-
1 opifex
opifex, ficis, c. (opus u. facio), I) Werkmeister, Verfasser, Arbeiter, Bildner (Bildnerin), meist attrib., mundi, Cic.: carinae (v. der Europa), Hor.: verborum, Cic.: persuasionis opifex callidus, der meisterlich verstand, schlau zu überreden, Amm.: stilus est dicendi opifex, Cic. – v. Tieren, silvestres apes opifices magis, sind arbeitsamer, Varro r. r. 3, 16, 19. – v. Lebl., sanguis ille opifex, jener Nahrung gewährende Stoff, Gell. 12, 1, 13: opifex calor, Lact. 2, 9, 22: splendor opifex, Apul. apol. 14: fraus fallendi versuta opifex, Prud. Psych. 260: esse rhetoricen persuadendi opificem, Meisterin in der Überredungskunst, Quint. 2, 15, 4 (vgl. Amm. 30, 4, 3). – mit folg. Infin., Pers. 6, 3. – II) insbes., ein Handwerker, (bildender) Künstler, Cic. u.a.: institores opificesque, Liv.: opifices atque servitia, Sall.: opificis socius (Gehilfe), Macr.: opifex ferri, Aur. Vict., ferrarius, Treb. Poll.
-
2 opifex
opifex, ficis, c. (opus u. facio), I) Werkmeister, Verfasser, Arbeiter, Bildner (Bildnerin), meist attrib., mundi, Cic.: carinae (v. der Europa), Hor.: verborum, Cic.: persuasionis opifex callidus, der meisterlich verstand, schlau zu überreden, Amm.: stilus est dicendi opifex, Cic. – v. Tieren, silvestres apes opifices magis, sind arbeitsamer, Varro r. r. 3, 16, 19. – v. Lebl., sanguis ille opifex, jener Nahrung gewährende Stoff, Gell. 12, 1, 13: opifex calor, Lact. 2, 9, 22: splendor opifex, Apul. apol. 14: fraus fallendi versuta opifex, Prud. Psych. 260: esse rhetoricen persuadendi opificem, Meisterin in der Überredungskunst, Quint. 2, 15, 4 (vgl. Amm. 30, 4, 3). – mit folg. Infin., Pers. 6, 3. – II) insbes., ein Handwerker, (bildender) Künstler, Cic. u.a.: institores opificesque, Liv.: opifices atque servitia, Sall.: opificis socius (Gehilfe), Macr.: opifex ferri, Aur. Vict., ferrarius, Treb. Poll. -
3 opifex
ŏpĭfex, ĭcis, m. f. [ops + facio] [st2]1 [-] auteur de, créateur de. [st2]2 [-] artisan, ouvrier, ouvrière.* * *ŏpĭfex, ĭcis, m. f. [ops + facio] [st2]1 [-] auteur de, créateur de. [st2]2 [-] artisan, ouvrier, ouvrière.* * *Opifex, pen. corr. huius opificis, com. gene. Ex opera et facio compositum. Cic. Ouvrier.\Opifices omnes in sordida arte versantur. Cic. Toutes gents de mestier.\Verborum opifex. Cic. Un beau parleur. B.\Apes opifices. Varro. Qui font l'ouvrage et la cire.\Opifex, aedific atorque mundi, Deus. Cic. Qui a faict le monde, Le createur du monde. -
4 opifex
ŏpĭfex, ĭcis, comm. [opus-facio], one who does a work.I. A.In gen.:B.opifex aedificatorque mundi deus,
Cic. N. D. 1, 8, 18:rerum or aeternus,
Col. 3, 10, 10; cf.:opifex natura,
Plin. 31, 1, 1, § 1:calor,
Lact. 2, 9, 22:sylvestres apes,
Varr. R. R. 3, 16.—In partic., a workman, mechanic, artist, artisan, etc.:II.opifices omnes in sordidā arte versantur,
Cic. Off. 1, 42, 150; cf. id. N. D. 2, 60, 150; id. Fl. 8, 18; id. Rep. 1, 22, 35:opifices atque servitia,
Sall. C. 50, 1:hoc (instrumento) ego non artem credo egere, sed artificem,
Quint. 2, 21, 24.—Trop.:verborum,
Cic. Tusc. 5, 12, 34: dicens esse rhetoricen persuadendi opificem, id est peithous dêmiourgon, Quint. 2, 15, 4.— Poet. with inf.:mire opifex... marem strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 3. -
5 opifex
opifex opifex, ficis m мастер, ремесленник -
6 opifex
-
7 opifex
icis m. [ opus + facio ]творец, создатель (mundi, verborum C); мастер, художник C, Sl; мастеровой, ремесленник (opifices atque servitia Sl; o. ferrarius Treb)stilus est dicendi o. C — письмо развивает искусство владения словом -
8 opifex
ремесленник (1. 5 § 7 D. 25, 3. 1. 5 § 3 D. 39, 1. 1. 1 § 7 D. 50, 13).Латинско-русский словарь к источникам римского права > opifex
-
9 nemo
nēmo, gén. nullĭus (rarement nēmĭnis); dat. nemini; abl. nullo; acc. neminem; acc. avec prép. nullam rem) personne, nul, pas une personne; nul, sans valeur, méprisable. - nemo [ne + hemo, p. ne + homo]. - voir la déclinaison - nemo quisquam (nemo unus): personne. - nemo alius: aucun autre, nul autre. - nemo omnium mortalium, Cic.: personne au monde. - nemine juvante, Just. 9, 1, 4: sans le secours de qui que ce soit. - nemini odio est, Cic.: nul ne le hait. - neminis miserere, Plaut.: n'avoir pitié de personne. - nemo non: tout le monde sans exception, chacun. - nemo non videt: il n'est personne qui ne voie, tout le monde voit. - non nemo (nonnemo): quelqu'un, quelques-uns, plus d'un. - non nemo vestrum: quelques-uns parmi vous. - non istum, ut non neminem, provincia corrupit, Cic.: ce n'est pas la province qui l'a gâté, comme elle l'a fait pour plus d'un. - video de istis, qui se populares haberi volunt, abesse non neminem, Cic.: je vois que, parmi ceux qui veulent passer pour démocrates, plus d'un s'est abstenu de venir. - nemo est qui putet: il n'y a personne pour s'imaginer. - nemo est quin putet: il n'est personne qui ne pense... - nemo fuit qui non surrexerit: il n'y eut personne qui ne se fût levé. - nemo neque orator neque poeta... Cic.: personne, ni orateur ni poète... - is quem tu neminem putas, Cic. Att. 7, 3, 8: celui dont tu ne fais aucun cas. nemo peut être un adjectif masculin ou féminin. - nemo opifex (= nullus opifex), Cic. N. D. 2, 32, 81: aucun ouvrier. - nemo civis: aucun citoyen. - nemo homo, Cic.: aucun homme. - neminem novi poetam, Cic.: je ne connais pas de poète. - nemo dies, Prud.: aucun jour. - nemo vicina, Plaut.: aucune voisine.* * *nēmo, gén. nullĭus (rarement nēmĭnis); dat. nemini; abl. nullo; acc. neminem; acc. avec prép. nullam rem) personne, nul, pas une personne; nul, sans valeur, méprisable. - nemo [ne + hemo, p. ne + homo]. - voir la déclinaison - nemo quisquam (nemo unus): personne. - nemo alius: aucun autre, nul autre. - nemo omnium mortalium, Cic.: personne au monde. - nemine juvante, Just. 9, 1, 4: sans le secours de qui que ce soit. - nemini odio est, Cic.: nul ne le hait. - neminis miserere, Plaut.: n'avoir pitié de personne. - nemo non: tout le monde sans exception, chacun. - nemo non videt: il n'est personne qui ne voie, tout le monde voit. - non nemo (nonnemo): quelqu'un, quelques-uns, plus d'un. - non nemo vestrum: quelques-uns parmi vous. - non istum, ut non neminem, provincia corrupit, Cic.: ce n'est pas la province qui l'a gâté, comme elle l'a fait pour plus d'un. - video de istis, qui se populares haberi volunt, abesse non neminem, Cic.: je vois que, parmi ceux qui veulent passer pour démocrates, plus d'un s'est abstenu de venir. - nemo est qui putet: il n'y a personne pour s'imaginer. - nemo est quin putet: il n'est personne qui ne pense... - nemo fuit qui non surrexerit: il n'y eut personne qui ne se fût levé. - nemo neque orator neque poeta... Cic.: personne, ni orateur ni poète... - is quem tu neminem putas, Cic. Att. 7, 3, 8: celui dont tu ne fais aucun cas. nemo peut être un adjectif masculin ou féminin. - nemo opifex (= nullus opifex), Cic. N. D. 2, 32, 81: aucun ouvrier. - nemo civis: aucun citoyen. - nemo homo, Cic.: aucun homme. - neminem novi poetam, Cic.: je ne connais pas de poète. - nemo dies, Prud.: aucun jour. - nemo vicina, Plaut.: aucune voisine.* * *Nemo, neminis, com. gen. vocatiuo caret et toto plurali. Nul homme, ou Nulle femme.\Nemo est, quem ego magis nunc cuperem videre, quam te. Terent. Il n'y a personne que, etc.\Nemo homo, pro Nemo omnino. Terent. Nunquis hinc me sequitur? nemo homo est. Il n'y a personne.\Nemo est quin intelligat Pop. Romanum, etc. Cic. Il n'y a personne qui, etc.\Nemo hoc nescit. Cic. Tout le monde le scait, Personne ne l'ignore.\Non nemo, pro Aliqui, vel Nonnulli. Varro. Aucuns.\Nemo quisquam. Terentius, O populares, ecquis me viuit hodie fortunatior? Nemo hercle quisquam. Il n'y a personne, Nul.\Nemo vnus. Liu. Vt nemo vnus inde praecipuum quicquam gloriae domum referret. Point un seul.\Nemo vnus erat vir, quo magis innixa res Romana staret. Liu. Il n'en y avoit point un seul par lequel, etc.\Contingit tibi, quod haud scio an nemini. Cic. A aucun.\Nemo non videt. Cic. Chascun le voit. -
10 officina
offĭcīna, ae, f. [p. opificina, cf. opifex] - ŏpĭfĭcīna, chez Plaut. Mil. 880; Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 83. [st1]1 [-] atelier, fabrique, manufacture. - Cic. Off. 1, 42, 150; Verr. 2, 4, 24, § 54. - officina armorum, Caes.: manufacture d'armes. - officina fullonis, Plin.: atelier de foulon. - officina fabrorum, Sen.: forge. - officina promercalium vestium, Suet.: magasin de confections. - officina: poulailler. --- Col. 8, 3, 1. [st1]2 [-] fabrication, confection. - Plin. 11, 2. [st1]3 [-] fig. fabrique, officine, école. - officina spirandi pulmo, Plin. 11, 188: le poumon, organe de la respiration. - officina dicendi, Cic.: école d'éloquence. - officina nequitiae, Cic. Rosc. Am. 46, 134: officine de corruption. - Cic. de Or. 2, 13, 57; Or. 3, 12; 13, 40; Liv. 39, 11, 6; cf. 39, 8, 7; Val. Max. 3, 1, 2; Sen. Contr. 5, 33, 2.* * *offĭcīna, ae, f. [p. opificina, cf. opifex] - ŏpĭfĭcīna, chez Plaut. Mil. 880; Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 83. [st1]1 [-] atelier, fabrique, manufacture. - Cic. Off. 1, 42, 150; Verr. 2, 4, 24, § 54. - officina armorum, Caes.: manufacture d'armes. - officina fullonis, Plin.: atelier de foulon. - officina fabrorum, Sen.: forge. - officina promercalium vestium, Suet.: magasin de confections. - officina: poulailler. --- Col. 8, 3, 1. [st1]2 [-] fabrication, confection. - Plin. 11, 2. [st1]3 [-] fig. fabrique, officine, école. - officina spirandi pulmo, Plin. 11, 188: le poumon, organe de la respiration. - officina dicendi, Cic.: école d'éloquence. - officina nequitiae, Cic. Rosc. Am. 46, 134: officine de corruption. - Cic. de Or. 2, 13, 57; Or. 3, 12; 13, 40; Liv. 39, 11, 6; cf. 39, 8, 7; Val. Max. 3, 1, 2; Sen. Contr. 5, 33, 2.* * *Officina, officinae, pen. prod. Cic. L'ouvroir d'un chascun mestier où on besongne, Officine.\Ex eadem officina. Cicero. Il vient d'un mesme ouvroir et ouvrier, Qui a faict l'un, a faict l'autre.\Officinas promercalium vestium exercere. Suetonius. Estre frippier.\Officina. Plin. Composition, Fabrication.\Officinam, gallinarium vocat Columella. Un gelinier. -
11 artifex
artĭfex, fĭcis, m. [ars-facio].I.Subst.A.1.. One that is master in the liberal arts (while opifex is a master in the artes sordidae; cf. ars, I. B. 1.), an artist, artificer:2.illi artifices corporis simulacra ignotis nota faciebant,
Cic. Fam. 5, 12:reponendarum (tegularum) nemo artifex (i. e. architectus) inire rationem potuit,
Liv. 42, 3:in armamentario multis talium operum (sc. tormentorum) artificibus de industriā inclusis,
id. 29, 35:ut aiunt in Graecis artificibus eos auloedos esse, qui citharoedi fieri non potuerint, sic, etc.,
Cic. Mur. 13, 29; cf. Ov. M. 11, 169 al.:artifices scaenici,
Cic. Arch. 5, 10; id. Quinct. 25; Suet. Caes. 84:artifex lignorum,
a carpenter, Vulg. 2 Reg. 5, 11; so,artifex lignarius,
ib. Isa. 44, 13:artifices lapidum,
masons, ib. 2 Reg. 5, 11:artifex aerarius,
a worker in bronze, ib. 3 Reg. 7, 14 (often thus used in Vulg. for opifex).—Also absol.:artifex,
Plaut. Am. prol. 70:multi artifices ex Graeciā venerunt,
Liv. 39, 22; so id. 5, 1; 5, 7; 5, 2; 41, 20; so Vulg. Exod. 36, 4; ib. Isa. 40, 20; ib. Act. 19, 24 et saep.—So of a charioteer, as in Gr. technitês:ne hoc gloriae artificis daretur (auriga standing just before),
Plin. 7, 53, 54, § 186.—Of a physician, Liv. 5, 3. —Of an orator or writer:Graeci dicendi artifices et doctores,
Cic. de Or. 1, 6, 23:cum contra talem artificem (sc. Hortensium oratorem) dicturus essem,
id. Quinct. 24 fin.:politus scriptor atque artifex,
id. Or. 51, 172. —Trop., a master in any thing, in doing any thing, etc.:B.artifices ad corrumpendum judicium,
Cic. Verr. 2, 5, 71:artifex callidus comparandarum voluptatum,
id. Fin. 2, 35, 116:Cotta in ambitione artifex,
Q. Cic. Petit. Cons. 12, 47:serendae in alios invidiae artifex,
Tac. H. 2, 86 al. —A maker, originator, author, contriver:II.si pulcher est hic mundus, si probus ejus artifex, etc.,
Cic. Tim. 2:cujus (civitatis) artifex et conditor (est) Deus,
Vulg. Heb. 11, 10:artifex omnium natura,
Plin. 2, 1, 1, § 3:si indocta consuetudo tam est artifex suavitatis,
id. Or. 48, 161:artificem (sc. malorum) mediis immittam Terea flammis,
Ov. M. 6, 615:vadit ad artificem dirae Polymestora caedis,
id. ib. 13, 551:sceleris infandi artifex,
Sen. Agam. 975.—Ironic.:O artificem probum!
Ter. Phorm. 2, 1, 29.—Also for a sly, cunning contriver, inventor of a thing (cf. ars, II. fin.):et mihi jam multi crudele canebant Artificis scelus,
Verg. A. 2, 125; 11, 407. —Adj.A.Act., skilled in a thing; skilful, practised, ingenious, dexterous:B.Bomilcar et per homines talis negotii artifices itinera explorat,
Sall. J. 35, 5:miles decollandi artifex,
Suet. Calig. 32:artifex faber de silvā,
Vulg. Sap. 13, 11:tam artifices saltationis,
Suet. Tit. 7.—Also of inanimate things:artifices Natura manus admovit,
Ov. M. 15, 218:Tellus artifices ne terat Osca manus,
Prop. 5, 2, 62:artifex, ut ita dicam, stilus,
Cic. Brut. 25, 95:mobilitas ignea artifex ad formanda corpora,
Plin. 6, 30, 35, § 187:vir tam artificis ingenii,
id. 8, 16, 21, § 55 al. — Poet. with inf.:venter, negatas artifex sequi voces,
Pers. prol. 11.—Pass., skilfully prepared or made, artistic, artificial, ingenious:quattuor artifices vivida signa boves,
Prop. 3, 29, 8:tantae tamque artifices argutiae,
Plin. 10, 29, 4, § 85:artifex dimicatio,
id. 8, 40, 61, § 150:motus,
Quint. 9, 4, 8:manus libratur artifici temperamento,
Plin. 12, 25, 54, §115: artifex vultus,
Pers. 5, 40:plaga,
Sol. 35 al. — Poet. of a horse, broken, trained, Ov. A. A. 3, 556. -
12 creator
creātor, ōris m. [ creo ]1) создатель, виновник (c. atque opĭfex rerum Lcn); творец ( caeli et terrae Eccl)2) основатель ( urbis C)3) родитель, отец ( Achillis O)4) избиратель, произведший избрание Dig -
13 officina
officīna, ae f. [из opificina от opĭfex]1) мастерская, место изготовления (armorum Cs, Nep; ferraria bAfr)2) рассадник, очаг ( eloquentiae C); школа ( sapientiae C); гнездо (nequitiae C; falsorum commentariorum C)3) птицеводческое хозяйство, птичник Col -
14 opificina
opificīna, ae f. [ opifex ]мастерская Pl -
15 opificium
ī n. [ opifex ]изготовление, работа Vr, Ap, Eccl -
16 ferrarius
ferrārius, a, um (ferrum), zum Eisen gehörig, Eisen-, I) adi.: faber, Schmied, Plaut. u. Firm.: dass. opifex, Treb. Poll.: metalla, Eisenbergwerke, Plin.: aqua ex officinis, Kühlwasser, Plin.: ars, Schmiedehandwerk, Treb. Poll. u. Amm.: officina, die Eisenhütte u. die Waffenschmiede, Plin. – II) subst.: A) ferrārius, iī, m., der Eisenarbeiter, Schmied, Sen. ep. 56, 4 (neben faber). Pallad. 1, 6, 2 (neben lignarius). – B) ferrāria, ae, f., 1) die Eisengrube, Cato origg. 7. fr. 5 ( bei Gell. 2, 22, 29, wo ferrareae). Caes. b. G. 7, 22, 2. Liv. 34, 21, 7: conductor ferrariarum, Corp. inscr. Lat. 5, 4788 u. 5036. – 2) Eisenkraut, Ps. Apul. herb. 66 u.a.
-
17 lapidarius
lapidārius, a, um (lapis), I) zu den Steinen gehörig, Stein-, latomiae, Steinbruch, Plaut.: opifex, Steinmetz, Inscr.: navis, Steine führendes, Petron.: lapidarias litteras scire, die Steinwissenschaft (Kunst, auf Stein zu schreiben) kennen, Petron. – subst., lapidārius, iī, m. (sc. faber), der Steinmetz, Petron. 65, 5. Ulp. dig. 13, 6, 5. § 7. Vulg. Sirach 45, 13. Corp. inscr. Lat. 2, 2404 u. 2772; 3, 7895; 11, 6838. – II) voller Steine, steinig, in Liguria quoque lapidarios campos (esse), Solin. 2, 6.
-
18 officina
officīna, ae, f. (= opificina, v. opifex), I) die Werkstatt, Werkstätte, 1) im allg.: off. fabrilis, die Waffenschmiede, Treb. Poll.: off. fabri ferrarii, die Schmiedewerkstätte, Augustin.: off. armorum, Waffenfabrik, Caes.: off. fullonis, officinae fullonum, Plin.: textorum, fabrorum officinae, Sen.: off. carnificum, Hieron.: vestium promercalium, Werkstatt, wo Kleider zum Verkauf gemacht werden, Suet.: pulmo est spirandi officina, Plin. – im Bilde, Werkstätte, Herd, Sitz, Quelle, cuius domi (in dessen Hause) quaestuosissima est falsorum commentariorum et chirographorum officina, Cic.: falsi testes, falsa signa testimoniaque et indicia ex eadem officina exibant, Liv.: Isocratis domus quasi ludus quidam et officina dicendi, Cic.: philosophi ii, qui quasi officinas instruxerunt sapientiae, Cic.: u. so officina nequitiae, corruptelarum, v. einem liederlichen Hause, Cic. u. Liv. – 2) insbes., mit u. ohne cohortalis = ὀρνιθών (ornithon), der Hühnerhof, der Ort, wo das Geflügel sich aufhält, um Eier zu legen und zu brüten, der Zuchtort, Colum. 8, 3, 1 u.a. – II) die Verfertigung, Bildung, in magnis corporibus... facilis officina sequaci materiā fuit, Plin. 11, 2. – / oficina geschr., Corp. inscr. Lat. 6, 8455.
-
19 opificina
-
20 opificium
См. также в других словарях:
Opifex — is a Latin word meaning artisan or manufacturer and referring to a worker who created something. The word is derived from the Latin words opus ( work or thing ) and facio ( to make ). The word is also used as the name of the genus Opifex in the… … Wikipedia
opifex — index artisan Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
opifex — … Useful english dictionary
Phidippus octopunctatus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum … Wikipedia
Anarchy Online — Éditeur Funcom Développeur Funcom Date de sortie … Wikipédia en Français
Liste der denkmalgeschützten Objekte in Landeck (Tirol) — Die Liste der denkmalgeschützten Objekte in Landeck (Tirol) enthält die denkmalgeschützten, unbeweglichen Objekte der Stadt Landeck im Bezirk Landeck, wobei die Objekte teilweise per Bescheid und teilweise durch den § 2a des… … Deutsch Wikipedia
Список родов комаров — К комарам (лат. Culicidae) относятся 95 родов, объединяющих 3 500 видов. Малярию среди людей распространяет род Anopheles. Из 430 видов Anopheles только около 100 разносят малярию, 30 40 видов распространяют её в природных условиях.… … Википедия
Усач-плотник — Сам … Википедия
Officinal — Of*fic i*nal, a. [F., fr. L. officina a workshop, contr. fr. opificina, fr. opifex a workman; opus work + facere to make or do.] 1. Used in a shop, or belonging to it. [Obs. or R.] Johnson. [1913 Webster] 2. (Pharm.) Kept in stock by… … The Collaborative International Dictionary of English
Opifice — Op i*fice, n. [L. opificium, fr. opifex workman. See {Office}.] Workmanship. [Obs.] Bailey. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
officinal — adjective Etymology: Medieval Latin officinalis of a storeroom, from officina storeroom, from Latin, workshop, from opific , opifex workman, from opus work + facere to do Date: circa 1720 medicinal < a monograph on officinal flora > … New Collegiate Dictionary