okolicznościowy

См. также в других словарях:

• okolicznościowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący różnych okoliczności lub jednej określonej okoliczności, dopasowany do danej okoliczności, spowodowany przez daną okoliczność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przemówienie okolicznościowe. Urlop… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• okolicznościowy — «dotyczący (różnych) okoliczności; odnoszący się do określonej okoliczności, wywołany przez nią, dostosowany do niej» Literatura, poezja okolicznościowa. Utwór, wiersz okolicznościowy. Okolicznościowa uprzejmość. Referat okolicznościowy. Urlop… …   Słownik języka polskiego

• afisz — m II, D. a; lm M. e, D. ów «ogłoszenie, zwykle drukowane, umieszczane w miejscach widocznych, powiadamiające o imprezie publicznej lub mające charakter reklamowy; plakat» Afisz cyrkowy, teatralny. Afisz okolicznościowy. Kolorowy afisz. Rozklejacz …   Słownik języka polskiego

• akcydens — m IV, D. u, Ms. akcydenssie; lm M. y 1. druk. «wszelki druk okolicznościowy w przeciwieństwie do książek i wydawnictw periodycznych, np. formularz, ulotka, etykieta; druk akcydensowy» 2. filoz. «w nauce Arystotelesa i w filozofii scholastycznej:… …   Słownik języka polskiego

• akcydentalny — książk. «dotyczący akcydensu nieistotnej cechy przedmiotu; przypadkowy, przygodny, okolicznościowy» Cecha akcydentalna. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

• datownik — m III, D. a, N. datownikkiem; lm M. i «przyrząd do odbijania daty na dokumentach, biletach, listach itp.» Datownik okolicznościowy, pocztowy …   Słownik języka polskiego

• doraźny — «zastosowany okolicznościowo, w pewnej sytuacji, zadowalający na razie; dorywczy, okolicznościowy, natychmiastowy» Doraźny cel, środek, zysk. Doraźne niebezpieczeństwo. Udzielić doraźnej pomocy. Dbać o doraźne korzyści. ∆ med. Leczenie doraźne… …   Słownik języka polskiego

• dorywczy — «odbywający się, zdarzający się od czasu do czasu; doraźny, przygodny, okolicznościowy; przypadkowy» Dorywcza pomoc. Dorywcze zarobki. Praca dorywcza. Dorywcze wyjazdy, znajomości …   Słownik języka polskiego

• epizodyczny — epizodycznyni 1. «mający małe znaczenie; występujący nieregularnie, przygodny, okolicznościowy» Coś ma charakter epizodyczny. Epizodyczna misja. 2. «występujący w epizodach, nie związany z akcją główną; uboczny» Epizodyczne postacie utworu.… …   Słownik języka polskiego

• incydentalny — 1. «wynikający z incydentu, związany z incydentem; przypadkowy, uboczny, okolicznościowy» Incydentalna sprawa. Incydentalne zjawisko. 2. praw. «mający znaczenie uboczne w sporze sądowym» Skargi incydentalne. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

• kantata — ż IV, CMs. kantataacie; lm D. kantataat 1. «utwór wokalno instrumentalny o uroczystym charakterze, składający się z arii, recytatywów, duetów, chórów itp.» 2. lit. «wiersz, zwykle okolicznościowy, opiewający w tonie poważnym, uroczystym jakieś… …   Słownik języka polskiego