opadanie

См. также в других словарях:

• opadanie — n I rzecz. od opadać. ∆ med. Opadanie krwinek (czerwonych) «oddzielanie się krwinek od osocza i opadanie ich we krwi pobranej do badania i zabezpieczonej przed krzepnieniem; szybsze opadanie krwinek wskazuje na stan chorobowy organizmu» …   Słownik języka polskiego

• opad — m IV, D. u, Ms. opaddzie; lm M. y 1. «opadanie, opadnięcie» Opad liści. Opad wód. 2. częściej w lm «woda w postaci ciekłej lub stałej spadająca z chmur na powierzchnię Ziemi albo osadzająca się bezpośrednio z atmosfery jako rezultat kondensacji… …   Słownik języka polskiego

• cetyniec — m II, DB. cetyniecyńca; lm MB. cetyniecyńce, D. cetyniecyńców zool. «Blastophagus, drobny chrząszcz z rodziny korników, szkodnik lasów iglastych; żeruje głównie na sosnach, powodując opadanie gałęzi w postaci cetyny» Cetyniec sosnowiec …   Słownik języka polskiego

• kadencja — ż I, DCMs. kadencjacji; lm D. kadencjacji (kadencjacyj) 1. «określony ustawą czas urzędowania obieralnego urzędnika lub organu; dawniej także posiedzenie, zwłaszcza sądu» Kadencja sejmu, kadencja prezydenta. W czasie kadencji. Za czyjejś kadencji …   Słownik języka polskiego

• katabatyczny — ∆ meteor. Ruch katabatyczny «opadanie mas powietrza wzdłuż zanikających frontów atmosferycznych lub zawietrznych zboczy górskich, któremu towarzyszy adiabatyczne ogrzewanie się powietrza» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat …   Słownik języka polskiego

• ruszt — m IV, D. u, Ms. rusztszcie; lm M. y 1. «pręty żelazne ułożone w pewnej odległości od siebie i osadzone w ramie lub połączone prętami poprzecznymi, używane najczęściej w piecach jako część składowa paleniska, podtrzymująca paliwo i umożliwiająca… …   Słownik języka polskiego

• sypać — ndk IX, sypaćpię, sypaćpiesz, syp, sypaćał, sypaćany sypnąć dk Va, sypaćnę, sypaćniesz, sypaćnij, sypaćnął, sypaćnęła, sypaćnęli, sypaćnięty, sypaćnąwszy 1. «powodować opadanie czegoś sypkiego, rzucać czymś sypkim, napełniać coś czymś sypkim»… …   Słownik języka polskiego

• świeca — ż II, DCMs. świecacy; lm D. świec 1. «rodzaj pałeczki z parafiny, stearyny lub wosku z knotem w środku, służącej po zapaleniu jako sztuczne źródło światła» Świeca stearynowa, woskowa. Świeca kolorowa, ozdobna. Blask, błysk świecy. Ogarek, płomień …   Słownik języka polskiego

• tętno — n III, Ms. tętnonie; lm D. tętn anat. «rytmiczne unoszenie się i opadanie sprężystych ścian tętnic (wyczuwalne palcami przy badaniu) spowodowane przez rytmiczne wyrzucanie krwi do tętnic w czasie skurczu komór serca; bicie, rytm serca, pulsowanie …   Słownik języka polskiego

• korkociąg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyrząd służący do wyciągania korków z butelek, mający najczęściej postać metalowej spirali lub śruby zaopatrzonej w uchwyt : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień