Перевод: с русского на испанский

с испанского на русский

oposición

  • 1 оппозиция

    Русско-испанский юридический словарь > оппозиция

  • 2 оппозиция небесного тела

    Русско-испанский географический словарь > оппозиция небесного тела

  • 3 прихватывание тормозов

    oposición al resbalamiento, resistencia al resbalamiento

    Русско-испанский автотранспортный словарь > прихватывание тормозов

  • 4 противодействие

    oposición, fuerza contraria, reacción, resistencia

    Русско-испанский автотранспортный словарь > противодействие

  • 5 сопротивление

    сопротивл||е́ние
    1. kontraŭstaro, rezisto;
    2. физ. rezistanco;
    ♦ \сопротивление материа́лов физ., тех. materia rezistanco;
    \сопротивлениея́ться kontraŭstari, rezisti, malcedi.
    * * *
    с.

    упо́рное сопротивле́ние — resistencia tenaz

    сопротивле́ние чье́й-либо вла́сти — oposición al poder de

    у́зел сопротивле́ния воен.centro de resistencia

    оказа́ть сопротивле́ние — oponer resistencia, hacer frente

    не оказа́ть сопротивле́ния — no oponer resistencia

    преодоле́ть вну́треннее сопротивле́ние — superar la resistencia interna

    2) физ., эл. resistencia f, resistividad f

    сопротивле́ние во́здуха, среды́ — resistencia al aire, al medio ambiente

    электри́ческое сопротивле́ние физ.resistencia eléctrica

    уде́льное сопротивле́ние — resistencia específica, resistividad f

    сопротивле́ние тре́нию — resistencia al roce

    ••

    сопротивле́ние материа́лов — resistencia de materiales

    Движе́ние Сопротивле́ния — Movimiento de Resistencia

    пойти́ по ли́нии (по пути́) наиме́ньшего сопротивле́ния — seguir el camino (ir por la línea) de (la) menor resistencia

    * * *
    с.

    упо́рное сопротивле́ние — resistencia tenaz

    сопротивле́ние чье́й-либо вла́сти — oposición al poder de

    у́зел сопротивле́ния воен.centro de resistencia

    оказа́ть сопротивле́ние — oponer resistencia, hacer frente

    не оказа́ть сопротивле́ния — no oponer resistencia

    преодоле́ть вну́треннее сопротивле́ние — superar la resistencia interna

    2) физ., эл. resistencia f, resistividad f

    сопротивле́ние во́здуха, среды́ — resistencia al aire, al medio ambiente

    электри́ческое сопротивле́ние физ.resistencia eléctrica

    уде́льное сопротивле́ние — resistencia específica, resistividad f

    сопротивле́ние тре́нию — resistencia al roce

    ••

    сопротивле́ние материа́лов — resistencia de materiales

    Движе́ние Сопротивле́ния — Movimiento de Resistencia

    пойти́ по ли́нии (по пути́) наиме́ньшего сопротивле́ния — seguir el camino (ir por la línea) de (la) menor resistencia

    * * *
    n
    1) gener. insubordinación, oposición (противодействие), opugnilación, forcejeo, forcejo, rebelión, resistencia
    3) phys. resistividad
    4) electr. (активное) resistencia

    Diccionario universal ruso-español > сопротивление

  • 6 оппозиционный

    прил.
    de oposición, oposicionista
    * * *
    прил.
    de oposición, oposicionista
    * * *
    adj
    1) gener. de oposición, oposicionista
    2) politics. opositor

    Diccionario universal ruso-español > оппозиционный

  • 7 оппозиция

    оппози́ция
    opozicio, opoziciularo.
    * * *
    ж.

    быть (находи́ться) в оппози́ции — encontrarse en (la) oposición

    * * *
    n
    gener. oposición

    Diccionario universal ruso-español > оппозиция

  • 8 противоположность

    противополо́жн||ость
    kontrasto, malo;
    пряма́я \противоположность plena kontrasto, plena malo;
    \противоположностьый 1. (расположенный напротив) mala;
    2. (несходный) kontraŭa.
    * * *
    ж.
    1) contraste m, oposición f

    в противополо́жность (+ дат. п.) — en contraposición (a), en contradicción (con)

    2) филос. contrario m

    еди́нство и борьба́ противополо́жностей — la unidad y la lucha de los contrarios

    3) ( нечто противоположное) contrariedad f, antípoda m

    пряма́я противополо́жность — contrariedad directa

    он по́лная противополо́жность мне — es mi reverso, es mi antítesis

    противополо́жности схо́дятся — los extremos se tocan

    в противополо́жность ска́занному вы́ше — contrariamente a lo dicho antes

    * * *
    ж.
    1) contraste m, oposición f

    в противополо́жность (+ дат. п.) — en contraposición (a), en contradicción (con)

    2) филос. contrario m

    еди́нство и борьба́ противополо́жностей — la unidad y la lucha de los contrarios

    3) ( нечто противоположное) contrariedad f, antípoda m

    пряма́я противополо́жность — contrariedad directa

    он по́лная противополо́жность мне — es mi reverso, es mi antítesis

    противополо́жности схо́дятся — los extremos se tocan

    в противополо́жность ска́занному вы́ше — contrariamente a lo dicho antes

    * * *
    n
    1) gener. (нечто противоположное) contrariedad, antìpoda, contraste, oposición, contrapartida, contra, contrabalanza, contraparte
    2) phil. contrario

    Diccionario universal ruso-español > противоположность

  • 9 противопоставление

    с.
    contraposición f, oposición f
    * * *
    с.
    contraposición f, oposición f
    * * *
    n
    1) gener. contra-, contraposición, oposición
    2) phil. antìtesis

    Diccionario universal ruso-español > противопоставление

  • 10 возражать

    возра||жа́ть
    см. возрази́ть;
    е́сли вы не \возражатьжа́ете se vi ne estas kontraŭ (или ne kontraŭdiras);
    \возражатьже́ние kontraŭdiro, refuto, opono;
    \возражатьзи́ть kontraŭdiri, kontraŭparoli, oponi.
    * * *
    несов.

    не возража́ю — no estoy en contra, no tengo nada que objetar

    вы не возража́ете? — ¿no está Vd. en contra?, ¿no tiene Vd. nada que objetar?

    * * *
    несов.

    не возража́ю — no estoy en contra, no tengo nada que objetar

    вы не возража́ете? — ¿no está Vd. en contra?, ¿no tiene Vd. nada que objetar?

    * * *
    v
    1) gener. forcejar, forcejear, hacer cara, impugnar, objetar, oponer, oponerse, poner reparo, protestar, replicar, rechistar, poner peros, contrarrestar, guerrear, opugnilaciónar, reclamar, responder
    2) law. atacar, contender, contestar en juicio, contrariar, controvertir, deducir, deducir oposición, descargarse (по иску, против обвинения), descargo (по иску, против обвинения), desconformar, esceptuar, excepcionar, excepcionarse, formar artìculo, formular oposición, reclamar contra algo, recusar, reprobar, tachar
    3) Arg. retrucar
    4) Chil. retrobar, corcovear

    Diccionario universal ruso-español > возражать

  • 11 возражение

    с.
    objeción f; réplica f (на замечание, приказание)

    без возраже́ний! — ¡sin réplicas!

    тон, не допуска́ющий возраже́ний — tono perentorio

    возраже́ний нет — no hay objeciones

    выдвига́ть возраже́ния — hacer (poner, oponer) reparos

    * * *
    с.
    objeción f; réplica f (на замечание, приказание)

    без возраже́ний! — ¡sin réplicas!

    тон, не допуска́ющий возраже́ний — tono perentorio

    возраже́ний нет — no hay objeciones

    выдвига́ть возраже́ния — hacer (poner, oponer) reparos

    * * *
    n
    1) gener. contrariedad, impugnación, objeción, reclamación, respuesta, réplica (на замечание, приказание), contra, dificultad, oposición, opugnilación, protesta, protestación, protesto, reparo
    2) law. contestación, contraprestación, demanda de impugnación, demanda reconvencional, denegación, desconformidad, disconformidad, excepción, exclusión, incidente de oposición, inconveniente, interposición de un recurso (форма обжалования судебного решения стороной, не участвовавшей в судебном заседании), negación, reconvención, recurso de audiencia (en justicia) (форма обжалования судебного решения стороной, не участвовавшей в судебном заседании), recusación, tacha

    Diccionario universal ruso-español > возражение

  • 12 доказательство

    доказа́тельство
    pruvo, argumento;
    в \доказательство por pruvi, por argumenti, kiel pruvo, kiel argumento.
    * * *
    с.
    1) ( довод) prueba f; evidencia f (предл.-род., Ю. Ам.)

    веще́ственное доказа́тельство — prueba de convicción, prueba material

    в доказа́тельство (+ род. п.) — en prueba de, como prueba

    2) мат., лог. demostración f, argumento m

    доказа́тельство от проти́вного — demostración por oposición, argumento a contrario, demostración por reducción al absurdo

    * * *
    с.
    1) ( довод) prueba f; evidencia f (предл.-род., Ю. Ам.)

    веще́ственное доказа́тельство — prueba de convicción, prueba material

    в доказа́тельство (+ род. п.) — en prueba de, como prueba

    2) мат., лог. demostración f, argumento m

    доказа́тельство от проти́вного — demostración por oposición, argumento a contrario, demostración por reducción al absurdo

    * * *
    1. interj.
    law. alegar, argìir
    2. n
    1) gener. argumento, evidencia (Ï.-Ð., Ó. Àì.), testimonio, comprobante, demostración, prueba, verificación
    3) law. alegación, autoridad, constancia, elemento de prueba, elemento probatorio, fedatario, hecho probatorio, justificación, justificante, medio probatorio, probanza, probatoria, testigo
    4) S.Amer. evidencia

    Diccionario universal ruso-español > доказательство

  • 13 партия

    па́ртия I
    полит. partio;
    коммунисти́ческая \партия komunista partio;
    Коммунисти́ческая \партия Сове́тского Сою́за Komunista Partio de Soveta Unio.
    --------
    па́ртия II
    1. (отряд) grupo, taĉmento;
    2. (товара) stoko;
    3. (какой-л. игры) partio;
    4. муз. parto.
    * * *
    ж.
    1) полит. partido m

    Коммунисти́ческая па́ртия Сове́тского Сою́за (КПСС) ист.Partido Comunista de la Unión Soviética (PCUS)

    ле́вые, пра́вые, центри́стские, консервати́вные па́ртии — partidos de izquierda, de derecha, centristas, conservadores

    пра́вящая, оппозицио́нная па́ртия — partido gobernante, en oposición

    член па́ртии — miembro (militante) del partido

    2) (группа, отряд) grupo m, partida f; cuadrilla f, equipo m ( рабочих); clan m ( клан)
    3) (товаров и т.п.) partida f, lote m
    4) муз. parte f

    па́ртия те́нора — parte de tenor

    5) ( в игре) partida f, mano f

    па́ртия в ша́хматы — partida de ajedrez

    6) уст. desposando m, desposanda f; desposado m, desposada f
    ••

    сде́лать па́рти́ю уст.tomar estado

    * * *
    ж.
    1) полит. partido m

    Коммунисти́ческая па́ртия Сове́тского Сою́за (КПСС) ист.Partido Comunista de la Unión Soviética (PCUS)

    ле́вые, пра́вые, центри́стские, консервати́вные па́ртии — partidos de izquierda, de derecha, centristas, conservadores

    пра́вящая, оппозицио́нная па́ртия — partido gobernante, en oposición

    член па́ртии — miembro (militante) del partido

    2) (группа, отряд) grupo m, partida f; cuadrilla f, equipo m ( рабочих); clan m ( клан)
    3) (товаров и т.п.) partida f, lote m
    4) муз. parte f

    па́ртия те́нора — parte de tenor

    5) ( в игре) partida f, mano f

    па́ртия в ша́хматы — partida de ajedrez

    6) уст. desposando m, desposanda f; desposado m, desposada f
    ••

    сде́лать па́рти́ю уст.tomar estado

    * * *
    n
    1) gener. (ãðóïïà, îáðàä) grupo, clan (êëàñ), equipo (рабочих), mano, serie, tanda (в бильярд), lote (товара, скота), parte, partida (в игре), partida (товара), pasada (в игре), partido
    2) colloq. timbirimba
    3) obs. desposada, desposado, desposanda, desposando
    4) eng. cuadrilla, lote (напр., товара)
    6) econ. lote (см.тж lotes; грузов или товаров), partida (товара)
    7) Chil. naipada

    Diccionario universal ruso-español > партия

  • 14 право возражения

    n
    law. derecho de oposicion, recurso de oposición

    Diccionario universal ruso-español > право возражения

  • 15 противоборство

    с.
    oposición f, resistencia f; confrontación f
    * * *
    n
    gener. confrontación, oposición, resistencia

    Diccionario universal ruso-español > противоборство

  • 16 противоположение

    с.
    * * *
    n
    gener. oposición

    Diccionario universal ruso-español > противоположение

  • 17 противостояние

    с. астр.
    * * *
    n

    Diccionario universal ruso-español > противостояние

  • 18 фронда

    ж.
    1) ист. Fronda f
    2) перен. книжн. censura f, oposición f
    * * *
    n
    1) liter. censura, oposición
    2) hist. Fronda

    Diccionario universal ruso-español > фронда

  • 19 возражение

    contraprestación, contestación, demanda de impugnación, demanda reconvencional, denegación, desconformidad, excepción, exclusión, (форма обжалования судебного решения стороной, не участвовавшей в судебном заседании) interposición de un recurso, inconveniente, impugnación, incidente de oposición, negación, objeción, oposición AR; CL, recusación, reconvención, recurso de audiencia, respuesta

    Русско-испанский юридический словарь > возражение

  • 20 быть в оппозиции

    v
    gener. (находиться) encontrarse en (la) oposición

    Diccionario universal ruso-español > быть в оппозиции

См. также в других словарях:

  • Oposición — (del latín oppositio) es la acción o efecto de oponerse. Posición de una cosa enfrente de otra. Contraste entre dos cosas contrarias. Oposición puede referirse a: Oposición (ajedrez); situación en la cual los reyes están uno frente al otro, pero… …   Wikipedia Español

  • oposición — sustantivo femenino 1. Conjunto de exámenes que se hacen para seleccionar a una persona para un puesto, especialmente público: Mi novia aprobó la oposición y está trabajando en un ministerio. concurso oposición Oposición en la que también se… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • oposición — (Del lat. oppositĭo, ōnis). 1. f. Acción y efecto de oponer u oponerse. Manifestó su oposición a esa ley. 2. Disposición de algunas cosas, de modo que estén unas enfrente de otras. 3. Contrariedad o antagonismo entre dos cosas. La oposición campo …   Diccionario de la lengua española

  • oposición — f. anat. Capacidad del dedo pulgar de enfrentar su palma con la de los otros dedos de la mano. ⊆ psiquiat. Actitud de un sujeto que hace, dice o manifiesta lo contrario de lo que se le pide. Medical Dictionary. 2011 …   Diccionario médico

  • Oposición — ► sustantivo femenino 1 Acción y resultado de oponer u oponerse. 2 Disposición de algunas cosas, de modo que estén unas enfrente de otras: ■ el mueble del televisor tiene que estar en oposición al sofá. 3 Contradicción o disconformidad de una… …   Enciclopedia Universal

  • oposición — s f 1 Acto de oponer u oponerse: la oposición de los ciudadanos a la instalación de una fábrica contaminante 2 Característica o conjunto de rasgos que hace que dos o más cosas sean diferentes o contradictorias entre sí: la oposición entre la vida …   Español en México

  • oposición — {{#}}{{LM O28160}}{{〓}} {{SynO28853}} {{[}}oposición{{]}} ‹o·po·si·ción› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} Relación entre elementos que se oponen por ocupar posiciones contrarias o enfrentadas: • No hay oposición entre las dos propuestas.{{○}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • oposición — (f) (Básico) actitud contraria a lo ya establecido, relación con algo a lo que nos enfrentamos Ejemplos: Los campesinos manifestaron su oposición a la nueva reforma agraria delante del Edificio del Senado. Este fragmento del libro parece estar en …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • Oposición de Derecha — fue el nombre dado a la tendencia representada por Nikolái Bujarin, Alekséi Rykov y sus partidarios en la Unión Soviética a finales de la década de 1920. También es el nombre dado a los críticos del ala derecha dentro del movimiento comunista… …   Wikipedia Español

  • Oposición (astronomía) — Oposición es el aspecto o configuración de dos astros que se encuentran, en relación a la Tierra, en dos puntos del cielo diametralmente opuestos. Dos astros con longitud celeste geocéntrica que difiere en 180º. Sólo los planetas exteriores y la… …   Wikipedia Español

  • Oposición (examen) — Oposición o concurso oposición es un procedimiento selectivo en el que varias personas concurren para ocupar uno o más puestos en una empresa u organización. La oposición suele constar de varias pruebas (test, psicotécnicas, desarrollo de temas,… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»