Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

opifex

  • 1 opifex

    opifex, ficis, c. (opus u. facio), I) Werkmeister, Verfasser, Arbeiter, Bildner (Bildnerin), meist attrib., mundi, Cic.: carinae (v. der Europa), Hor.: verborum, Cic.: persuasionis opifex callidus, der meisterlich verstand, schlau zu überreden, Amm.: stilus est dicendi opifex, Cic. – v. Tieren, silvestres apes opifices magis, sind arbeitsamer, Varro r. r. 3, 16, 19. – v. Lebl., sanguis ille opifex, jener Nahrung gewährende Stoff, Gell. 12, 1, 13: opifex calor, Lact. 2, 9, 22: splendor opifex, Apul. apol. 14: fraus fallendi versuta opifex, Prud. Psych. 260: esse rhetoricen persuadendi opificem, Meisterin in der Überredungskunst, Quint. 2, 15, 4 (vgl. Amm. 30, 4, 3). – mit folg. Infin., Pers. 6, 3. – II) insbes., ein Handwerker, (bildender) Künstler, Cic. u.a.: institores opificesque, Liv.: opifices atque servitia, Sall.: opificis socius (Gehilfe), Macr.: opifex ferri, Aur. Vict., ferrarius, Treb. Poll.

    lateinisch-deutsches > opifex

  • 2 opifex

    opifex, ficis, c. (opus u. facio), I) Werkmeister, Verfasser, Arbeiter, Bildner (Bildnerin), meist attrib., mundi, Cic.: carinae (v. der Europa), Hor.: verborum, Cic.: persuasionis opifex callidus, der meisterlich verstand, schlau zu überreden, Amm.: stilus est dicendi opifex, Cic. – v. Tieren, silvestres apes opifices magis, sind arbeitsamer, Varro r. r. 3, 16, 19. – v. Lebl., sanguis ille opifex, jener Nahrung gewährende Stoff, Gell. 12, 1, 13: opifex calor, Lact. 2, 9, 22: splendor opifex, Apul. apol. 14: fraus fallendi versuta opifex, Prud. Psych. 260: esse rhetoricen persuadendi opificem, Meisterin in der Überredungskunst, Quint. 2, 15, 4 (vgl. Amm. 30, 4, 3). – mit folg. Infin., Pers. 6, 3. – II) insbes., ein Handwerker, (bildender) Künstler, Cic. u.a.: institores opificesque, Liv.: opifices atque servitia, Sall.: opificis socius (Gehilfe), Macr.: opifex ferri, Aur. Vict., ferrarius, Treb. Poll.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > opifex

  • 3 opifex

    ŏpĭfex, ĭcis, m. f. [ops + facio] [st2]1 [-] auteur de, créateur de. [st2]2 [-] artisan, ouvrier, ouvrière.
    * * *
    ŏpĭfex, ĭcis, m. f. [ops + facio] [st2]1 [-] auteur de, créateur de. [st2]2 [-] artisan, ouvrier, ouvrière.
    * * *
        Opifex, pen. corr. huius opificis, com. gene. Ex opera et facio compositum. Cic. Ouvrier.
    \
        Opifices omnes in sordida arte versantur. Cic. Toutes gents de mestier.
    \
        Verborum opifex. Cic. Un beau parleur. B.
    \
        Apes opifices. Varro. Qui font l'ouvrage et la cire.
    \
        Opifex, aedific atorque mundi, Deus. Cic. Qui a faict le monde, Le createur du monde.

    Dictionarium latinogallicum > opifex

  • 4 opifex

    ŏpĭfex, ĭcis, comm. [opus-facio], one who does a work.
    I.
    Lit., a worker, maker, framer, fabricator (class.; cf.: faber, artifex. operarius).
    A.
    In gen.:

    opifex aedificatorque mundi deus,

    Cic. N. D. 1, 8, 18:

    rerum or aeternus,

    Col. 3, 10, 10; cf.:

    opifex natura,

    Plin. 31, 1, 1, § 1:

    calor,

    Lact. 2, 9, 22:

    sylvestres apes,

    Varr. R. R. 3, 16.—
    B.
    In partic., a workman, mechanic, artist, artisan, etc.:

    opifices omnes in sordidā arte versantur,

    Cic. Off. 1, 42, 150; cf. id. N. D. 2, 60, 150; id. Fl. 8, 18; id. Rep. 1, 22, 35:

    opifices atque servitia,

    Sall. C. 50, 1:

    hoc (instrumento) ego non artem credo egere, sed artificem,

    Quint. 2, 21, 24.—
    II.
    Trop.:

    verborum,

    Cic. Tusc. 5, 12, 34: dicens esse rhetoricen persuadendi opificem, id est peithous dêmiourgon, Quint. 2, 15, 4.— Poet. with inf.:

    mire opifex... marem strepitum fidis intendisse Latinae,

    Pers. 6, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > opifex

  • 5 opifex

    opifex opifex, ficis m мастер, ремесленник

    Латинско-русский словарь > opifex

  • 6 opifex

        opifex icis, m and f    [opus+2 FAC-], a worker, workman, mechanic, artisan: opifices atque servitia, S.: mundi, maker: coronae, H.: rerum, O. —Fig.: verborum.
    * * *

    Latin-English dictionary > opifex

  • 7 opifex

    icis m. [ opus + facio ]
    творец, создатель (mundi, verborum C); мастер, художник C, Sl; мастеровой, ремесленник (opifices atque servitia Sl; o. ferrarius Treb)

    Латинско-русский словарь > opifex

  • 8 opifex

    ремесленник (1. 5 § 7 D. 25, 3. 1. 5 § 3 D. 39, 1. 1. 1 § 7 D. 50, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > opifex

  • 9 nemo

    nēmo, gén. nullĭus (rarement nēmĭnis); dat. nemini; abl. nullo; acc. neminem; acc. avec prép. nullam rem) personne, nul, pas une personne; nul, sans valeur, méprisable.    - nemo [ne + hemo, p. ne + homo].    - voir la déclinaison    - nemo quisquam (nemo unus): personne.    - nemo alius: aucun autre, nul autre.    - nemo omnium mortalium, Cic.: personne au monde.    - nemine juvante, Just. 9, 1, 4: sans le secours de qui que ce soit.    - nemini odio est, Cic.: nul ne le hait.    - neminis miserere, Plaut.: n'avoir pitié de personne.    - nemo non: tout le monde sans exception, chacun.    - nemo non videt: il n'est personne qui ne voie, tout le monde voit.    - non nemo (nonnemo): quelqu'un, quelques-uns, plus d'un.    - non nemo vestrum: quelques-uns parmi vous.    - non istum, ut non neminem, provincia corrupit, Cic.: ce n'est pas la province qui l'a gâté, comme elle l'a fait pour plus d'un.    - video de istis, qui se populares haberi volunt, abesse non neminem, Cic.: je vois que, parmi ceux qui veulent passer pour démocrates, plus d'un s'est abstenu de venir.    - nemo est qui putet: il n'y a personne pour s'imaginer.    - nemo est quin putet: il n'est personne qui ne pense...    - nemo fuit qui non surrexerit: il n'y eut personne qui ne se fût levé.    - nemo neque orator neque poeta... Cic.: personne, ni orateur ni poète...    - is quem tu neminem putas, Cic. Att. 7, 3, 8: celui dont tu ne fais aucun cas. nemo peut être un adjectif masculin ou féminin.    - nemo opifex (= nullus opifex), Cic. N. D. 2, 32, 81: aucun ouvrier.    - nemo civis: aucun citoyen.    - nemo homo, Cic.: aucun homme.    - neminem novi poetam, Cic.: je ne connais pas de poète.    - nemo dies, Prud.: aucun jour.    - nemo vicina, Plaut.: aucune voisine.
    * * *
    nēmo, gén. nullĭus (rarement nēmĭnis); dat. nemini; abl. nullo; acc. neminem; acc. avec prép. nullam rem) personne, nul, pas une personne; nul, sans valeur, méprisable.    - nemo [ne + hemo, p. ne + homo].    - voir la déclinaison    - nemo quisquam (nemo unus): personne.    - nemo alius: aucun autre, nul autre.    - nemo omnium mortalium, Cic.: personne au monde.    - nemine juvante, Just. 9, 1, 4: sans le secours de qui que ce soit.    - nemini odio est, Cic.: nul ne le hait.    - neminis miserere, Plaut.: n'avoir pitié de personne.    - nemo non: tout le monde sans exception, chacun.    - nemo non videt: il n'est personne qui ne voie, tout le monde voit.    - non nemo (nonnemo): quelqu'un, quelques-uns, plus d'un.    - non nemo vestrum: quelques-uns parmi vous.    - non istum, ut non neminem, provincia corrupit, Cic.: ce n'est pas la province qui l'a gâté, comme elle l'a fait pour plus d'un.    - video de istis, qui se populares haberi volunt, abesse non neminem, Cic.: je vois que, parmi ceux qui veulent passer pour démocrates, plus d'un s'est abstenu de venir.    - nemo est qui putet: il n'y a personne pour s'imaginer.    - nemo est quin putet: il n'est personne qui ne pense...    - nemo fuit qui non surrexerit: il n'y eut personne qui ne se fût levé.    - nemo neque orator neque poeta... Cic.: personne, ni orateur ni poète...    - is quem tu neminem putas, Cic. Att. 7, 3, 8: celui dont tu ne fais aucun cas. nemo peut être un adjectif masculin ou féminin.    - nemo opifex (= nullus opifex), Cic. N. D. 2, 32, 81: aucun ouvrier.    - nemo civis: aucun citoyen.    - nemo homo, Cic.: aucun homme.    - neminem novi poetam, Cic.: je ne connais pas de poète.    - nemo dies, Prud.: aucun jour.    - nemo vicina, Plaut.: aucune voisine.
    * * *
        Nemo, neminis, com. gen. vocatiuo caret et toto plurali. Nul homme, ou Nulle femme.
    \
        Nemo est, quem ego magis nunc cuperem videre, quam te. Terent. Il n'y a personne que, etc.
    \
        Nemo homo, pro Nemo omnino. Terent. Nunquis hinc me sequitur? nemo homo est. Il n'y a personne.
    \
        Nemo est quin intelligat Pop. Romanum, etc. Cic. Il n'y a personne qui, etc.
    \
        Nemo hoc nescit. Cic. Tout le monde le scait, Personne ne l'ignore.
    \
        Non nemo, pro Aliqui, vel Nonnulli. Varro. Aucuns.
    \
        Nemo quisquam. Terentius, O populares, ecquis me viuit hodie fortunatior? Nemo hercle quisquam. Il n'y a personne, Nul.
    \
        Nemo vnus. Liu. Vt nemo vnus inde praecipuum quicquam gloriae domum referret. Point un seul.
    \
        Nemo vnus erat vir, quo magis innixa res Romana staret. Liu. Il n'en y avoit point un seul par lequel, etc.
    \
        Contingit tibi, quod haud scio an nemini. Cic. A aucun.
    \
        Nemo non videt. Cic. Chascun le voit.

    Dictionarium latinogallicum > nemo

  • 10 officina

    offĭcīna, ae, f. [p. opificina, cf. opifex]    - ŏpĭfĭcīna, chez Plaut. Mil. 880; Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 83. [st1]1 [-] atelier, fabrique, manufacture.    - Cic. Off. 1, 42, 150; Verr. 2, 4, 24, § 54.    - officina armorum, Caes.: manufacture d'armes.    - officina fullonis, Plin.: atelier de foulon.    - officina fabrorum, Sen.: forge.    - officina promercalium vestium, Suet.: magasin de confections.    - officina: poulailler. --- Col. 8, 3, 1. [st1]2 [-] fabrication, confection.    - Plin. 11, 2. [st1]3 [-] fig. fabrique, officine, école.    - officina spirandi pulmo, Plin. 11, 188: le poumon, organe de la respiration.    - officina dicendi, Cic.: école d'éloquence.    - officina nequitiae, Cic. Rosc. Am. 46, 134: officine de corruption.    - Cic. de Or. 2, 13, 57; Or. 3, 12; 13, 40; Liv. 39, 11, 6; cf. 39, 8, 7; Val. Max. 3, 1, 2; Sen. Contr. 5, 33, 2.
    * * *
    offĭcīna, ae, f. [p. opificina, cf. opifex]    - ŏpĭfĭcīna, chez Plaut. Mil. 880; Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 83. [st1]1 [-] atelier, fabrique, manufacture.    - Cic. Off. 1, 42, 150; Verr. 2, 4, 24, § 54.    - officina armorum, Caes.: manufacture d'armes.    - officina fullonis, Plin.: atelier de foulon.    - officina fabrorum, Sen.: forge.    - officina promercalium vestium, Suet.: magasin de confections.    - officina: poulailler. --- Col. 8, 3, 1. [st1]2 [-] fabrication, confection.    - Plin. 11, 2. [st1]3 [-] fig. fabrique, officine, école.    - officina spirandi pulmo, Plin. 11, 188: le poumon, organe de la respiration.    - officina dicendi, Cic.: école d'éloquence.    - officina nequitiae, Cic. Rosc. Am. 46, 134: officine de corruption.    - Cic. de Or. 2, 13, 57; Or. 3, 12; 13, 40; Liv. 39, 11, 6; cf. 39, 8, 7; Val. Max. 3, 1, 2; Sen. Contr. 5, 33, 2.
    * * *
        Officina, officinae, pen. prod. Cic. L'ouvroir d'un chascun mestier où on besongne, Officine.
    \
        Ex eadem officina. Cicero. Il vient d'un mesme ouvroir et ouvrier, Qui a faict l'un, a faict l'autre.
    \
        Officinas promercalium vestium exercere. Suetonius. Estre frippier.
    \
        Officina. Plin. Composition, Fabrication.
    \
        Officinam, gallinarium vocat Columella. Un gelinier.

    Dictionarium latinogallicum > officina

  • 11 artifex

    artĭfex, fĭcis, m. [ars-facio].
    I.
    Subst.
    A.
    1.. One that is master in the liberal arts (while opifex is a master in the artes sordidae; cf. ars, I. B. 1.), an artist, artificer:

    illi artifices corporis simulacra ignotis nota faciebant,

    Cic. Fam. 5, 12:

    reponendarum (tegularum) nemo artifex (i. e. architectus) inire rationem potuit,

    Liv. 42, 3:

    in armamentario multis talium operum (sc. tormentorum) artificibus de industriā inclusis,

    id. 29, 35:

    ut aiunt in Graecis artificibus eos auloedos esse, qui citharoedi fieri non potuerint, sic, etc.,

    Cic. Mur. 13, 29; cf. Ov. M. 11, 169 al.:

    artifices scaenici,

    Cic. Arch. 5, 10; id. Quinct. 25; Suet. Caes. 84:

    artifex lignorum,

    a carpenter, Vulg. 2 Reg. 5, 11; so,

    artifex lignarius,

    ib. Isa. 44, 13:

    artifices lapidum,

    masons, ib. 2 Reg. 5, 11:

    artifex aerarius,

    a worker in bronze, ib. 3 Reg. 7, 14 (often thus used in Vulg. for opifex).—Also absol.:

    artifex,

    Plaut. Am. prol. 70:

    multi artifices ex Graeciā venerunt,

    Liv. 39, 22; so id. 5, 1; 5, 7; 5, 2; 41, 20; so Vulg. Exod. 36, 4; ib. Isa. 40, 20; ib. Act. 19, 24 et saep.—So of a charioteer, as in Gr. technitês:

    ne hoc gloriae artificis daretur (auriga standing just before),

    Plin. 7, 53, 54, § 186.—Of a physician, Liv. 5, 3. —Of an orator or writer:

    Graeci dicendi artifices et doctores,

    Cic. de Or. 1, 6, 23:

    cum contra talem artificem (sc. Hortensium oratorem) dicturus essem,

    id. Quinct. 24 fin.:

    politus scriptor atque artifex,

    id. Or. 51, 172. —
    2.
    Trop., a master in any thing, in doing any thing, etc.:

    artifices ad corrumpendum judicium,

    Cic. Verr. 2, 5, 71:

    artifex callidus comparandarum voluptatum,

    id. Fin. 2, 35, 116:

    Cotta in ambitione artifex,

    Q. Cic. Petit. Cons. 12, 47:

    serendae in alios invidiae artifex,

    Tac. H. 2, 86 al. —
    B.
    A maker, originator, author, contriver:

    si pulcher est hic mundus, si probus ejus artifex, etc.,

    Cic. Tim. 2:

    cujus (civitatis) artifex et conditor (est) Deus,

    Vulg. Heb. 11, 10:

    artifex omnium natura,

    Plin. 2, 1, 1, § 3:

    si indocta consuetudo tam est artifex suavitatis,

    id. Or. 48, 161:

    artificem (sc. malorum) mediis immittam Terea flammis,

    Ov. M. 6, 615:

    vadit ad artificem dirae Polymestora caedis,

    id. ib. 13, 551:

    sceleris infandi artifex,

    Sen. Agam. 975.—Ironic.:

    O artificem probum!

    Ter. Phorm. 2, 1, 29.—Also for a sly, cunning contriver, inventor of a thing (cf. ars, II. fin.):

    et mihi jam multi crudele canebant Artificis scelus,

    Verg. A. 2, 125; 11, 407. —
    II.
    Adj.
    A.
    Act., skilled in a thing; skilful, practised, ingenious, dexterous:

    Bomilcar et per homines talis negotii artifices itinera explorat,

    Sall. J. 35, 5:

    miles decollandi artifex,

    Suet. Calig. 32:

    artifex faber de silvā,

    Vulg. Sap. 13, 11:

    tam artifices saltationis,

    Suet. Tit. 7.—Also of inanimate things:

    artifices Natura manus admovit,

    Ov. M. 15, 218:

    Tellus artifices ne terat Osca manus,

    Prop. 5, 2, 62:

    artifex, ut ita dicam, stilus,

    Cic. Brut. 25, 95:

    mobilitas ignea artifex ad formanda corpora,

    Plin. 6, 30, 35, § 187:

    vir tam artificis ingenii,

    id. 8, 16, 21, § 55 al. — Poet. with inf.:

    venter, negatas artifex sequi voces,

    Pers. prol. 11.—
    B.
    Pass., skilfully prepared or made, artistic, artificial, ingenious:

    quattuor artifices vivida signa boves,

    Prop. 3, 29, 8:

    tantae tamque artifices argutiae,

    Plin. 10, 29, 4, § 85:

    artifex dimicatio,

    id. 8, 40, 61, § 150:

    motus,

    Quint. 9, 4, 8:

    manus libratur artifici temperamento,

    Plin. 12, 25, 54, §

    115: artifex vultus,

    Pers. 5, 40:

    plaga,

    Sol. 35 al. — Poet. of a horse, broken, trained, Ov. A. A. 3, 556.

    Lewis & Short latin dictionary > artifex

  • 12 creator

    creātor, ōris m. [ creo ]
    1) создатель, виновник (c. atque opĭfex rerum Lcn); творец ( caeli et terrae Eccl)
    3) родитель, отец ( Achillis O)
    4) избиратель, произведший избрание Dig

    Латинско-русский словарь > creator

  • 13 officina

    officīna, ae f. [из opificina от opĭfex]
    1) мастерская, место изготовления (armorum Cs, Nep; ferraria bAfr)
    2) рассадник, очаг ( eloquentiae C); школа ( sapientiae C); гнездо (nequitiae C; falsorum commentariorum C)
    3) птицеводческое хозяйство, птичник Col

    Латинско-русский словарь > officina

  • 14 opificina

    opificīna, ae f. [ opifex ]

    Латинско-русский словарь > opificina

  • 15 opificium

    ī n. [ opifex ]
    изготовление, работа Vr, Ap, Eccl

    Латинско-русский словарь > opificium

  • 16 ferrarius

    ferrārius, a, um (ferrum), zum Eisen gehörig, Eisen-, I) adi.: faber, Schmied, Plaut. u. Firm.: dass. opifex, Treb. Poll.: metalla, Eisenbergwerke, Plin.: aqua ex officinis, Kühlwasser, Plin.: ars, Schmiedehandwerk, Treb. Poll. u. Amm.: officina, die Eisenhütte u. die Waffenschmiede, Plin. – II) subst.: A) ferrārius, iī, m., der Eisenarbeiter, Schmied, Sen. ep. 56, 4 (neben faber). Pallad. 1, 6, 2 (neben lignarius). – B) ferrāria, ae, f., 1) die Eisengrube, Cato origg. 7. fr. 5 ( bei Gell. 2, 22, 29, wo ferrareae). Caes. b. G. 7, 22, 2. Liv. 34, 21, 7: conductor ferrariarum, Corp. inscr. Lat. 5, 4788 u. 5036. – 2) Eisenkraut, Ps. Apul. herb. 66 u.a.

    lateinisch-deutsches > ferrarius

  • 17 lapidarius

    lapidārius, a, um (lapis), I) zu den Steinen gehörig, Stein-, latomiae, Steinbruch, Plaut.: opifex, Steinmetz, Inscr.: navis, Steine führendes, Petron.: lapidarias litteras scire, die Steinwissenschaft (Kunst, auf Stein zu schreiben) kennen, Petron. – subst., lapidārius, iī, m. (sc. faber), der Steinmetz, Petron. 65, 5. Ulp. dig. 13, 6, 5. § 7. Vulg. Sirach 45, 13. Corp. inscr. Lat. 2, 2404 u. 2772; 3, 7895; 11, 6838. – II) voller Steine, steinig, in Liguria quoque lapidarios campos (esse), Solin. 2, 6.

    lateinisch-deutsches > lapidarius

  • 18 officina

    officīna, ae, f. (= opificina, v. opifex), I) die Werkstatt, Werkstätte, 1) im allg.: off. fabrilis, die Waffenschmiede, Treb. Poll.: off. fabri ferrarii, die Schmiedewerkstätte, Augustin.: off. armorum, Waffenfabrik, Caes.: off. fullonis, officinae fullonum, Plin.: textorum, fabrorum officinae, Sen.: off. carnificum, Hieron.: vestium promercalium, Werkstatt, wo Kleider zum Verkauf gemacht werden, Suet.: pulmo est spirandi officina, Plin. – im Bilde, Werkstätte, Herd, Sitz, Quelle, cuius domi (in dessen Hause) quaestuosissima est falsorum commentariorum et chirographorum officina, Cic.: falsi testes, falsa signa testimoniaque et indicia ex eadem officina exibant, Liv.: Isocratis domus quasi ludus quidam et officina dicendi, Cic.: philosophi ii, qui quasi officinas instruxerunt sapientiae, Cic.: u. so officina nequitiae, corruptelarum, v. einem liederlichen Hause, Cic. u. Liv. – 2) insbes., mit u. ohne cohortalis = ὀρνιθών (ornithon), der Hühnerhof, der Ort, wo das Geflügel sich aufhält, um Eier zu legen und zu brüten, der Zuchtort, Colum. 8, 3, 1 u.a. – II) die Verfertigung, Bildung, in magnis corporibus... facilis officina sequaci materiā fuit, Plin. 11, 2. – / oficina geschr., Corp. inscr. Lat. 6, 8455.

    lateinisch-deutsches > officina

  • 19 opificina

    opificīna, ae, f. (opifex) = officina, I) die Werkstatt, Plaut. mil. 880. – II) die Arbeit, das Werk, Iul. Val. 3, 51 (28).

    lateinisch-deutsches > opificina

  • 20 opificium

    opificium, iī, n. (opifex) = εργοποιΐα, χειροτεχνία (Gloss.), das Anfertigen einer Arbeit, die Arbeit, Varro r. r. 3, 16, 20. Lact. de ira 13, 13; epit. 39, 11. Augustin. c. sec. resp. Iul. 3, 154: Plur., Chalcid. Tim. 233 u. 260.

    lateinisch-deutsches > opificium

См. также в других словарях:

  • Opifex — is a Latin word meaning artisan or manufacturer and referring to a worker who created something. The word is derived from the Latin words opus ( work or thing ) and facio ( to make ). The word is also used as the name of the genus Opifex in the… …   Wikipedia

  • opifex — index artisan Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • opifex — …   Useful english dictionary

  • Phidippus octopunctatus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum …   Wikipedia

  • Anarchy Online — Éditeur Funcom Développeur Funcom Date de sortie …   Wikipédia en Français

  • Liste der denkmalgeschützten Objekte in Landeck (Tirol) — Die Liste der denkmalgeschützten Objekte in Landeck (Tirol) enthält die denkmalgeschützten, unbeweglichen Objekte der Stadt Landeck im Bezirk Landeck, wobei die Objekte teilweise per Bescheid und teilweise durch den § 2a des… …   Deutsch Wikipedia

  • Список родов комаров — К комарам (лат. Culicidae) относятся 95 родов, объединяющих 3 500 видов. Малярию среди людей распространяет род Anopheles. Из 430 видов Anopheles только около 100 разносят малярию, 30 40 видов распространяют её в природных условиях.… …   Википедия

  • Усач-плотник — Сам …   Википедия

  • Officinal — Of*fic i*nal, a. [F., fr. L. officina a workshop, contr. fr. opificina, fr. opifex a workman; opus work + facere to make or do.] 1. Used in a shop, or belonging to it. [Obs. or R.] Johnson. [1913 Webster] 2. (Pharm.) Kept in stock by… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Opifice — Op i*fice, n. [L. opificium, fr. opifex workman. See {Office}.] Workmanship. [Obs.] Bailey. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • officinal — adjective Etymology: Medieval Latin officinalis of a storeroom, from officina storeroom, from Latin, workshop, from opific , opifex workman, from opus work + facere to do Date: circa 1720 medicinal < a monograph on officinal flora > …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»