Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

opulenter/ru

  • 1 opulenter

        opulenter adv. with comp.    [opulens], richly, sumptuously, splendidly: colore me, S.: ludos opulentius facere, L.

    Latin-English dictionary > opulenter

  • 2 opulenter

    ŏpŭlentē (opŭlentĕr), adv. avec opulence, richement, magnifiquement.
    * * *
    ŏpŭlentē (opŭlentĕr), adv. avec opulence, richement, magnifiquement.
    * * *
        Opulenter, Aduerbium. Liu. Richement et en grande abondance, Opulentement.

    Dictionarium latinogallicum > opulenter

  • 3 opulenter

    ŏpŭlentus, a, um (less freq. ŏpŭlens, entis, Sall. J. 69, 3; Nep. Chabr. 3, 3; App. M. 10, p. 248, 11; Aus. Idyll. 2, 7), adj. [ops, cf. Varr. L. L. 5, § 92 Müll.], rich, wealthy, opulent (syn.: dives, locuples;

    opp. inops,

    Cic. Lael. 13, 46; id. Off. 2, 20, 70; class.).
    I.
    Lit.: opulenti, terrestribus rebus copiosi, Fest. s. v opis, p. 187 Müll.
    (α).
    Absol.: magnae gentes opulentae, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll.; so, oppidum, id. ap. Non. 470, 4 (Trag. v. 324 Vahl.); Caes. B. C. 3, 80:

    opulentissima civitas,

    Cic. N. D. 3, 33, 81: opulentae matronae, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6 (Trag. v. 294 Vahl.);

    for which: opulens matrona,

    App. M. 10, p. 248, 11.—.
    (β).
    With abl.:

    opulentus auro adulescens,

    rich in gold, Plaut. Ep. 2, 2, 117:

    pars Numidiae agro virisque opulentior,

    Sall. J. 16, 5; cf.:

    gens opulentissima viris armisque,

    Liv. 1, 30, 4:

    exercitus victor opulentusque praedā,

    id. 4, 34, 4:

    templum donis opulentum,

    Verg. A. 1, 447.—
    (γ).
    With gen., rich in any thing:

    copia Ruris honorum opulenta,

    Hor. C. 1, 17, 16:

    provincia pecuniae opulenta,

    Tac. H. 2, 6 fin.
    II.
    Transf.
    A.
    Rich, fine, splendid:

    opulentum opsonium,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 64:

    opulentissima dona,

    Suet. Aug. 30:

    oratio,

    Gell. 7, 3, 54:

    opulentissimus liber,

    id. 14, 6 fin.: opulenta requies, Vulg Isa. 32, 18.—
    B.
    Of respectability or rank, respectable, powerful, noble: opulenti pariter atque ignobiles, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. v. 230 Vahl.):

    reges,

    Sall. C. 53, 3:

    opulentior factio,

    Liv. 32, 32.—Hence, adv.: ŏpŭlentē and ŏpŭlenter, richly, sumptuously, splendidly (rare;

    not in Cic. or Cæs.): neque illos arte colam, me opulenter,

    Sall. J. 85, 34:

    opulente ornata domus,

    App. Mag. p. 333, 11.— Comp.:

    ludos opulentius instructiusque facere,

    Liv. 1, 35, 7: epulari, Inst, 3, 3, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > opulenter

  • 4 opulenter

    богато, пышно ( ludos facere L)

    Латинско-русский словарь > opulenter

  • 5 opulente

    opulenter
    richly, wealthily

    Latin-English dictionary of medieval > opulente

  • 6 Богато

    - opulenter; large; opime;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Богато

  • 7 opulente

    opulentē u. opulenter, Adv. (opulentus u. opulens), reichlich, kostbar, herrlich, domus opulente ornata, Apul. apol. 93. – illos arte (knapp), me opulenter colere, Sall. Iug. 85, 34. – ludos opulentius (mit mehr Pracht) instructiusque quam priores reges facere, Liv. 1, 35, 7.

    lateinisch-deutsches > opulente

  • 8 opulente

    opulentē u. opulenter, Adv. (opulentus u. opulens), reichlich, kostbar, herrlich, domus opulente ornata, Apul. apol. 93. – illos arte (knapp), me opulenter colere, Sall. Iug. 85, 34. – ludos opulentius (mit mehr Pracht) instructiusque quam priores reges facere, Liv. 1, 35, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > opulente

  • 9 opulente

    ŏpŭlentus, a, um (less freq. ŏpŭlens, entis, Sall. J. 69, 3; Nep. Chabr. 3, 3; App. M. 10, p. 248, 11; Aus. Idyll. 2, 7), adj. [ops, cf. Varr. L. L. 5, § 92 Müll.], rich, wealthy, opulent (syn.: dives, locuples;

    opp. inops,

    Cic. Lael. 13, 46; id. Off. 2, 20, 70; class.).
    I.
    Lit.: opulenti, terrestribus rebus copiosi, Fest. s. v opis, p. 187 Müll.
    (α).
    Absol.: magnae gentes opulentae, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll.; so, oppidum, id. ap. Non. 470, 4 (Trag. v. 324 Vahl.); Caes. B. C. 3, 80:

    opulentissima civitas,

    Cic. N. D. 3, 33, 81: opulentae matronae, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6 (Trag. v. 294 Vahl.);

    for which: opulens matrona,

    App. M. 10, p. 248, 11.—.
    (β).
    With abl.:

    opulentus auro adulescens,

    rich in gold, Plaut. Ep. 2, 2, 117:

    pars Numidiae agro virisque opulentior,

    Sall. J. 16, 5; cf.:

    gens opulentissima viris armisque,

    Liv. 1, 30, 4:

    exercitus victor opulentusque praedā,

    id. 4, 34, 4:

    templum donis opulentum,

    Verg. A. 1, 447.—
    (γ).
    With gen., rich in any thing:

    copia Ruris honorum opulenta,

    Hor. C. 1, 17, 16:

    provincia pecuniae opulenta,

    Tac. H. 2, 6 fin.
    II.
    Transf.
    A.
    Rich, fine, splendid:

    opulentum opsonium,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 64:

    opulentissima dona,

    Suet. Aug. 30:

    oratio,

    Gell. 7, 3, 54:

    opulentissimus liber,

    id. 14, 6 fin.: opulenta requies, Vulg Isa. 32, 18.—
    B.
    Of respectability or rank, respectable, powerful, noble: opulenti pariter atque ignobiles, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. v. 230 Vahl.):

    reges,

    Sall. C. 53, 3:

    opulentior factio,

    Liv. 32, 32.—Hence, adv.: ŏpŭlentē and ŏpŭlenter, richly, sumptuously, splendidly (rare;

    not in Cic. or Cæs.): neque illos arte colam, me opulenter,

    Sall. J. 85, 34:

    opulente ornata domus,

    App. Mag. p. 333, 11.— Comp.:

    ludos opulentius instructiusque facere,

    Liv. 1, 35, 7: epulari, Inst, 3, 3, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > opulente

  • 10 opulentus

    ŏpŭlentus, a, um (less freq. ŏpŭlens, entis, Sall. J. 69, 3; Nep. Chabr. 3, 3; App. M. 10, p. 248, 11; Aus. Idyll. 2, 7), adj. [ops, cf. Varr. L. L. 5, § 92 Müll.], rich, wealthy, opulent (syn.: dives, locuples;

    opp. inops,

    Cic. Lael. 13, 46; id. Off. 2, 20, 70; class.).
    I.
    Lit.: opulenti, terrestribus rebus copiosi, Fest. s. v opis, p. 187 Müll.
    (α).
    Absol.: magnae gentes opulentae, Enn. ap. Fest. p. 301 Müll.; so, oppidum, id. ap. Non. 470, 4 (Trag. v. 324 Vahl.); Caes. B. C. 3, 80:

    opulentissima civitas,

    Cic. N. D. 3, 33, 81: opulentae matronae, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6 (Trag. v. 294 Vahl.);

    for which: opulens matrona,

    App. M. 10, p. 248, 11.—.
    (β).
    With abl.:

    opulentus auro adulescens,

    rich in gold, Plaut. Ep. 2, 2, 117:

    pars Numidiae agro virisque opulentior,

    Sall. J. 16, 5; cf.:

    gens opulentissima viris armisque,

    Liv. 1, 30, 4:

    exercitus victor opulentusque praedā,

    id. 4, 34, 4:

    templum donis opulentum,

    Verg. A. 1, 447.—
    (γ).
    With gen., rich in any thing:

    copia Ruris honorum opulenta,

    Hor. C. 1, 17, 16:

    provincia pecuniae opulenta,

    Tac. H. 2, 6 fin.
    II.
    Transf.
    A.
    Rich, fine, splendid:

    opulentum opsonium,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 64:

    opulentissima dona,

    Suet. Aug. 30:

    oratio,

    Gell. 7, 3, 54:

    opulentissimus liber,

    id. 14, 6 fin.: opulenta requies, Vulg Isa. 32, 18.—
    B.
    Of respectability or rank, respectable, powerful, noble: opulenti pariter atque ignobiles, Enn. ap. Gell. 11, 4, 3 (Trag. v. 230 Vahl.):

    reges,

    Sall. C. 53, 3:

    opulentior factio,

    Liv. 32, 32.—Hence, adv.: ŏpŭlentē and ŏpŭlenter, richly, sumptuously, splendidly (rare;

    not in Cic. or Cæs.): neque illos arte colam, me opulenter,

    Sall. J. 85, 34:

    opulente ornata domus,

    App. Mag. p. 333, 11.— Comp.:

    ludos opulentius instructiusque facere,

    Liv. 1, 35, 7: epulari, Inst, 3, 3, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > opulentus

  • 11 colo

    I cōlo, āvī, ātum, āre [ colum 1. ]
    процеживать, очищать (ceram, aquam Col; aurum Ap); просеивать ( aliquid cribro Col)
    II colo, coluī, cultum, ere
    1) обрабатывать, возделывать (agrum C; arva Q; hortum QC)
    2) разводить, взращивать (vitem C; arbores H; poma O)
    3) обитать, жить, населять (nemora, montes silvasque Lcr; urbem C; circa utramque ripam Rhodăni L)
    4) иметь попечение, заботиться, окружать вниманием (aliquem observare et c. C)
    terras hominumque c. genus H (о богах)охранять ( или осыпать благодеяниями) землю и человеческий род
    5) усердно заниматься, деятельно осуществлять, насаждать или изучать (c. artes et studia C)
    vilīter semet ipsum c. Apнедостойно вести себя
    amorem alicujus rei c. V — питать любовь к чему-л.
    fidem rectumque c. Oжить праведно
    c. munus или officium C — занимать пост, исполнять должность
    c. servitūtem apud aliquem Pl — быть рабом у кого-л.
    vitam c. Pl, C etc. или aevum c. Lcr — жить, существовать
    7) культ. почитать, чтить (aliquid pro deo QC; Latōnam per aras O; deos aris PJ; sacrarium summa caerimoniā Nep)
    8) почитать, уважать, оказывать внимание (aliquem donis c. L)
    Atticus a M. Antonio absens littĕris colebatur Nep — когда Аттик находился в отсутствии, М. Антоний удостаивал его письмами
    aliquem magistrum c. Ap — чтить кого-л. как (своего) учителя
    9) (с кем-л.) обходиться, обращаться, поступать
    c. aliquem artē Sl — обращаться с кем-л. сурово. — см. тж. colens

    Латинско-русский словарь > colo

  • 12 opulente

    Латинско-русский словарь > opulente

  • 13 arte

    artē, Adv. m. Compar. u. Superl. (artus, a, um), enggefügt, zusammengepreßt, zusammengedrängt, eng, I) eig.: a) im Ggstz. zum Lockern, Schlaffen, eng, fest (Ggstz. laxe), arte colligare manus, Plaut. (u. so nimis arte colligor, Naev. com. fr.): arte boves ad stipites religare, Col.: tigna hoc (desto) artius illigata tenentur, Caes.: artius complecti alqm, enger, innig, Cic.: historia ingens minutissime scripta, artissime plicata (zusammengerollt), Sen. – u. öfter im Bilde, artius astringi atque hederā, Hor.: artius astringere rationem, Cic.: artissime constringere sententiam, Cic.: illud arte tenent (daran halten sie fest) accurateque defendunt, Cic. – b) im Ggstz. zum Weiten, eng, dicht (Ggstz. late), trabes singulis saxis interiectis arte continentur, Caes. – aciem, quam arte statuerat, latius porrigit, Sall.: signa artius collocare, Sall.: pedites quam artissime ire iubet, Sall. – spiritus arte meat, Curt. – II) übtr.: a) fest, arte et graviter dormire, fest u. tief, Cic.: artius ex lassitudine dormire, Cic. – alqm arte (eng, innig) diligere, Plin. ep.: u. so alqm artissime (aufs innigste) diligere, Plin. ep. – b) eingeschränkt, knapp, kurz, artius appellare alqm, jmds. Namen kürzer aussprechen, Ov. ex Pont. 4, 12, 10. – bes. in bezug auf Beschränkung des Lebensgenusses, alqm arte cohibere, knapp halten, tüchtig einschränken, Plaut.: u. so alqm arte contenteque habere, Plaut.: alqm arte colere (Ggstz. opulenter), Sall.: alqm artius habere, Sall. fr.: alci arte modum statuere, auf ein beschränktes Maß setzen, Sall.

    lateinisch-deutsches > arte

  • 14 colo [2]

    2. colo, coluī, cultum, ere ( aus *quelō, vgl. inquilinus ›Insasse‹, indogerm. Wz. *quel ›sich drehend herumbewegen‹; griech. πέλομαι, ich bin in Bewegung), I) im engern Sinne: a) (als t. t. des Landb.) pflegen, abwarten = bauen, bebauen, bearbeiten, α) m. Acc., einen Acker usw., agrum, agros, den A., die Ä. bebauen, dah. auch = Feldbau treiben, Cic. (dah. agrum colens, der Landmann, Ggstz. negotians, Sen.): arvum, Apul.: agrum in Tusculano, Liv.: agrum manibus suis, Eutr.: praedia studiose, Cic.: hortum exiguā stipe, Curt.: terram subigere et c. ad victum, Lact.: dura cultu (zu bebauen) haec plaga est, Liv.: u. im Pass., quod arari aut coli potest, Cic.: Alpes quidem habitari coli, Liv.: agellus, qui colebatur per unum villicum, Frontin. – Baumpflanzungen, Bäume usw., ne arva simul et vineta et oleas et arbustum colant, Quint.: c. vitem, Cic.: arbusculae manu cultae, künstlich gezogene, Fronto. Vgl. übh. 1. cultus, a, um. – u. (bei Dichtern) Früchte, fructus, Verg.: fruges, poma, Ov. – β) absol. = Feldbau treiben, sich mit Feldbau beschäftigen, duo spectasse colendo, Varr.: colendi haud facilem esse viam, Verg.

    b) = einen Ort bewohnen, wo wohnen, hausen, sich bleibend aufhalten, einen Ort häufig besuchen, α) m. Acc. des Ortes, v. Menschen, urbem, Cic.: regionem ultra Istrum iacentem, Curt.: Rheni ripam, Tac.: qui (homines) has nobiscum terras ab oriente ad occidentem colunt, Cic.: illi qui insulas colunt, die Inselbewohner, Liv.: Sicani aut Pelasgi, qui primi coluisse Italiam dicuntur, die Urbewohner It. gewesen sein sollen, Gell.: in prima coluisse Helicona iuventa, poet. = schon in früher Jugend gedichtet haben, Prop. – v. Gottheiten (vgl. Drak. Liv. 31, 30, 9), deos deasque veneror, qui hanc urbem colunt, Plaut.: Iuno regina, quae nunc Veios colis, Liv.: di, qui hanc urbem, hos sacratos lacus lucosque colitis, Liv. – v. Tieren, Hystrum cygnus Tanaimque colens, Sen. Agam. 715. – β) m. Acc. der Zeit, defessum vi colere aevom, Lucr. 5, 1143: pertaesum vi colere aevom, Lucr. 5, 1148. – γ) absol. (s. Drak. Liv. 38, 18, 12), hic, Plaut.: extra urbem et pomoerium, Apul.: circa utramque ripam Rhodani, Liv.: prope Oceanum adversus Gades, Liv.: quā vergit ad occidentem, Curt.: super Bosporum, Curt.: usque ad Albim, Tac.: citra Hiberum, Gell.: ultra Tanaim usque ad Thraciam, Curt.: ganz absol., colunt discreti ac diversi, Tac.: quae gentes colerent, da wohnten, Curt.: Antrona voluntate colentium recepit, der Bewohner, Einwohner, Liv.

    II) im weitern Sinne, Ggstz. neglegere, 1) physisch od. geistig pflegen, a) physisch, α) durch phys. Nahrung, verpflegen, milites arte (knapp), se opulenter, Sall. Iug. 85, 34. – β) durch phys. Abwartung u. äußern Schmuck, αα) Pflanzen, pflegen, coli utique non vult (lupinus), verlangt keine besondere Pflege, Plin. 18, 134. – ββ) eine Wohnung schön ausstatten, domos vivo, Petr. 71, 7. – γγ) abwarten, putzen, herausputzen, schmücken, alter se plus iusto colit, alter plus iusto neglegit; ille et crura, hic ne alas quidem vellit, Sen.: corpora, Ov.: capillos, Tibull.: formam augere colendo, Ov. – brachia et lacertos auro, Curt.: dexter lacertus armillā aureā cultus, Petr.: equis et armis decoribus cultus, Sall. fr.: u. im Bilde, ad similitudinem parietum suorum extrinsecus cultus, mit einem schönen äußern Anstrich, Sen. – γ) übh. durch mater. Förderung hegen, beglücken, bes. v. der Gottheit, terras, Verg.: genus hominum, Plaut.: terras hominumque genus, entrohen, entwildern, Hor.

    b) geistig pflegen, ausbilden, veredeln, genus orationis aequabile et temperatum, Cic. de off. 1, 3: ingenium singulari rerum militarium prudentiā, Vell. 2, 29, 5 ed. Kritz (Haase u. Halm excoluerat): pectus ingenuas per artes, Ov. art. am. 2, 121.

    2) übh. tätlich hegen u. pflegen, a) durch unablässiges Ausüben, Erstreben, etw. üben, betreiben, abwarten, sich mit etw. beschäftigen, einer Sache warten, huldigen, auf etw. halten, etw. im Auge behalten, aufrecht halten, erhalten od. zu erhalten suchen, nec victum nec vitam illam, Cic., vitam illam inopem, Ter.: brevem vitam, Plaut.: vino et victu vitam, Plaut.: vix vitam colo, Plaut. (s. Lorenz Plaut. most. 731. Wagner Ter. heaut. 136). – munus, officium, Cic.: diligentiam, Cic. – studium philosophiae a prima adulescentia, Cic.: studia vehementer, Cic.: voces Latinas subsicivo aut tumultuario studio, Gell.: artes liberales studiosissime, Suet.: artes pessumas, Sall.: disciplinam, Cic. – amicitiam, pietatem, amorem, Plaut. (s. Brix Plaut. mil. 101): amicitiam populi Romani, Sall.: amicitiam cum fide, Curt.: amicitias utilitatibus, Cic., od. utilitate, non fide, Iustin. – pacem, Liv.: ius religiose, Cornif. rhet.: fidem, Cic.: ius ac fas, Liv.: iustitiam et liberalitatem, Cic.: pietatem, Komik. u. Cic. poët. (s. Gronov Ter. Hec. 3, 4, 33): virtutem, Cic.: sapientiam, Cic. – alcis memoriam, Cic.: bonos mores, Sall. – beneficium acceptum, Liv.: aurum, dem G. frönen, ein Sklave des G. sein, Prop.

    b) durch Achtung u. Verehrung an den Tag legende Dienste, Gaben u. dgl., α) eine Gottheit usw. durch Gebete, Opfer u.a. Zeremonien, jmd. verehren, jmdm. seine Verehrung bezeigen, jmd. anbeten, jmdm. opfern, dienen, αα) m. Acc. der Gottheit usw., die man verehrt, deos, Cic.: suos deos aut novos aut alienigenas, Cic.: unum deum, Lact.: multos ac falsos deos, Lact.: deûm maxime Mercurium, Caes.: Apollinem eximiā religione, Curt.: Latonam per aras, Ov.: simulacrum menstruis supplicationibus, Suet.: patrem aris, pulvinaribus, flamine, Plin. pan.: regem divinis honoribus, Curt.: alqm ut deum, Cic.: imagines Narcissi et Pallantis inter Lares, Suet.: alqm od. nomen alcis inter deos, Curt.: deos putant quicquid colere coeperunt, arbores maxime, Curt. – im Passiv, cura pii dis sunt, et qui coluere coluntur, Ov.: Sol, qui colitur iuxta aedem Quirini, Quint.: quo cognomine is deus quadam in parte urbis colebatur, Suet.: Vitellia, quae multis locis pro numine coleretur, Suet.: id quod pro deo colitur, der Götze, Curt.: ubi pro deo vates anticus (= antiquus) colitur, Liv.: cum se templis et effigie numinum per flamines et sacerdotes coli vellet (v. Augustus), Tac. – ββ) m. Acc. des Ortes (Altars, Tempels), heilig halten, heilig verehren, sanctas aras, Ov.: aram ritu alcis dei, Liv.: Musarum delubra, Cic.: sacellum sanctissime, Nep.: sacrarium summā caerimoniā, Nep.: templum miro honore, Verg.: Bellonae templum tantā religione colitur, ut etc., Auct. b. Alex. – γγ) mit Acc. der Opfer, Zeremonien, Feste usw., die man verehrend, dienend besorgt, abwarten, abhalten, feiern, begehen, als heilig beachten, sacra Musarum, Ov.: u. (im Bilde) sacra litterarum, Quint.: religiones pie magis, quam magnifice, Liv.: festa caesā sue, Ov.: semper vestros honores, euch die schuldige Ehre erweisen, Verg.: morem sacrum, Verg. – β) Menschen, jmdm. dienen, seine Dienste weihen, durch Dienste, Gefälligkeiten aller Art seine Aufmerksamkeit, äußere Achtung und Verehrung an den Tag legen, jmd. äußerlich ehren, in Ehren halten, jmdm. Ehre erweisen, jmdm. seine Huldigung darbringen, huldigen, jmdm. den Hof machen, im üblen Sinne, jmdm. frönen, alqm, u. verb. alqm observare et colere, alqm diligenter observare et colere, alqm colere diligentissimeque observare, Cic. u.a. (s. Kritz Sall. Iug. 10, 8): u. mirifice alqm colere et amare, Cic.: alqm colere et diligere, Cic.: inter se colere ac diligere, Cic.: alqm aut ornare aut colere, Cic.: colere externos et adulari, Tac.: nomen ipsum (regis) colere venerarique, Curt. – alqm patris loco, in parentis loco, Cic.: socios, Liv., u. socios cum fide, Liv.: alqm maxime, Ter.: semper alqm, Cic.: semper domum alcis, Quint. – alqm donis, Liv., litteris, Nep., honoribus muneribusque, Liv.: alqm summā observantiā, Cic.: tantā veneratione pulcherrimum opus colebatur, Plin. ep. – Ggstz., eodem tempore servos despicis et colis, Sen.: amandos timet, quos colit violat, Sen.

    lateinisch-deutsches > colo [2]

  • 15 pflegen

    pflegen, I) v. tr.: 1) warten, abwarten: curare (z.B. aegrotum). – den Körper pfl., corpus curare. corpori curationem adhibere (die gehörige Abwartung angedeihen lassen); pelliculam od. cutem od. cuticulam curare (seiner Haut pflegen, sich gütlich tun, sich pflegen): den Vater als guter Sohn (gute Tochter) im Alter pfl., pie curare patrissenectutem.sich pfl., se opulenter colere. – 2) sich einer Neigung behaglich überlassen, z.B. der Ruhe pfl., se dare quieti; conquiescere. – 3) üben, ausüben: uti alqā re. – Freundschaft mit jmd. pfl., amicitiā alcis uti: innige, familiariter od. intime uti alqo. – II) v. intr.solere. assolere (pflegen, v. leb. Wesen u. v. Lebl.; assol. ohne Perfektum). – consuevisse (sich gewöhnt haben, gewohnt sein, v. leb. Wesen u. Lebl.); alle drei mit Infin. – mihi mos est m. Infin. od. m. Genet. Gerundii (ich habe die Sitte, es an der Gewohnheit, zu etc.). – est proprium alcis od. bl. est alcis m. Infin. (es ist jmdm. eigen, es ist das charakteristische Kennzeichen jmds., z.B. sapientis est proprium od. bl. sapientis est nihil quod paenitere possit facere) – Auch wird das deutsche »pflegen« in [1866] der Erzählung durch das bloße Präsens vder Imperfektum des dabeistehenden Verbs ausgedrückt, z.B. nach dem Mittagessen pflegt (pflegte) er ein wenig zu ruhen, post cibum meridianum paulum conquiescit (conquiescebat). – ich pflege es so zu machen, zu halten, hic meus est mos; sie assuevi: wie es zu geschehen pflegt, ut solet od. assolet.

    deutsch-lateinisches > pflegen

  • 16 arte

    artē, Adv. m. Compar. u. Superl. (artus, a, um), enggefügt, zusammengepreßt, zusammengedrängt, eng, I) eig.: a) im Ggstz. zum Lockern, Schlaffen, eng, fest (Ggstz. laxe), arte colligare manus, Plaut. (u. so nimis arte colligor, Naev. com. fr.): arte boves ad stipites religare, Col.: tigna hoc (desto) artius illigata tenentur, Caes.: artius complecti alqm, enger, innig, Cic.: historia ingens minutissime scripta, artissime plicata (zusammengerollt), Sen. – u. öfter im Bilde, artius astringi atque hederā, Hor.: artius astringere rationem, Cic.: artissime constringere sententiam, Cic.: illud arte tenent (daran halten sie fest) accurateque defendunt, Cic. – b) im Ggstz. zum Weiten, eng, dicht (Ggstz. late), trabes singulis saxis interiectis arte continentur, Caes. – aciem, quam arte statuerat, latius porrigit, Sall.: signa artius collocare, Sall.: pedites quam artissime ire iubet, Sall. – spiritus arte meat, Curt. – II) übtr.: a) fest, arte et graviter dormire, fest u. tief, Cic.: artius ex lassitudine dormire, Cic. – alqm arte (eng, innig) diligere, Plin. ep.: u. so alqm artissime (aufs innigste) diligere, Plin. ep. – b) eingeschränkt, knapp, kurz, artius appellare alqm, jmds. Namen kürzer aussprechen, Ov. ex Pont. 4, 12, 10. – bes. in bezug auf Beschränkung des Lebensgenusses, alqm arte cohibere, knapp halten, tüchtig einschränken, Plaut.: u. so alqm arte conten-
    ————
    teque habere, Plaut.: alqm arte colere (Ggstz. opulenter), Sall.: alqm artius habere, Sall. fr.: alci arte modum statuere, auf ein beschränktes Maß setzen, Sall.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arte

  • 17 colo

    1. cōlo, āvī, ātum, āre (colum), durchseihen, reinigen, läutern, ceram, mel, Col.: aurum, Apul.: poet., amnes, Fischnetze ausstellen, Manil. Vgl. colatus.
    ————————
    2. colo, coluī, cultum, ere ( aus *quelō, vgl. inquilinus ›Insasse‹, indogerm. Wz. *quel ›sich drehend herumbewegen‹; griech. πέλομαι, ich bin in Bewegung), I) im engern Sinne: a) (als t. t. des Landb.) pflegen, abwarten = bauen, bebauen, bearbeiten, α) m. Acc., einen Acker usw., agrum, agros, den A., die Ä. bebauen, dah. auch = Feldbau treiben, Cic. (dah. agrum colens, der Landmann, Ggstz. negotians, Sen.): arvum, Apul.: agrum in Tusculano, Liv.: agrum manibus suis, Eutr.: praedia studiose, Cic.: hortum exiguā stipe, Curt.: terram subigere et c. ad victum, Lact.: dura cultu (zu bebauen) haec plaga est, Liv.: u. im Pass., quod arari aut coli potest, Cic.: Alpes quidem habitari coli, Liv.: agellus, qui colebatur per unum villicum, Frontin. – Baumpflanzungen, Bäume usw., ne arva simul et vineta et oleas et arbustum colant, Quint.: c. vitem, Cic.: arbusculae manu cultae, künstlich gezogene, Fronto. Vgl. übh. 1. cultus, a, um. – u. (bei Dichtern) Früchte, fructus, Verg.: fruges, poma, Ov. – β) absol. = Feldbau treiben, sich mit Feldbau beschäftigen, duo spectasse colendo, Varr.: colendi haud facilem esse viam, Verg.
    b) = einen Ort bewohnen, wo wohnen, hausen, sich bleibend aufhalten, einen Ort häufig besuchen, α) m. Acc. des Ortes, v. Menschen, urbem, Cic.: regionem ultra Istrum iacentem, Curt.: Rheni
    ————
    ripam, Tac.: qui (homines) has nobiscum terras ab oriente ad occidentem colunt, Cic.: illi qui insulas colunt, die Inselbewohner, Liv.: Sicani aut Pelasgi, qui primi coluisse Italiam dicuntur, die Urbewohner It. gewesen sein sollen, Gell.: in prima coluisse Helicona iuventa, poet. = schon in früher Jugend gedichtet haben, Prop. – v. Gottheiten (vgl. Drak. Liv. 31, 30, 9), deos deasque veneror, qui hanc urbem colunt, Plaut.: Iuno regina, quae nunc Veios colis, Liv.: di, qui hanc urbem, hos sacratos lacus lucosque colitis, Liv. – v. Tieren, Hystrum cygnus Tanaimque colens, Sen. Agam. 715. – β) m. Acc. der Zeit, defessum vi colere aevom, Lucr. 5, 1143: pertaesum vi colere aevom, Lucr. 5, 1148. – γ) absol. (s. Drak. Liv. 38, 18, 12), hic, Plaut.: extra urbem et pomoerium, Apul.: circa utramque ripam Rhodani, Liv.: prope Oceanum adversus Gades, Liv.: quā vergit ad occidentem, Curt.: super Bosporum, Curt.: usque ad Albim, Tac.: citra Hiberum, Gell.: ultra Tanaim usque ad Thraciam, Curt.: ganz absol., colunt discreti ac diversi, Tac.: quae gentes colerent, da wohnten, Curt.: Antrona voluntate colentium recepit, der Bewohner, Einwohner, Liv.
    II) im weitern Sinne, Ggstz. neglegere, 1) physisch od. geistig pflegen, a) physisch, α) durch phys. Nahrung, verpflegen, milites arte (knapp), se opulenter, Sall. Iug. 85, 34. – β) durch phys. Abwartung u. äu-
    ————
    ßern Schmuck, αα) Pflanzen, pflegen, coli utique non vult (lupinus), verlangt keine besondere Pflege, Plin. 18, 134. – ββ) eine Wohnung schön ausstatten, domos vivo, Petr. 71, 7. – γγ) abwarten, putzen, herausputzen, schmücken, alter se plus iusto colit, alter plus iusto neglegit; ille et crura, hic ne alas quidem vellit, Sen.: corpora, Ov.: capillos, Tibull.: formam augere colendo, Ov. – brachia et lacertos auro, Curt.: dexter lacertus armillā aureā cultus, Petr.: equis et armis decoribus cultus, Sall. fr.: u. im Bilde, ad similitudinem parietum suorum extrinsecus cultus, mit einem schönen äußern Anstrich, Sen. – γ) übh. durch mater. Förderung hegen, beglücken, bes. v. der Gottheit, terras, Verg.: genus hominum, Plaut.: terras hominumque genus, entrohen, entwildern, Hor.
    b) geistig pflegen, ausbilden, veredeln, genus orationis aequabile et temperatum, Cic. de off. 1, 3: ingenium singulari rerum militarium prudentiā, Vell. 2, 29, 5 ed. Kritz (Haase u. Halm excoluerat): pectus ingenuas per artes, Ov. art. am. 2, 121.
    2) übh. tätlich hegen u. pflegen, a) durch unablässiges Ausüben, Erstreben, etw. üben, betreiben, abwarten, sich mit etw. beschäftigen, einer Sache warten, huldigen, auf etw. halten, etw. im Auge behalten, aufrecht halten, erhalten od. zu erhalten suchen, nec victum nec vitam illam, Cic., vitam illam inopem, Ter.: brevem vitam, Plaut.: vino et victu
    ————
    vitam, Plaut.: vix vitam colo, Plaut. (s. Lorenz Plaut. most. 731. Wagner Ter. heaut. 136). – munus, officium, Cic.: diligentiam, Cic. – studium philosophiae a prima adulescentia, Cic.: studia vehementer, Cic.: voces Latinas subsicivo aut tumultuario studio, Gell.: artes liberales studiosissime, Suet.: artes pessumas, Sall.: disciplinam, Cic. – amicitiam, pietatem, amorem, Plaut. (s. Brix Plaut. mil. 101): amicitiam populi Romani, Sall.: amicitiam cum fide, Curt.: amicitias utilitatibus, Cic., od. utilitate, non fide, Iustin. – pacem, Liv.: ius religiose, Cornif. rhet.: fidem, Cic.: ius ac fas, Liv.: iustitiam et liberalitatem, Cic.: pietatem, Komik. u. Cic. poët. (s. Gronov Ter. Hec. 3, 4, 33): virtutem, Cic.: sapientiam, Cic. – alcis memoriam, Cic.: bonos mores, Sall. – beneficium acceptum, Liv.: aurum, dem G. frönen, ein Sklave des G. sein, Prop.
    b) durch Achtung u. Verehrung an den Tag legende Dienste, Gaben u. dgl., α) eine Gottheit usw. durch Gebete, Opfer u.a. Zeremonien, jmd. verehren, jmdm. seine Verehrung bezeigen, jmd. anbeten, jmdm. opfern, dienen, αα) m. Acc. der Gottheit usw., die man verehrt, deos, Cic.: suos deos aut novos aut alienigenas, Cic.: unum deum, Lact.: multos ac falsos deos, Lact.: deûm maxime Mercurium, Caes.: Apollinem eximiā religione, Curt.: Latonam per aras, Ov.: simulacrum menstruis supplicationibus,
    ————
    Suet.: patrem aris, pulvinaribus, flamine, Plin. pan.: regem divinis honoribus, Curt.: alqm ut deum, Cic.: imagines Narcissi et Pallantis inter Lares, Suet.: alqm od. nomen alcis inter deos, Curt.: deos putant quicquid colere coeperunt, arbores maxime, Curt. – im Passiv, cura pii dis sunt, et qui coluere coluntur, Ov.: Sol, qui colitur iuxta aedem Quirini, Quint.: quo cognomine is deus quadam in parte urbis colebatur, Suet.: Vitellia, quae multis locis pro numine coleretur, Suet.: id quod pro deo colitur, der Götze, Curt.: ubi pro deo vates anticus (= antiquus) colitur, Liv.: cum se templis et effigie numinum per flamines et sacerdotes coli vellet (v. Augustus), Tac. – ββ) m. Acc. des Ortes (Altars, Tempels), heilig halten, heilig verehren, sanctas aras, Ov.: aram ritu alcis dei, Liv.: Musarum delubra, Cic.: sacellum sanctissime, Nep.: sacrarium summā caerimoniā, Nep.: templum miro honore, Verg.: Bellonae templum tantā religione colitur, ut etc., Auct. b. Alex. – γγ) mit Acc. der Opfer, Zeremonien, Feste usw., die man verehrend, dienend besorgt, abwarten, abhalten, feiern, begehen, als heilig beachten, sacra Musarum, Ov.: u. (im Bilde) sacra litterarum, Quint.: religiones pie magis, quam magnifice, Liv.: festa caesā sue, Ov.: semper vestros honores, euch die schuldige Ehre erweisen, Verg.: morem sacrum, Verg. – β) Menschen, jmdm. dienen, seine Dienste weihen, durch Dienste, Gefälligkeiten
    ————
    aller Art seine Aufmerksamkeit, äußere Achtung und Verehrung an den Tag legen, jmd. äußerlich ehren, in Ehren halten, jmdm. Ehre erweisen, jmdm. seine Huldigung darbringen, huldigen, jmdm. den Hof machen, im üblen Sinne, jmdm. frönen, alqm, u. verb. alqm observare et colere, alqm diligenter observare et colere, alqm colere diligentissimeque observare, Cic. u.a. (s. Kritz Sall. Iug. 10, 8): u. mirifice alqm colere et amare, Cic.: alqm colere et diligere, Cic.: inter se colere ac diligere, Cic.: alqm aut ornare aut colere, Cic.: colere externos et adulari, Tac.: nomen ipsum (regis) colere venerarique, Curt. – alqm patris loco, in parentis loco, Cic.: socios, Liv., u. socios cum fide, Liv.: alqm maxime, Ter.: semper alqm, Cic.: semper domum alcis, Quint. – alqm donis, Liv., litteris, Nep., honoribus muneribusque, Liv.: alqm summā observantiā, Cic.: tantā veneratione pulcherrimum opus colebatur, Plin. ep. – Ggstz., eodem tempore servos despicis et colis, Sen.: amandos timet, quos colit violat, Sen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > colo

  • 18 colō

        colō coluī, cultus, ere    [COL-], to till, tend, care for, cultivate: agrum, T.: agros, Cs.: colendi causā in agro esse: agri qui coluntur: hortos, V.: arbores, H.: fructūs, V.: fruges, O.: Pater ipse colendi, V.—To frequent, dwell in, stay in, inhabit, abide, live, dwell: colitur ea pars (urbis): urbem, V.: regnum, O.: arva gelidumque Anienem, and the banks of, V.: Rheni ripam, Ta.: anguis Stagna colit, haunts, V.: proximi Cattis Usipii colunt, Ta.: circa ripam Rhodani, L.—Fig., of the gods, to frequent, cherish, care for, protect, guard, watch over: quas condidit arces, Ipsa colat, V.: nymphis colentibus undas, O.: Iuno, quae Veios colis, L.: urbem, L.: terras hominumque genus, H. — To honor, revere, reverence, worship: Mercurium, Cs.: deos patrios: Musarum delubra: sacra: o colendi Semper et culti, H.: colebantur religiones pie, L.: numina, V.: caerimonias sepulcrorum: sacrarium summā caerimoniā, N. — To honor, esteem, love, adhere to, cherish: nos coluit maxime, T.: a quibus diligenter videmur coli: hunc virum, S.: poëtarum nomen: in amicis colendis: plebem Romanam, L.: alqm litteris, N.: nec illos arte, nec opulenter, S.—To attend to, dress, clothe, adorn, etc.: formamque augere colendo, by attire, O.—To cultivate, cherish, seek, practise, devote oneself to, follow, observe: studia: fidem rectumque, O.: ius et fas, L.: memoriam alicuius: bonos mores, S.: pietatem, T.: ius bonumque, S.: orationis genus: patrias artes, O.—To experience, live through, pass, spend: vitam illam: vitam inopem, T.
    * * *
    I
    colare, colavi, colatus V TRANS
    strain/filter (liquid), clarify; purify; remove solids by filter; wash (gold)
    II
    colere, colui, cultus V
    live in (place), inhabit; till, cultivate, promote growth; foster, maintain; honor, cherish, worship; tend, take care of; adorn, dress, decorate, embellish

    Latin-English dictionary > colō

  • 19 Великолепно

    - lepide; belle; facete; laute; egregie; optime; perfecte; excellenter; perbene; eximie; splendide; magnifice; magnificenter; opulenter; opipare; superbe;

    • Великолепно! - Euge!

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Великолепно

  • 20 Пышно

    - magnifice; luxuriose; splendide; apparate; ampulose; opulenter;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Пышно

См. также в других словарях:

  • 90-60-90 — Weibliches Schönheitsideal der Hochrenaissance La Velata von Raffael (1516) Ein Schönheitsideal ist eine bestimmte Vorstellung von Schönheit innerhalb einer Kultur. In der Regel bezieht sich der Begriff auf das Aussehen des menschlichen Körpers… …   Deutsch Wikipedia

  • 90/60/90 — Weibliches Schönheitsideal der Hochrenaissance La Velata von Raffael (1516) Ein Schönheitsideal ist eine bestimmte Vorstellung von Schönheit innerhalb einer Kultur. In der Regel bezieht sich der Begriff auf das Aussehen des menschlichen Körpers… …   Deutsch Wikipedia

  • Aviator — Filmdaten Deutscher Titel Aviator Originaltitel The Aviator Produktionslan …   Deutsch Wikipedia

  • Aviator (Film) — Filmdaten Deutscher Titel: Aviator Originaltitel: The Aviator Produktionsland: USA, Japan, Deutschland Erscheinungsjahr: 2004 Länge: 163 Minuten Originalsprache …   Deutsch Wikipedia

  • Bill Wyman — (2009) Bill Wyman (* 24. Oktober 1936 als William George Perks in Penge/Kent in Großbritannien) ist ein britischer Musiker. Bekannt wurde er als Mitglied der englischen Rockgruppe The Rolling Stones, deren Bassist er von 1962 bis 1993 war …   Deutsch Wikipedia

  • Blessberghöhle — Die Bleßberghöhle (bisweilen auch Herrenberghöhle genannt) ist eine im März 2008 entdeckte Tropfsteinhöhle in Thüringen. Sie gilt als die größte Karsthöhle Deutschlands[1]. Die im Unteren Muschelkalk[2] liegende Höhle kreuzt in ihrem Gangverlauf… …   Deutsch Wikipedia

  • Brücknersche Villa — Die Brücknersche Villa ist ein unter Denkmalschutz stehendes Gebäude in Löbau, entworfen von dem Architekten Oswald Haenel. Der am Brücknerring 8 gelegene Bau wurde 1901 in opulenter neubarocker Formensprache in einem Park errichtet. Die Fassade… …   Deutsch Wikipedia

  • Chateau La Tour de By — Etikett von 1995, Cuvée de Prestige Das Château La Tour de By in Bégadan auf der nördlichen Médoc Halbinsel bei Bordeaux ist eines der größten Weingüter in der Klasse der Cru Bourgeois. Es besitzt ca. 75 Hektar bestockte Rebfläche.… …   Deutsch Wikipedia

  • Château La Tour de By — Etikett von 1995, Cuvée de Prestige Das Château La Tour de By in Bégadan auf der nördlichen Médoc Halbinsel bei Bordeaux ist eines der größten Weingüter in der Klasse der Cru Bourgeois. Es besitzt ca. 75 Hektar bestockte Rebfläche.… …   Deutsch Wikipedia

  • Das Haus der Lerchen — Filmdaten Deutscher Titel Das Haus der Lerchen Originaltitel La Masseria delle allodole …   Deutsch Wikipedia

  • Das indische Grabmal (1921) — Filmdaten Originaltitel Das indische Grabmal Produktionsland Deutschland …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»