-
1 okładać
( pokrywać) to cover; (książkę, zeszyt) to wrapokładać chleb serem — to make a cheese sandwich; ( bić) to beat
okładać podatkiem/grzywną — to impose tax/fine on
* * *ipf.1. (= przykrywać) cover (up), wrap; okładać chleb serem make a cheese sandwich.2. pot. (= bić) batter, belabor, thrash; ( pałką) club, truncheon; okładać kogoś pięściami rain l. deliver blows on sb, pummel sb.ipf.1. (= przykrywać się) surround o.s.; okładać się książkami/notatkami bury oneself in one's books/notes ( in order to study).2. (= bić się nawzajem) rain blows on each other, pummel one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okładać
-
2 okładać
-
3 okładać
vt2) ( nakładać)obłożyć kogoś grzywną jdm ein Bußgeld auferlegen ( geh)\okładać kogoś pięściami jdn mit den Fäusten bearbeiten -
4 okładać
глаг.• обкладывать• облагать• привирать* * *okłada|ć\okładaćny несов. 1. обкладывать;2. (książkę, zeszyt itp.) обёртывать; ср. obłożyć; 3. (bić) бить, лупить+1. obkładać
* * *okładany несов.1) обкла́дывать2) (książkę, zeszyt itp.) обёртывать; ср. obłożyć3) ( bić) бить, лупи́тьSyn:obkładać 1) -
5 okładać
• sandwich -
6 okładać
fomenter -
7 okładać
1. обкладати;2. обгортати;3. бити (розм.);4. облямовувати -
8 okładać się
-
9 okładać\ się
-
10 okładać bok
обкладывать бокOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > okładać bok
-
11 okładać drzwi
обкладывать дверейOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > okładać drzwi
-
12 okładać się
1. обкладатися;2. бити один одного (розм.) -
13 łoić
глаг.• лупить* * *łoję, łój, łojony несов. 1. разг. лупить, колотить, драть;\łoić skórę komu пороть, сечь кого;
2. уст. смазывать жиром+1. grzmocić, prać, okładać
* * *łoję, łój, łojony несов.1) разг. лупи́ть, колоти́ть, дратьłoić skórę — komu поро́ть, сечь кого
2) уст. сма́зывать жи́ромSyn: -
14 naparzać
-
15 obkładać
-
16 prać
глаг.• белить• вымыть• выстирать• мыть• обмывать• омывать• омыть• помыть• промывать• стирать• умывать• умыть* * *pra|ćpiorę, pierze, \praćny несов. 1. стирать;2. разг. колотить, лупить;● \prać swoje (rodzinne) brudy выносить сор из избы;
\prać brudne pieniądze отмывать грязные деньги+2. lać, tłuc, okładać
* * *piorę, pierze, prany несов.1) стира́ть2) разг. колоти́ть, лупи́ть•- prać rodzinne brudy
- prać brudne pieniądzeSyn: -
17 okłada|ć
impf Ⅰ vt 1. pot. (pokrywać) (z zewnątrz) to face; (wewnątrz) to line 2. (bić) to bash- dozorca okładał złodzieja kijem a caretaker was bashing a thief with a stick- okładać kogoś batem/pięściami to whip/to pummel sbⅡ okładać się pot. to bash each other/one another- okładali się pięściami they were pummelling each other/one anotherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okłada|ć
-
18 sie|c
impf (siekę, sieczesz, siekł, siekła, siekli) Ⅰ vt książk. 1. (siekać) to chop (finely); (ciąć) to cut- siec trawę kosą to cut grass with a scythe2. (chłostać) to lash- siekł chłopca kijem/batem he lashed the boy with a stick/whip3. (uderzać) to slash- siec kogoś szablą/mieczem to slash sb with a sabre/sword4. [deszcz] to lash down vi (kogoś on sb); [wiatr, deszcz] to whip- wicher siekł po twarzy the wind whipped their facesⅡ siec się 1. (okładać jeden drugiego) to lash each other 2. (ranić jeden drugiego) to cut each other 3. (okładać siebie) to slap oneself- w saunie siekł się brzozowymi rózgami in the sauna he slapped himself with birch twigsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sie|c
-
19 obkładać
-
20 bat
- baty* * *I.bat1miGen. -a1. (= bicz, batog) whip; bić, okładać batem whip; trzymać kogoś pod batem have sb under one's thumb; trzaskać, strzelać z bata crack the whip; pracować pod batem work under the lash.2. zob. baty.II.bat2miGen. -u żegl. flatboat.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bat
- 1
- 2
См. также в других словарях:
okładać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, okładaćam, okładaća, okładaćają, okładaćany {{/stl 8}}– obłożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, okładaćżę, okładaćży, obłóż, okładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kłaść coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okładać — ndk I, okładaćam, okładaćasz, okładaćają, okładaćaj, okładaćał, okładaćany 1. → obkładać (pod: obłożyć) 2. pot. «uderzać, bić, tłuc» Okładać kogoś kijem, batem. okładać się 1. → obkładać się (pod: obłożyć się) 2. pot. «bić wzajemnie jeden… … Słownik języka polskiego
okładać się — I – obłożyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} kładąc coś na siebie, dookoła siebie, przykryć, okryć, otoczyć się tym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okładać się poduszkami. Dzieci obłożyły się na dywanie zabawkami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prać się — I – sprać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bić, okładać nawzajem jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopcy piorą się pod blokiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} bić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bat — I m IV, D. a, C. owi, Ms. bacie; lm M. y 1. «rzemień lub sznur na pręcie używany do popędzania zwierząt; także narzędzie kary» Bat z bawolej skóry. Klaśnięcie (z) bata. Uderzenie batem a. bata. Poganiać bydło batem. Zaciąć, podciąć konia batem.… … Słownik języka polskiego
bramować — ndk IV, bramowaćmuję, bramowaćmujesz, bramowaćmuj, bramowaćował, bramowaćowany «obszywać, okładać, otaczać brzegi jakiegoś przedmiotu listwą, lamówką, szlakiem; lamować» Czapka bramowana futrem. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
darniować — ndk IV, darniowaćniuję, darniowaćniujesz, darniowaćniuj, darniowaćował, darniowaćowany «okładać darnią» Darniować nasypy kolejowe, wały ochronne, rowy melioracyjne … Słownik języka polskiego
darń — ż V, DCMs. darni; lm M. darnie, D. darni 1. «gęsty, zwarty splot traw wraz z ziemią, stanowiący łąki i trwałe pastwiska; odkrojone płaty tego splotu używane jako umocnienie ziemne stoków, nasypów, mogił itp.; darnina» Okładać, osłaniać skarpy… … Słownik języka polskiego
faszynować — ndk IV, faszynowaćnuję, faszynowaćnujesz, faszynowaćnuj, faszynowaćował, faszynowaćowany «umacniać, uszczelniać, wykładać, okładać coś faszyną» Faszynować tamę, groblę, rów, brzeg rzeki … Słownik języka polskiego
fornir — m IV, D. u, Ms. fornirirze; lm M. y «cienkie arkusze drewna, uzyskane przez skrawanie płaskie lub obwodowe, przeznaczone na sklejkę, okleinę lub obłogi» Okładać fornirem. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
fornirować — ndk IV, fornirowaćruję, fornirowaćrujesz, fornirowaćruj, fornirowaćował, fornirowaćowany «okładać przedmiot drewniany okleiną (fornirem)» Fornirowany stół. Fornirować meble … Słownik języka polskiego