ogłady

См. также в других словарях:

• ogłada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ogładaadzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} umiejętność odpowiedniego zachowywania się, wyrobienie towarzyskie, dobre wychowanie, takt : {{/stl 7}}{{stl 10}}W stolicy nabrał ogłady. Człowiek bez ogłady. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Василевский, Леон — Леон Василевский польск. Leon Wasilewski …   Википедия

• próg — 1. Gościnne progi «dom ludzi gościnnych, gościnni gospodarze»: Pan Maciejko opuszczał właśnie gościnne progi państwa Linsrumów. T. Konwicki, Dziura. 2. Nie wyjść, nie ruszyć się (ani) za próg «nie opuścić jakiegoś pomieszczenia, nie wychodzić… …   Słownik frazeologiczny

• grubo — grubobiej 1. przysłów. od gruby a) w zn. 1: Grubo opatuleni, ubrani. Chleb grubo krojony, posmarowany. Mąka grubo mielona. Serwis grubo złocony. ◊ Grubo ciosany «niedelikatny, pospolity, ordynarny; o człowieku: bez ogłady, nieobyty, nieokrzesany» …   Słownik języka polskiego

• nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… …   Słownik języka polskiego

• nieokrzesanie — I n I, blm «brak ogłady towarzyskiej; nieobycie, gburowatość» Szokować otoczenie swoim nieokrzesaniem. II przysłów. od nieokrzesany Zachować się nieokrzesanie …   Słownik języka polskiego

• nieokrzesany — nieokrzesanyni «pozbawiony ogłady towarzyskiej; prostacki, gburowaty, ordynarny» Nieokrzesany prostak …   Słownik języka polskiego

• niewyrobiony — niewyrobionybieni «nie mający wyrobienia, ogłady, obycia; świadczący o braku wyrobienia; niewprawny» Niewyrobione pismo. Niewyrobiony gust, smak. Niewyrobiona ręka. Być niewyrobionym towarzysko …   Słownik języka polskiego

• ogłada — ż IV, CMs. ogładaadzie, blm «umiejętność zachowania się, wyrobienie towarzyskie, poprawność w obcowaniu z ludźmi; obycie» Powierzchowna, zewnętrzna ogłada. Człowiek z ogładą. Nabrać, nabyć ogłady …   Słownik języka polskiego

• otrzeć — dk XI, otrę, otrzesz, otrzyj, otarł, otarty ocierać ndk I, otrzećam, otrzećasz, otrzećają, otrzećaj, otrzećał, otrzećany 1. «wytrzeć, usunąć coś z powierzchni; oczyścić, osuszyć, wycierając zetrzeć» Otrzeć pot z czoła. Ocierała łzy z policzków.… …   Słownik języka polskiego

• polerować — ndk IV, polerowaćruję, polerowaćrujesz, polerowaćruj, polerowaćował, polerowaćowany «wygładzać ręcznie lub mechanicznie (także metodami chemicznymi albo elektrolitycznymi) powierzchnię danego przedmiotu, w celu nadania jej gładkości i połysku»… …   Słownik języka polskiego