Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

ćwiczenie

См. также в других словарях:

  • ćwiczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ćwiczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ćwiczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D.ćwiczenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ćwiczenie — n I 1. rzecz. od ćwiczyć. 2. lm D. ćwiczenieeń częściej w lm «czynność wykonywana i powtarzana dla wprawy, w celu opanowania jakiejś umiejętności, nabycia sprawności w jakiejś dziedzinie» Ćwiczenia gimnastyczne. Ćwiczenia wojskowe. Ćwiczenia jogi …   Słownik języka polskiego

  • rozbiór — m IV, D. rozbiórbioru, Ms. rozbiórbiorze; lm M. rozbiórbiory 1. «szczegółowe badanie, rozważanie czegoś; analiza» Rozbiór krytyczny dzieła literackiego. ∆ jęz. Rozbiór gramatyczny zdania «ćwiczenie szkolne polegające na zakwalifikowaniu wyrazów w …   Słownik języka polskiego

  • wprawka — ż III, CMs. wprawkawce; lm D. wprawkawek «ćwiczenie wykonywane dla osiągnięcia biegłości w czymś, zwłaszcza ćwiczenie muzyczne lub wokalne» Grać, śpiewać wprawki …   Słownik języka polskiego

  • wyrobić — dk VIa, wyrobićbię, wyrobićbisz, wyrobićrób, wyrobićbił, wyrobićbiony wyrabiać ndk I, wyrobićam, wyrobićasz, wyrobićają, wyrobićaj, wyrobićał, wyrobićany 1. częściej ndk «wykonywać coś (stale i masowo) z określonego surowca; wytwarzać z danego… …   Słownik języka polskiego

  • wprawka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wprawkawce; lm D. wprawkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} ćwiczenie wykonywane dla osiągnięcia biegłości w czymś, zwłaszcza ćwiczenie w grze na instrumencie, śpiewie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grać, ćwiczyć wprawki na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

  • numer — 1. Coś, ktoś numer jeden «coś najważniejszego, ktoś najważniejszy»: Rośnie zainteresowanie zdrową żywnością, a odchudzanie od lat jest tematem numer jeden wśród kobiet i coraz częściej mężczyzn. Cosm 3/2000. Postanowiła być numerem jeden w… …   Słownik frazeologiczny

  • dyktando — n III, Ms. dyktandondzie; lm D. dyktandond 1. «dyktowanie» Pisać list pod dyktando. ◊ Robić coś pod dyktando «robić coś tak, jak ktoś sobie życzy» 2. «ćwiczenie ortograficzne polegające na zapisywaniu dyktowanego tekstu» Pisać, poprawiać dyktando …   Słownik języka polskiego

  • etiuda — ż IV, CMs. etiudaudzie; lm D. etiudaud 1. «utwór muzyczny o założeniach dydaktycznych, przeznaczony do ćwiczeń w celu nabycia biegłości technicznej w grze instrumentalnej lub w śpiewie; wprawka» Grać etiudy. ∆ Etiuda koncertowa «utwór muzyczny… …   Słownik języka polskiego

  • kołowrót — m IV, D. kołowrótrotu (kołowrótrota), Ms. kołowrótrocie; lm M. kołowrótroty 1. «maszyna prosta, rodzaj cięgnika do wciągania, przyciągania lub opuszczania ciężarów za pomocą liny lub łańcucha nawijanych na bęben osadzony na wale obracanym korbą»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»