia cum parvis, H.: nec Conamur tenues grandia, H.—Of style, great, lofty, dignified, noble: genus dicendi grandius: rerum gestarum pronuntiator: causidicus: oratores verbis.* * *grandis, grande ADJfull-grown, grown up; large, great, grand, tall, lofty; powerful; aged, old -
54 lūridus
lūridus adj., pale yellow, sallow, wan, ghastly, lurid: Orcus, H.: lumina, O.—Turning pale, making ghastly: horror, O.: aconita, O.* * *lurida, luridum ADJsallow, wan, ghastly -
55 metō
metō messuī, messus, ere [MET-], to reap, mow, crop, gather, collect, harvest: in metendo occupatos, Cs.: pabula falce, cut down, O.: Falcibus messae herbae, V.—Prov.: ut sementem feceris, ita metes, as you sow, so shall you reap.—Of the vintage, to gather: Postremus metito, V.: purpureos flores, i. e. gather the pollen (of bees), V.— To cut off, pluck, crop: virgā lilia summa, O.: farra metebat aper, laid waste, O.: barbam, Iu.— To mow down, cut down, destroy: Proxuma quaeque gladio, V.: metit Orcus Grandia cum parvis, H.: vita omnibus metenda, ut fruges, C. poët.* * *metere, messui, messus Vreap; mow, cut off -
56 rapāx
rapāx ācis, adj. with comp. and sup. [RAP-], tearing, furious, violent: ventus, O.: unda.—Fig., grasping, greedy, rapacious, insatiable: olim furunculus, nunc vero etiam rapax: Cinara, i. e. greedy for presents, H.: lupi, H.: Orcus, H.: domina, Tb.: nihil est rapacius quam natura.* * *(gen.), rapacis ADJgrasping, rapacious -
57 orco
-
58 Hades
-
59 orco
orco s.m. (pl. - chi) 1. ( mostro delle favole) ogre. 2. ( estens) monstre: mi sembri un orco tu ressembles à un monstre. 3. ( lett) ( inferi) Orcus. 4. ( Zool) ( orco marino) macreuse f. brune. -
60 Orco
См. также в других словарях:
Orcus (D&D) — Orcus (Donjons et dragons) Divinité des Royaumes Oubliés Orcus Titre Le Prince des Morts Vivants Plan de résidence Abysses Niveau de puissance Seigneur Démon Alignement Chaotique Mauvais Portfolio Morts vivants Alias Ténébreux Supérieur … Wikipédia en Français
Orcus — (deutsch: Orkus) war in der römischen Mythologie einer der Namen für den Gott der Unterwelt. Andere Namen sind Pluto oder Dis Pater. Mit Orcus wird seine böse, bestrafende Seite bezeichnet, der Gott, der die Toten im Jenseits folterte. Ihm wurden … Deutsch Wikipedia
Orcus — prop. n. The god of the underworld; counterpart of Greek Pluto. Syn: Dis. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
Orcus — {{Orcus}} Römischer Gott des Totenreichs, das seinerseits Orcus genannt wurde … Who's who in der antiken Mythologie
Orcus — (lat.), das Reich des Pluto, so v.w. Unterwelt … Pierer's Universal-Lexikon
Orcus — Orcus, s. Orkus … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Orcus — Orcus, griech., die Unterwelt … Herders Conversations-Lexikon
Orcus — [ôr′kəs] n. Rom. Myth. 1. the lower world; Hades 2. Pluto, or Dis … English World dictionary
Orcus — For other uses, see Orcus (disambiguation). Orcus was a god of the underworld, punisher of broken oaths in Italic and Roman mythology. As with Hades, the name of the god was also used for the underworld itself. In the later tradition, he was… … Wikipedia
ORCUS — I. ORCUS Deus Inferorum, idem cum Plutone: et fuit Orci seu Plutonis aedes Romae, in decima Urbis regione. Alii eum cum Charonte confundentes, Acheronti fluvio praefuisse, aiunt. At Antiquis Quietalem dictum esse, a Quiete, quam, aedem extra… … Hofmann J. Lexicon universale
Orcus — Para otros usos de este término, véase (90482) Orcus. Orcus u Orco era, en la mitología romana, uno de los demonios del inframundo, encargado de castigar los juramentos rotos. Ya en época clásica se identifica[1] con el romano Plutón y Dis Pater … Wikipedia Español