-
1 offenbaren
offenbaren
to disclose, to manifest, to divulge;
• Betrug offenbaren to puncture a fallacy;
• Erfindung offenbaren (Patentrecht) to disclose an invention;
• seine Vermögensverhältnisse offenbaren (Konkurs) to disclose one’s assets. -
2 offenbaren
(gehobener Sprachgebrauch) revelar, desvelar1 dig (sich erweisen) mostrarse2 dig (sich anvertrauen) confiarsetransitives Verb————————sich offenbaren reflexives Verb[sich herausstellen] revelarse -
3 offenbaren
offenbaren (part II offenbart и geoffenbart) I vt обнару́живать, открыва́ть; проявля́ть, выявля́ть, вскрыва́ть; пока́зывать, де́лать изве́стнымoffenbaren II : sich offenbaren обнару́живаться; проявля́ться, выявля́ться, вскрыва́ться; станови́ться изве́стным; sich j-m offenbaren откры́ться кому́-л., изли́ть кому́-л. ду́шу -
4 offenbaren
offenbaren* [ɔfən'ba:rən]I vt ( geh) ( offen zeigen) aşikâr etmek, açıklamak, belli etmek; ( enthüllen) ifşa etmek, açığa vurmak;ein Geheimnis \offenbaren bir sırrı ifşa etmekII vrsich \offenbaren -
5 offenbaren
-
6 offenbaren
offenbaren, aperire (eröffnen). – patefacere (offenkundig machen). – manifestum facere (handgreiflich machen). – in medium proferre, auch bl. proferre (zur allgemeinen Kenntnis bringen, im guten Sinne); verb. proferre et patefacere. – indicare (anzeigen, z.B. voluntatem alcis: u. dolorem lacrimis). – enuntiare. evulgare. divulgare (austragen, zur Kenntnis des großen Haufens bringen, was [1825] gar nicht oder nur Vertrauten bekannt sein sollte). – cum hominibus communicare (den Menschen mitteilen, von Gott). – sich offenbaren, patefieri (offenkundig werden); manifesto apparē re (sich offenbar zeigen); eminere (deutlich hervortreten, z.B. eminente animo patrio inter publicae poenaeministerium); se indicare, jmdm. alci (sich anzeigen, zu erkennen geben, v. Pers.): sich deutlich o., apparēre atque exstare; eminere atque apparēre; exstare atque eminere: Gott offenbart sich an jmd., deus potestatem suam in alqo ostendit: die Gottheit offenbart sich durch jmd., divinitas humano generi per alqm praecipit.
-
7 offenbaren
offenbaren v disclose, reveal -
8 offenbaren
offenbaren v/t <ge-, h> açığa vurmak; vahyetmek -
9 offenbaren
(untr., hat, altm. ge-)* * *to unbosom; to reveal* * *of|fen|ba|ren [ɔfn'baːrən] insep ptp offenbart or (old) geoffenbart [Ofn'baːɐt, gə|ɔfn'baːɐt]1. vtto reveal2. vr1) (= erweisen) to show or reveal itself/oneselfsich als etw offenbáren — to show oneself to be sth
2)(= kundtun)
sich jdm offenbáren — to reveal oneself to sb* * *(to show (clearly): He manifested his character in his behaviour.) manifest* * *of·fen·ba·ren[ɔfn̩ˈba:rən]I. vt▪ jdm etw \offenbaren to reveal sth to sb2. (mitteilen)▪ jdm \offenbaren, dass... to inform sb that...3. JUR▪ etw \offenbaren to disclose stheine Erfindung \offenbaren to disclose an inventionII. vr1. (sich anvertrauen)2. (erweisen)3. (Liebe erklären)* * *1.(geh.) transitives Verb reveal2.reflexives Verbsich als etwas offenbaren — < person> show or reveal oneself to be something
* * *offenbaren (untrennb, hat, obs ge-)B. v/r reveal o.s. (als etwas to be sth);sich jemandem offenbaren open one’s heart to sb* * *1.(geh.) transitives Verb reveal2.reflexives Verbsich als etwas offenbaren — < person> show or reveal oneself to be something
* * *v.to manifest v.to reveal v.to unbosom v. -
10 offenbaren
offenbaren * [ɔfən'ba:rən] <PP: offenbart o geoffenbart>( geh)jdm etw \offenbaren coś komuś ujawnićjdm \offenbaren, dass... wyjawić komuś, że...seine Schuld \offenbaren przyznać się do swojej winyII. vr1) sich jdm \offenbaren ( sich anvertrauen) zwierzać [ perf zwierzyć]; się komuś ( seine Liebe erklären) wyznać komuś miłość2) ( erweisen)sich als zuverlässiger Freund \offenbaren okazać się niezawodnym przyjacielem -
11 offenbaren
vtjdm etw \offenbaren to reveal sth to sb2) ( mitteilen)jdm \offenbaren, dass... to inform sb that...vr1) ( sich anvertrauen)2) ( erweisen)3) ( Liebe erklären) -
12 offenbaren
I.
1) tr jdm. etw. anvertrauen открыва́ть /-кры́ть что-н. кому́-н. gestehen признава́ться /-зна́ться кому́-н. в чём-н. ein offenbartes Geheimnis та́йна, ста́вшая изве́стной2) tr zeigen, erkennen lassen пока́зывать /-каза́ть, проявля́ть /-яви́ть. die Zeit wird es offenbaren, ob er recht hatte вре́мя пока́жет, прав ли был он. diese Worte hatten ihre innersten Gedanken offenbart в э́тих слова́х прояви́лись её сокрове́нные мы́сли
II.
1) sich offenbaren jdm. sich anvertrauen открыва́ться /-кры́ться [ Geständnis machen признава́ться/-зна́ться] кому́-н.3) sich als jd. offenbaren проявля́ть /-яви́ть себя́ как кто-н. sich als treuer Freund offenbaren проявля́ть /- себя́ как ве́рный друг -
13 offenbaren
v1)etw offenbaren — découvrir qc, dévoiler qc
2)sich offenbaren — se manifester, se révéler
offenbarenoffenbc1bb8184a/c1bb8184ren * < in Partizip Perfekt offenbe7297af5a/e7297af5rt oder geoffenbe7297af5a/e7297af5rt>(gehobener Sprachgebrauch: mitteilen) annoncer -
14 offenbaren
offen'baren (-) vt wyjawi(a)ć;vr sich offenbaren (als) okaz(yw)ać się (I);sich jemandem offenbaren zwierzyć się pf k-u -
15 offenbaren
1. ( part II offenbart и geoffenbart) vt 2. (sich)обнаруживаться; проявляться, выявляться, вскрываться; становиться известнымsich j-m offenbaren — открыться кому-л., излить кому-л. душу -
16 offenbaren
vt(offenbarte, hat geoffenbart)открыть;sich offenbaren – открыться;
Gott hat sich dem Johannes geoffenbart – Бог открылся Иоанну;
das Christentum ist eine geoffenbarte Religion – Христианство – религия Откровения
Deutsch-Russisches Wörterbuch der christlichen Lexik > offenbaren
-
17 offenbaren
I vt высок.1. ( j-m) пове́дать (кому-л. что-л.), призна́ться, созна́ться (кому-л. в чём-л.)das Mä́ dchen wó llte der Mú tter á lles offenbá ren — де́вочка хоте́ла призна́ться во всём [дове́риться] ма́тери
2. обнару́живать, проявля́ть, выявля́ть, пока́зыватьdie Zeit wird es offenbá ren, ob er recht há tte — вре́мя пока́жет, прав ли он был
II sich offenba ren1.:2. обнару́живаться, проявля́ться, выявля́ться -
18 offenbaren
-
19 offenbaren
offenbaren uppenbara, avslöja -
20 offenbaren
sich offenbaren <z>jevit se
См. также в других словарях:
Offenbaren — Offenbaren, verb. reg. act. 1. Bekannt machen. Der Herr lässet sein Heil verkündigen, vor den Völkern lässet er seine Gerechtigkeit offenbaren, Ps. 98, 2; und so in andern Stellen mehr. Es ist in dieser weitern Bedeutung im Hochdeutschen veraltet … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
offenbaren — V. (Aufbaustufe) geh.: etw. ans Licht bringen, etw. enthüllen Synonyme: bekannt machen, eröffnen, offen zeigen, offenkundig machen Beispiel: Die Berichte offenbarten vereinzelte Fälle von Betrug. Kollokation: ein Geheimnis offenbaren … Extremes Deutsch
offenbaren — ↑manifestieren … Das große Fremdwörterbuch
offenbaren — anvertrauen, aussprechen, beichten, bekannt machen, bekennen, eingestehen, einräumen, eröffnen, gestehen, mitteilen, offenkundig machen, [offen] zeigen, präsentieren, zu erkennen geben, zugeben, zum Ausdruck bringen; (geh.): aufschließen,… … Das Wörterbuch der Synonyme
offenbaren — of·fen·ba̲·ren; offenbarte, hat offenbart; [Vt] 1 (jemandem) etwas offenbaren geschr; (jemandem) etwas sagen, das vorher geheim war ≈ enthüllen, gestehen <ein Geheimnis, die Wahrheit offenbaren>: Er hat ihr seine Liebe offenbart; [Vr] 2… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
offenbaren — eingestehen; einräumen; gestehen; zugeben; singen (umgangssprachlich); bekennen; beichten; offen zeigen; outen; zu erkennen geben; … Universal-Lexikon
offenbaren — of|fen|ba|ren [österreichisch und schweizerisch ɔf...]; du offenbarst, hast offenbart oder geọffenbart; zu offenbaren; sich offenbaren … Die deutsche Rechtschreibung
offenbaren — offen: Das altgerm. Adjektiv mhd. offen, ahd. offan, niederl. open, engl. open, schwed. öppen ist eng verwandt mit den unter 1↑ ob und ↑ obere behandelten Wörtern und gehört zu der Wortgruppe von ↑ auf. – Abl.: offenbar »deutlich, klar… … Das Herkunftswörterbuch
offenbaren, sich — sich offenbaren V. (Aufbaustufe) geh.: sich als jmd. oder etw. zu erkennen geben Synonyme: sich enthüllen, sich zeigen Beispiel: Er hat sich als Betrüger offenbart … Extremes Deutsch
offenbaren — offenbarenrefl dekolletiertsein.Vgl⇨Offenbarungseid.1950ff … Wörterbuch der deutschen Umgangssprache
Offenbaren — 1. Wann dem, der do sitzt, etwas geoffenbart wirdt, so schweige der erste. – Agricola II, 41. 2. Was man niemand offenbart, ist am sichersten verwahrt. Frz.: Ce que l on ne confie à personne, est plus secret que ce que l on confie au plus discret … Deutsches Sprichwörter-Lexikon