-
1 oblec
obl|ec\oblec w szaty нарядить%1, \oblecekę/\oblecokę, \oblececze, \oblecekł/\oblecókł, \oblecekła/ \oblecokła, \oblececzony сов. книжн. облечь, одеть;
+ odziać\oblec miasto осадить город;
2. kogo-co обступить кого-что, столпиться вокруг кого-чего;dzieci \oblecegły nauczyciela дети обступили учителя; kupujący \oblecegli stoisko z książkami покупатели столпились у стенда с книгами
+ obiegnąć* * *I oblekę / oblokę, oblecze, oblekł / oblókł, oblekła / oblokła, obleczony сов. книжн.обле́чь, оде́тьoblec w szaty — наряди́ть
Syn:II oblegnę, oblegnie, oblężony сов.1) осади́тьoblec miasto — осади́ть го́род
dzieci obległy nauczyciela — де́ти обступи́ли учи́теля
kupujący oblegli stoisko z książkami — покупа́тели столпи́лись у сте́нда с кни́гами
Syn:
См. также в других словарях:
oblegnąć — → II oblec … Słownik języka polskiego
oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… … Słownik języka polskiego
oblegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oblegaćam, oblegaća, oblegaćają, oblegaćany {{/stl 8}}– oblec, oblegnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb c, oblegaćlegnę, oblegaćlegnie, oblegaćlegnij, oblegaćległ || oblegaćnął, oblegaćległa, oblegaćlegli {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
