Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

opulentia

  • 1 opulentia

    ŏpŭlentĭa, ae, f. [opulens], riches, wealth, opulence (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    habemus publice egestatem, privatim opulentiam,

    Sall. C. 52, 22:

    opulentia neglegentiam tolerabat,

    id. ib. 52. 9:

    Trojae opulentia,

    Verg. A. 7, 262:

    metallorum,

    Plin. 2, 93, 95, § 207.—In plur.:

    deos decent opulentiae et factiones,

    Plaut. Trin. 2, 4, 89; id. Bacch. 3, 4, 17:

    copiis atque opulentiis anteire,

    Gell. 20, 5, 8.—
    B.
    Transf., like opes, resources, power, of a people:

    invidia ex opulentiā orta est,

    Sall. C. 6, 3; Nep. Cim. 2, 5:

    Lydorum,

    Tac. A. 4, 55.—
    II.
    Trop., richness, etc.:

    linguae,

    Claud. Cons. Mall. Theod. 21

    Lewis & Short latin dictionary > opulentia

  • 2 opulentia

        opulentia ae, f    [opulens], riches, wealth, opulence, abundance, affluence: habemus privatim opulentiam, S.: Troiae, V.
    * * *
    riches, wealth; sumptuousness

    Latin-English dictionary > opulentia

  • 3 opulentia

    riches, wealth / power, might / opulence, splendor

    Latin-English dictionary of medieval > opulentia

  • 4 ad-ōrnō

        ad-ōrnō āvī, ātus, āre,    to provide, furnish, fit out, equip, make ready: forum ornatu: opulentiā armorum bellum, L.: navīs, Cs.: petitionem consulatūs, to prepare: testium copiam: maria classibus: haec adornant ut lavet, prepare for her bath, T. — To decorate, embellish: insigni alqm veste, L.

    Latin-English dictionary > ad-ōrnō

  • 5 adorno

    ăd-orno, āvi, ātum, 1, v. a., to prepare a thing for some definite object, to get ready, to furnish, provide, fit out, equip, kosmeô.
    I.
    In gen. (class.;

    esp. freq. in Plaut. and Cic.): quin tu mihi adornas ad fugam viaticum,

    Plaut. Ep. 5, 1, 9:

    nuptias,

    id. Cas. 2, 6, 67; so also id. Aul. 2, 1, 35:

    fugam,

    Ter. Eun. 4, 4, 6 (cf.:

    fugam aut furtum parat,

    id. Phorm. 1, 4, 14):

    maria classibus et praesidiis,

    Cic. Imp. Pomp. 12, 35:

    forum comitiumque adornatum, ad speciem magnifico ornatu, ad sensum cogitationemque acerbo et lugubri,

    id. Verr. 2, 1, 22:

    ut accusationem et petitionem consulatus adornet atque instruat,

    prepare, id. Mur. 22, 46:

    testium copiam,

    to produce, id. Clu. 6:

    invenire et adornare comparationem criminis,

    id. ib. 67:

    contra haec Pompeius naves magnas onerarias adornabat,

    Caes. B. C. 1, 26:

    omni opulentiā insignium armorum bellum adornaverant,

    Liv. 10, 38.—Anteclass. constr. with inf.:

    tragulam in te inicere adornat,

    Plaut. Ep. 5, 2, 25.—And absol.:

    adorna, ut rem divinam faciam,

    Plaut. Rud. 4, 6, 2; Ter. Eun. 3, 5, 34.—
    II.
    To put an ornament upon one; hence, to decorate, adorn, embellish with something (mostly in the Aug. per.; esp. in the histt.): aliquem aliqua re:

    (Numa) flaminem insigni veste et curuli regiā sellā adornavit,

    Liv. 1, 20:

    triumphum,

    Vell. 2, 122; so Suet. Aug. 29; id. Tib. 43; id. Calig. 45; id. Ner. 12; 38: [p. 45] Curt. 3, 3, 13; 17 al.— Trop.:

    tantis adornatus virtutibus,

    Vell. 2, 2:

    praecipuis donis,

    id. 2, 121:

    bene facta suis verbis,

    Plin. Ep. 1, 8, 15:

    adornata verbis,

    Tac. A. 1, 52:

    legem leviter (sc. verbis) adornabit, ut justam,

    Quint. 7, 1, 47.—Hence, * ădornātē, adv.: declamabat splendide atque adornate, brilliantly and elegantly (opp. circumcise ac sordide), Suet. Rhet. 6.

    Lewis & Short latin dictionary > adorno

  • 6 exorno

    ex-orno, āvi, ātum, 1, v. a., to fit out, equip, furnish, supply with any thing.
    I.
    In gen. (rare;

    not in Cic.): nullae magis res duae plus negoti habent (sc. quam navis et mulier) forte si occeperis exornare,

    to give them an outfit, Plaut. Poen. 1, 2, 3 sq.:

    dum vicinitatem armis exornat,

    Sall. C. 36, 1; so,

    classem,

    Just. 5, 6:

    aliquem veste, nummis, familia,

    Phaedr. 4, 22, 23; cf.:

    is homo exornetur graphice in peregrinum modum,

    be fitted out, dressed, Plaut. Trin. 3, 3, 38:

    rebus paratis atque exornatis nuptiis,

    set out, arranged, id. Aul. 4, 10, 54:

    convivium omni opulentiā,

    Sall. J. 85, 39:

    aciem,

    id. ib. 52, 5.— Absol.:

    consul omnibus exploratis, credo dis fretus... tamen pro rei copia satis providenter exornat,

    provides, Sall. J. 90, 1 Kritz. — Transf.:

    hominem exornavit, mulierem qui abduceret,

    has employed, fitted out, Plaut. Ps. 4, 7, 110 Ritschl N. cr.; cf.:

    utrum aliquem exornari oportuit, qui istaec prohiberet,

    Auct. Her. 4, 15, 22 fin.
    II.
    Pregn., to deck out, adorn, embellish (the class. signif. of the word).
    A.
    Lit.:

    ea signa emere soleo, quae ad similitudinem gymnasiorum exornent mihi in palaestra locum,

    Cic. Fam. 7, 23, 2; cf.:

    domum ejus exornatam atque instructam iste reddiderat nudam atque inanem,

    id. Verr. 2, 2, 34, § 84:

    triclinium ample magnificeque,

    id. ib. 2, 4, 27, §

    62: aliquem veste regia,

    Curt. 8, 13 fin.:

    tibi me exorno ut placeam,

    Plaut. Most. 1, 3, 135; cf. id. Stich. 5, 4, 3; id. Trin. 4, 2, 15.— Transf., comically: adeo exornatum dabo, adeo depexum, ut dum vivat, meminerit mei, I'll give him such a dressing, i. e. beating, Ter. Heaut. 5, 1, 77.—
    B.
    Trop.:

    quin tu te exornas moribus lepidis?

    Plaut. Most. 1, 3, 12:

    Pythagoras exornavit eam Graeciam, quae magna dicta est, praestantissimis artibus,

    Cic. Tusc. 5, 4, 10; cf.:

    philosophiam falsa gloria,

    id. ib. 2, 5, 12; and:

    L. Fulvius eodem honore (i. e. consulatu) exornatus,

    Plin. 7, 43, 44, § 136:

    ad illustrandam atque exornandam orationem,

    Cic. de Or. 3, 38, 152; cf.:

    mea ratio in dicendo haec esse solet, ut boni quod habeat, id amplectar, exornem, exaggerem, etc.,

    id. ib. 2, 72, 292:

    quid exornamus philosophiam? aut quid ejus nomine gloriosi sumus?

    set off with praises, extol, id. Tusc. 2, 14, 33.—
    III.
    To despoil of ornament, Tert. Cult. Fem. 2, 9. —Hence, exornātus, a, um, P. a., decked out, adorned (rare):

    candide vestitus, laute exornatusque,

    Plaut. Cas. 4, 1, 10:

    cithara exornatissima,

    Auct. Her. 4, 47, 60: ornatu nullo potest exornatior esse, Poët. in Anth. Lat. 1, 692 Burm.

    Lewis & Short latin dictionary > exorno

  • 7 incitatrix

    incĭtātrix, īcis, f. [incitator], she that incites or instigates (eccl. Lat.):

    ad vitia,

    Arn. 2, 64:

    libidinum (opulentia),

    Lact. Ira D. 23:

    licentiae,

    Nazar. Pan. ad Const. 34.

    Lewis & Short latin dictionary > incitatrix

  • 8 suborior

    sŭb-ŏrĭor, īri, v. dep. n., to spring up, arise, proceed (very rare), Lucr. 1, 1036; 1, 1049; 2, 1138:

    metallorum opulentia tot saeculis suboriens,

    Plin. 2, 93, 95, § 207; Arn. 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > suborior

См. также в других словарях:

  • concordia parvae res crescunt et opulentia lites — /kagkordiya parviy riyz kreskant ed opyalensh(iy)a laytiyz/ Small means increase by concord and litigations by opulence …   Black's law dictionary

  • concordia parvae res crescunt et opulentia lites — /kagkordiya parviy riyz kreskant ed opyalensh(iy)a laytiyz/ Small means increase by concord and litigations by opulence …   Black's law dictionary

  • opulence — [ ɔpylɑ̃s ] n. f. • 1464; lat. opulentia 1 ♦ Grande abondance de biens. ⇒ abondance , aisance, fortune, richesse . Vivre dans le luxe et l opulence. Nager dans l opulence. Opulence d un État. 2 ♦ Fig. Opulence des formes. ⇒ ampleur. ⊗ CONTR.… …   Encyclopédie Universelle

  • opulenţă — OPULÉNŢĂ, opulenţe, s.f. (livr.) Bogăţie, belşug, abundenţă. – Din fr. opulence, lat. opulentia. Trimis de ana zecheru, 28.04.2006. Sursa: DEX 98  Opulenţă ≠ mizerie, pauperitate, penurie, pauperism Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime… …   Dicționar Român

  • opulencia — ► sustantivo femenino 1 Abundancia o riqueza grande: ■ la opulencia en la que viven es propia de la aristocracia. ANTÓNIMO miseria pobreza FRASEOLOGÍA nadar en la opulencia coloquial Ser muy rico: ■ …   Enciclopedia Universal

  • MARITUS — apud Hebraeos, uxori, sive virgo tempore sponsaliorum esset, sive vitiata, sive minor, sive proselyta, sive libertina, praeter amorem honoremque coniugalem, decem obligationum generibus tenebatur, quemadmodum ipsa vicissim illi quatuor, ut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Opulence — Op u*lence, n. [L. opulentia: cf. F. opulence. See {Opulent}.] Wealth; riches; affluence. Swift [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ОБИЛИЕ — ОБИЛИЕ, обилье ср. (opulentia? ob wil, Добровский) искаж. обельма, множество, избыток, изобилие; богатство, довольство, или роскошь, ·противоп. скудость, недостаток, бедность, нищета. Не радуйся обилию, радуйся скудному довольству. | ·стар. и сев …   Толковый словарь Даля

  • Wunibaldus, S. — S. Wunibaldus, Abb. Conf. (18. Dec., al. 1. Mai). Dieser hl. Abt. der ältere Bruder des hl. Bischofes Willibaldus von Eichstädt, wurde nach der Berechnung der Boll. (Febr. II. 70) wahrscheinlich im J. 701 geboren. Sein Name wird auch Wunnebald,… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • opulence — /op yeuh leuhns/, n. 1. wealth, riches, or affluence. 2. abundance, as of resources or goods; plenty. 3. the state of being opulent. Also, opulency. [1500 10; < L opulentia wealth. See OPULENT, ENCE] * * * …   Universalium

  • Opulenz — Abundanz; Üppigkeit; Reichhaltigkeit * * * Opu|lẹnz 〈f. 20; unz.〉 opulente Beschaffenheit, Üppigkeit, Überfluss; Ggs Frugalität [<lat. opulentia „Reichtum“] * * * Opu|lẹnz, die; (bildungsspr.): opulente Art. * * * Opu|lẹnz, die; …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»